EP 708 ความปรารถของหญิงสาวที่มากกว่าปกติ!
EP 708 ความปรารถของหญิงสาวที่มากกว่าปกติ!
By loop
เวลากลางดึก
ภายในห้องนอนของเกิงโยฮวา
ตอนนี้ภายในห้องมืดมิด แสงจันทร์ส่องพลิ้วสอดส่องเข้ามาในบ้าน
“นายกโยฮวาคุณจะตื่นกี่โมง”
"... เจ็ดโมงเช้า!"
“ถ้าอย่างนั้นผมจะตั้งนาฬิกาปลุกตอนเจ็ดโมงเช้า”
"ไม่จำเป็น!"
“อย่างงั้นก็ได้ ถ้ายังงั้นเราเริ่มกันเถอะ”
แน่นอนว่าในมณฑลนี้ดงซูบินเองไม่มีญาติพี่น้องอยู่แถวนี้ แต่พ่อแม่ของเกิงโยฮวาเองอาศัยอยู่ด้านล่างอาคาร หากพวกเขามาหาเธออในตอนเช้า แน่นอนว่าพวกเขาจะต้องมาเรียกเกิงโยฮวามาทานข่าวด้วยกัน อีกทั้งพวกเขายังมีกุญแจห้องของเกิงโยฮวาอีกด้วย ถ้าพวกเขาดันมาเห็นดงซูบินกับลูกสาวของพวกเขานอนอยู่ที่เตียงด้วยกัน ดงซูบินคงจะต้องโดนไล่ตะเพิดออกจากห้องแน่ๆ โดยเฉพาะแม่ของเกิงโยฮวาที่ไม่ชอบดงซูบินเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
ทันใดนั้นเกิงโญฮวาก็ไอขึ้นมา "แอะ, แอะ, แอะ!"
"อะไร?" ดงซูบินถามด้วยความเป็นห่วง: “คุณเป็นหวัดหรือเปล่า?”
เกิงโยฮวาทำเป็นไม่สนใจสิ่งที่ดงซูบินถาม เธอเพียงพลิกตัวไปอีกด้าน ก่อนจะเปิดลิ้นชักโต๊ะข้างเตียงและดูเธอกำลังจะทานยาบางอย่าง
ดงซูบินกล่าวว่า: "ตั้งแต่ผมพบคุณครั้งสุดท้าย คุณไอติดต่อกันมานานขนาดไหนแล้ว ถ้าคุณทานเม็ดชะเอมสักเม็ดอาการอาจจะดีขึ้น" จากนั้นเขาก็เปิดไฟ
"ปิดมันเดียวนี้!"
“แล้วคุณจะทานยาได้อย่างไรกัน”
“คุณไม่จำเป็นต้องทำอะไรทั่งสิ้น!”
"เข้าใจแล้ว ผมเข้าใจแล้ว"
หลังจากกินยาแล้ว เกิงโยฮวาดูเหมือนจะดีขึ้นและเขายังคงนอนอยู่บนหมอนเหมือนคนตาย
ดงซูบินพยายามมองเธอผ่านแสงจันทร์ที่สอดส่งเข้ามาในห้อง โดยรู้ว่ามันถึงเวลาที่เหมาะสมแล้วในการกระชับความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอและรอให้เกิงโยฮวาพูดบางอย่างออกมาแต่ดูเหมือนเธอเองก็ไม่มีอะไรจะพูด เป็นไปไม่ได้เลยที่จะวางมือของเขาไว้ใต้เตียงและมองหาตำแหน่งตามเสื้อเชิ้ตสีขาวของเธอ ดงซูบินมองไปที่รอยแยกระหว่างกระดุมของเสื้อเชิ๊ต และสัมผัสเนื้อสัมผัสบนฝ่ามือของเขาเบาๆ ดงซูบินบีบส่วนที่นุ่มที่สุดบนร่างกายของเกิงโยฮวาเธอไม่สวมเสื้อชั้นในหลังจากอาบน้ำเสร็จ ในเวลาเดียวกัน ดงซูบินก็เอนตัวเข้าหาเธอ ก้มศีรษะไปที่หูของเกิงโยฮวาค่อยๆ ขยับที่นั่งของเขา ปากของเขาเข้าไปประชิดกับคางแหลมของเธอ และในที่สุดก็จูบที่ริมฝีปากที่สวยงามของเธออย่างดูดดื่ม
เกิงโยฮวาหลับลงทันทีและไม่ขยับร่างกายไปไหน ตอนนี้เสียงหายใจของเธอเร็วขึ้นเล็กน้อย
ร่างกายของเธอน่าดึงดูดจริงๆ แค่ได้ลิ้มรสสองสามครั้ง ดงซูบินก็อดไม่ได้ที่จะกระโจนเข้าไปค่อมเธอ
อย่างไรก็ตามดงซูบินไม่ได้ลืมจุดประสงค์ของวันนี้ แต่ไม่ใช่เพื่อให้ตัวเองมีความสุข แต่เพื่อพิชิตร่างกายของเกิงโยฮวาเพื่อที่เธอจะได้ฟังความคิดเห็นของเขาบางในการเตรียมรับมือป้องกันแผ่นดินไหวที่กำลังจะเกิดขึ้น ดังนั้นดงซูบินจึงไม่รีบใจร้อน ดงซูบินค่อยทำทุกอย่าง อย่างละเมียดละไม ปรับจูนกับเธอ กระดุมบนเสื้อของ เกิงโยฮวาถูกปลดออก ดงซูบินแยกเสื้อเชิ๊ตของเกิงโยฮวาออกไปทั้งสองข้างและโยนมันไปที่ปลายเตียง
ส่วนกางเกงเองดงซูบินจะต้องใช้วลานานก่อนที่เขาจะปลดเข็มขัดกางเกงของเกิงโยฮวาได้ เขาคายซิปของเธอออกแล้วรีดเข็มขัดของเธอลง ไม่นานก็เผยให้เห็นสะโพกที่อวบอันของเธอ เธอไม่ได้ใส่กางเกงชั้นใน เห็นสวดทรงของบั้นท้ายเธอจนแน่น ในขณะที่ต้นขาของเธอนั้นเรียวสวยเหมือนสาววัยแรกรุ่น
ดงซูบินโยนกางเกงออกจากเตียง จับขาขาวสวยของเธอขึ้นมา
เกิงโยฮวายังคงเงียบ แต่เมื่อดงซูบินสัมผัสตักของเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก เกิงโยฮวาก็ใช้มือแล้วสอดผมของเธออย่างเขินอาย
ดงซูบินเงยหน้าขึ้นมอง "ทำไมไมใส่กางกางชั้นในล่ะ?"
"... ไม่อยากใส่!"
“ครั้งสุดท้ายที่ผมเอากางเกงในสีเขียวเข้มมาให้ คุณไม่ชอบมันหรือยังไง?”
"...ฉันก็บอกไปแล้วไง! วันนี้ฉันไม่อยากจะใส่!"
“ผมพูดด้วยความจริงใจเลยนะกางเกงชั้นในของคุณมันมีเสน่ห์มาก”
“ฉันจะใส่กางเกงสี่อะไร เกี่ยวอะไรกับคุณ คุณใช้เกณฑ์อะไรมาตัดสิน?”
“โอเค ผมไม่พูดแล้ว ไม่พูด คุณจะได้สบายใจ”
มันเป็นอย่างที่ดงซูบินคิดว่าเขาไม่สามารถคุยกับเธอเหมือนคนปกติคุยกันได้ เวลาที่เธอพูดกับเขาเธอมักจะพยายามใช้ถ้อยคำที่ตัดบทสนทนาอยู่ตลอดเวลา และไม่มีอารมณ์ขันเอาเสียเลย และมันมักจะทำลายบรรยากาศการพูดคุยตลอดเวลา ดังนั้นดงซูบินจึงเปลี่ยนจากการพูดคุยมาเป็นการลูปไล้แทน เขาพยายามใช้ทั้งมือและใบหน้าของเขาลูปไล้ไปตามตัวของเกิงโยฮวา โดยเขาเริ่มต้นจุดแรกที่ริมฝีปากของเธอ ก่อนที่จะขยับไปที่เอวของเกิงโยฮวา ขยับขาของเธอออก และในที่สุดดงซูบินก็เลียไปตรงถึงจุดด้านล่างและคิดว่านี้จะเป็นจุดที่ดีที่สุดในการพิชิตร่างกายของเกิงโยฮวา
เอาล่ะอย่ารอช้าเลย
พร้อม.
ดงซูบินหยิบถุงยางอนามัยออกจากกระเป๋ากางเกงก่อนที่จะรู้สึกอายเล็กน้อย เมื่อเขาทำสิ่งต่าง ๆไป เพราะดงซูบินไม่เคยทำสิ่งเหล่านี้กับผู้หญิงที่ผ่านมือเขามาก่อนเลย มันแตกต่างจากครั้งอื่นๆมาก แต่สิ่งที่เขาคิดอยู่ในใจมีเพียงอยู่อย่างเดียวเท่านั้นเพื่อชีวิตของคนหลายพันคนในหนานฉาง หากคุณไม่สร้างความพึงพอใจสูงสุดให้กับเกิงโยฮวา ก็คงไม่มีทางที่จะดำเนินเตรียมการการป้องกันแผ่นดินไหวต่อไปได้ นี้ถือเป็นการเสียสละที่ยิ่งใหญ่
“ตอนนี้ผมกำลังจะขึ้นไปแล้ว?” ดงซูบินพยายามส่งเสียงบอกเธอ
ภายในดวงตาของเกิงโยฮวายังเย็นชาและพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่แยแส: “คุณใส่มันหรือเปล่า?”
ดงซูบินกล่าวว่า: "แน่นอนผมใส่แล้วตอนนี้ผมสามารถเข้าไปได้หรือยัง"
เกิงโยฮวาเองได้แต่หลับตาและพูดปัดๆ ออกมาว่า “นั้นมันเรื่องของคุณ! คุณไม่ต้องถามฉัน!”
อะไรกันเธอจะพูดดีๆกับฉันไม่ได้เลยหรือยังไงกัน ทำไมต้องทำให้บรรยากาศมันดูแปลกล่ะ! ทั้งๆที่ฉันใช้ลิ้นของฉันไม่เลียจุดอย่างว่าให้แล้วแท้ๆ!
ดงซูบินเองก็รู้สึกมีอารมณ์ขึ้นมาทันที เขาใช้มือซ้ายยกขาซ้ายของเกิงโยฮวาขึ้น และมือขาวก็ทำแบบเดียวกัน เขาเริ่มเผด็จศึกเธอโดยกดตัวลงไปอย่างแรง
ดงซูบินคิดในใจเลยว่าคืนนี้เขาต้องเหนือแน่ๆ และเขาต้องพิชิตร่างของนายกเทศมนตรีโยฮวาให้ได้ เขากระแทกไปครั้งสองครั้ง จนเกิงโยฮวาเริ่มหายหอบขึ้นก่อนที่เขาจะกระแทกเขาไปอย่างแรง แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากผ่านไป 50 นาที ดงซูบินเข้าใจว่าสิ่งที่เขากำลังทำมันอาจจจะดูพื้นฐานเกินไป ด้วยเหตุที่ว่าเขาอาจจะประเมินตัวเองสูงเกินไปและประเมินเกิงโยฮวาต่ำเกินไปด้วยกับการมีความสัมพันธ์ในครั้งนี้ เลยทำให้ดงซูบินรู้สึกเหนื่อยมากทั้งที่ดงซูบินเองสำเร็จไปสองครั้งแล้ว แต่เกิงโยฮวาเองก็ยังนอนตัวแข็งเป็นหินเหมือนกับเธอไม่ได้สนุกสนานไปกับเขาเลยสิ่งที่เธอทำตรงหน้าเขาตอนนี้คือเพียงหายใจหอบเล็กๆน้อยๆเท่านั้น ดงซูบินไม่ได้ยินแม้กระทั้งเสียงที่ครวญครางของเธอหรือแม้แต่สีหน้าที่มีความสุขด้วยซ้ำ
ความมั่นใจของดงซูบินในตอนแรกตอนนี้เหมือนว่ามันจะลดลงเล็กน้อย
ข้อเท็จจริงนี้ทำให้ดงซูบินเริ่มคิดแล้วสิ่งที่เขาเผชิญอยู่ตรงหน้าไม่ใช่หญิงสาวที่พึงเสียบริสุทธิ์ให้กับชายเป็นครั้งแรกเท่านั้นแต่เปรียบเสมือนเหมือนหมาป่าที่หิวโหยทานเท่าไรก็ไม่ยอมอิ่ม เขาพยายามเร่งความเร็วของเอวของเขาให้เร็วมากยิ่งขึ้น จนทำให้เขาเริ่มปวดหลัง เธอยังไม่พอใจเลยเราเลยหรอเนี่ย? แค่แสดงความรู้สึกเล็กๆน้อยออกมาก็ยังไม่มีเลย? เธอคิดจะหายใจอยู่อย่างเดียวเพียงเท่านั้นจริงๆอย่างงั้นหรอ. ?
ดงซูบินเสร็จไปอีกครั้ง
ตอนนี้ใบหน้าของดงซูบินเริ่มจะซีดเพราะเขาใช้แรงไปมหาศาลในการเสร็จแต่ล่ะครั้ง
นี้ฉันพยายามอย่างสุดความสามารถแล้ว? ดงซูบินพยายามอย่างดีที่สุดแล้ว!
จะบอกว่าอยู่ได้ 30 นาทีนี่ระดับปกติจริงๆ สี่สิบนาที ไม่เป็นไร ห้าสิบนาที? อีกทั้งเสร็จมากกว่าหนึ่งครั้ง? ดงซูบินเองแทบจะหมดแรงเมื่อเขามาถึงจุดนี้ ถึงแม้จะพูดไม่ได้ว่ามากน้อยแค่ไหน แต่อย่างน้อยมันก็มากกว่าทุกครั้งที่เขาเคยทำมามันยังไม่เพียงพออย่างงั้นหรอ? แต่สิ่งที่ร่างกายของเกิงโยฮวาตอบสนองกับดูเหมือนการกระทำนี้เป็นการกระทำของเด็กพึงหัดเดิน ดงซูบินเองรู้สึกหดหู่และอับอายมาก ฉันอยากรู้จริงๆว่าผู้หญิงวัยสามสิบจะพึงพอใจเรื่องอย่างว่ามีลิมิตขนาดไหน? สองชั่วโมง? ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงฉันคงจะอยู่ในสภาวะช็อกอย่างแน่นอน! นี้เธอกะจะให้ฉันช็อกตายเลยหรือยังไงกัน? นอกจากนี้ เมื่อดูจากสีหน้าท่าทางของเกิงโยฮวาแล้ว ดงซูบิน ยังสงสัยว่าแม้ว่าต่อให้เขาจะสามารถมีอะไรกับเธอถึงสองชั่วโมง เขาอาจจะไม่สามารถเติมเต็มความพอใจของนายกเทศมนตรีสาวสวยคนนี้ได้อย่างสมบูรณ์
นี่มันแย่มาก!
มันน่าอับอายสิ้นดี! ฉันจะไม่สามารถทำให้เธอพอใจได้เลยหรือยังไงกัน! น่าอัปยศจริงๆ!
ดงซูบินเองรู้สึกโมโหตัวเองและมองไปที่เกิงโยฮวา และดูเหมือรเขาจะเหนื่อยมากๆ เขารู้สึกว่าเกิงโยฮวาเองคงจะเป็นพวกถึงจุดสุดยอดยาก อันที่จริงเธอเองก็น่าจะพอใจกับสิ่งที่ดงซูบินทำให้เธอแล้วแต่ยังไม่ได้ดีที่สุด ดงซูบินจึงใช้โอกาสนี้ถามเธออีกครั้งว่า “เรื่องการเตรียมการป้องกันแผ่นดินไหว คุณคิดว่า...”
จังหวะการหายใจของ เกิงโยฮวาค่อยๆสงบลง
เมื่อได้ยินคำนั้น ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป “หมายความว่าไง ทำไมยังพูดเรื่องนี้”
ดงซูบินตบหัวของเขาแสดงว่าสิ่งที่เขาทำยังใช้ไม่ได้
เกิงโยฮวา ตะโกนใส่เขา "คุณทำเสร็จแล้ว?"
ดูเหมือนว่าเกิงโยฮวาเองจะโมโหขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อดงซูบินถามคำถามนี้ขึ้นมาอีกครั้ง
"ฉันถามคุณ!" เกิงโยฮวาดึงใบหน้าของเธอลงเล็กน้อย “ไม่เสร็จเหรอ?”
ดงซูบิน ถอนหายใจ: “ยังเลย ผมแค่ช้าลงนิดหน่อดูเหมือนผมคงกังวลบางอย่างนิดหน่อย!”
เกิงโยฮวาเอื้อมมือไปดึงผ้าเช็ดปากแล้วตบเบา ๆ กลับ หัวเอนหลังพิงหมอนและไม่พูดอะไร ดูเหมือนว่าเธอกำลังรอให้ดงซูบินทำต่อ
คุณจะโกรธฉัน!
นี้เธอยังไม่พออีกหรือยังไงกัน! ?
อันที่จริงดงซูบินไม่ได้โกรธเธอ แต่เขาโกรธตัวเอง ความสามารถของเขาในเรื่องอย่างว่า นั้นยังไม่ดีพอเขาทำได้แค่มาตรฐานของผู้ชายคนอื่นๆทำได้เท่านั้น หากความสามารถเรื่องบนเตียงเขาเก่งขึ้น มันคงจะเป็นเรื่องง่ายที่จะพูดคุยกับเกิงโยฮวาและจัดการเรื่องที่เขาเตรียมมาแต่ต้นได้สำเร็จ ดงซูบินได้แต่หัวเราะออกมาปิดปังความคับแค้นใจ แต่ความเป็นจริงมักโหดร้ายเพราะเขาสามารถเป็นนักสู้ที่เก่งขึ้นได้โดยการฝึกฝน เป็นนักแม่นปืนที่ยิงได้แม่นมากโดยการฝึก แต่สำหรับเรื่องบนเตียงแล้วเขาแย่สุดๆ ดงซูบิน ไม่รู้วิธีฝึกฝนจริงๆ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะทำอย่างไรให้เกิงโยฮวาพอใจ ?
เมื่อมองตาที่หลับรออยู่ของเกิงโยฮวาภายในใจของดงซูบินก็เริ่มสับสนมากยิ่งขึ้น
นายกเทศมนตรีโยฮวาเองพยายามยั่วยวนเขาเมื่อเดือนที่แล้ว แต่เมื่อถึงเวลาออกศึกบนเตียงอย่างจริงจังเห็นได้ชัดว่าความแข็งแรงของดงซูบินไม่ได้ไร้ประโยชน์ และ เกิงโยฮวาก็ไม่รู้สึกเลยอีกทั้งมันยังไม่เพียงพอที่จะเติมเต็มความรู้สึกของเธอด้วยซ้ำ ต่อให้ดงซูบินจะเสร็จครั้งที่สอง? แล้วครั้งที่สาม? กล่าวอีกนัยหนึ่งปัญหาคือดงซูบินไม่สามารถเติมความปรารถนาของเกิงโยฮวาได้เพียงพอ และความปรารถนาเรื่องเซ็กส์ของเธอนั้นมันมากกว่าหญิงสาวที่ดงซูบินเคยได้เจอ และวิธีการแก้ปัญหาเดียวได้ตอนนี้มีเพียงดงซูบินจะต้องเติมเต็มความปรารถนานั้นได้เท่านั้น
จะใช้วิธีอะไร?
ฉันควรจะนอนเลยไหม? หรือบอกว่าฉันทำไม่ได้จริงๆ? หรือแค่ยอมรับความพ่ายแพ้?
ดงซูบินคิดว่าถ้าเขาพูดแบบนี้ออกไป ในอนาคตฉันกลัวว่าเมื่อเผชิญกับเกิงโยฮวาในดงซูบินจะไม่กล้าสู้หน้าเธอไปตลอดชีวิต!และเธอคงหัวเราะเยาะเขาอยู่ภายในใจ!
ไม่เรายอมแพ้กับเรื่องนี้ไม่ได้!
ไม่นานหลังจากนั้นเกิงโยฮวาลืมตาขึ้นด้วยคิ้วและมองที่เขา เมื่อเขาเอื้อมมือออกไป เธอก็ไปดึงกระดาษชำระ "ฉันก็เหนื่อยเหมือนกัน นอนกันดีกว่า!" เธอเองอาจจะคิดว่าดงซูบินคงเป็นแค่พวกไร้น้ำยา
ดงซูบินรู้สึกได้ถึงความอับอายมากขึ้นและทันใดนั้นเขาก็คิดอะไรบ้างอย่างขึ้นมาได้!
ใช้แล้ว! ดงซูบินนายเองมีพลังพิเศษในการย้อนกลับไม่ใช่หรือยังไงกัน ?
โอ้ย! ลืมไปได้ยังเนี่ย!
ตอนนี้ด้วยเหมือนดงซูบินจะกลับมามั่นใจมากยิ่งขึ้น และเขาก็จดจ่ออยู่กับตัวเองในทันที และเขาพยายามใช้มือเพ่งพลังไปที่จุดน้องชายของเขา
ราวๆ 4 วินาที!
ดงซูบินอยู่ในอาการชา วินาทีต่อมา ความรู้สึกอ่อนล้าก็หายไปในทันใด และร่างกายของเขาก็ฟื้นคืนสภาพเหมือนก่อนหน้านี้! มันกลับมาแข็งอีกครั้ง!