บทที่ 9 นี่เป็นวิธีที่ถูกต้องจริงไหม?

หลังเลิกเรียนลู่เจ๋อก็เดินตรงไปที่อาคารปี 2

“หลี่ ผมชอบคุณจริง ๆ ให้โอกาสเราได้ทำความรู้จักกันได้ไหม?”

ทันทีที่เขามาถึงห้องเรียนของลู่หลี่ ลู่เจ๋อก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย

ชายหนุ่มรูปงามผมทองยืนยิ้มอยู่ตรงประตูห้องเรียน เขาพูดอย่างอ่อนโยน เห็นได้ชัดว่าเขามีมารยาทมาก

คน ๆ นี้ชื่อเสิ่นเฟยหยาน เขาเป็นลูกชายของนายกเทศมนตรีเมืองฉางหยาง เขาอยู่ปีเดียวกับลู่หลี่ ถ้าลู่หลี่เป็นไอดอลหญิงของโรงเรียน เสิ่นเฟยหยานก็เป็นไอดอลชายของโรงเรียน

ครอบครัวของเขายอดเยี่ยมมาก เขาหล่อและอ่อนโยน ความสามารถของเขาก็ไม่ได้อ่อนแอกว่าลู่หลี่มากนัก เขาเป็นนักรบป้องกันตัวระดับ 7 ในสายตาของนักเรียนคนอื่น ๆ เขากับลู่หลี่เป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบ

เสิ่นเฟยหยานตกหลุมรักลู่หลี่ตั้งแต่วันแรกที่เขามาโรงเรียน เขาตามจีบเธอมา 2 ปีแล้ว เขาไม่เคยแม้แต่จะมองผู้หญิงคนอื่นเลยด้วยซ้ำ

แม้แต่ลู่เจ๋อก็ยอมรับเขา เขาเป็นคนดีมาก แต่ลู่เจ๋อดีกว่าเขานิดหนึ่ง

ลู่หลี่ยิ้มบาง ๆ ตามปกติ “ขอโทษนะเสิ่นเฟยหยาน ฉันไม่คิดที่จะมีแฟนในโรงเรียนมัธยม อย่าเสียเวลากับฉันเลย”

เสิ่นเฟยหยานคุ้นเคยกับการปฏิเสธของลู่หลี่ เขายิ้มอย่างช่วยไม่ได้ เขามองเธออย่างอ่อนโยนและพูดว่า “ผมจะไม่ยอมแพ้ ถ้าคุณไม่ต้องการมีแฟนตอนมัธยม ผมจะรอจนกว่าเราจะเข้ามหาลัยเพื่อคุณ ถ้าคุณไม่ต้องการมีแฟนตอนเรียนมหาลัย ผมจะรอคุณไปตลอดชีวิต”

"โอ้พระเจ้า!!!"

การแสดงออกของเสิ่นเฟยหยานทำให้สาว ๆ ที่อยู่ใกล้ ๆ กรีดร้อง ใบหน้าของพวกเธอแดงก่ำ ใครจะรู้ว่าพวกเธอกำลังคิดอะไรอยู่ในหัว

ลู่หลี่ยิ้มแต่ไม่พูดอะไร เธอหันกลับมาเห็นลู่เจ๋อ มุมปากเธอก็กระตุก หมอนี้กำลังเพลิดเพลินกับเรื่องของเธออยู่รึไง? เขาไม่คิดจะช่วยเลยสินะ!

รอยยิ้มของเธอนุ่มนวลขึ้นเมื่อเธอเดินไปหาลู่เจ๋อ “พี่ ไปกันเถอะ”

เสิ่นเฟยหยานมองลู่เจ๋อและยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ “พี่เจ๋อ ช่วยฉันจีบหลี่หน่อยสิ ฉันสัญญาว่าจะมอบความสุขให้เธอ”

ลู่เจ๋องง ทำไมเขาถึงถูกดึงไปเอี่ยวด้วย?

เมื่อสบกับดวงตาที่คาดหวังของเสิ่นเฟยหยาน ลู่เจ๋อก็ยิ้ม “ความรู้สึกของหลี่เป็นของหลี่ ตอนนี้เธอโตแล้ว ถ้านายอยากจีบเธอจริง ๆ ก็ทำเองสิ”

อีกอย่าง ดูเหมือนว่าเขากับหลี่ไม่ใช่พี่น้องแท้ ๆ กัน เขาควรจะลองจีบเธอด้วยดีไหม?

แค่ก…ในฐานะผู้ข้ามโลก หากเขายังต้องตามจีบเด็กผู้หญิง เขาคงจะทำให้รุ่นพี่เสียหน้า เขาต้องไม่คิดเรื่องนี้!

เทพธิดาหญิงและปีศาจสาวไม่ควรมาควงแขนเขาเหรอ เซียนสาวไม่ควรส่งตัวเองมาเป็นหมอนหนุนให้เขาเหรอ!

เขาควรมองดูลู่หลี่อย่างเย็นชาและพูดว่า “นั่งลง!”

นี่เป็นวิธีที่ถูกต้องจริงไหม?

เสิ่นเฟยหยานยิ้มเอื่อย ๆ และตบหัวตัวเอง “พี่เจ๋อพูดถูก ดูผมสิ ผมคงสิ้นหวังเกินไป ผมจะพยายามต่อไป! ผมจะไม่รบกวนพวกคุณแล้ว”

จากนั้นเขาก็จากไปอย่างสง่างาม

เมื่อเห็นลู่เจ๋อมองเสิ่นเฟยหยานจากไป ลู่หลี่ก็ยิ้ม "เขาจากไปนานแล้ว ถ้าชอบก็จีบเขาสิ! หลี่เชื่อว่ามีรักแท้สำหรับคนรักร่วมเพศ บางทีเสิ่นเฟยหยานอาจเป็นทางเลือกที่ดี”

ลู่เจ๋อหน้าเขียว เขามองลู่หลี่แปลก ๆ “เธอมันยัยผู้หญิงสกปรก! ฉันแค่คิดว่ามันแปลกนิดหน่อยเท่านั้น”

ในเมื่อเขาเกิดใหม่แล้วเขาควรจะได้เผชิญหน้ากับศัตรู ทำไมเขาถึงได้พบกับผู้ชายที่ดีแบบนี้? เสิ่นเฟยหยานเกือบจะดีเท่าเขาแล้ว

“อะไรแปลก?” ลู่หลี่ถาม

"ไม่มีอะไร ฉันแค่สงสัยว่าทำไมคนบางคนถึงชอบคนใจร้ายอย่างเธอได้นานขนาดนี้ แปลกจริง ๆ!”

ลู่หลี่ยิ้มแล้วจ้องไปที่ลู่เจ๋อ “งั้นต่อจากนี้เรามาสู้กันทุกเช้าเป็นไง? ไม่งั้นฉันจะบอกพ่อว่าพี่คิดเรื่อง 18+ กันฉัน”

???

ลู่เจ๋อมองลู่หลี่ที่ยิ้มแย้มแจ่มใส และหัวใจของเขาก็เย็นเฉียบ เขาพูดอย่างแหบแห้งว่า “…เธอมันชั่วร้าย!”

รอยยิ้มของลู่หลี่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง “พี่ชายเข้าใจหลี่ผิดแล้ว หลี่พยายามช่วยพี่ชายปรับปรุงอยู่นะ นี่ก็เพื่อตัวพี่เอง”

แล้วเธอก็หันหลังเดินจากไป "ไป กลับบ้าน วันนี้เป็นวันเกิดพี่ชาย พี่อย่าทำหน้าบูดสิ”

เมื่อเห็นแผ่นหลังที่เพรียวบางของเธอและผมดำยาวที่พริ้วไหวเล็กน้อย มุมปากของลู่เจ๋อก็กระตุก เขาเดินตามเธอไปอย่างไร้ชีวิตชีวา

ตอนนี้เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของลู่หลี่

เฮ้ เธอเป็นนางฟ้าตัวน้อยที่น่ากลัว

…

เมื่อพวกเขากลับถึงบ้าน ลู่เหวินและฟูชูหยาได้เตรียมเค้กวันเกิดให้ลู่เจ๋อ ครอบครัว 4 คนฉลองวันเกิดร่วมกัน ลู่เจ๋อรู้สึกว่ามันอบอุ่นมาก

หลังจากอธิษฐานและเป่าเทียน ฟูชูหยาก็ได้มอบกล่องของขวัญที่ห่ออย่างประณีตให้กับลู่เจ๋อ “ลูกรัก! นี่คือของขวัญจากพ่อกับแม่”

ลู่เจ๋อรับมันด้วยรอยยิ้ม เขาเปิดกล่อง ข้างในเป็นแหวนสีดำสนิท ตัวแหวนมีลวดลายแปลก ๆ ดูสวยงาม

“นี่คือ…แหวนมิติ?” ลู่เจ๋อหรี่ตาลง

อุปกรณ์มิติมีราคาแพงมาก แม้แต่ครอบครัวของเขาก็ยังต้องใช้เงินจำนวนมากเพื่อซื้อแหวนวงนี้

ลู่เจ๋อพูดว่า “ขอบคุณท่านแม่ ผมจะใช้มันอย่างดี อ๋อใช่ พ่อด้วย”

ใบหน้าของลู่เหวินมืดลง “ไอ้เด็กนี่ กล้าลำเอียงกับฉันเหรอ??”

ฟูชูหยายิ้มบาง ๆ และลูบหัวลู่เจ๋อ ดวงตาของเธอมีแววซับซ้อน “อายุ 18 ก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว ลูกชายฉันโตแล้ว…”

ในฐานะแม่ ฟูชูหยาทั้งภาคภูมิใจและรู้สึกซับซ้อนเมื่อเห็นลูกชายของเธอโตเป็นผู้ใหญ่ อีกไม่นานลู่เจ๋อจะมีครอบครัวของเขาเอง เธอคงจะคิดถึงเขา

ดีกว่าที่จะให้เจ๋อกับหลี่แต่งงานกัน ฟูชูหยาคิด

หลี่ชื่นชมฉากนี้จากด้านข้าง เธอไม่มีแหวนมิติ แต่เนื่องจากนี่เป็นวันเกิดปีที่ 18 ของลู่เจ๋อ ลู่หลี่จึงรู้สึกว่าของขวัญชิ้นนี้ดี

“ลู่เจ๋อ นี่ของขวัญของฉัน” ลู่หลี่เห็นลู่เจ๋อสวมแหวนอย่างระมัดระวังก็โยน USB ดิสก์ให้

"นี่อะไร?" ลู่เจ๋อถาม

"คู่มือสัตว์ร้ายบนดาวเคราะห์หนานเฟิง ฉันได้ยินมาว่าพี่จะไปสอบที่ดาวเคราะห์หนานเฟิง ฉันกังวลว่าพี่อาจถูกกินก็เลยให้เพื่อนหาข้อมูลให้” ลู่หลี่พูดเรื่องน่ากลัวด้วยรอยยิ้ม

“เซินเฟยหยาง?” ลู่เจ๋อขมวดคิ้ว

"เพื่อนผู้หญิง" ลู่หลี่เหลือบมองลู่เจ๋อ

"โอ้" ลู่เจ๋อพยักหน้า จากนั้นเขาก็คำรามว่า “อย่าพูดว่าฉันจะถูกกินสิ!!”

“หรือจะให้ฉันพูดว่า ‘พี่ตายแน่’ กันล่ะ? เพราะพี่อ่อนแอมาก” ลู่หลี่เอียงคอยิ้ม

“…” ลู่เจ๋อหยิบ USB และไม่คิดจะคุยกับลู่หลี่อีกต่อไป ไม่อย่างนั้นเขาคงอกแตกตายเพราะความโกรธ

ขณะเดียวกันเขาก็คิดว่าเมื่อพลังของเขาเหนือกว่าลู่หลี่ เขาจะเอาเธอถูกไปกับพื้น!

---------------------------------