ตอนที่ 17 พนัน!
เมื่อมองเขาไปในดวงตาที่ใสซื่อและจริงจังนั้น นามิอยากจะพาเขาหนีไปจากที่นี่ไปชั่ววูบหนึ่งเลย
แต่เธอขึ้นขี่หลังเสือไปแล้ว และสิ่งที่แย่ที่สุดอาจจะเกิดขึ้นดั้งนั้น เธอจะทิ้งเงินไว้ให้เขาบางส่วนเพื่อให้เขากลับบ้านได้
“คุณอยากกินอะไร?”
ฮัจจิ มนุษย์เงือกปลาหมึกยักษ์ก็ถามออกมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“นายไม่ได้พูดว่าปลาหมึกย่างที่นี่มีชื่อเสียงมากหรอกหรอ งั้นก็จัดมาเลย ขอไวน์ที่ดีที่สุดด้วย!”
วิลล์ที่แสดงบทบาทของเศรษฐีหนุ่มก็พูดออกมา
เมื่อได้ยินอย่างนั้น มนุษย์เงือกรอบๆก็หัวเราะกันคิกคัก
แม้เขายังไม่ได้รับคำตอบจากนามิ แต่เขาก็เข้าใจความรู้สึกของเธอแล้ว
โจรสลัดอารองต้องถูกกำจัดในวันนี้!
มนุษย์เงือกฮัจจิก็ทำตัวให้ดูสุขุมก่อนที่จะเริ่มทำหมึกย่างอย่างร่าเริง
“ยังไงก็เถอะฉันยังไม่รู้เลยว่าคุณชื่ออะไร” หลังจากจิบไวน์อย่างเรียบร้อย นามิก็แส้รงทำเป็นคนขี้อายหลังจากเริ่มเมา เธอนี่สมกับเป็นนักแสดงโดยธรรมชาติจริงๆ!
“ฉันชื่อวิลล์ แล้วเธอล่ะ” วิลล์นั้นก็ถามออกมาพร้อมยกไวน์ขึ้นกระดกอึกใหญ่ นี่มันอร่อยจริงๆ!
“ฉันชื่อนามิ ฉันเป็นชาวบ้านที่นี่ แต่ฉันอยากออกไปภายนอกมาโดยตลอด คุณช่วยเล่าเรื่องของคุณให้ฟังหน่อยได้มั้ย ฉันอยากรู้จักคุณให้มากกว่านี้หน่อยน่ะ ~ ”
ราวกับกำลังเมามาย จู่ๆนามิก็เข้ามาใกล้เขาและกระซิบที่หูของเขาเสียงหวาน
ช่งเหมือนไซเรนตัวน้อยซะจริง!
แม้ว่าในใจของเขาจะรู้ว่านี่คือการแสดงของเธอ แต่ความรู้สึกจั๊กจี้ในหูของเขาทำให้ใจเขาเต้นผิดจังหวะไป
ดังนั้น วิลล์จึงเริ่มใช้ทักษะการแสดงขั้นเทพของเขาแสดงตัวเหมือนนายน้อยที่กระตือรือร้นที่จะพิสูจน์ให้สาวๆรู้ว่าเขาร่ำรวยและมีพลังมากแค่ไหน!
“บอกตามตรงเลยนะ ฉันจะให้ของเล็กๆน้อยๆที่ฉันเอามา ให้กับเธอ! คราวนี้การเก็บเกี่ยวของพวกเรานี่เยี่ยมมากจริงๆ!”
วิลล์ก็พูดออกมาพร้อมกับขอเครื่องดื่มแก้วใหญ่และเล่าเรื่องที่เขาแต่งขึ้นอย่างโอ้อวด
“มันน่าจะเกินสิบล้านเบรี่นิดๆน่ะ!”
“ถ้าอยากจะออกไปดูโลกภายนอก ฉันจะพาเธอไปเอง!”
ไม่นะ!
ในตอนแรกนามิรู้สึกยินดีแต่ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกผิดขึ้นมาเมื่อได้ยินว่ามีสินค้ามูลค่ากว่าสิบล้านบนเรือของเขา!
อันที่จริง มนุษย์เงือกรอบที่นั่งฟังอยู่ก็พากันหยุดพูดและหันมองกันอย่างมีเลศนัย
นามินั้นก็สังเกตเห็นว่ามนุษย์เงือกคนหนึ่งที่อยู่ใกล้ประตูได้เดินออกจากร้านไปซึ่งหมอนั่นคงจะไปแจ้งข่าวกับอารองอย่างแน่นอน!
ควรรู้ไว้ก่อนว่า อารองนั้นมีค่าหัว20ล้านเบรี่ แม้ตัวเลขนี้จะไม่สอดคล้องกับความแข็งแกร่งของเขาเท่าไหร่ แต่นั่นก็พิสูจน์ได้ว่า 10เบรี่มีค่ามากแค่ไหนในอีสต์บลู!
นามิก็หัวเราะออกมาอย่างไม่เต็มใจและพูดขึ้นอย่างเขินอายว่า “ฉันอย่างดูเรือของคุณจัง คุณช่วยพาฉันไปดูหน่อยได้มั้ยคะ?”
ถ้าอาลองมาที่นี่มันจะกลายเป็นเรื่องแย่สำหรับเธอ เธอต้องหุบสมบัติของเขาก่อนที่อารองจะเคลื่อนไหว!
“ได้สิ เดี๋ยวคราวหน้าฉันพาไปนะ”
วิลล์เองก็เห็นการเคลื่อนไหวของพวกมนุษย์เงือกแล้ว เขาจึงหยุดดื่ม จากนั้นก็ยืนขึ้นแล้วเอาทองคำก้อนหนึ่งออกมาให้พวกรอบๆระคายตาเล่น
และเมื่อพวกมนุษย์เงือกรอบๆได้เห็นทองแล้ว บรรยากาศก็ยิ่งแปลกขึ้นไปอีก มันเงียบจนน่าตระหนก!
ขณะที่นามิคว้าแขนเขาและกำลังจะพาออกจากร้าน ฮัจจิก็หยุดพวกเขาไว้ทันที
“กินเสร็จแล้วจะไปไหน จ่ายเงินก่อนแล้วค่อยไป”
“ฉันจ่ายไปแล้วนี่!” นามิก็หน้าซีดเซียวขึ้นมา
“เงินนี่ไม่พอสำหรับค่าอาหารที่พวกนายกิน เหล้าและปลาหมึกย่างทั้งหมดราคายี่สิบล้านเบรี่ ถ้าไม่สามารถจ่ายได้ก็อย่าหวังที่จะได้ออกไปจากที่นี่เลย”
เมื่อพูดจบ ฮัจจิก็เหวี่ยงมีดที่อยู่ในแขนประหมึกของเขาอย่างข่มขู่
“อย่ามากไปนักนะ! ฉันเป็นเสนาธิการของกลุ่มนะ!”
“ฮ่าๆๆ! เก็บไว้พูดกับอารองเถอะ!” ฮัจจิก็พูดออกมาด้วยความรังเกียจ
อำนาจของนามินั้นก็ได้ถูกลิดลอนอย่างกะทันหัน และจู่ๆห้องที่มืดมิดก็แวบเข้ามาในหัวของเธอราวกับเป็นฝันร้าย ซึ่งต่อนหน้าอารองเธอก็เป็นได้แค่เครื่องมือเท่านั้น
เมื่อเห็นท่าทางของเธอ เหล่ามนุษย์เงือกก็พากันหัวเราะเยาะ
นี่คือความรู้สึกของการรังแกคนที่ไร้ทางสู้ มันช่างสดชื่นจริงๆ!
โดยเฉพาะกับพวกมนุษย์ที่พวกเขาเกลียดมากที่สุด!
ร่างกายของนามิก็สั่นสะท้านเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะดังลั่น
ทันใดนั้น อ้อมกอดอันอบอุ่นและแข็งแกร่งก็โอบกอดเธอไว้แน่น
“อีกไม่นานฝันร้ายของเธอจะหมดไป เธอพร้อมที่เริ่มต้อนชีวิตใหม่แล้วหรือยัง”
“ที่จริงฉันลืมบอกเธอไปว่าฉันเป็นนักล่าโจรสลัด และมาที่นี่เพื่อเอาหัวของอารองที่มีมูลค่า20ล้านเบรี่”
“ขอฉันเคลียร์พวกมันสักครู่นะ เพราะฉันยังไม่เห็นเธอเมาเลย”
หลังจากพูดอย่างนั้นโดยไม่สนใจสายตาประหลาดใจของนามิ วิลล์ก็ปล่อยนามิและเรียกถุงมืออินฟินิตี้ออกมา จากนั้นก็กระตุ้นพลังของผลฮันนี่แบดเจอร์เพื่อแปลงร่าง
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่ารูปลักษณ์นี้ของเขาจะทำให้ความประทับใจของเธอลดลงหรือเปล่า แต่เพื่อกำจัดพวกปลาที่กำลังมองหาที่ตายพวกนี้โดยเร็ว วิลล์ก็คิดว่ามันคงไม่เรื่องใหญ่นัก
แต่สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ นามิไม่ได้สนใจแค่ขนหรือกรงเล็บที่งอกมาของเขา
สิ่งที่เธอคิดก็คือ “หมอนี่รวยจริงๆ! ถุงมือของเขาทำจากทองคำแท้ใช่มั้ยน่ะ!”
“ …..”
วิลล์ที่ไม่รู้ความคิดของนามิก็เริ่มโจมตีพวกมนุษย์เงือกทันที
ในตอนแรกเหล่ามนุษย์เงือกนั้นคิดว่าจับแกะอ้วนได้ แต่สิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือ สิ่งที่ซ่อนอยู่ใต้หนังแกะคือเคียวมรณะ!
เมื่ออารองมาถึงหน้าร้านพร้อมกับคนของเขา จู่ๆเขาก็หน้าซีดทันที
“กลื่นเลือด มีบางอย่างเกิดขึ้นที่นี่!”
ก่อนที่เขาจะเข้าไปตรวขสอบ ร่างหนึ่งก็พุ่งทะลุกำแพงและปลิวไปไกล
นั่นคือฮัจจิที่แขนขาดไปหลายข้างและมีบาดแผลทั่วร่าง!
“ปีศาจ..ผลปีศาจ..แข็งแกร่งมาก…”
หลังจากพูดจบฮัจจิก็กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก
เขาคิดว่าจะมีซักวันที่ต้องเจออะไรแบบเมื่อเมื่อเริ่มข่มเหงมนุษย์พร้อมกับอารอง
อารองก็ยิ้มกว้างอย่างโกรธจัด ฟันที่แหลมคมของเขาเล็งไปที่วิลล์และนามิที่พึ่งก้าวออกมาจากร้าน
“นามิ! แกกล้าดียังไง!”
อาลองก็พูดออกมาพร้อมกัดฟันแน่น
“แกกล้าช่วยมันงั้นหรอ! ฉันจะจัดการแกหลังจากที่ฉันฆ่ามันแล้ว!”
ในฐานะอดีตลูกเรือกลุ่มโจรสลัดพระอาทิตย์ เขารู้ดีว่ามันยากแค่ไหนที่จะจัดการกับผู้ที่มีพลังของผลปีศาจ แต่ถ้าอยู่ในทะเลก็อีกเรื่องเพราะที่นั่นเป็นถิ่นของเขาซึ่งเป็นอริกับผู้ใช้พลังผลปีศาจโดยธรรมชาติ
บนบกนั้นมนุษย์เงือกไม่แข็งแกร่งเท่าในน้ำ
เมื่อมองไปที่นามีที่เริ่มมีความหวัง วิลล์ก็ยิ้มและพูดว่า “เตรียมไวน์ไว้ให้ด้วยนะ หลังจากวันนี้เธอก็ไม่ต้องกลัวอีกต่อไปแล้ว”
“ระวังตัวด้วย อาลองไม่ใช่มนุษย์เงือกธรรมดา เขาแข็งแกร่งมาก!”
ไม่ว่าวิลล์จะฆ่าอารองได้หรือไม่ก็ตาม นามิก็ต้องพนันชีวิตกับเขาในตอนนี้!
ถ้าชนะเดิมพัน ฝันร้ายของเธอก็จะหายไป แต่ถ้าแพ้..มันจะเลวร้ายซักแค่ไหนนะ?
