บทที่ 30 โอกาสหางาน
บทที่ 30 โอกาสหางาน เหมิ่งเสี่ยวไป่โทรหนึ่งครั้งและไม่มีคนรับสาย หลังจากผ่านไป 10 นาที อีกฝ่ายก็เริ่มโทรกลับ “ขอโทษที! พอดีว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นนะ! เหมิงเสี่ยวไป่! นายไม่ได้ติดต่อฉันนานขนาดไหนแล้วนะ!” กันหัวหรงกล่าว ขณะนี้เขายืนอยู่หน้าประตูของบริษัทอินเทอร์เน็ต เมื่อสิบนาทีที่แล้ว กันฮัวหรงเพิ่งผ่า...
