บทที่ 74: ถ้าไม่ใช่ระเบิดสเปรย์นะ ข้ายอมยืนกลับหัวกินอึเลยเอ้า!
“ตาเฒ่าต้วนเทียนเหอแกเป็นไรไปหว่า?” “แกยังไม่ทันได้บอกเลยว่าใช้รูปถ่ายแทนได้ป่าว แต่ทั้งไอ้ตี้โย้วเฉินและไอ้ตี้โหมวเฉินต่างก็เป็นปรมาจารย์ระดับเจ็ด ครั้งนี้ตูน่าจะได้แต้มบุญมาเพียบแน่ ๆ ใช่ป่ะ?” “แล้วอีกอย่าง… ตูเป็นแค่ระดับห้าขั้นสูงเองนา นี่ตูเก่งกาจปานนั้นเลยเหรอ? ไพ่ตายก็ใช้ไปแค่นิดหน่อยเอง แค่น...
