ตอนที่แล้วตอนที่ 219 : ถึงฝั่งตรงข้ามจะมีถึง 3 แต่ฝั่งเรามีราชา!!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 221 : เพื่อนร่วมชั้น เจียงเฉินชั่งยอดเยี่ยม?!

ตอนที่ 220 : ผู้ชนะการแข่งขันการตายก็คือนาย!


กำลังโหลดไฟล์

ตอนที่ 220 : ผู้ชนะการแข่งขันการตายก็คือนาย!

สุดท้ายแล้วหยางอี้ก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้!

เหล่าคนรวยรุ่นที่สอง “….”

น่าอายจัง~~

จะทำยังไงกันดี?

แม้ว่าเหล่าคนรวยรุ่นที่สองนั้นจะชอบการโอ้อวด แต่ก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่กล้าโอ้อวดตัวเองต่อหน้าผู้จัดการซอสของโรงแรมแอตแลนติส~~

และเอาจริงๆแล้วบ้านพวกเขานั้นก็มีเงินอยู่เล็กน้อยเท่านั้นแต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นพวกเขาก็ยังชอบที่จะโอ้อวดอยู่ดีแต่เมื่อมีผู้จัดการของโรงแรมที่มีมูลค่านับหมื่นล้านอยู่ตรงหน้าพวกเขานั้นจะเอาชนะได้ยังไงกัน?

ท่ามกลางใบหน้าที่งุนงงของพวกเขาซุนฮ้าวก็กระโดดออกมาพร้อมกับตระโกนออกมาอย่างเสียงดัง “ปกติแล้วพวกนายชอบทำตัวน่ากลัวกันไม่ใช่รึยังไง?! ทำไมคราวนี้ถึงทำตัวเหี่ยวเฉาแบบนี้?!”

ไม่นานบนเรือยอทช์สุดหรูก็มีคนตระหนักอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

“พวกเรายังมีคุณชายใหญ่จากเมืองเซี่ยงไฮ้อยู่ไม่ใช่หรอ?”

“ใช่! พวกเราลืมนายน้อยไปได้ยังไงกัน?”

“เฉียนเทียนอี้! เขาคือราชาตัวจริง!”

“ไม่สิ ต้องเรียกว่านายน้อยผู้มีความสามารถมากที่สุด!”

“เร็วๆรีบไปเชิญเขามาเร็ว!”

“นายน้อยเฉียนกำลังปาร์ตี้อยู่แน่ๆ!”

หลังจากนั้นก็มีคนรวยรุ่นที่สองหลายคนวิ่งลงไปเพื่อเชิญนายน้อยเฉียนขึ้นมา

“เฉียน....เทียนอี้?”

ทางด้านของเจียงเฉินนั้นก็มีคนที่หน้าเปลี่ยนสีไปเช่นกัน

“นายรู้จักเขาด้วยหรอ?”

“เขาคือใครกัน?”

“เฉียนเทียนอี้ เป็นลูกชายเพียงคนเดียวของเฉียนทงที่มีรายชื่ออยู่ในบัญชีเศรษฐีในประเทศ ทรัพย์สินของตระกูลเฉียนรวมๆแล้วกว่าหนึ่งแสนล้าน! เขานั้นจัดว่าเป็นลูกหลานคนรวยตัวจริงเสียงจริง! แม้ว่าเขานั้นจะมาจากเซี่ยงไฮ้แต่เขานั้นก็มักจะเดินทางไปเมืองหลวงบ่อยๆดังนั้นเขาจึงมีอิทธิพลมากในเมืองหลวงและเมืองเซี่ยงไฮ้!”

“รวยขนาดนั้นเลยหรอ?!”

“ถ้าคนๆนี้อยู่บนเรือของฝ่ายนั้นจริงๆพวกเรามีปัญหาแน่!”

ในเวลานี้เองซุนฮ่าวก็หัวเราะออกมา!

“ฮ่าฮ่าฮ่า! พวกแกตายแน่!”

ซุนฮ่าวชี้ไปที่เจียงเฉิน “ไม่ว่านายจะเป็นใคร รวยแค่ไหน นายก็ต้องตาย!”

“???”

เจียงเฉินพูดอย่างไม่สนใจ “แต่เมื่อกี้ใครก็ไม่รู้สาบานว่าจะรีบไสหัวไป แต่ทำไมตอนนี้ถึงยังไม่ไปกันนะ?”

“หึ!”

ซุนฮ่าวพ่นลมหายใจออกมาก่อนจะพูดออกมาอย่างหยิ่งผยอง “แกไม่รู้จักชื่อของเฉียนเทียนอี้งั้นหรอ?!”

“คนๆนั้นเป็นใครกัน?”

เจียงเฉินถามกลับเบาๆ

“นี่นายไม่รู้จริงๆ?”

ซุนฮ่าวยิ้มกว้าง “งั้นฉันก็ค่อยโล่งใจหน่อย เพราะนั่นหมายความว่านายยังไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับเขา! คนที่ไม่เคยได้ยินชื่อของเฉียนเทียนอี้คนๆนั้นก็จะไม่มีวันเป็นคู่ต่อสู้ของเขา!”

เจียงเฉินยิ้มเยาะออกมา “ฉันไม่เคยได้ยินชื่อของเขามาก่อนดังนั้นฉันก็เลยไม่สมควรเป็นคู่ต่อสู้ของเขางั้นหรอ งั้นนายก็คงยอดเยี่ยมมากเลยสินะ แล้วจะอยู่ตรงนี้ไปทำไมล่ะทำไมไม่ไปสวรรค์สักที?”

เจียงเฉินพูดออกมา “ถ้างั้นฉันก็ขอยืมคำนายหน่อยก็แล้วกันนะ นายไม่เคยได้ยินชื่อของฉันคนนี้นั่นก็หมายความว่านายเองก็ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันกับฉันใช่ไหมล่ะ? หรือบางทีคนโง่อาจจะไม่มีความกลัวกันนะ?”

“แก!”

ซุนฮ่าวราวกับโดนใบมีดแทงด้วยคำพูดของเจียงเฉินร่างกายของเขาเริ่มสั่นสะท้านด้วยความโกรธ!

ไอ้เวรนี่มันเป็นใครกัน?

ฉันเคยเห็นเศรษฐีในประเทศมาก็ไม่น้อยแต่ฉันกลับไม่เคยเห็นมันมาก่อนจริงๆ!

หึ!

แกมันจะอายุเท่าไหร่กันเชียว?!

ซุนฮ่าวหงุดหงิดกับเจียงเฉินเมื่อคิดถึงความแข็งแกร่งและชื่อเสียงของเฉียนเทียนอี้อีกครั้งเขานั้นก็รู้สึกราวกับว่าชัยชนะนั้นได้อยู่ในกำมือของเขาแล้วและมันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะแพ้!

เพราะยังไงซะเฉียนเทียนอี้ก็อยู่ข้างฉันคนนี้!

“ว่ายังไง?”

เสียงแผ่วเบาดังขึ้นมาบนเรือยอทช์หรู

ชายคนหนึ่งสวมเสื้อยืดคาร์ดิแกนแต่ตัวสบายๆเดินออกมา

และเหล่าคนรวยรุ่นที่สองก็พากันหลีดทางให้เขาทีละคน~~

เมื่อเห็นแบบนี้แล้ว ก็สามารถทำให้เห็นถึงสถานะของคนๆนี้ที่ไม่ธรรมดาเลย! และแน่นอนว่าเขานั้นก็คือ....

เฉียนเทียนอี้!

เมื่อซุนฮ่าวเห็นคนๆนี้เดินเข้ามาเขาก็พู๔ดด้วยความเคารพอย่างรวดเร็ว “พี่เทียนอี้ ผมคงต้องรบกวนพี่แล้ว”

เฉียนเทียนอี้พูดออกมาอย่างเกียจคร้าน “ฉันได้ยินว่ามีเรื่องเกิดขึ้นแล้วนายก็ไปโต้เถียงกับอีกฝ่ายเพราะผู้หญิง?”

“ที่ไหนกันครับ” ซุนฮ่าวพูดออกมา “ผมก็แค่รู้สึกสงสัยว่าผู้หญิงระดับเทพธิดานั้นไปตกอยู่ในมือของเด็กจนๆได้ยังไงน่ะครับ”

เฉียนเทียนอี้มองไปรอบๆเรือยอทช์ของเจียงเฉินอย่างเฉยชาก่อนจะมองไปเห็นซอส จางเทียนเหิงและหานซูหยานเขานั้นก็สาปแช่งออกมาทันที “ไอ้โง่!!”

“???”

ซุนฮ่าวตกตะลึง : เป็นไปได้ไหมว่าเฉียนเทียนอี้กำลังด่าฉัน?

“แน่นอนว่าฉันด่าแกนั่นแหละ!”

เฉียนเทียนอี้พูดออกมา “ถ้าเขามีความสามารถมากพอที่จะขับเรือยอทช์หรูได้และยังสามารถเชิญผู้จัดการโรงแรมแอตแลนติส นักแสดงแถวหน้าของประเทศอย่างหานซูหยานมาเพื่อสนับสนุนเขาได้เขาจะเป็นคนธรรมดาได้ยังไงกัน?!”

ซุนฮ่าว “….”

เมื่อคิดดีๆแล้ว แม่งเอ้ย!

มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ!

เจียงเฉินคนนี้จะต้องมีเบื้อหลังแน่นอน!

“แต่พี่เทียนอี้?”

ซุนฮ่าวพูดออกมาอย่างไม่เต็มใจ

“งั้นเรื่องนี้ฉันจัดการเอง!”

เฉียนเทียนอี้พูดออกมาอย่างเย็นชา!

ซุนฮ่าว “???”

“แกเป็นน้องชายของฉัน!  แต่แกกลับสร้างปัญหาให้พี่ชายคนนี้! ดังนั้นใครก็ได้ตบปากของเขาให้ฉันที!”

เฉียนเทียนอี้ไม่สนใจประวัติของครอบครัวของซุนฮ่าวเขาพูดสั่งออกมาทันที

เจียงเฉินขมวดคิ้ว

ช่างเป็นชายที่หยิ่งผยองจริงๆ!

และทุกคนที่อยู่ฝั่งของเจียงเฉินต่างก็ต้องตกตะลึง

ถัดจากเฉียนเทียนอี้ก็มีคนรวยรุ่นที่สองเดินขึ้นมาโดยไม่พูดอะไรสักคำ คนหนึ่งเข้ามาล็อคตัวซุนฮ่าวเอาไว้อีกคนก็ปฏิบัติตามคำสั่งของเฉียนเทียนอี้ทันที!

เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!

หลังจากตบไปเบาๆสองสามครั้ง ปากและรูจมูกของซุนฮ่าวก็มีเลือดไหลออกมา~~

แต่ซุนฮ่าวกลับไม่กล้าร้องออกมาแม้แต่น้อย

“พอแล้ว!”

เฉียนเทียนอี้สั่งออกมาอย่างเฉยเมย

ซุนฮ่าวที่ถูกมองว่าเป็นนายน้อยหนุ่มจากเมืองหลวง แต่เขานั้นก็ถูกตบจากคำสั่งของเฉียนเทียนอี้ทันทีเพียงเพราะเขานั้นไปสร้างปัญหาให้กับตัวของเฉียนเทียนอ้

ผู้คนที่อยู่ฝั่งของเจียงเฉินพากันเงียบ

เมื่อเห็นว่าซุนฮ่าวถูกทุบตีแม้ว่าความโกรธในใจของพวกเขาจะลดลง แต่สิ่งนี้ก็พิสูจน์อะไรบางอย่างได้

พลังและสถานะของเฉียนเทียนอี้คนนี้อยู่เหนือว่าที่พวกเขาคาดเอาไว้!

ซุนฮ่าวคนนี้มีหน้าที่ใหญ่และหยิ่งทนงแค่ไหนแต่กลับไม่กล้าที่จะร้องออกมาด้วยซ้ำตอนที่ถูกเฉียนเทียนอี้สั่งให้ตบหน้าของเขาแค่นี้ก็เห็นแล้วว่าคนๆนี้มีอำนาจมากขนาดไหน?

“ฉันได้สั่งสอนน้องชายของตัวเองไปแล้ว ตอนนี้...”

เฉียนเทียนอี้มองไปที่เจียงเฉินก่อนจะยิ้มออกมาแล้วพูดออกมาว่า “ถึงตาของนายแล้ว!”

เจียงเฉิน “???”

เฉียนเทียนอี้ไม่ได้มองไปที่เจียงเฉินแต่เขาก็พูดออกมาอย่างเฉยเมย “ถ้าตบไม่ดังนายมีปัญหาตามมาแน่ ถึงแม้ว่าจะเป็นฝั่งของน้องชายของฉันที่เริ่มก่อน แต่นายเองก็ผิดด้วย”

เจียงเฉิน “….”

เฉียนเทียนอี้ “ฉันตบน้องชายของฉันไปสิบที ดังนั้นนายต้องตบตัวเองยี่สิบที แล้วหลังจากนั้นเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้จะไม่ถือว่าเกิดขึ้นมาก่อนและเราก็จะได้แล่นเรือจากกันไป”

หลันหน่วนหยานตกตะลึงจนยืนนิ่งไปทันทีที่เธอได้ยิน!

ในโลกใบนี้ยังจะมีคนหน้าด้านขนาดนี้อยู่อีกหรอ?

เขาคิดว่าเขาเป็นใครกัน?

รุ่นน้องของเจียงเฉินก็เริ่มสาปแช่งข้ามเรือยอทช์ทันที “หึหึ คิดว่าตัวเองเนื้อหอมมากรึยังไง? คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน?! คิดว่าตัวเองเป็นผู้พิพากษาหรือตำรวจหรอ? จะให้รุ่นพี่ของฉันตบหน้าตัวเองหรอ? เพื่ออะไร?!”

“ก็ไม่มีอะไรมาก”

เฉียนเทียนอี้พูดออกมาอย่างเฉยเมยและเอาแต่ใจ “ก็เพราะฉันคือเฉียนเทียนอี้ยังไงล่ะ! มันก็แค่นั้นเองแล้วนายก็คิดจะขวางทางฉันงั้นสินะ!”

“….”

ทุกคนตกตะลึงไปกับความเอาแต่ใจและความเฉยเมยของเฉียนเทียนอี้ทันที

“ฮ่าๆ~~”

เจียงเฉินพูดออกมา “แล้วถ้าฉันไม่ตบล่ะ?”

“นายก็จะต้องเสียใจไปตลอดไป”

เฉียนเทียนอี้พูดออกมาอย่างเคร่งขรึม

เมื่อเขาพูดประโยคนั้นออกมา ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความจริงจัง ไม่มีท่าทางอ่อนโอนแม้แต่น้อย ราวกับเขานั้นกำลังพูดความจริงที่คนทั้งโลกต่างก็รู้!

เจียงเฉินรู้สึกตลกกับท่าทางของเฉียนเทียนอี้คนนี้ขึ้นมาทันที

“อ่อ งั้นฉันขอเสนอเงื่อนไขบ้างก็แล้วกัน”

เจียงเฉินเป็นคนถ่อมตัวและชอบเก็บตัวต่อหน้าคนธรรมดา แต่สำหรับคนอย่างเฉียนเทียนอี้และซุนฮ่าวที่ชอบรังแกคนอื่น...

เขานั้นก็ยินดีที่จะต้อนรับอีกฝ่าย!

“ถ้านายยินดีที่จะตบปากตัวเอง 40 ที”

เจียงเฉินพูดออกมาอย่างเย็นชา “ฉันก็จะทำเป็นว่าเรื่องวันนี้ไม่เคยเกิดขึ้น!”

คนรวยรุ่นที่สองบนเรือพากันเงียบทันที!

ความเดือดปะทุขึ้นมา!

“พระเจ้า! เด็กคนนี้มันบ้าไปแล้ว!”

“เขาจะให้พี่เทียนอี้ตบหน้าตัวเอง เขากำลังมองหาความตายรึยังไงกัน?!”

“หึหึ เขานั้นกลายเป็นผู้ชนะการแข่งการตายแล้ว!”

เจียงเฉินพูดกับเฉียนเทียนอี้อย่างเย็นชา “ไม่งั้นนายก็จะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต!”

ดวงตาของเฉียนเทียนอี้เป็นประกายขณะจ้องไปที่เจียงเฉิน

สีหน้าของเขานั้นไม่ได้มีความรู้สึกโกรธแต่มันเป็นความรู้สึก....

น่าสนใจ!

“หึหึ”

เฉียนเทียนอี้ปรบมือ

ทุกคน “???”

“กล้าหาญจริงๆ!”

เฉียนเทียนอี้เยาะเย้ยออกมา “นายเป็นเพียงคนเดียวที่กล้าพูดกับฉันแบบนี้ตั้งแต่ที่ฉันนั้นจบมัธยมต้นมา และคนสุดท้ายที่พูดกับฉันแบบนี้ก็ถูกโยนลงแม่น้ำหวงผู่ไปแล้ว!”

ในตอนนี้เองก็มีนายน้อยจากเมืองหลวงอีกสองสามคนเดินออกมาจากห้องโดยสาร

เป็นหวางเฉียนกับลู่เหว่ย!

คนเหล่านี้เดิมทีแล้วมาที่ซานย่าก็เพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยง

เดิมทีพวกเขานั้นก็อยู่ในห้องโดยสารแต่พอพวกเขาได้ยินว่าข้างนอกเกิดเรื่องพวกเขาก็เลยเดินออกมาดู~~

“เกิดอะไรขึ้น?”

ลู่เว่ยกับหวางเฉียนเห็นเจียงเฉินที่กำลังมองมาอย่างเย็นชา!

แม่งเอ้ย!

สีหน้าของทั้งสองเปลี่ยนไปทันที!

พวกเขาไม่คิดเลยว่าถนนจะแคยถึงขนาดทำให้พวกเขาต้องมาเจอเจียงเฉินที่นี่!

เมื่อเห็นลู่เว่ยเจียงเฉินก็ต้องรู้สึกประหลาดใจขึ้นมา

ชายคนนี้ไม่ใช่คนที่เขาขอให้เป็นหัวหน้าโครงการ Ready Player 2?

ทั้งสองสบตากัน

ลู่เวยยิ้มออกมาอย่างกระอักกระอ่วนและไม่กล้าเสียมารยาท~~

เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว!

พี่เฉินนั้นเป็นคนให้ฉันรับผิดชอบโครงการนี้ถึงแม้ว่ามันจะเข้าสู่ขั้นตอนการถ่ายทำไปแล้วก็ตาม

แต่การที่ฉันหนีออกมาเที่ยวเล่นงานปาร์ตี้แบบนี้อาจทำให้ฉันสูญเสียความไว้วางใจที่พี่เฉินมีต่อฉันได้!

ถ้าพี่เฉินบอกยัยเด็กสาวลู่ฉู่ซวนบ้านั่น ด้วยนิสัยของเธอเธอจะต้องเอาเรื่องนี้ไปบอกพ่ออย่างแน่นอน...และผลลัพธ์ที่จะตามมาก็คือหายนะ!

เมื่อลู่เว่ยคิดถึงฉากการทุบตีที่อาจจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ ขาของเขานั้นก็อ่อนแรงลงทันที~~

และเขาก็เริ่มคิดเลยว่าเขานั้นจะซื้อวีลแชร์รุ่นไหนดี.....

ในเวลานี้เองเฉียนเทียนอี้ยังคงส่งเสียงข่มขู่เจียงเฉินอยู่อย่างต่อเนื่อง

“เทียนอี้!”

ลู่เว่ยรีบเขาไปขัดจังหวะอีกฝ่ายทันที

เฉียนเทียนอี้นั้นค่อยข้างเกรงใจลู่เว่ยอยู่มากพอสมควรเขานั้นหันไปยิ้มและถามออกมา “มีอะไรเกิดขึ้นหรอครับ? อาเว่ย?”

ใบหน้าของลู่เว่ยเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่น่าเกลียดยิ่งกว่าการร้องไห้ เขานั้นพูดออกมาด้วยใบหน้าที่ดำคล้ำและเคร่งขรึม “เทียนอี้ นายไม่ควรทำให้คนๆนั้นขึ่นเคือง!”

???

รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉียนเทียนอี้ค่อยๆหายไป~~

“อะแฮ่ม”

กลู่เว่ยรีบบอกกับเฉียนเทียนอี้ทันที “เขาคือพี่ชายของฉันพี่เฉิน เขาเป็นคนมีความสามารถมากมากจนกลายเป็นราชาปีศาจได้เลย!”

“???”

เฉียนเทียนอี้ทำหน้ามึนงง “ราชาปีศาจ?”

“เขาเป็นคนที่พวกเราไม่สมควรไปสร้างความขึ่นเคืองด้วยอย่างเด็ดชาด!”

ลู่เว่ยพูดออกมา “และเขานั้นก็เป็นคนประเภทที่ชอบจัดการกับเหล่าลูกคนรวยโดยเฉพาะด้วย!”

“เพราะงั้น นายรีบขอโทษพี่เฉินของฉันดีกว่า ไม่อย่างนั้น....”

ลู่เว่ยไม่ได้พูดต่อ เขานั้นรู้ดีว่าระดับความแข็งแกร่งของเฉียนเทียนอี้นั้นอยู่พอๆกับหลิงหยุน!

แต่หลิงหยุนก็ยังเคยโดนเจียงเฉินตบลงไปนอนกับพื้นมาแล้ว!

ดังนั้นเขาจึงได้แต่ภาวนาให้เฉียนเทียนอี้สามารถเข้าใจมันได้ด้วยตัวเอง!

เฉียนเทียนอี้ “???”

แม้ว่าเขานั้นจะเป็นคนที่เย่อหยิ่งแต่เขานั้นก็รู้ดีว่าพลังอำนาจของลู่เว่ยนั้นอยู่ระดับไหน....

มันน้อยกว่าตัวเขาเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น!

ถ้าลู่เว่ยบอกว่าคนๆนี้มีความสามารถมาก งั้นก็ดูเหมือนว่าเขานั้นจะไม่อาจทำให้เจียงเฉินคุ่นเคืองได้จริงๆ!

แม่งเอ้ย!

ใบหน้าของเฉียนเทียนอี้เต็มไปด้วยความไม่พอใจ “ขอโทษนะ แต่มันเป็นไปไม่ได้แล้ว...”

.....

ในเวลานี้เองก็มีซูเปอร์ยอทช์อีกลำแล่นเข้ามา

บนเรือซูเปอร์ยอทช์ลำนั้นมีทั้งคนรวยและชนชั้นสูงที่เข้ามาจัดงานเลี้ยงเพื่อเส้นสายทางธุรกิจระหว่างกันและกัน

และในหมู่พวกเขานั้นก็มีหนิวต้าเย่เป็นผู้นำ!

หนิวต้าเย่นั้นมีพื้นเพมาจากทะเลจีนใต้เขาจึงมีอิทธิพลในวงการธุรกิจในบริเวณทะเลจีนใต้เป็นอย่างมาก

ดังนั้นวันนี้เขาก็เลยจัดเรือซูปเปอร์ยอทช์มาเพื่อพาเหล่านักธุรกิจเหล่านี้ไปเที่ยวชมทะเลจีนใต้สักครั้ง....

ในคนกลุ่มนี้เต็มไปด้วยนายทุนผู้ร่ำรวยจากเมืองหลวงมากมาย

เหล่าคนใหญ่คนโตเหล่านี้นั้นมักจะจัดงานปาร์ตี้เป็นเรื่องปกติ

พวกเขาล้วนแล้วแต่เป็นคนที่มีอายุ อำนาจและหน้าตาที่ค่อนข้างดีดังนั้นถ้าหากพวกเขาไม่พูดเรืองธุรกิจกันแล้วพวกเขาจะพูดเรื่องอะไรกันได้อีก?

ก็ต้องเป็นเรื่องการโอ้อวด!

และสิ่งที่พวกเขานั้นชอบนำมาโอ้อวดกันก็คือ~~

เรื่องของลูกชายของพวกเขา!

“ฮ่าฮ่าฮ่า คุณหนิว หนิวเสี่ยวเฉียงของคุณอายุเท่าไหร่แล้วล่ะ?”

“27!”

“แล้วเขาเรียนที่ไหนงั้นหรอ?”

“อย่าพูดถึงมันเลย เขาหยุดเรียนไปนานแล้ว อ่อ ฉันได้ยินมาว่าซุนฮ่าวลูกชายของนายไปเรียนที่อเมริกางั้นหรอ?”

“ฮ่าฮ่า เจ้าเด็กนี่มันชอบการเรียน เขาเข้าไปเรียนที่มหาวทิยทลัยไอวี่หลีกแถมยังเรียนเก่งจนสามมรถติดหนึ่งใน 20 ของสาขาได้เลยทีเดียว!”

พ่อของซุนฮ่วพูดออกมาในขณะที่ทำหน้าตานิ่งๆแต่ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกดี

แม้ว่าธุรกิจของฉันจะมีขนาดไม่เท่ากับของนายแต่ลูกชายของฉันเรียนเก่งกว่าลูกชายของนายมาก!

มันยอดเยี่ยมไปเลยใช่ไหมล่ะ?!

“ถ้าหากเราจะหาคนที่มีความแข็งแกร่งมากๆเราก็ไม่ควรที่จะพลาดคนจากเมืองเซี่ยงไฮ้ไป! โดยเฉพาะลูกชายของคุณเฉียนเทียนหยูนั้นก็เป็นหนึ่งในตัวเลือกที่ดีสำหรับวงการธุรกิจ เพราะเขานั้นมีเส้นสายที่หลากหลายและเป็นเด็กที่ดูมีอนาคตไกลมากๆ!”

“ที่ไหนกัน?”

พ่อของเฉียน้ทียนอี้ส่ายหัว “ลูกบุญธรรมของฉันก็เป็นคนธรรมดาๆเท่านั้นแหละ บางทีอาจจะมีดีไม่เท่าพวกคุณด้วยซ้ำ แต่~~ หึหึ สิ่งที่เขานั้นมีเป็นข้อได้เปรียบก็คือความกตัญญู! เขานั้นไม่ทำให้ฉันต้องรู้สึกลำบากใจแม้แต่น้อย!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ใช่แล้ว ใช่แล้ว นิสัยแบบนี้แหละเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด!”

เหล่าคตนใหญ่คนโตพากันพูดสนับสนุนออกมา

การคบหากับคุณชายใหญ่ตามเมืองหลวงเพื่ออะไรกัน?

ก็เพื่อเส้นสายทางธุรกิจในอนาคตยังไงล่ะ~~

เมื่อกลุ่มคนใหญ่คนโตพากันคุยโม้โอ้อวดกันไปมา ไม่นานก็มีคนสังเกตุเห็นเรือยทช์สุดหรูที่จอดลอยลำอยู่ระยะไกล และดูเหมือนว่ากำลังมีปัญหากันอยู่ด้วย!

“ดูเหมือนที่นั่นจะเกิดเรื่องนะ...”

“น่าจะเป็นพวกหนุ่มๆที่เลือดร้อน!”

“ไม่ต้องกังวลไปหรอก พวกเขาคงแค่เล่นกันเองล่ะมั้ง...”

ในเวลานี้เองหนิวต้าเย่ที่มีสายตาเฉียบแหลม....

เขามองออกไป~~

เจียงเฉิน?

คุณเจียง?!

ทำไมเขาถึงไปอยู่บนเรือยอทช์ลำเล็กกัน?

เกิดปัญหาอะไรขึ้น?

สับสน!

หนิวต้าเย่เมื่อรู้ว่าเจียงเฉินนั้นมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เขาย่อมไม่สามารถละเลยได้~~

เขานั้นต้องรีบเข้าไปสนับสนุนเจียงเฉิน!

พ่อของเฉียนเทียนอี้ส่ายหัวไปมาก่อนจะโออวดลูกชายของตัวเองต่อ “ฉันมักจะสอนเฉียนเทียนอี้ว่า เราต้องทำตัวดีและมีคุณธรรมตลอดเวลา! บ้านที่สะสมความดีก็จะมีแต่งานฉลอง ส่วนบ้านที่มีแต่ความไม่ดีก็จะมีแต่ล่มสลาย! เด็กคนนี้ก็เลยโตมาอย่างถ่อมตนและมีคุณธรรม มันทำให้ฉันนั้นปลื้มใจมาก”

ในเวลานี้เองหลิวต้าเย่ก็ตะโกนออกมา “ดูสิ ตรงนั้นเกิดอะไรขึ้นกัน?”

เหล่าคนใหญ่คนโตต่างหันไปมองด้วยสีหน้างุนงง ลูกชายที่พวกเขาเพิ่งโอ้อวดกันอย่างสุดกำลัง~~

ลูกหลานที่น่าชื่นชมยินดี รักการเรียน มีนิสัยที่ดี กตัญญู....

บนเรือซูปเปอร์ยอทช์ลำนั้น ลูกชายของพวกเขานั้นถูกลายล้อมไปด้วยสาวสวย~~

หนิวต้าเย่ “…”

พ่อของหยางอี้ “…”

พ่อของซุนฮ่าว “…”

พ่อของเฉียนเทียนอี้ “….”

เหล่าคนใหญ่คนโต “….”

ฉากนี้มันน่าอายมาก~~

แล้ว…..

พลิกโต๊ะ (╯‵□′)╯︵┻┻!

เกรี้ยวกราด!

โอ๊ย!

ฉันเพิ่งจะโอ้อวดพวกแก บอกว่าพวกแกเรียนเก่ง ทำธุรกิจเก่ง มีชื่อเสียงที่ดีและที่สำคัญที่สุดมีนิสัยที่ดี!

แต่สุดท้าย....

พวกแกกลับมาจัดปาร์ตี้กัน?!

เจ้าลูกเวร!

อย่าหักใบหน้าของพวกแกได้ไหม?!

มาเลยนะมาให้ฉันฟาดเดี๋ยวนี้!

โกรธ!

กลับมาที่เฉียนเทียนอี้ ซุนฮ่าวและหยางอี้ที่กำลังโอ้อวดไปยังฝั่งของเจียงเฉินพวกเขานั้นก็เห็นเรือแล่นเข้ามาใกล้ๆพวกเขาพอดี....

จากนั้นพวกเขานั้นก็สัมผัสได้ถึงสายตาจากพ่อของพวกเขาที่แหลมคมและอยากจะถลกหนังของพวกเขาออกมาทั้งเป็น!

ตัวสั่น!

สายตาแห่งความตายถูกส่งออกมาจากพ่อของพวกเขา~~

จู่ๆพวกเขาก็ถูกความกลัวเข้าปกคลุม!

“ผม ผม ผม....ให้ตายเถอะ!!”

“ไม่จริงใช่ไหม? ทำไมฉันถึงได้โชคร้ายขนาดนี้!”

“ฉันเพิ่งจะโกหกพ่อไปเองว่าฉันกำลังเรียนอยู่ที่อเมริกา!”

“ฉันก็ด้วยฉันเพิ่งจะโกหกพ่อไปว่าฉันออกมาทำธุรกิจ”

“ฉัน....พ่อไม่ได้ตีฉันมาแค่สามวันเองนะ!”

หนิวต้าเย่เองก็ตกตะลึงเขานั้นรีบแนะนำตัวของเจียงเฉินให้บรรดาคนใหญ่คนโตบนเรือได้ฟังทันที

“ชายหนุ่มคนนั้นก็คือคุณเจียง!”

“อะไรนะ?!”

ก่อนหน้านี้หนิวต้าเย่นั้นได้พูดคุยกับพวกเขาถึงเรื่องของเจียงเฉินมาก่อน~~

คนๆนี้มีทั้งบริษัทกฏหมายเทียนกวน โรงพยาบาลหมิงเต๋อ โรงแรมผางกู่ อาคารศูนย์กลางทางการเงิน....

รายชื่อทรัพย์สินเหล่านี้มีชื่อเสียงมากพอที่จะทำให้ทุกคนต้องตกตะลึง พวกเขาเองก็ขอร้องให้หนิวต้าเย่แนะนำเจียงเฉินให้พวกเขาได้รู้จัก

แต่อย่างไรก็ตาม....

ลูกชายตัวน้อยผู้ซื่อตรงและนิสัยดีของพวกเขากลับพยายามหาที่ตายด้วยการยั่วยุเจียงเฉินผู้ยิ่งใหญ่คนนั้นอย่างเมามัน!

กลุ่มผู้ใหญ่เริ่มพากันแสดงความโมโหออกมา

“แม่งเอ้ย! รีบพาฉันเข้าไปใกล้ๆเรือลำนั้นเดี๋ยวนี้เลย!”

“เข้าไปเร็ว ฉันจะเข้าไปทุบตีพวกเดรัจฉาน!”

“แม่งเอ้ย! ฉันไม่ได้ทุบตีไปสามวัน มันถึงกล้าออกมาหาเรื่อง!”

ภายใต้คำสั่ง เรือยอทช์ของพวกเขาก็แล่นเข้าไปหาเรือยอทช์ของลูกๆของพวกเขาทันที

หลังจากนั้น....

ฉากการทุบตีครั้งใหญ่ก็เกิดขึ้น!

ด้วยความโกรธเกรี้ยวจากคนใหญ่คนโตจากทุกวงการ ไม่ว่าจนคนที่ต้องใช้ไม้เท้าหรือนั่งวิลแชร์พวกเขาก็กระโดดข้ามเรือกันอย่างขยันขันแข็งและเข้าทุบตีทันทีการกระโดดข้ามเรือของพวกเขานั้นแม้แต่กัปตันแจ็คจากเรือแบล็คเพิร์ลยังต้องอาย!

เสียงร้องถูกส่งออกมาอย่างบ้าคลั่ง

เสียงโหยหวนจากดวงวิญญาณและหมาป่าดังออกมาอย่างต่อเนื่อง!

“บัดซบ! แกไม่ได้บอกหรอว่าแกกำลังเรียนอยู่ที่อเมริกา แล้วนี่แกเพิ่งเรียนงั้นหรอ?!”

“เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!”

“เจ้าลูกเลว! แกโกหกฉันว่าแกไปทำธุรกิจที่ออสเตรเลีย!”

“เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!”

“หยางอี้ เจ้าลูกเลว อย่าบอกนะว่าแกเป็นตัวเริ่มยั่วยุคุณเจียง ฉันจะฆ่าแก!”

“พ่อครับ ไว้ชีวิตผมด้วย!”

“หยางอี้ คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้!”

“พ่อ อย่าเข้ามานะ ถ้าเข้ามาผมโดดลงทะเลแน่!”

“กระโดดหรอ?! เอาเลยกระโดดเลย! ถ้าแกไม่โดดฉันนี่แหละจะโยนแกให้ฉลามกิน!”

“เฉียนเทียนอี้! ฉันอุตส่าห์ชื่นชมแกต่อหน้าคนมากมาย! แต่แกลับมาทำตัวไร้สาระอยู่ที่นี่! แกทำให้ฉันต้องเสียหน้า! ฉันจะทุบตีแกให้ตาย!”

หลังจากนั้นเฉียนเทียนอี้ก็ถูกทุบตีอย่างรุนแรง~(จนกระทั่งหลายปีผ่านไปเขาก็ยังไม่ลืมเหตุการณ์ในวันนี้~~)

เจียงเฉินยักไหล่

หึ

ตอนแรกก็คิดว่าจะแน่ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเอาเข้าจริงแล้วมันก็แค่กลุ่มเด็กปฐม!

ก่อนหน้านี้ฉันน่าจะถ่ายรูปไว้สักหน่อยว่าสภาพของพวกเขาก่อนโดนทุบตีจนแม่ตัวเองจำไม่ได้มันเป็นยังไง!

สุดท้ายแล้วก็มีแต่พวกขยะทั้งนั้น!

……

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด