ตอนที่ 23 รางวัล 50 ล้านเบรี่
หลังจากตกลงกันเสร็จ วิลล์ก็เป็นคนออกแบบธงโจรสลัด
ลวดลายบนธงเป็นรูปชายสวมถุงมืออินฟินิตี้ที่มือขวาและดีดน้ำ แต่กลับไม่มีใบหน้า
วิลล์พอใจกับผลงานชิ้นเอกของเขามาก
ความพยายามทั้งหมดของเขาเพื่อให้ได้ดอกไม้งามคณะศิลป์นั้นไม่สูญเปล่า!
แม้ว่าการจีบสาวนั้น เงินทองจะเป็นอาวุธที่สำคัญที่สุด แต่กับสาวๆบางคน แค่เงินทองอาจจะไม่มีผลเท่าไร มันต้องมีฝีมือ มีศิลปะในหัวใจด้วย ดังนั้นเพื่อให้ได้สาวๆเหล่านี้มาจึงต้องพยายามอย่างหนัก!
ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเชี่ยวชาญในด้านกวี ศิลป์หรือการร้องเพลง แต่อย่างน้อยเขาก็สามารถพูดคุยกับสาวๆในศิลป์ที่เขาเจอะได้ และในบางทีเขาอาจได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นพวกพวกเธอได้ด้วย
แม้ว่าทุกเคสจะจบลงที่เตียง แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาเป็นคนที่มีความพยายามอย่างมากถึงจะเป็นความพยายามที่ไม่ถูกที่ถูกทางก็ตาม!
......
เป็นเช้าที่สดใสอีกวัน วิลล์และนามิกำลังนอนอยู่บนเก้าอี้อาบแดดโดยสวมแว่นกันแดดไว้ และเพลิดเพลินกับดวงอาทิตย์ในท้องฟ้า เพลิดเพลินกับชีวิตที่เรื่อยเปื่อย
ส่วนโคบี้นั้นกำลังวิดพื้นอยู่
" 248..249...250! "
หลังจากทำครบ250ครั้ง โคบี้ก็ทรุดตัวลงนอนบนดาดฟ้าเรือที่เปียกโชก เขายังเด็กและอ่อนแอเกินไป ดังนั้นวิลล์จึงไม่กล้าจะให้แผนการฝึกที่หนักเกินไปกับเขา
แต่พอวิดพื้นแค่250ครั้ง วิลล์ก็พบว่าเขาอ่อนแอแค่ไหน!
" อย่านอนแกล้งตาย ทำความสะอาดพื้นด้วย! "
" ขอน้ำผลไม้อีกแล้ว~ " นามิก็สั่งเขาเช่นกัน
" สองแก้วเลย! ของฉันใกล้หมดแล้ว! "
วิลล์รู้สึกว่าการลักพาตัวโคบี้มาขึ้นเรือของเขานั้นเป็นทางเลือกที่ฉลาดจริงๆ! เพราะเขาจะหาคน..แฮ่ม ลูกศิษย์ที่ขยันอย่างนี้ที่ไหนได้!
หลังจากหอบหายใจ โคบี้ก็ไปเตรียมน้ำผลไม้และต้องมาทำความสะอาดดาดฟ้าเรือ ทำไมเขาถึงรู้สึกว่ามันลำบากกว่าตอนที่อยู่บนเรือของ อัลวิด้าซะอีกล่ะ?
" นี่นายเป็นอาจารย์ภาษาอะไร? ทำไมฉันถึงรู้สึกว่านายแค่กำลังมองหาเบ๊ประจำเรือที่ไม่ต้องจ่ายค่าจ้างเลยล่ะ? "
นามิที่นอนอยู่บนเก้าอี้อาบแดดได้ถามเขาระหว่างที่จิบน้ำผลไม้ไปด้วย
หลังจากที่เขาเหลือบมองดูบิกินี่สุดเซ็กซี่ของเธอโดยไม่มีใครสังเกต วิลล์ก็ตอบว่า " เธอคิดว่าฉันเป็นใคร ฉันทำแบบนี้ก็เพื่อประโยชน์ของตัวเขาเอง! "
" การฝึกฝนอย่างหนักจะช่วยเสริมสร้างร่างกายและความตั้งใจของเขา และนั่นคือการที่เขาต้องผ่านการทนทุกข์ให้ได้! "
" แล้วนายแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างไรหากไม่ต้องฝึกหนัก! "
จากนั้นเขาก็เห็นหน้าบึ้งตึงของนามิขณะที่เธอถอดแว่นกันแดดออก
" อะแฮ่ม! ฉันมีเทคนิคพิเศษที่จะทำให้แข็งแกร่งขึ้น ฉันเลยไม่ต้องฝึกหนักมากขนาดนั้น "
เทคนิคพิเศษกับตูดนายสิยะ!
นามิบ่นพึมพำและนอนอาบแดดต่อไป
ในขณะนั้นเองก็มีนกส่งข่าวร่อนลงมาบนเรือของพวกเขา
วิลล์และนามิขี้เกียจจะขยับตัว ดังนั้นจึง...
" ข่าวของวันนี้ครับอาจารย์ "
" เอาล่ะ เอามาวางนี่ เธอทำความสะอาดดาดฟ้าเสร็จหรือยัง ถ้าเสร็จแล้วก็ไปทำความสะอาดในห้องด้วย พอเสร็จแล้วก็กลับมาทำสควอท 500ครั้งต่อ "
เป็นอีกครั้งที่โคบี้จากไปด้วยสีหน้าขมขื่น...
เมื่อเปิดหนังสือพิมพ์อ่าน หลังจากที่รอมานาน ในที่สุด!
" บ้านเกิดของเธอเหมือนจะจัดการได้แล้วนะ "
" ไหน ดูด้วย! "
นามิเดินเข้ามาใกล้เข้า ทำให้เขาได้กลิ่นส้มหอมๆบนร่างกายของเธอและปลายผมของเธอที่พาดผ่านใบหน้าของเขาอย่างไม่ตั้งใจ วิลล์รู้สึกว่าชีวิตเริ่มสบายขึ้นเรื่อยๆ
และเขาก็เห็นว่ามีเลือกกำเดาไหลที่จมูกของเขา!
โว้ว! ใจเย็นพวก! ใจเย็นๆ!
มันดูน่าอัปยศมากที่เขาจะมีปฏิกิริยาแบบนี้!
" ดูเพลินมั้ย? "
" ใช่ เพลินมาก "
วิลล์เผลอตอบโดยไม่รู้ตัว
นามิพ่นลมหายใจและหัวเราะเหอะๆก่อนจะเลิกสนใจ ด้วยบุคลิคที่เปิดเผยของเธอ เธอจึงไม่กลัวที่เขาจะมอง
ในเมื่อเธอกล้าแต่งตัวแบบนี้แล้ว เธอจะทำตัวเอียงอายไปเพื่อ?!
" สโม๊คเกอร์นี่ใครอ่ะ ทำไมเขาถึงได้กวาดล้างสาขาต่างๆของกองทัพเรือได้ง่าย? "
วิลล์ตอบอย่างสบายๆว่า " เขาเป็นนักเรียนของอดีตพลเรือเอกเซเฟอร์ ผู้ใช้พลังของผลปีศาจสายโลเกีย แต่โชคร้ายที่เขาเป็นคนอารมณ์ร้อน ไม่เชื่อฟังระเบียบ และรังแกลูกน้องของเขา เขาเลยถูกส่งมาที่นี่เพื่อดัดนิสัย "
" นายรู้จักเขา? "
" ฉันไม่รู้จักเขา แต่ฉันก็ได้ยินข่าวของเขามาบ้าง ไม่งั้นฉันคงไม่กล้าเจอหน้าแน่ "
" โลกนี้ยังคงต้องการทหารเรือแบบสโมคเกอร์อยู่ "
นามิก็พยักหน้าเช่นกัน แม้เธอจะผิดหวังในกองทัพเรืออย่างมาก แต่ลึกๆเธอก็หวังว่ามันจะกลับมาสู่เส้นทางที่ถูกต้องและทำหน้าที่ในการปกป้องผู้อ่อนแอและประชาชน!
จากนั้นนามิก็ประหม่า " ข่าวบอกว่าหมอนี่กำลังตามจับเรางั้นหรอ? "
วิลล์หยิบใบประกาศค่าหัวออกมาแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า " ไม่เป็นไร ถ้าเราไม่สามารถเอาชนะเขาได้ เราก็แค่หนี ขนาดเราเองยังไม่รู้จะไปที่ไหนดี แล้วกองทัพเรือจะหาเราเจอได้ไง? "
เมื่อได้ยินว่ากัปตันไม่กังวลเลยแม้แต่น้อย เธอที่เป็นต้นหนเรือยิ่มไม่กังวลเช่นกัน หน้าที่ของเธอคือคนพาเรือไปให้ถึงจุดหมายที่กัปตันเป็นคนกำหนด!
และใบประกาศค่าหัวนั้นได้ลงรายละเอียดไว้ว่า
' วิลล์ กรงเล็บขวาทองคำ ค่าหัว 50 ล้านเบรี่! '
หมายเหตุ : สังหารหมู่กลุ่มโจรสลัด อัลวิด้า กลุ่มโจรสลัดอารอง โจมตีหมู่บ้านโคโคยาชิและสังหารกัปตันกองเรือที่16และเจ้าหน้าที่อีกนับร้อย!
ไม่แปลกใจเลยที่เรื่องใหญ่โตขนาดนี้กองทัพเรือจะไม่หาทางปกปิดความจริง!
ในท้ายที่สุด สโมคเกอร์ก็เป็นเพียงกัปตันในสาขาอีสต์บลู และก็เป็นปกติที่รายงานจะถูกบิดเบือนความจริง
สิ่งเดียวที่้เขาคิดไม่ออกก็คือวิธีที่นักข่าวถ่ายรูปของเขา
ภาพถ่ายของเขาแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นอย่างไรหลังจากที่เขาแปลงร่างเป็นมนุษย์ฮันนี่แบดเจอร์ มีผมสั้นสีขาวกรงเล็บแหลมคม แสดงสีหน้าเย็นชาและน่ากลัว รวมถึงใบหน้าอันหล่อเหลาที่หายไป!
ฉันส่งจดหมายขอบคุณแบบไม่รุบะชื่อไปที่สำนักข่าวของนายได้มั้ยเนี่ย
ขอบคุณที่เขาถ่ายภาพให้อย่างสวยงาม?
นักข่าวในโลกโจรสลัดเป็นหนึ่งในอาชีพที่แพร่หลายมากที่สุดอย่างแน่นอนและแม้แต่ในหมู่บ้านเล็กๆอย่างโคโคยาชิก็ยังมีนักข่าวซุ่มซ่อนอยู่โดยไม่มีใครรู้
เมื่อเทียบกับ ชิปเปอร์โพล สมาคมลับไม่กี่แห่งนั้นไม่ได้ดีไปปกว่าพวกเขามากนัก!
มันน่ากลัว!
แม้แต่ชื่อ กรงเล็บขวาทองคำ ก็ดูเห่ยเกินไป!
อะไร! พวกเขาไม่มีฉายาที่ดีกว่านี้แล้วหรอ!
ความกลัวของวิลล์กลายเป็นเรื่องจริง ฉายาเห่ยๆแบบนี้เขารับไม่ได้ ได้ตายเหอะ กรงเล็บขวาทองคำ เนี่ยนะ!
เอาหละ ตัดสินใจได้ละ!
มาส่งจดหมายขอบคุณกันเถอะ!
