ตอนที่ 1109-1110 ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามายุ่ง
“ถ้าโย่วโย่วได้แต่งงานกับอาซื่อของเรา คงไม่เกิดเรื่องขึ้นมากมายขนาดนี้ แม่ไม่คิดแบบนั้นเหรอคะ?”
“แต่ตอนนี้ก็ยังไม่สาย หนูถามโย่วโย่วแล้ว เธอรักอาซื่อหมดหัวใจและเธอก็เต็มใจที่จะรอเขา ดังนั้น หนูคิดว่าตราบใดแม่เต็มใจที่จะเกลี้ยกล่อมอาซื่อ เขาก็ต้องหย่ากับเฉียวเมียนเมียนแน่”
“อาซื่อเชื่อฟังแม่ที่สุด คำแนะนำของแม่เห็นผลมากที่สุด”
หญิงสูงวัยเงียบมาโดยตลอด เมื่อเธอได้ยินดังนั้น เธอจึงเงยหน้าขึ้นมองคุณผู้หญิงเหมา
“เธอต้องการให้ฉันเกลี้ยกล่อมอาซื่อให้หย่าอย่างงั้นเหรอ?”
“ค่ะ” คุณผู้หญิงหมาพยักหน้าอย่างมีความหวัง
“แม่คะ แม่ป์นคนเดียวที่สามารถโน้มน้าวอาซื่อได้ เขาเคารพแม่มากที่สุดและกตัญญูต่อแม่มากที่สุด เขาต้องฟังแม่อย่างแน่นอนคะ แม่ให้ความสำคัญกับเขามากที่สุดเช่นกัน แม่ไม่ต้องกังวลว่าหลานชายสุดที่รักของแม่จะถูกทำลายโดยผู้หญิงหลอกลวงคนนั้น”
หญิงสูงวัยไม่พูดอะไร เพียงแต่มองดูเธอด้วยใบหน้าที่มืดมน
คุณผู้เหมาแต่เดิมคิดว่าคุณผู้หญิงเหมาอาวุโสถูกเธอเกลี้ยกล่อมให้อยู่ข้างเธอแล้ว
แต่เมื่อเธอสบตาเข้ากับแววตาที่โกรธจัดของหญิงสูงวัย เธอก็ไม่แน่ใจอีกต่อไป
ความรู้สึกกลัวนั้นเพิ่มขึ้นอีกครั้ง
เธอกลืนน้ำลายและรู้สึกผิดเล็กน้อย “แม่คะ แม่...”
“สารเลว!” หญิงชราคว้าหมอนแล้วโยนใส่เธอ
หมอนกระแทกโดนคุณผู้หญิงเหมา
เพียงแค่โยนหมอนก็ใช้แรงไปค่อนข้างมาก ทว่าหมอนนั้นไม่อาจทำร้ายคุณผู้หญิงเหมาได้
ทว่าในห้องมีสาวใช้ที่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่นนั่นด้วย
คุณผู้หญิงเหมาอาวุโสไม่ไว้หน้าคุณผู้หญิงเหมาต่อหน้าพวกสาวใช้เลย
คุณผู้หญิงเหมาตกตะลึงไปชั่วครู่ เมื่อเธอฟื้นคืนสติ เธอรู้สึกอับอายอย่างมาก
ดวงตาของเธอเบิกกว้างอย่างไม่เชื่อ
ราวกับว่าเธอไม่เชื่อว่าคุณผู้หญิงเหมาอาวุโสจะปฏิบัติต่อเธอเช่นนี้
แม้ว่าคุณผู้หญิงเหมาอาวุโสจะไม่ได้ใกล้ชิดกับเธอนัก แต่เธอก็ไม่เคยทำอะไรที่ทำให้คุณผู้หญิงเหมาต้องอับอายเลย
เธอเป็นนายหญิงของตระกูลเหมา
เมื่อมีคนจำนวนมากได้เห็นแม่สามีของเธอสอนบทเรียนกับเธอ แล้วเธอจะสร้างอำนาจของตัวเองในตระกูลเหมาในอนาคตได้อย่างไร?
หญิงสูงวัยไม่สนใจว่าเธอจะเสียหน้าสักแค่ไหน หลังจากโยนหมอนแล้ว เธอยังรู้สึกไม่เพียงพอที่จะระบายความโกรธ เธอหยิบไม้เท้าที่อยู่ด้านข้างแล้วชี้มาที่เธอ ก่อนจะพูดว่า
“เธอทำเรื่องน่าอับอายลับหลังฉันจริง ๆ แล้วยังมีหน้ามาบอกฉันอีกเหรอ ชางกวันเหวินเป่ย เธอบ้าไปแล้วเหรอ?”
“เธอรู้ไหมว่าลูกชายของเธอเป็นอะไร? เธอต้องการให้เขาเป็นโสดไปตลอดชีวิตที่เหลือของเขาอย่างนั้นเหรอ?”
คุณผู้หญิงเหมาอาวุโสไม่เคยร้ายกาจกับคุณผู้หญิงเหมาขนาดนี้มาก่อน
เธอหน้าซีดด้วยความตกใจ “แม่คะ เปล่านะ หนู...”
“ลูกชายของเธอมีอาการป่วยแปลก ๆ และมีอาการแพ้ผู้หญิง เขาต้องตายไปอย่างโดดเดี่ยว! พระเจ้าคงจะสงสารเขา ถึงส่งเมียนเมียนมาให้เขา ช่วยให้เขารอดพ้นจากความเศร้าโศกของการอยู่เดียวไปตลอดชีวิต ตอนนี้ ไม่เพียงแต่เธอไม่ได้ปฏิบัติต่อลูกสะใภ้ที่เอาชนะใจได้ยากคนนั้น เธอยังข่มขู่เธอให้หย่ากับอาซื่อด้วย!”
คุณผู้หญิงเหมาอาวุโสโกรธจัดจนหัวใจเจ็บปวด มือของเธอสั่นขณะที่เธอถือไม้เท้า “ถ้าเมียนเมียนหย่ากับอาซื่อเพราะเธอจริง ๆ แล้วล่ะก็ เธอนั่นแหละคือคนบาปของตระกูลเหมา”
คุณผู้หญิงเหมาตกใจจนไม่กล้าพูดอะไร
เธอไม่เคยเห็นคุณผู้หญิงเหมาอาวุโสโกรธขนาดนี้มาก่อน
“แต่เธอต้องการหุ้นของเราทั้งหมด..”
“แล้วเฉียวเฉินคนนั้น...”
“หุบปาก!” คุณผู้หญิงเหมาอาวุโสโกรธจัด
“ถ้าไม่ใช่คนโง่ ใครฟังก็รู้ว่าที่เธอพูดออกมานั่นเพราะความโกรธ แต่เธอกลับถือเป็นเรื่องจริงจัง ซางกวันเหวินเป่ย นี่เป็นคำเตือนครั้งสุดที่ฉันจะบอกเธอ เธอไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามายุ่งเรื่องการแต่งงานของอาซื่อและเมียนเมียนอีกต่อไป!”
ใบหน้าของคุณผู้หญิงเหมาซีด ริมฝีปากของเธอขยับ เธออยากจะพูดอะไรมากกว่านี้
แต่หญิงสูงวัยไม่ให้โอกาสเธอได้พูด เธอเตือนอีกครั้งด้วยความโกรธว่า “ถ้าเธอทำลายการแต่งงานที่ดีของหลานชายฉัน อย่าโทษฉันที่ไม่ยอมมองหน้าเธออีกล่ะ เธอคิดว่าหลังจากเป็นคุณผู้หญิงเหมามาหลายปี ตำแหน่งของเธอในตระกูลนี้มั่นคงและไม่มีใครทำอะไรเธอได้เลยอย่างงั้นรึ?”
“ฉันยังไม่ตาย ฉันยังคงเป็นผู้ดูแลตระกูลนี้ สิ่งที่เธอทำในอดีตฉันจะไม่ถือสาก็แล้วกัน ฉันให้โอกาสเธอแล้ว หากในอนาคตเธอยังทำแบบนี้อีก อย่ามาว่า ว่าฉันไม่ไว้หน้าเธอในฐานะผู้ดูแลตระกูลเหมาต่อไปล่ะ”
คุณผู้หญิงเหมามักจะกลัวคุณผู้หญิงเหมาอาวุโส
ตอนนี้ หลังจากที่ถูกคุณผู้หญิงเหมาตะโกนใส่หน้า เธอกลัวจนไม่กล้าพูดอะไรออกมา
เธอรู้สึกโกรธ กลัว ผิด และอับอาย
หญิงสูงวัยตำหนิเธออย่างรุนแรงต่อหน้าคนใช้ ทำให้เธอรู้สึกอับอายอย่างยิ่ง
เธอไม่เคยอายขนาดนี้มาก่อน
อย่างไรก็ตาม ความอับอายนี้ถูกมอบให้กับเธอ โดยคุณผู้หญิงเหมาอาวุโส เธอไม่สามารถโกรธหรือต่อต้านกลับ ทำได้เพียงอดทนไว้อย่างเงียบ ๆ เท่านั้น
“จำที่ฉันพูดไว้ด้วยล่ะ” คุณผู้หญิงเหมาอาวุโสมองดูเธออย่างโกรธเคือง “ทำตัวให้ดี ใช้ชีวิตให้ดี ลูก ๆ หลาน ๆ ของเธอจะได้มีความสุข อย่างเข้าไปแทรกแซงในเรื่องที่เธอไม่ควรยุ่ง ฉันหวังว่าเธอจะเข้าใจในสิ่งที่ฉันพูดไปนะ เธอควรจะฟัง ไม่อย่างนั้น...”
“หากยังยืนกรานที่จะทำให้บ้านนี้ไม่สงบสุข เธอจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน!”
“ไปคิดเอาเองเถอะ!”
ด้วยเหตุนี้ หญิงสูงวัยจึงดึงไม้เท้าของเธอและเรียกสาวใช้ให้มาช่วยเธอกลับไปห้องนอนที่ชั้นบน
หลังจากที่หญิงสูงวัยเดินหายไปแล้ว
คุณผู้หญิงเหมายังคงยืนอยู่ตรงนั้นด้วยใบหน้าที่ซีดเผือด
คนรับใช้ที่อยู่รอบ ๆ มองดูใบหน้าที่มืดมนของเธอและไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ
พวกเขาไม่ต้องการยั่วยุเธอในตอนนี้
อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่เรื่องน่ายินดีสำหรับลูกสะใภ้ที่ถูกแม่สามีตำหนิเช่นนี้
และพวกเขาได้เห็นเรื่องน่าอับอายทั้งหมดนี้
ใครจะจินตนาการได้ว่าคุณผู้หญิงเหมาจะโกรธมากขนาดไหนในตอนนี้
คนรับใช้ก้มหน้าลงโดยหวังว่าพวกเขาได้ฝังหน้าลงบนพื้น คุณผู้หญิงเหมาจะได้มองไม่เห็นพวกเขา
พวกเขาจะได้ไม่ต้องรับกับอารมณ์ของเธอ
คุณผู้หญิงเหมายืนนิ่งราวกับรูปปั้น
หญิงสูงไว้ของให้เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอคิดเกี่ยวกับมันแล้วจริง ๆ
เธอคิดออกแล้ว
เฉียวเมียนเมียนไม่สามารถอยู่ในตระกูลเหมาได้อีกต่อไป
หญิงสูงวัยหลงเสน่ห์เธอไปหมดแล้ว
เธออยู่ข้างหล่อนอย่างสมบูรณ์
นี่เป็นสัญญาณที่แย่มาก
ถ้าเธอไม่คิดหาวิธีไล่หล่อนออกจากตระกูลเหมา เธอกลัวว่าในอนาคต เธอจะใช้ความชอบของผู้อาวุโสเหมาสร้างความเดือดร้อนให้ครอบครัวต้องยุ่งเหยิงและตระกูลเหมาจะไม่มีวันสงบสุขได้อีกต่อไป
ที่สำคัญที่สุด เธอยังหมายตาหุ้นของบริษัทเหมาด้วย
ถ้าเธอหลอกอาซื่อให้แบ่งหุ้นให้ ผลที่ตามมาคงจะเลวร้าย
ดังนั้น เพื่อเป็นการรับรองสิทธิและความปลอดภัยของบริษัทเหมา เธอไม่สามารถให้เธออยู่ในตระกูลเหมาได้อีก
ไม่ว่าหญิงสูงวัยและลูกชายของเธอจะเข้าใจเธอหรือไม่ก็ตาม เธอต้องกำจัดเฉียวเมียนเมียนให้ได้
ไม่เช่นนั้น การมีอยู่ของเธอในตระกูลเหมาก็เหมือนกับอยู่ในหายนะ
ตอนนี้พวกเขาเพิ่งแต่งงานได้ไม่นาน แต่คุณผู้หญิงเหมาอาวุโสและอาซื่อก็อยู่ข้างเธอเสียแล้ว
