บทที่ 61: ไอ้พวกเวรตะไลเอ๊ย!
ข้าเก็บดาบฝนแกล้งทำเป็นโบกมือทักทายมันแล้วเดินผ่านไปดีไหม? เป็นไปไม่ได้แน่ ๆ หลังจากวูบไปสองวิ ไอ้คนใช้น้ำก็ได้สติ “ตาย!” มันคำรามราวกับสัตว์ป่าและตวัดดาบน้ำฝนในมือไปที่เจียงเหอ ในเวลาเดียวกันเม็ดฝนรอบ ๆ ตัวมันก็กระจัดกระจายออกและพุ่งเข้าหาเจียงเหอ บดบังการมองเห็นของเขาจนมิด “ไอ้พวกสุนัขนิกายเทียนโห...
