ตอนที่ 25 ค่าตอบแทน!
สิบนาทีต่อมา ในที่สุด วิลล์ก็สามารถหลุดหนีรอดออกมาได้
" นามิ..มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดจริงๆนะ " เมื่อมองดูใบหน้าที่ไร้อารมณ์ของนามิ วิลล์ก็พยายามอธิบายให็เธอฟัง
" ชีวิตรักของนายมันจะยุ่งเหยิงแค่ไหนมันก็ไม่ใช่เรื่องของฉันนี่ และเรื่องที่คิดฉันมันก็ไม่ใช่เรื่องของนายนะคุณกัปตันวิลล์! "
" ก็..ฉันคิดว่าการแก้ไขความเข้าใจผิดตั้งแต่เนิ่นๆเลยมันจะดีกว่าไง แต่ฉันเป็นว่าที่ห้าสุดยอดแห่งโลกใหม่ที่รู้จักกันในด้านของชายหนุ่มผู้บริสุทธิผุดผ่องและฉันก็ยังไม่เคยเดทกับผู้หญิงคนไหนเลยนะตั้งแต่ที่ฉันมาโลกนี้ "
ที่จริงแล้วคือเขาไม่มีเวลาจะไปจีบสาวต่างหาก ทั้งที่มาอยู่ในโลกนานนานกว่าหนึ่งปีแล้วแท้ๆ
สีหน้าของนามิดูอบอุ่นขึ้นเล็กน้อยเมื่อเขาพูดแบบนั้น และเธอไม่แน่ใจว่าทำไมเธอถึงรู้สึกโกรธเมื่อเห็นเด็กสาวคนอื่นวิ่งเข้ามากอดเขาแบบนั้น
ยิ่งเธอคิดเรื่องนี้มากเท่าไร ก็ยิ่งรู้สึกแปลกมาขึ้นเท่านั้น เธอสงสัยว่าเธอจะโกรธไปเพื่ออะไร
แต่หลังจากที่เธอเห็นอธิบายกับเธออย่างเลิกลั่ก ความโกรธเล็กน้อยนั้นของเธอก็หายไปและแทนที่ด้วยความสุขเล็กๆแทน
เป็นไปได้ไหมว่าเธอ...
ไม่! ไม่มีทางเป็นไปได้!
พวกเธอสองคนพึ่งจะรู้จักกันได้แค่ไม่นานเอง แม้ว่าจะเป็นเพราะเขาช่วยหมู่บ้านของเธอและช่วยเธอมากหลายครั้ง แต่มันก็ไม่น่าใช่เหตุผลอยู่ดี!
มันเป็นแค่ความรู้สึกกที่ต้องทดแทนบุญคุณเท่านั้น!
เธอรู้สึกขอบคุณที่เธอได้ขึ้นเรือของเขา และนั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเธอถึงได้คิดว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นศัตรู
สุดท้ายมันก็เป็นความผิดของเขา!
เพราะนายถูกหมายหัวและนายก็ไม่รู้จักซ่อนตัวอีก!
ขณะที่นามิกำลังคิดฟุ้งซ่านอยู่ในใจ เธอก็ได้ยินวิลล์พูดว่า
" นี่...ฉันจะเล่าเรื่องตลกให้เธอฟัง "
นามิไม่ได้พูดอะไร แต่เธอยังคงเงี่ยหูฟังเงียบๆ
แล้วเธอก็ได้ยินวิลล์ถามว่า " ลองแต่งประโยคที่มี รัก ฉัน เขา เธอ สี่คำนี้อยู่ในประโยค "
นามิชะงัก ถึงแม้ว่าเธอจะยังโกรธเขาอยู่ แต่เธอก็ลองทำตามที่เขาบอกดู " ฉันรักเขา หรอ? "
" ผิดจ้า! "
" เขารักเธอ หรือเปล่า? "
" ให้คิดใหม่! "
ท่าทางที่ทำเป็นเหนือกว่าของวิลล์ทำให้นามิหมันไส้ หลังจากนั้นเธอก็พยายามเดาคำตอบอยู่หลายครั้ง ซึ่งก็ไม่ถูกซักที!
" คำสี่คำนี้ให้แต่งประโยคที่สอดคล้องกันฉันก็พูดไปหมดแล้วนี่! ฉันอยากรู้จริงๆเลยว่ามันยังจะมีคำตอบอะไรได้อีกน่ะห๊ะ! " นามิพูดอย่างหงุดหงิด
" ฟังนะ คำตอบที่ถูกก็คือ เขารักเธอ! "
หืม? ไม่มั้ง!
มานิจึงถามว่า " แล้วฉันล่ะ? "
" ไม่ใช่เรื่องของเธอ! "
" ..."
วิลล์หัวเราะหนักมาก เรื่องตลกนี้ทำให้เขาหัวเราะได้เป็นปี เมื่อใดก็ตามที่เขาได้ล้อใครได้มุกนี้เขาจะมีความสุขมาก คราวนี้ก็เช่นกัน!
แต่...
นามิมีสีหน้ามืดครึ้มมาก!
นายมันแย่ที่สุด!
นามิเดินผ่านวิลล์ที่หวัเราะและเดินนำไปโดยไม่พูดอะไรเลยซักคำ
" เฮ้ๆ อย่าโกรธกันน่า มันก็แค่มุกเอง! "
" เธอเอาเก็บไปแกล้งโคบี้ก็ได้นะ! "
โคบี้ผู้น่าสงสารถูกกัปตันของเขาขายอีกแล้ว
หลังจากหัวเราะพอแล้ววิลล์ก็ไม่กล้าแกล้งนามิที่อารมณ์อ่อนไหวอีก เขาได้เล่าเรื่องต่างๆรวมทั้งเรื่องตลก แบบตลกจริงๆให้เธอฟังจนทำให้เธอหัวเราะได้ในที่สุด
เวลาจีบสาวเมื่อจีบเธอติดแล้ว ถ้าไม่อยากให้เธอหนี ข้อห้ามที่สำคัญคือ อย่าทำดีกับเธอมากเกินไป
ทุกอย่างมีระดับ และมันก็ไม่ได้ทำกันง่ายๆ
ทำไมคู่รักหลายคู่ที่หวานปานจะกลืนกินถึงยังทิ้งกันได้?
เพราะพวกเขาเริ่มเบื่อกันไงล่ะ!
ดังนั้นเพื่อที่จะตะล่อมนามิ เขาจะไม่เข้าหาเธอตลอด ต้องรู้ว่าเวลาไหนต้องเกรงใจ เวลาเธอโกรธบางทีก็ไม่ต้องง้อมากเกินไป นี่เป็นทักษะพิเศษของเขาในฐานะมือเก๋าผู้มีประสบการณ์
ทุกอย่างต้องเป็นไปอย่างพอดี! ตามหลักทางสายกลาง!
....
วิลล์พานามิไปจนถึงหอการค้าบลูเบิร์ด
" เฒ่าจอห์นอยู่ไหน รีบไปบอกเขาว่าเจ้าหนี้ของเขามาหา! " วิลล์ไม่เกรงใจใดๆ แม้ว่าเฒ่าจอห์นจะรับความเสี่ยงมากมาย แต่ก็เทียบไม่ได้กับผลประโยชน์ที่วิลล์มอบให้เขา
สำหรับนุกธุรกิจผู้มีประสบการณ์ ตราบใดที่มีผลประโยชน์ เขาก็กล้าที่จะเข้าไปแม้แต่ในถ้ำเสือ!
เมื่อพวกที่หอการค้าเห็นว่าเป็นเขา พวกนั้นก็รีบไปแจ้งเฒ่าจอห์นทันที
ไม่กี่นาที เฒ่าจอห์นก็ออกมาพร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
" ดูเหมือนว่าธุรกิจจะเป็นไปด้วยดีนะ " วิลล์พูดพร้อมมองเขาด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้ม
" ที่นี่ไม่เหมาะที่จะคุย ตามฉันมา "
วิลล์ไม่กลัวอุบายใดๆ ปัจจุบัน ในอีสต์บลู สโมคเกอร์เป็นเพียงคนเดียวที่เขารับมือไม่ได้เพราะพลังผลปีศาจสายโลเกีย ถ้าไม่มีฮาคิเขาก็คงยังสู้ผู้ใช้พลังสายโลเกียไม่ได้จริงๆ
สิ่งแรกที่วิลล์เห็นเมื่อเข้าไปข้างในคือกล่องดำหลายกล่องที่จัดวางอย่างเป็นระเบียบ
เขามองเฒ่าจอห์นและพูดว่า " ใครก็ตามที่ประสบความสำเร็จแม้เริ่มจากศูนย์ได้นั้นมักเป็นคนฉลาด "
" ทั้งหมดนี่คือ20เบรี่! "
เฒ่าจอห์นยิ้มและเปิดกล่องทั้งหมด และข้างในคือธนบัตรที่เรียงซ้อนกันอย่างเรียบร้อย!
นามิกระโดดขึ้นไปบนกองธนบัตรด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง!
เงินออมของเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมาและสมบัติที่เธอได้จากอารองล้วนถูกทิ้งไว้ให้ชาวบ้าน และเธอก็แอบขึ้นเรือโดยไม่ได้พกเงินมาแม้แต่แดงเดียว
จู่ๆเมื่อเห็นเงินมากขนาดนี้จะไม่ให้เธอมีความสุขได้ยังไง!
หล่อเหลา แข็งแกร่ง ร่ำรวย!
กัปตันของเธอก็มีดีเหมือนกันนี่!
นามิคิดในใจ
" ขายได้ขนาดนี้เลยหรอ? " วิลล์รู้สึกประหลาดใจมาก ตอนแรกเขาคิดว่าหลังจากขายทั้งหมดแล้วจะได้ประมาณ10ล้านเท่านั้น
" เรือสภาพดีมากเลยขายได้ราคา10ล้าน! "
" และกัปตันสโม๊กเกอร์ผู้นำคนใหม่ของทหารเรือในเขตอีสต์บลูที่อย่ในโร๊คทาวน์ก็เป็นทหารเรื่อที่ซื่อสัตย์มาก เงินรางวัลค่าหัว25ล้านเบรี่เลยได้รับมาแบบเต็มจำนวน "
" หลังจากหักส่วนต่างที่เหลือบางส่วนที่แจกจ่ายให้ลูกเรือ ฉันได้เงินไป15ล้าน ส่วนที่เหลือทั้งหมดอยู่ที่นี่ ส่วนที่เกินมาถือเป็นค่าตอบแทน"
วิลล์สังเกตว่าชายหนุ่มที่ติดตามเฒ่าจอห์นมาตลอดนั้นหายตัวไป และเห็นได้ชัดว่าตุ่นตัวนี้ถูกเฒ่าจอห์นพบแล้วและคงหายไปจากโลกตลอดกาล ดังนั้นเขาจึงรู้สึกสบายใจที่จะรับค่าตอบแทนนี้