ตอนที่ 117+118 คนรอบรู้

เจียงเหยาขุดความทรงจำของเธอเพื่อพยายามนึกถึงเรื่องของโจวเหวยฉีที่เธอพอจะทำได้ ขณะที่เธอคุยกับเขา แต่ไม่ว่าจะพยายามนึกแค่ไหน เธอกลับจำอะไรไม่ได้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในวันงานแต่งงานของเธอ สิ่งเดียวที่เธอจำได้อย่างไม่ค่อยชัดนักคือเขาเป็นผู้ชายที่พูดเก่ง ช่างพูด คนนั้นคงเป็นเขาสินะ

โจวเหวยฉีขับรถมาที่นี่ แต่เขาต้องจอดรถไว้นอกประตู เพราะทางมหาวิทยาลัยห้ามรถที่ไม่มีสติกเกอร์เข้ามาข้างใน ทำให้ชายหนุ่มเดินบนไปบ่น ทั้งชีวิตนี้เขาไม่เคยถูกหยุด ถูกห้ามเลย ทว่ามหาวิทยาลัยแพทย์หนานเจียงถือเป็นที่แรกที่ห้ามเขา

หญิงสาวไม่มีเรียนในช่วงบ่าย เจียงเหยาจึงตกลงตามข้อเสนอของโจวเหวยฉี ที่จะออกไปรับประทานอาหารนอกมหาวิทยาลัย ซึ่งทำให้เวินเสวี่ยฮุ่ยได้พบกับหลี่หรงฮุยที่หน้าประตู

เวินเสวี่ยฮุ่ยยิ้มอย่างร่าเริ่งทันทีที่เธอเห็นหลี่หรงฮุย “ฉันกำลังจะไปทานอาหารกลางวันกับเจียงเหยาแล้วก็เพื่อนของเธอ แล้วคุณล่ะ?” เวินเสวี่ยฮุยถามเขา “ยังไม่ได้เริ่มเรียนอย่างเป็นทางการใช่ไหม วันนี้ยังมีนักศึกษาใหม่ที่ยังเดินทางมาไม่ถึงอีกใช่ไหมค่ะ? กำลังจะไปรับพวกเขารึเปล่าคะ”

หลี่หรงฮุยเหลือบมองไปที่เจียงเหยาและชายที่อยู่ข้าง ๆ เธอ บังเอิญเขาไปเห็นชายหนุ่มกำลังไขกุญแจรถท่าทางสบาย ๆ หลี่หรงฮุยจำโลโก้รถได้ทันที นั่นคือรถสปอร์ตสี่ที่นั่งสุดหรูที่กำลังจอดอยู่หน้าประตูมหาวิทยาลัย เขาสูดหายใจด้วยความตกใจและสับสน เขาแปลกใจที่รูมเมทของเวินเสวี่ยฮุ่ยร่ำรวยขนาดนี้ นอกจากนี้เขาคาดเดาอายุของชายหนุ่มผู้นี้ว่าคงจะประมาณ 20ปีเท่านั้น แต่กลับมีความสามารถในการซื้อรถยนต์หรูในวัยนี้ หมายความว่าเขาคงมาจากครอบครัวที่ร่ำรวย

แม้ว่าโจวเหวยฉีจะแสดงท่าทางราวกับว่าเขาไม่แยแกและไม่สนใจการสนทนาของพวกเขา แต่เขาก็เฝ้าสังเกตหลี่หรงฮุยกับสาว ๆ อย่างสุขุม จากนั้นเขาก็เอียงศีรษะ กระซิบข้างหูของเจียงเหยา “เฮ้ รุ่นพี่ของเพื่อนเธอคนนี้ค่อนข้างเอาเรื่องเหมือนกันนะ เขารู้ได้ทันทีว่ารถที่ฉันขับเป็นรถหรูยอดนิยม”

จากคำพูดของเขา เจียงเหยาจึงมองไปที่กุญแจรถในมือของเขาและพบว่ารถอยู่ห่างจากพวกเขาไปเพียงไม่กี่ก้าว

เธอยิ้มด้วยความรังเกียจ เมื่อคิดไปถึงวิสัยทัศน์ของหลี่หรงฮุยที่มีความสามารถในการกรองคนรวยและคนมีอำนาจได้ในทันที ไม่เพียงแต่เขามีความรู้เกี่ยวกับเรือ่งนี้เท่านั้น แต่เขายังรอบรู้ในเรื่องนี้ไม่ต่างจากหลังมือของเขาอีกด้วย

แม้ว่าเธอจะไม่รู้จักยี่ห้อของรถหรือมูลค่าของรถ แต่ดูจากท่าทางของหลี่หรงฮุยที่ระบุว่ารถนี่ไม่ใช่รถธรรมดา แสดงออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน ท้ายที่สุดเขาเป็นยอดนักประเมินคนจริง ๆ

จู่ ๆ เจียงเหยาก็นึกขึ้นได้ เธออุทานออกมาว่า “อย่าบอกนะว่านายขับรถมาจากจินโด?”

“เปล่า!” โจวเหวยฉีร้องบอก “ฉันจะบ้าขับรถมาไกลขนาดนั้นได้ยังไง! ฉันยืมรถมาจากเพื่อนที่นี่แหละ”

หลี่หรงฮุยน่าจะพูดอะไรกับเวินเสวี่ยฮุ่ยสักอย่าง ตอนที่เจียงเหยากำลังคุยอยู่กับโจวเหวยฉี เพราะอยู่ ๆ เวินเสวี่ยฮุ่ยก็ดึงเจียงเหยาออกมาและกระซิบถาม “เธอรู้จักผู้ชายคนนั้นใช่ไหม”

“ใช่ เขาเป็นเพื่อนรักของสามีฉันเอง เขายังเคยมาร่วมงานแต่งงานของฉันด้วย”

เจียงเหยาเขย่าโทรศัพท์มือถือในมือของเธอ “เขาเชื่อถือได้มากพอที่สามีของฉันจะอนุญาตให้เขาเอาของสิ่งนี้มาส่งให้ฉันล่ะ”

เวินเสวี่ยฮุ่ยหัวเราะคิกคักทันที “เยี่ยมเลย! ฉันจะไม่ไปกับเธอแล้วนะ ฉันจะไปทานข้าวกับหลี่หรงฮุย หลังจากนั้นเราจะไปร้านหนังสือกันต่อ”

เจียงเหยาคิดว่าเวินเสวี่ยฮุ่ยคงคิดว่าโจวเหวยฉีเป็นคนที่ไม่ดี เพราะหลี่หรงฮุยคงจะแสดงความคิดเห็นในเชิงลบถึงชายหนุ่ม ถ้าเธอรู้ว่าพวกเขาคิดจะออกไปด้วยกัน เธอจะไม่ยอมให้เวินเสวี่ยฮุ่ยไปกับเขา แม้ว่าเธอจะต้องทำให้เขาขายหน้าก็ตาม

__

เจียงเหยาเหล่มองที่แผ่นหลังของเวินเสวี่ยฮุ่ยด้วยความว่างเปล่า ขณะที่เพื่อนสนิทของเธอกำลังวิ่งไปหาหลี่หรงฮุยอย่างมีความสุข พร้อมกับหันหลังมาโบกมือลา

เธอถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง เมื่อมองดูพวกเขากระโดดขึ้นรถบัสจากไป เธอหันไปทางโจวเหวยฉีและพูดว่า “ไปกันเถอะค่ะ” แล้วเธอก็ขึ้นรถไปพร้อมกับเขา

เจียงเหยาไม่รู้ว่าโจวเหวยฉีจะพาเธอไปที่ไหน แต่เธอก็ไม่ได้ถามอะไรมาก เพราะเขาเป็นเพื่อนกับสามีของเธอ

โจวเหวยฉีเป็นคนช่างพูด เขาพูดไม่หยุดตลอดทาง

“เจียงเหยา เธอจะรังเกียจไหมถ้าฉันจะชวนเพื่อนอีกสองคนไปกับเราด้วย? ไม่ต้องกังวลนะ พวกเขาเป็นเพื่อนฉันเอง พวกเขาไว้ใจได้ ฉันเพียงแค่คิดว่า ฉันอยู่ที่นี่แค่สองสามวัน ส่วนเธอต้องอยู่ที่นี่อีกหลายปี ดังนั้นฉันเลยอยากจะแนะนำเพื่อนที่นี่ให้รู้จักกับเธอ เพื่อนของฉันคนนี้ครอบครัวเขาเป็นผู้นำของสำนักงานเทศบาลหนานเจียง พวกเขาสามารถดูแลเธอ ตอนที่ฉันไม่อยู่ได้”

ก่อนหน้านี้โจวเหวยฉีมีความประทับใจที่ไม่ดีต่อเจียงเหยานัก แต่หลังจากที่ได้โทรหาเธอเมื่อวันก่อน และเห็นว่าพี่ลู่ร่าเริงขึ้นแค่ไหน ทำให้ความประทับใจของเขาที่มีต่อเธอเพิ่มมากขึ้นไปด้วย

“ส่วนอีกคนเป็นลูกชายคนรองของรองนายกเทศมนตรี อีกคนเป็นลูกชายของผู้อำนวยการกระทรวงศึกษาธิการ เครือข่ายของพวกเขาในเมืองหนานเจียงกว้างขวางกว่าฉันเยอะ เพราะงั้นถ้าเธอต้องการความช่วยเหลือก็สามารถติดต่อพวกเขาได้”

แม้ว่าเจียงเหยาไม่ได้พูดอะไร แต่โจวเหวยฉีก็สามารถสัมผัสได้ถึงความไม่เต็มใจของเธอ เขาพยักหน้าอย่างรู้ทันหลังจากครุ่นคิดต่อไป เธอเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในกลุ่ม อาจจะน่าอึดอัดสำหรับเธอมาก ยิ่งไปกว่านั้น เขาค่อยบอกเพื่อน ๆ ของเขาทีหลังก็ได้ ไม่จำเป็นต้องให้พวกเขามาพบกับเธอด้วยตัวเอง ดังนั้นเขาจึงสลัดความคิดนั้นทิ้งไป

เจียงเหยวบ่นเงียบ ๆ ‘อืม’ กับคำพูดยาวเหยียดของโจวเหวยฉี จากนั้นก็ถามอย่างไม่เป็นทางการว่า “คุณมาที่นี่เพราะตั้งใจจะมอบโทรศัพท์ให้กับฉัน หรือแค่ผ่านมาเฉย ๆ?”

“ฉันเดินทางมาทำธุรกิจน่ะ เลยแวะเอาโทรศัพท์มาให้เธอด้วย ฉันเคยเจอเธอครั้งเดียวในงานแต่งงาน ตอนนั้นน่ะไม่ประทับใจเธอเลยรู้ไหม ถามจริง ๆ เถอะ ใครเป็นคนแต่งหน้าในวันงานแต่งให้เธอ? น่าเกลียดมาก! ไม่แต่งหน้ายังดูดีกว่าอีก สดชื่นและสวยด้วย!”

โจวเหวยฉีกล้าหาญมาก เขาคงเป็นคนเดียวในโลกที่กล้าแสดงความคิดเห็นว่า เจ้าสาวนั่นน่าเกลียดในวันแต่งงาน

โชคดีที่เจียงเหยาไม่ได้เก็บเอาคำพูดตรงไปตรงมาของเขามาคิดเล็กคิดน้อย เธอกลับหัวเราะออกมาดัง ๆ เมื่อได้ฟังโจวโหวยฉีบอกว่าเธอดูสวยกว่าตอนแต่งหน้า

“เอ่อใช่ พี่ลู่บอกว่าเธอก็จะไปงานแต่งงานของพี่ใหญ่ด้วย จริงปะ?” ทันใดนั้นโจวเหวยฉีก็เปลี่ยนเรื่องและถามอย่างมีความสุข “พี่ใหญ่ของเราและชิงสี บุคลิกคล้ายกันมาก ฉันจะบอกอะไรเธอนะ ชิงสีน่ะยิ้มกว้างที่สุดเท่าที่เขาเคยทำก็ในวันแต่งงานของเธอ ดังนั้นถ้าวันนั้นมาถึง เธอก็ควรจะดูให้ดีว่าพี่ใหญ่เขายิ้มยังไง!”

โจวเหวยฉีรู้สึกปลาบปลื้อมมากขึ้นเรื่อย ๆ ในขณะที่เขาพูด แต่เขาไม่รู้ว่าใบหน้าของเจียงเหยานั่นกำลังสับสนเพียงใด เขาเปิดเผยข้อมูลมากเกินไป ถ้ากลับจินโดเขาคงต้องเผชิญกับผลร้ายแรงจากลู่ชิงสีเป็นแน่

เขาคิงคิดไม่ถึงว่าวันหยุดวันชาติที่จะมีชึ้นในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้านั้น ลู่ชิงสีไม่ได้บอกเรื่องเกี่ยวกับงานแต่งงานให้เธอรู้

ร้านอาหารที่โจวเหวยฉีเลือกเป็นร้านอาหารในห้างที่เพิ่งเปิดใหม่ในเมืองหนานเจียง หลังจากที่พวกเขานั่งลง โจวเหวยฉีก็ยื่นเมนูให้กับเธอ พอนึกได้ว่าเจียงเหยาไม่เคยมาที่นี่มาก่อน และคงไม่รู้จะสั่งอะไร เขาจึงยื่นเมนูกลับมาอย่างสุภาพ และเป็นฝ่ายสั่งอาหาร

ขณะที่เจียงเหยาเฝ้าดูการกระทำที่ราบรื่นและชัดเจนของเขา เธอคิดว่าเขาคงเป็นที่นิยมในหมู่สาว ๆ เพราะเขารู้วิธีปฏิบัติกับผู้หญิง เขาเอาใจใส่ ครุ่นคิดโดยไม่ทำให้อีกฝ่ายอึดอัดใจ