ตอนที่ 123 ไทเลอร์ชายผู้มีแต่รอยยิ้ม

ตอนที่ 123 ไทเลอร์ชายผู้มีแต่รอยยิ้ม

ยามค่ำคืนนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว กายตื่นขึ้นมาในบ้านของตัวเองในตอนเช้าของอีกวัน หลังจากที่เมื่อคืนเขากลับมาจากร้านเกมเสมือนจริงหมายเลข 8 ที่คึกคักมากเป็นพิเศษ ในวันนี้กายเลือกจะไม่เข้าไปในแดนสงคราม เนื่องจากวันที่ผ่านมาเขาเก็บเกี่ยวได้เยอะมากแล้ว แต่อีกเหตุผลนั้นก็คือกายเก็บเกี่ยวเงินได้เป็นจำนวนมาก มันเกินกว่าที่เข้าตั้งเป้าหมายไว้ในแต่ละวันพอสมควร

กายเริ่มจากการล้างหน้าและแต่งตัวเล็กน้อยสำหรับการออกกำลังกาย เขายืดเส้นสายบิดตัวไปมาตามท่าทางเท่าที่จะนึกออก ก่อนจะหยิบหน้ากากกันฝุ่นที่ซื้อมาใหม่ขึ้นมาสวมใส่และออกไปวิ่ง

ระยะทางที่กายวิ่งนั้นมากกว่า 3 กิโลเมตร และวันนี้เขาคิดว่าจะเพิ่มมันขึ้นไปอีก

ตั้งแต่ที่กายออกกำลังกายมา แม้จะเหนื่อยมากก็ตาม แต่มันก็ทำให้เขารู้สึกสดชื่นด้วยเช่นกัน

ถ้าโลกใบนี้อากาศสดใสเหมือนกับโลกราชันมันก็คงดีไม่น้อย...กายหยุดยืนหอบหายใจ ขณะที่กำลังมองที่ยังเขต 7 ที่ตัวเองอาศัยอยู่ แต่เขารู้ว่าตัวเขานั้นไม่มีทางเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ได้ ดังนั้นกายจึงเฝ้าฝันพยายามทำให้คุณภาพชีวิตของเขาดีขึ้น โดยการย้ายขึ้นไปอยู่ที่โอเอซิส

หลังจากออกกำลังกายประจำวันจบลง กายก็อาบน้ำแต่งตัวอีกรอบ เขากำลังจะไปที่โรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมไทเลอร์ที่ฟื้นขึ้นมาแล้วเมื่อวานนี้

เมื่อมาถึงโรงพยาบาลกายก็ติดต่อไปหาเมญ่าก่อนเป็นอันดับแรก เพื่อแจ้งเขานั้นมาเยี่ยมไทเลอร์ กายยังแวะไปซื้ออาหารเช้ามาฝากเธอด้วย ส่วนของไทเลอร์นั้นกายไม่ได้ซื้อมา เพราะต่อให้เขาซื้ออะไรมาในตอนนี้ไทเลอร์ก็ไม่สามารถกินพวกมันได้อยู่ดี

แน่นอนว่ากายเคยได้ยินว่าในสมัยก่อนผู้คนมักเอาดอกไม้หรือกระเช้าเข้ามาเยี่ยมคนป่วย แต่สำหรับยุคนี้ของพวกนั้นมันหายากเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะในโลกที่แห้งแล้งและกำลังจะตายใบนี้ อีกอย่างถ้าเขาเอาดอกไม้มาเยี่ยมมีหวังไทเลอร์หัวเราะเขาไปหลายปีแน่นอน

แต่ก็ใช่ว่ากายจะไม่เตรียมของอะไรมาให้ไทเลอร์เลย เขาได้ลงมือสั่งซื้อของบางอย่างไปแล้วให้กับไทเลอร์และกำลังจะเข้าไปบอกกับไทเลอร์ด้วยตัวเอง

กายเดินมาถึงหน้าห้องเขาเคาะประตูสองสามครั้ง ซึ่งก็มีเสียงของเมญ่าตอบกลับมาว่า “กายนั้นคุณเหรอ เข้ามาด้านในได้เลย”

มือของกายเลือนไปเปิดประตูเข้ามาด้านใน สิ่งแรกที่เขาเห็นนั้นก็คือเมญ่าที่ตอนนั้นกำลังนั่งอยู่ข้าง ๆ ไทเลอร์อย่างเงียบ ๆ นอกจาเมญ่าที่ดูโทรมลงเพราะการวุ่นอยู่กับการเฝ้าไข้มาหลายวัน ก็มีไทเลอร์ที่ตอนนี้รู้สึกตัวแล้วและกำลังหันมามองกายด้วยใบหน้าที่ดูจะฝืนยิ้มสุด ๆ

กายรู้สึกว่าในใจเขามันรู้สึกเศร้าขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เพราะไทเลอร์กำลังฝืนตัวเองไม่ใช้เศร้าจนคนรอบข้างเป็นห่วง

แม้แต่เวลานี้หมอนี่ก็ยังคงทำตัวเข้มแข็งอยู่อีก...กายไม่ได้พูดอะไรกับการกระทำของไทเลอร์ เขาเพียงยิ้มออกมาให้กับไทเลอร์ก่อนจะเดินเข้าไปทักทายตามปกติที่เคยทำ

“เฮ้ นายฟื้นแล้ว”

“แน่นอน แต่ฉันคงลุกขึ้นไปกอดนายไม่ได้หรอกนะ” ไทเลอร์ยิ้มออกมา ก่อนจะส่งสายตาให้กายว่าเขาไม่มีแขนซ้ายแล้ว เมญ่าก็ส่งสายตาอย่างจนใจมาให้กาย กับมุกตลกร้ายของไทเลอร์ที่เล่นกับตัวเองแบบนี้

กายเองก็ยิ้มออกมา ก่อนจะเดินเข้ามาส่งอาหารที่ซื้อมาฝากให้กับเมญ่า ก่อนจะไปนั่งคุยกับไทเลอร์

เมญ่าพยักหน้าอย่างขอบคุณรับอาหารและไปนั่งกินอยู่ที่โซฟา มองดูสองหนุ่มพูดคุยกันอย่างเงียบ ๆ

“ไม่ต้องห่วงฉันสั่งบางอย่างมาให้นายมันคงจะมาส่งที่นี่วันพรุ่งนี้” กายพูดออกมาขณะมองไปที่แขนซ้ายที่หายไปของไทเลอร์

“นายสั่งอะไรไป เอาที่มันใช้แขนขวาได้ด้วยละ” ไทเลอร์กล่าวอย่างติดตลก

“ฉันสั่งแขนกลเทียมมาให้ นายเลิกพูดเรื่องแขนที่ขาดได้แล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้มันก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว”

ไทเลอร์เงียบลงไปอีกครั้ง จนกายถามขึ้นมาอีกรอบอย่างอดเป็นห่วงไม่ได้ “นายโอเครจริง ๆ ใช่ไหม?”

“แน่นอน จริงสิ เรื่องค่ารักษา...” ยังไม่ทันที่ไทเลอร์จะกล่าวออกมาจนจบประโยค กายก็กล่าวขัดขึ้นมาในทันที

“ไว้ค่อยคุยกันทีหลัง ตอนนี้ฉันมีสิ่งที่อยากจะถามนายหน่อย นายต้องการเข้าเล่นในเกมราชันสงครามออนไลน์กับฉันไหม นายรู้อยู่ใช่ไหมว่าตอนนี้ฉันทำเงินได้กับมันจำนวนมาก และฉันต้องการคู่หูสักคนมาค่อยช่วยเหลือ” กายบอกแผนของตัวเองไปในทันที

ไทเลอร์เงียบไป ก่อนจะยิ้มออกมาและพยักหน้าตกลงในทันที

“แน่นอน ยังไงฉันก็ต้องช่วยนายอยู่แล้ว ไปไหนไปกัน”

“เยี่ยม ที่ร้านเสมือนจริงหมายเลข 8 มีแคปซูลเกมอยู่สองเครื่อง ฉันใช้ไปเครื่อง ส่วนอีกเครื่องตอนนี้ยังมีคนใช้งานอยู่ แต่ถึงตอนที่นายออกจากโรงพยาบาลเครื่องคงว่างพอดี”

คนที่กายพูดถึงว่าใช้อีกเครื่องนั้นก็คือออสติน แต่เพราะออสตินได้เครื่องแคปซูลของตัวเองมาแล้ว ดังนั้นอีกเครื่องจึงว่าง ส่วนที่ว่าทำไมกายยังไม่ซื้อเครื่องแคปซูลของตัวเองสักทีนั้นก็เพราะว่า กายคิดว่าตอนนี้มันยังไม่จำเป็น อีกอย่างเขายังคงร่วมมือกับเจ้ซาเรียอยู่ตามข้อตกลงที่ร่วมมือกันไว้

และที่สำคัญ กายชอบที่จะไปเล่นที่ร้านเกมเสมือนจริงหมายเลข 8 เพราะแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยวุ่นวายกับใคร แต่กายก็ไม่ต้องการจะเอาแต่เก็บตัวเล่นเกมอยู่กับบ้าน

การออกไปข้างนอกมันทำให้กายรู้สึกได้สัมผัสกับผู้คนและได้พูดคุยกับคนอื่น ๆ บ้างมันก็ดีเช่นกัน ซึ่งเขาไม่อาจจะปฏิเสธมันได้

“กาย!” ไทเลอร์ที่อยู่ ๆ ก็ถามขึ้นมาด้วยสีหน้าจริงจัง

“มีอะไร” กายตั้งใจฟังคำถามของไทเลอร์

“นายทำเรื่องน่าเหลือเชื่อขนาดนั้นในโลกราชันได้ยังไง รู้ไหมว่ามันใหญ่แค่ไหน ฮ่า ๆ ไม่คิดว่าเพื่อนของฉันจะกายเป็นผู้เล่นที่โดดเด่นของเกมราชันสงครามออนไลน์ไปแล้ว” ไทเลอร์พูดออกมาด้วยความตื่นเต้น แต่ก็ไม่นาน เพราะหัวเราะจนเกิดอาการเจ็บที่แผลทำให้เขาหน้าซีดลงไปอีก

“เฮ้ ไทเลอร์ระวังหน่อยสิ” เมญ่าลุกขึ้นมาดูด้วยความเป็นห่วง

ส่วนกายที่ตั้งใจฟังเพราะคิดว่าไทเลอร์จะถามอะไรที่มันจริงจังกว่านี้ ก็ส่ายหัวออกมา แต่พอคิดว่าไทเลอร์ก็เป็นไทเลอร์ ชายผู้บ้าเกมและรถมอเตอร์ไซต์ จึงไม่แปลกที่ไทเลอร์จะตื่นเต้นกับเรื่องนี้

“แน่นอน ฉันพบความลับของแดนสงครามด้วย” กายยิ้มออกมา ก่อนจะเริ่มเล่าให้ไทเลอร์ฟังถึงการต่อสู้ที่พึ่งเกิดขึ้นในการพิชิตเหรียญตราแห่งผู้ชนะของกาย

กายเล่าเรื่องไม่นานก็ขอกลับออกมาก่อน เพราะไม่ต้องการรบกวนไทเลอร์ไปมากกว่านี้ เนื่องจากไทเลอร์ต้องนอนพักผ่อนถึงวันละ 18 ชั่วโมง เพราะยาที่หมอให้ด้วยส่วนหนึ่ง

ขณะที่กายนั่งรถกลับออกมาจากโรงพยาบาลนั้น เขาก็ฉุกคิดถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมา นั้นคือของรางวัลที่ได้มาเป็นรางวัลพิเศษจากดนสงคราม เขายังไม่ได้เปิดมันดู

ไว้ตอนเข้าเล่นคืนนี้เราแวะไปที่แดนสงครามเพื่อเปิดดูของรางวัลสักหน่อยก็แล้วกัน...กายคิดถึงสิ่งที่จะทำอยู่ในใจอย่างเงียบ ๆ ขณะที่มองไปที่หน้าจอเล็ก ๆ ซึ่งเป็นจอที่เปิดไว้ในรถแท็กซี่ทุกคัน และตอนนี้มันมีแต่โฆษณาเกมราชันสงครามออนไลน์อยู่เต็มไปหมด จนราวกับว่าเกมนี้คือทุกสิ่งที่ผู้คนสนใจไปแล้ว

ในตอนนั้นเองจอก็เลื่อนไปหนึ่งในเหตุการณ์ข่าวของกลุ่มต่อต้าน ซึ่งสร้างสถานการณ์ในพื้นที่เขต 7 อย่างต่อเนื่อง ที่จริงมันยังมีข่าวในเขตอื่น ๆ เช่นกัน

“กลุ่มต่อต้าน” กายมองไปที่หน้าจออย่างเงียบ ๆ

...

เวลา 5 ทุ่มกว่ากายมาที่ร้านเกมเสมือนจริงหมายเลข 8 ที่พึ่งเปิดได้ไม่นาน ผู้คนยังคงคับคลั่งเหมือนเช่นเคย กายไม่รอช้าตรงไปที่ห้องเกมทันทีหลังจากทักทายกับเจ้ซาเรียตามปกติ

เขาเลือกจะเข้าแดนราชันก่อนที่จะถึงเที่ยงคืนเพื่อตรวจสอบของรางวัลที่ได้รับมา

“ลิงก์เกม”

กายมาโผล่ที่หน้าประตูสองบาน บานหนึ่งนำไปที่โลกราชัน อีกบานนำไปที่แดนสงคราม กายไม่รอช้าเดินเข้าไปเปิดประตูบานที่เข้าไปที่แดนสงครามก่อนจะล็อกอินเข้าไป

ทันทีกายโผล่ออกมาในแดนสงคราม ทุกสายตาก็จับจ้องมาที่กายในทันที ราวกับว่าทุกคนได้มายืนรอกายอยู่ก่อนแล้ว

อันที่จริงคนพวกนี้ไม่ได้มาดักรอกาย เพราะไม่มีใครสามารถเข้ามายุ่งกับระบบของลิงก์เกมได้ โดยเฉพาะลิงก์เกมที่กายสวมใส่อยู่ มันเป็นรุ่นพิเศษที่แม้แต่ทางรัฐบาลโลกยังยากจะเข้าดูข้อมูล แน่นอนว่ากายไม่ได้รู้เรื่องพวกนี้ชัดเจนมากนัก แต่เขาก็พอจะเดาได้บางส่วน

“นั้นคือลอร์ดเจ็ดโลหะ”

“พระเจ้า เขาเข้ามาที่แดนสงครามแล้ว”

“รีบแจ้งหัวหน้ากิลด์เร็ว”

“เท่มาก ดูหน้ากากสิ แม้มันจำเป็นแค่หน้ากากเหล็กธรรมดา แต่มันกับดูลึกลับเมื่ออยู่บนใบหน้าของลอร์ดเจ็ดโลหะ”

“ฉันอยากเห็นหน้าเขาจังเลย”

ผู้เล่นแต่ละคนมีปฏิกิริยาต่างกันไปเมื่อเห็นกายในร่างของลอร์ดเจ็ดโลหะ บางคนรีบส่งข่าวไปที่กิลด์ บางคนก็ถ่ายรูปของกาย ยังมีผู้เล่นหญิงสาวหลายคนวิ่งเข้ามารุมล้อมกายด้วยความสนใจในตัวตนของเขา

แต่โดยรวมแล้วทุกคนกำลังทำเหมือนกับกายเป็น ซูเปอร์สตาร์ไปแล้ว

คนพวกนี้ต้องการอะไรกัน...กายที่ไม่เคยเจอคนนับพันรุมเข้าหาเขามาก่อน ทำให้รู้สึกตกใจพอสมควร ในตอนนั้นเองก็มีใครบางคนตรงเข้ามาหากาย ก่อนจะดึงมือของกายและลากเขาเข้ามาแอบยังตึกหลังหนึ่ง ก่อนจะตรงไปยังที่ห้อง

ปัง!

ประห้องถูกปิดอย่างรุนแรง ก่อนที่เสียงฝีเท้าของคนที่ตามมาจะวิ่งเลยไป ทำเอากายถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่แล้วก็พึ่งนึกได้ว่าใครกันที่มาลากเขามาหลบ กายกำลังจะหันมาขอบคุณ แต่พอเห็นว่าเป็นใครกายก็ต้องตกใจ

“[กุหลาบสีดำ] !!!”