บทที่ 95: มองอะไร ๆ ก็เป็นสีชมพูไปหมด
“ตี้เวยเฉิน ตี้เหวินเฉิน ฆ่ามัน!” นางมือทรมานร้องเสียงแหลมเมื่อเห็นเจียงเหอใกล้เข้ามาพร้อมกับดาบสังหารมังกรในมือ “ผู้ฝึกยุทธระดับหกที่ไหนจะแข็งแกร่งมากขนาดนั้นกัน คิดว่าข้าจะเชื่องั้นเหรอ?” ต่อให้นางนั่นไม่สั่งไอ้ตีช่าทั้งสองตัวก็พากันเข้าไปรุมเจียงเหออยู่แล้ว แถมพวกมันยังไม่ประมาทเหมือนไอ้พวกตัวก่อ...
