ตอนที่ 13 โคบี้!
ในตอนแรก วิลล์สงสัยว่าทำไมเขาถึงรู้สึกคุ้นๆกับเจ้าไก่อ่อนที่มีรางวัลนำจับถึง5ล้านเบรี่
ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่านี่มันยัยอ้วนที่ถูกลูฟี่ทุบตีและได้ผลลื่นไหลไปโดยบังเอิญและจากนั้นก็กลายเป็นสาวสวยที่ชื่ออัลวิด้า!
หรือเป็นเพราะเธอรู้ว่าฉันปล้นสิ่งที่ช่วยเปลี่ยนเธอเป็นสาวสวยไป เธอถึงมาหาฉันเพื่อล้างแค้นกันเนี่ย?
“ใครคือสาวที่งดงามที่สุดในทะเลนี้?”
“กัปตันอัลวิด้าแน่นอน!”
อุก…
เมื่อพวกเขาเข้าใกล้เรื่อโจรสลัด วิลลิ์ก็ได้ยินสิ่งที่พวกนั้นกำลังพูดคุยกันบนเรือ แต่เขาไม่ได้อยากฟังเฟ้ย!
อัลวิด้านั้นก็อารมณ์ดีมาก แต่เธอก็แปลกใจเมื่อได้เห็นวิลล์ที่อยู่บนเรือแกะอ้วนกำลังแบะปากบ่น
“ดีมาก นายเป็นคนแรกที่กล้าเยาะเย้ยฉันอัลวิด้าผู้นี้!”
“แต่เห็นแก่ใบหน้าของนาย ซึ่งเข้ากับความงดงามของฉัน ฉันจะให้โอกาสนาย!”
“จะเป็นผู้ชายของฉันหรือจะตาย!”
“ไปตายซะยัยขี้เหร่! ไปลงนรกเลยไป!”
วิลล์ก็ได้ตะโกนอย่างฉุนเฉียว!
โดยไม่รอให้อีกฝ่ายเคลื่อนไหวก่อน เขาจึงกระโดดข้ามไปที่เรือของอีกฝ่ายทันที!
เมื่อถูกยัยอ้วนน่าขยะแขยงคนนี้หมายตา วิลล์ก็รู้สู้สึกว่าท้องใส้ของเขาปั่นป่วนขึ้นมาและอยากจะคายทุกอย่างที่กินเข้าไปในรอบปีนี้ออกมา!
“เด็กๆ จับเขามาให้ฉันซะ!”
“ระวังใบหน้าของเขาด้วย อย่าทำให้เสียโฉมเชียว!”
อุก!
เกือบอ้วกแตกแล้วมั้ยล่ะ!
วิลล์dHหยุดคิดที่จะสนทนากับเธอเพราะเห็นแก่ท้องไส้ที่ปั่นป่วนของเขา!
เพียงแค่คิด ถุงมืออันล้ำค่าก็ได้ปรากฏขึ้นที่มือขวาของเขา จากนั้นแสงสีขาวดำก็สว่างวาบขึ้น
วิลเปิดนั้นก็ได้ใช้งานร่างมนุษย์สัตว์ของผลฮันนี่แบดเจอร์ในทันที และทันใดนั้นขนแข็งๆสีดำก้ได้เข้าปกคลุมแขนขาของเขาในขณะเดียวกันเส้นผมของเขาก็ได้กลายเป็นสีขาวบริสุทธิ์
กรงเล็บยาวสิบเซนงอกออกมาจากปลายนิ้วอย่างรวดเร็ว และแม้แต่ฟันในปากก็แหลมคมเหมือนสัตว์ร้าย!
สิ่งที่ดีที่สุดหลังจากได้ผลลื่นไหลมาก็คือมันทำให้เขาดูไม่น่าเกลียดแม้จะแปลงร่าง ซึ่งทำให้วิลล์รู้สึกดีมาก!
“เขาเป็นผู้ใช้ผลปีศาจ!”
สาวอ้วนอัลวิด้าและคนของเธอต่างก็ตกใจ แม้ว่าพวกเขาจะเป็นโจรสลัด แต่ที่พวกเขาทำก็คือการรังแกคนธรรมดาเท่านั้น!
แต่วิลล์ที่แปลงร่างเป็นอมนุษย์ก็ทำให้พวกเขาโล่งใจอยู่บ้าง..โชคดีที่มันเป็นแค่ผลสายโซออน…
แต่การบุกสังหารของวิลล์ก็ทำให้พวกเธอสูญเสียโชคที่ว่านั้นไปจนหมด!
กรงเล็บที่แหลมคมนั้นก็สามารถตัดผ่านร่างกายของพวกเขาอย่างง่ายดายราวหั่นเต้าหู้ ซึ่งทำให้ชิ้นส่วนแขนขากระจายไปทั่วทุกที่!
ใครที่ขวางเขาต่างล้มตายไม่ก็อาการสาหัส!
และอาวุธกากๆของพวกเขาที่ฟันใส่ร่างของวิลล์ กลับถูกขนหนาๆป้องกันไว้โดยไม่ทิ้งแม้รอยขีดข่วน!
วิวล์นั้นไม่ใช่คนชื่นชอบการฆ่า แต่การฆ่าคนพวกนี้ก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกสงสารหรือรู้สึกเห็นใจแต่อย่างใด
ต้องขอบคุณการเอาชีวิตรอดในตลอดปีที่ผ่านมาของเขา ทำให้เขารู้จักกฎแห่งป่าอย่างแท้จริง!
ในโลกนี้ คุณจะต้องใช้เหตุผลคุยกันก็ต่อเมื่อไม่สามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้เท่านั้น!
ดูอย่างชีวิตที่ฟุ่มเฟือยของชาวมังกรฟ้าผู้กุมอำนาจโลกและมองดูชะตากรรมของผู้คนเบื้องล่างนั่นสิ!
วิลล์นั้นไม่ต้องการให้ใครมาบงการหรือต้องใช้ชีวิตที่ต้องอยู่ใต้คำสั่งใคร เขานั้นไม่อยากเป็นสุนัขรับใช้ให้คนอื่น!
ดังนั้นเขาจึงจะต้องแข็งแกร่งให้มากพอที่ทั้งสี่จักรพรรดิและพลเรือเอกจะไม่กล้ามายุ่มย่ามกับเขาง่ายๆ!
เมื่อเขามีอำนาจ เขาก็จะปกครองทั้งโลกทั้งไบ รัฐบาลโลกอะไรไร้สาระ! ความจริงในช่วง100ปีที่ว่างเปล่าคืออะไร!
มันสำคัญด้วยหรอ?
เมื่อถึงเวลานั้น จะมีเพียงเสียงเดียวในโลก และนั่นจะเป็นเสียงของเขา!
ด้วยถุงมืออินฟินิตี้ ถ้าเขาไม่กล้าฝันที่จะพิชิตโลก การมีมันไปก็เหมือนเปล่าประโยชน์!
“ตาย!”
เมื่อวิลล์รู้สึกตัวอีกที กรงเล็บของเขาก็ฟันผ่านลำคอของอัลวิด้าแยกร่างเป็นสองเสี่ยงพร้อมกับกระบองเขี้ยวของหล่อนไปด้วย!
จนถึงตอนนี้ กลุ่มโจรสลัดอัลวิด้าก็ได้ถูกกำจัดโดยไร้ผู้รอดชีวิต
“ทะ-ท่านลอร์ด..”
กัปตันนั้นจึงกล้าพาคนของเขาขึ้นเรือไปหลังจากวิลล์จัดการทุกคนเสร็จแล้ว ไม่ใช่เพราะพวกเขาไม่มีความกล้าที่จะสู้ตาย แต่เป็นวิลล์ไม่ต้องการความช่วยเหลือ!
การต่อสู้ทั้งหมดที่พวกเขาประสบทำให้พวกเขาต่างยืนตะลึงจนถึงแก่น สิ่งที่พวกเขาทำได้คือการยืนรอเงียบๆขณะดูการไล่สังหารฝ่ายเดียวของวิลล์!
อัลวิด้าผู้มีค่าหัว5ล้านเบรี่ถูกจัดการในเวลาไม่ถึงห้านาทีใต้เงื้อมมือผู้คุ้มกันที่พวกเขานำมา แต่ประธานไปหาคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้มาจากไหนกัน!?
“เก็บกวาดซะ ทุกอย่างบนเรือนี้คือของฉัน ตกลงไหม”
“นั่นเป็นเรื่องปกติ ค่าหัว5ล้านเบรี่นี้จะพูดส่งถึงมือของท่านหลังจากนำไปขึ้นรางวัลแล้ว”
วิลล์จึงพยักหน้าหลังจากได้ยินคำตอบของกับตัน
หลังจากการสังหารหมู่ครั้งนี้ ความสามารถในการข่มใจของเขาก็มากขึ้นไปซึ่งแม้ว่าต้องทำแบบนี้อีกหลายรอบ เขาก็ไม่รู้สึกอัดอัดแม้แต่น้อย
ครึ่งชั่วโมงต่อมา วิลล์ก็จ้องมองไปที่สมบัติกองเล็กจ้อยตรงหน้าเขาและรู้สึกเซ็งๆ
เมื่ออค้นหาทั่วทั้งเรือแล้วกลับผมสมบัติแค่นี่! รวมๆแล้วแค่ล้านเบรี่นิดๆเอง ยาจกชะมัด!
แม้วิลล์จะบ่นอยู่ในใจ แต่เขาก็ยังหยิบของมีค่าทั้งหมดและสิ่งที่สนใจขึ้นมาก่อนที่จะพูดว่า “ส่วนที่เหลือเอาไปแบ่งกันซะ”
ลูกเรือก็ได้แบ่งสิ่งที่เหลือจากวิลล์ในทันที และนำไปขายต่อในราคา2ถึง3แสนเบรี่ ซึ่งถือเป็นกำไรมหาศาล
“ท่านลอร์ดวิลล์ เราพบชายคนนี้ทำตัวลับๆล่อๆอยู่ในห้องเก็บของ ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นหนึ่งในลูกเรือของกลุ่มโจรสลัดนี้ เราควรจัดการเขาด้วยมั้ยครับ?”
“ไม่! อย่างฆ่าผม! ผมไม่ใช่โจรสลัด! ผมถูกจับมา!”
คนแคระตัวเล็กผมสีชมพูและแว่นตาสีน้ำเงินมีน้ำมูกน้ำตาไหลพราก นี่มันน่าปวดหัวจริงๆ!
“พูดมา เกิดอะไรขึ้น?”
“ถ้าพูดความจริง ฉันจะปล่อยนายไป แต่ถ้ากล้าโกหก ฉันจะจับนายไปโยนเป็นอาหารปลา”
วิลล์กลานั้นได้ยเป็นเจ้าของเรือโดยไม่รู้ตัวซึ่งแม้แต่กัปตันก็ยังฟังเขาเพราะพลังของเขานั้นยังคงติดตาตรึงใจของทุกคนในการต่อสู้ก่อนหน้านี้!
“ผ-ผมชื่อโคบี้ครับ…”
เมื่อโคบี้แนะนำตัวเอง ในที่สุดวิลล์ก็ได้รู้ว่าเขาเป็นใคร
เขาไม่ได้หวังหรือกระทั่งลืมไปแล้วด้วยว่าโคบี้นั้นได้ถูกอัลวิด้าจับมาเมื่อสองปีก่อนที่ลูฟี่จะออกทะเล ช่างเป็นเด็กที่โชคร้ายจริงๆ
เขานั้นเป็นคนที่มีศักยภาพนิดหน่อย และหลังจากได้รับความช่วยเหลือจากลูฟี่ เขาก็เขาสู่กองทัพเรือ เขานั้นต้องล้มลุกคลุกคลานจนกระทั่งได้เข้าเป็นทหารเรือและได้เรียนรู้วิชาหกรูปแบบของกองทัพเรือ
เหยื่อผู้บริสุทธิ์ซึ่งไม่มีผลประโยชน์ทับซ้อนกันกับเขา วิลล์นั้นไม่มีทางทำร้ายแน่ๆ
“โอเค ฉันเชื่อนาย หยุดร้องได้แล้ว แต่นายต้องทำงานของตัวเองต่อไป(งานเบ๊ งานบ้าน) ในอีกไม่กี่วันเมื่อเราไปถึงเกาะ ฉันจะปล่อยนายไป”