บทที่ 242 สองรัก
ดวงตาของเทสเป็นประกาย "จริงหรือ? นายจะไปกับฉัน?” “แต่…เธอต้องไปคืนดีกับคุณปู่วีเรียนก่อน” ฉันพูดอย่างเคร่งขรึม “ไม่ว่าเธอจะเถียงอะไรกับเขา จำไว้ว่าเขาไม่ได้แค่สูญเสียแค่เธอที่ปราสาท เขาสูญเสียลูกชายของเขาไปด้วย” “ฉัน-ฉันรู้ สิ่งที่พวกเขาทำนั้นผิด แต่พวกเขาทำมันก็เพราะ—” “เพื่อช่วยเธอ ใช่ ฉันรู้” ฉั...
