บทที่ 18 ไม่มีผลตอบแทนสูง
บทที่ 18 ไม่มีผลตอบแทนสูง
เมื่อ ไป๋หยา ต้องการที่จะทดลองตักน้ำ มู่เฟิง จึงได้หยุดพักและหาอะไรกินไปด้วย ในขณะเดียวกันเขาก็ใช้โอกาสนี้ติดต่อกับระบบและมองคะแนนความสำเร็จของเขาที่มีเพียง 550 คะแนน ช่างอัตคัดยิ่งนัก
เขาจึงใช้โอกาสนี้เข้าไปในร้านค้าแลกเปลี่ยนของระบบ มีอุปกรณ์มากมายสำหรับเขามันเป็นเรื่องธรรมดาแต่ถ้าเขาเอาออกมาใช้กับเผ่าในปัจจุบันจะต้องเกิดเรื่องอีกแน่นอนเพราะสิ่งที่เขาต้องการแลกออกมานั้นมัน “ไม่ธรรมดา”
สิ่งที่เขาต้องการที่จะแลกก็คือ “ทักษะการรักษาขั้นสูง!”
ทักษะการรักษาขั้นสูงเป็นรุ่นอัพเกรดของทักษะการรักษาที่เขาแลกมาในตอนต้น
มันน่าสนใจมาก ขั้นตอนการแลกของก็เหมือนกับการเล่นเกมในยุคปัจจุบัน ในตอนแรกที่คุณมีแต้มน้อยคุณก็สามารถแลกทักษะระดับต้น และเมื่อคุณมีแต้มมากขึ้นคุณก็สามารถที่จะอัพเกรดมันให้เป็นทักษะขั้นสูง
ทักษะรักษาขั้นสูงนี้ต้องใช้แต้มทั้งหมด 3,000 คะแนน แต่ก่อนหน้านี้เขาได้ใช้คะแนนไปแล้ว 1,000 คะแนนเพื่อแลกทักษะรักษาเพราะฉะนั้นยังต้องใช้อีก 2000 คะแนนถึงจะสามารถอัพเกรดทักษะนี้ได้
ทักษะรักษาขั้นสูงไม่เพียงพอที่จะรักษาอาการบาดเจ็บให้หายขาดแต่ยังสามารถเพิ่มพลังให้กับร่างกายได้
“คะแนน 2000 คะแนน ช่างเป็นช่องว่างที่ยิ่งใหญ่!” มู่เฟิง คิด คิดใน
“นี่ยังไม่รวมที่ต่อไปนี้เขาจะต้องแลกเครื่องมืออุปกรณ์อื่นๆอีกมากมาย!”
“เฮ้อ ถ้าวันนี้ไม่ได้แลกของพวกนี้ก็ช่วยประหยัดไปอีก 150 คะแนน!” มู่เฟิง รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย
“ถ้าเรามีความรู้พวกนี้สักนิดคงไม่จำเป็นที่จะต้องแลกของออกมาจากระบบ..”
เขากินเนื้อย่างไปพลางสื่อสารกับระบบไปพลางลืมเสียสนิทว่ายังมี ไป๋หยา กำลังมองเขาอยู่
“ พี่ มู่เฟิง ท่านบ่นอะไรหรอ!” ใบหน้าที่งดงามของ ไป๋หยา เต็มไปด้วยความสงสัยอดถอนใจไม่ได้
“แม้แต่ตอนกินข้าวท่านก็ยังเอาแต่คิดแต่เรื่องต่างๆ!”
“เออจริงสิ ไป๋หยา ทำไมวันนี้ไม่เห็นลุงหลี่หูเลยล่ะ?” มู่เฟิง ถามขึ้น
“ท่านพ่อนะหรอ?” ไป๋หยา สังเกตเห็นว่า มู่เฟิง กำลังมองหาพ่อของเขาทันใดนั้นนางก็นึกขึ้นได้ หน้าของนางแดงด้วยความเขินอาย แล้วพูดกับ มู่เฟิง ว่า
“เขาไปหาท่านลุง หมิงกวง เพื่อทำให้มังกรดินเชื่อง!”
“อ๋อแบบนี้นี่เอง!” มู่เฟิง เกาหัวตัวเองเบาๆ เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเมื่อวานก่อนที่ ฉางหนิง จะจากไป นางได้พูดคุยบางอย่างกับหลี่หู หลี่หูจึงมาบอกเขาว่ามังกรดินนั้นถูกผูกอยู่ในถ้ำเพื่อทำให้มันปรับตัว
ดังนั้นตอนนี้เขาควรที่จะหยุดพักเรื่องแหล่งน้ำไว้ชั่วคราว
ในเวลาเดียวกันเขาก็นึกบางอย่างออก
“ใช่แล้วดูเหมือนว่าภารกิจบอกว่าหากเราสามารถทำให้สัตว์อสูรเชื่องได้จะได้คะแนนถึง 300 คะแนนไม่ใช่หรอ ถ้าทำสำเร็จก็จะได้คะแนนเร็วขึ้น!”
“ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ถ้ำอย่างนั้นหรอ?” มู่เฟิง ถามไป๋หยา
“มันอยู่ถ้ำที่ 6 บนภูเขาตะวันออก” ไป๋หยา ต่อ
“ท่านพ่อของข้าบอกว่ามังกรดิน ยังไม่เชื่อง ตอนนี้ท่านไม่ควรไปหามัน เฮ้ พี่ มู่เฟิง ท่านกำลังจะไปไหนเนี่ย!”
ยังไม่ทันที่ไป๋หยาจะพูดจบ มู่เฟิง ก็วิ่งออกไปแล้ว
“ข้าจะไปดูมังกรดิน!”
เผ่าต้าเจียงสร้างขึ้นท่ามกลางภูเขาดังนั้นจึงมีถ้ำดินอยู่รอบเผ่าบทบาทของถ้ำแต่ละท่านไม่เหมือนกัน บางคนใช้เพื่อเก็บเนื้อบ้างก็ใช้เพื่อบูชา “เพลิงศักดิ์สิทธิ์” แล้วยังมีถ้ำที่ไม่ได้ใช้งาน
ถ้ำที่ 6 บนภูเขาตะวันออกที่ไป๋หยาพูดถึงเป็นถ้ำที่ว่างอยู่ในตอนนี้และหลี่หูกับคนอื่นๆใช้เป็นที่อยู่อาศัยของมังกรดิน
เมื่อเขามาถึงเขาได้เห็นมังกรดินกำลังนอนอย่างเกียจคร้านที่ปากถ้ำและไม่สนใจหลี่หูหรือ หมิงกวง เลยเมื่อเห็นว่า มู่เฟิง มาทั้งสองคนก็หันไปทำความเคารพแต่ มู่เฟิง รีบโบกมือห้ามเขา
“เป็นอย่างไรบ้างลุงหลี่?” มู่เฟิง ถาม
สีหน้าของหลี่หูดูน่าเกลียดเขาถอนหายใจอย่างจนปัญญา
“เมื่อวาน มาโด้ จากเผ่าวิหคเขียวคนนั้นไม่ได้บอกคำสั่งไว้กับพวกเราตอนนี้จึงไม่สามารถที่จะใช้มันได้!”
“อะไรนะ?” มู่เฟิง เพิ่งนึกขึ้นได้การควบคุมสัตว์อสูรจำเป็นต้องใช้ภาษาและสัญญาณในการฝึกเป็นพิเศษ
หัวใจของเขาจมลงสู่ก้นบึ้ง
“อย่าบอกนะว่าแค่เลี้ยงมังกรดินแบบนี้ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว มันจะมีประโยชน์อะไรที่ได้มันมา?”
เขามองไปที่มังกรดินอย่างละเอียด เกล็ดสีเทาทั้งตัว บนศีรษะและหางมีก้อนเนื้อขนาดใหญ่นูนขึ้น
หนังหนา- มังกรดินเนื้อคงไม่อร่อย!
หมิงกวง ที่อยู่ด้านข้างมีสีหน้าเศร้าโศก
“ตอนแรกข้าคิดว่าการที่มีมังกรดินตัวนี้ในเผ่าจะทำให้สัตว์ป่าจำนวนมากกว่ากลัว แต่ตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้มันนอนหมอบอยู่กับพื้น หิวก็กินหญ้า กระหายน้ําก็กินน้ํา ส่วนเรื่องอื่นไม่ได้สนใจพวกเราเลย!”
“หืม?” มู่เฟิง รู้สึกประหลาดใจ “มังกรดินตัวนี้ยังสามารถจดจำผู้คนได้!”
มู่เฟิง ทดสอบโดยการตะโกนว่า “ลุกขึ้น!”
แต่มังกรดินเพียงแค่ตกใจเสียงของ มู่เฟิง มันเงยหน้าขึ้นมองและก้มศีรษะลงกินหญ้าบนพื้นต่อไป
หลี่หูและ หมิงกวง ได้แต่ส่ายหัวแล้วจึงเอ่ยว่า
“มู่เฟิง พวกเราได้ลองวิธีนี้แล้วแต่ไม่มีประโยชน์อะไร!”
มู่เฟิง มองไปที่มังกรดินที่นอนกินหญ้าอยู่ตอนนี้อย่างอารมณ์เสีย
“ข้าไม่เชื่อว่าข้าจะไม่สามารถจัดการกับมันได้!”
ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงวิชาฝึกสัตว์อสูรในระบบของเขา เขาสื่อสารกับระบบ
“ระบบแลกเปลี่ยนวิชาฝึกสัตว์อสูรให้กับข้า!”
ระบบแจ้งเตือน: “ทักษะการฝึกอสูรระดับเริ่มต้นต้องใช้คะแนน 500 คะแนน คุณแน่ใจหรือไม่ที่จะใช้ 500 คะแนนเพื่อแลกเปลี่ยนกับทักษะฝึกอสูรเริ่มต้น?”
“500 คะแนน? มันแพงมาก!” มู่เฟิง ตกตะลึง ในตอนแรกเขายังคิดอยู่ว่าเขาต้องการแลกเปลี่ยนทักษะการรักษาระดับสูงแต่ตอนนี้เขาจำเป็นต้องใช้วิชาฝึกสัตว์อสูรเริ่มต้นที่มีค่าใช้จ่ายถึง 500 คะแนนแล้วเมื่อไหร่กันเขาจะสามารถแลกเปลี่ยนกับทักษะรักษาระดับสูงได้ นี่ไม่ใช่ว่าเขาจะต้องทำงานหนักอีกหลายปีก่อนที่จะแลกเปลี่ยนทักษะอื่นๆได้หรอกหรือ?
อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นมังกรดินนอนอยู่บนพื้นอย่างเกียจคร้านความโกรธของเขาก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง
“ไม่มีของฟรีในโลก ยิ่งค่าตอบแทนสูงก็ต้องยิ่งจ่ายมากยิ่งขึ้น!”