ตอนที่ 6: ให้มันพินาศไปด้วยกัน
“งั้นก็ทำตามที่เห็นสมควรเถอะ แต่ย่าคิดจริงๆหรอว่าหนูจะเป็นคนเดียวเท่านั้นที่จะถูกไล่ออกหากเรื่องพวกนี้ถึงหูเขา” มู่ ฮวนเยาะเย้ย
สิ่งของที่อยู่ในมือของคุณย่าสามารถกดขี่ข่มเหงเธอ ปลดตำแหน่งภรรยาของเธอ และทำให้เปา จุนเยี่ยนเดือดดาลได้ แต่ถึงอย่างไรก็ตาม สำหรับเขาเธอเป็นตัวแทนของตระกูลมู่ หากเธอมีปัญหาครอบครัวที่เหลือก็ต้องโดนเช่นกัน
“เมื่อไหร่ที่ย่าเอาของพวกนั้นให้เขาแล้ว ย่าลืมไปได้เลยเรื่องที่จะให้ มู่ เค่อชิน แต่งงานกับเขาได้ เพราะอันที่จริง ตระกูลมู่ก็จะต้องจบเห่เช่นกัน!” แม้จะแปลกใจกับคำพูดของเธอ แต่ยัยแก่ก็โต้กลับอย่างใจเย็น
“เธอคิดว่าฉันไม่ได้คำนึงถึงประเด็นนี้หรอ? ในเมื่อฉันกล้าทำถึงขนาดนี้ ฉันก็ต้องมีความมั่นใจมากพอที่จะถอยออกมาโดยไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ!”
"โอ้? งั้นก็เอามันให้เขา แล้วมาดูซิว่าย่าจะหนีได้อย่างไรโดยไม่ได้รับบาดเจ็บ” เธอสวนกลับอย่างไม่แยแส
“คิดถึงยายของเธอสิ มู่ฮวน!” ใบหน้าของนางมู่เฒ่าเปลี่ยนเป็นหวาดกลัวขึ้นมาทันที
“เราลงเรือลำเดียวกันแล้ว มันจะเป็นประโยชน์สำหรับเราถ้าเราไม่ข้ามเส้นของกันและกัน ถ้าย่ายังยืนกรานที่จะบีบบังคับหนู และขัดขวางความตั้งใจของหนู หนูก็ไม่ขัดข้องที่เราจะพังพินาศไปด้วยกัน! ดังคำกล่าวที่ว่า 'คนที่ล้มไม่จำเป็นต้องกลัวการหกล้ม' ในเมื่อย่าไม่กลัว หนูก็ไม่จำเป็นต้องกลัวอะไรเช่นกัน!”
เพื่อเห็นแก่ยายของเธอ เธอเต็มใจที่จะถูกกักขังจากพวกเขา แต่เธอไม่มีทางช่วยน้องสาวต่างมารดาคนนั้นให้แต่งงานกับสามีของเธออย่างแน่นอน! เพราะหากมู่ เค่อชินได้รับความรักความชอบจากเปา จุนเยี่ยน เมื่อไหร่ ถึงตอนนั้นเธอจะกลายเป็นแค่ตัวประกันที่ถูกลืมทันที ไม่เพียงแต่เธอจะไม่สามารถช่วยยายของเธอได้ แต่เธอจะต้องตกเป็นเหยื่อของตระกูลมู่ที่กดขี่ข่มเหงเธอตลอดไป!
คุณนายมู่เข้าใจความหมายที่หลานสาวของเธอจะสื่อทุกคำที่เธอพูด เธอมีนิสัยใจคอแบบเดียวกับยายของเธอ ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอไม่ชอบหลานสาวคนนี้เอามากๆ หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเธอก็ยินยอม
“ฉันสามารถพาแพทย์เฉพาะทางชาวอเมริกันที่เธอพูดถึงก่อนหน้านี้ให้ยายของเธอได้ โดยมีเงื่อนไขว่าเธอจะต้องให้ เค่อชิน ย้ายเข้ามาแทนที่เธอ แต่ก็ไม่เป็นไร....หากเธอไม่คิดจะช่วย แต่อย่ากล้าเล่นตุกติกหรือขัดขวางแผนการของเค่อชิน เพราะนี่คือสัมปทานที่ใหญ่ที่สุดของฉัน!”
“เธอสามารถย้ายเข้ามาได้ หลังจากที่แพทย์เฉพาะทางคนนั้นมาถึงและพบยายของหนูเพื่อรับการวินิจฉัยโรค”
มู่ฮวนไม่มีปัญหากับเรื่องนั้นเลย หากเธอไม่ก้าวเข้ามาเธอก็ยังคงมีวิธีที่จะทำให้น้องสาวของเธอถูกไล่ออกจากบ้านอย่างสุขุมรอบคอบ
“เค่อชิน จะย้ายเข้ามาในวันนี้ ฉันจะหาคนมาส่งกระเป๋าให้เธอตอนบ่าย ถึงตอนนั้นเธอจะต้องบอก เปา ว่าเธอต้องการให้น้องสาวมาอยู่เป็นเพื่อนเธอ” คุณย่าของเธอสั่งอย่างเด็ดเดี่ยว ก่อนที่เธอจะพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ นางมู่ก็พูดแทรกขึ้นต่อ
“เสี่ยวฮวน เธอควรได้รู้ไว้นะว่าการปล่อยให้ยายของเธอทนทุกข์ทรมานระหว่างให้การรักษาโดยไม่ทำอะไรเลยนั้น เป็นเรื่องง่ายที่จะทำ” นี่เป็นคำเตือนสำหรับเธอ แม้ว่าเธอจะมีไพ่อยู่ในมือ แต่ย่าก็ยังคือคนที่ได้เปรียบ!
ในตอนนั้นเธอได้แต่กำหมัดแน่น.....
ขณะที่ มู่ เค่นชินลุกขึ้นยืน เธอเยาะเย้ย “มู่ฮวน เธออย่าเล่นลูกไม้สกปรกๆ เพื่อหยุดฉันเลยนะ....เว้นเสียแต่ว่าเธอต้องการให้ยายของเธอตายจริงๆ ไม่อย่างนั้นยายของเธอคงจะต้องได้ทุกข์ทรมานจริง ๆแน่เลย!”
มู่ฮวนเลือกที่จะพังพินาศไปกับพวกเขา มันเป็นทางเลือกสุดท้าย เพราะในท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาก็ไม่คุ้มค่าที่จะเดิมพันชีวิตของเธอและชีวิตของยายเธอ ฉะนั้น ก่อนที่เธอจะมีประสิทธิภาพและเงินมากพอที่จะทิ้งที่นี่ไว้กับย่าของเธอ เธอจะต้องอดทนกับเรื่องไร้สาระของพวกเขา
เค่อชินจะย้ายมาอยู่ในที่ของเธอภายในวันนั้นเลย และเมื่อเธอโทรหาสามีเพื่อแจ้งให้เขาทราบเรื่องนี้ ผู้ชายคนนั้นก็บอกว่าเธอสามารถตัดสินใจเกี่ยวกับเรื่องบ้านของตัวเองได้เลย เมื่อพูดถึงสามีของเธอ เธอพบว่าเขาเป็นคนที่ค่อนข้างดี โดยปกติแล้วเขาจะปล่อยให้เธอทำทุกอย่าง อะไรก็ได้ที่เธอต้องการทั้งหมดที่เขาขอ เพียงแค่ให้เธออยู่ที่บ้านเมื่อเขากลับมาและขอความร่วมมือในเรื่องของความรัก
ตามคำขอของคุณย่า ให้เธอเรียกสามีของเธอกลับมาทานอาหารเย็นที่บ้านด้วย มู่ เค่อชินก็ใช้เวลาตลอดทั้งบ่ายเพื่อเตรียมทางเข้าที่สวยงามสำหรับเปา จุนเยี่ยนในช่วงเวลาอาหารเย็น เธอปรากฏตัวที่โต๊ะอาหารในชุดเดรสสั้นเสมอหูแหวกอกทรงตัววี