EP 700 การคว่ำบาตร

EP 700 การคว่ำบาตร

By loop

ในวันเสาร์

ช่วงเช้า.

เนื่องจากการที่ดงซูบินไปทำให้ ซ่งชิงหมิง เจ้าของโรงกลั่นเหล้าองุ่นจึงต้องขายหน้าเล็กน้อย ไม่ว่าในกรณีใดก็ตามสุดท้ายดงซูบินเองก็เป็นถึงเลขาธิการสำนักงานเขต ดังนั้นซงชิงหมิงจึงจำเป็นจะต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้กับหญิงสาวที่ได้รับบาดเจ็บทันที ค่าชดเชยทำขวัญให้เธอเป็นเงินสองพันหยวน ตามคำขอของหญิงสาวและเกรงใจดงซูบิน อีกทั้งดงซูบินต้องการกำจัดผลกระทบจากการรื้อป้ายโฆษณาที่มีอยู่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ในเวลานั้นซงชิงหมิงขับรถกลับไปที่โรงกลั่นเหล้าองุ่นพร้อมกับผู้ช่วย

ระหว่างทาง ผู้ช่วยพูดว่า: "เจ้านาย เจ้านายต้องการให้ผู้ติดต่อติดตั้งป้ายโฆษณาใหม่หรือป่าวครับ"

ซ่งชิงหมิง ถอนหายใจ “ยอดขายของโรงกลั่นเหล้าองุ่นแย่ลงเรื่อยๆ ตอนนี้เราเองคงจะจ่ายไม่ไหวแล้ว”

ผู้ช่วยของซงชิงหมิงกล่าวว่า“เขามีอำนาจขนาดไหนเลขาธิการคนนั้น”

ซงชิงหมิง: "ท่าทีของเขาดูไม่เป็นมิตรกับทางเราด้วย"

“แสดงว่าทางเราจะทำอะไรไม่ได้เลยหรือครับเจ้านาย!”

ซงชิงหมิง กล่าวอย่างเย็นชา: “เราได้จ่ายเงินค่ารักษาพยาบาลและค่าทำขวัญไปแล้ว สิ่งที่เราทำได้ตอนนี้ก็มีเท่านี้ และที่เหลือก็ทำตามคำสั่งที่ฉันบอกไปก่อนหน้านี้ เข้าใจที่ฉันพูดไหม!”

“เข้าใจแล้วถ้าได้เรื่องอย่างไรผมจะเจ้านายทันทีครับ”

"อืม ติดตั้งส่วนทีเหลือให้เร็วที่สุด"

เมื่อเขากลับไปที่โรงกลั่นเหล้าองุ่น ซงชิงหมิงก็ก้าวเข้าไปในห้องทำงานของเขา

เมื่อเขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ซ่งชิงหมิงได้โทรศัพท์ไปหารองผู้อำนวยการสำนักอุตสาหกรรมและการพาณิชย์หนานฉาง “สวัสดีครับ พี่เฉิน ผมมีบางอย่างจะต้องแจ้ง”

รองผู้อำนวยการหยานเฉินกล่าวว่า: "เรื่องป้ายโฆษณาอย่างงั้นหรอ"

"พี่เฉินรู้ไหม มีบางอย่างผิดปกติที่นี่"

“เรืองผิดปกติอย่างงั้นหรอฉันยังไม่ได้รับรายงานเลย เกิดอะไรขึ้น?”

ซงชิงหมองกล่าวว่า "ดงซูบินจากสำนักงานเขตกวางหมิง ผมไม่รู้ว่าผมไปทำให้เขาไม่พอใจตอนไหน เขาเลยทำให้เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่ เขามาโวยวาย ทั้งๆที่มันเป็นเพียงอุบัติเหตุเพียงแค่นั้น วันนี้มันมีลมแรงเกินไป ป้ายโฆษณาจึงปลิวกระเด็นลงมา มีหญิงสาวคนหนึ่งบังเอิญอยู่จุดนั้นพอดีจึงได้รับบาดเจ็บแต่มันก็เป็นอาการบาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้น อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ได้ทราบข่าว ผมก็รีบไปจัดการกับปัญหา แต่ดันมาเจอดงซูบิน เขาต้องการรื้อป้ายโฆษณาซึ่งไม่ใช่แค่ป้ายในที่เกิดเหตุ แต่จะรื้อป้ายทุกป้ายในชุมชนหลิวเซียนออกไป นั้นร่วมถึงป้ายโฆษณาในเขตกวางหมิงทั้งหมดด้วย

รองผู้อำนวยการอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ หยานเฉิน "แล้วนายไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจหรือเปล่าล่ะ?"

"เรื่องนั้นผมก็ไม่รู้" ซ่งชิงหมิงไม่รู้จะอธิบายเหตุการณ์นี้อย่างไร: "วันนี้เป็นวันที่ผมพบกับเขาเป็นครั้งแรกด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าเขาเป็นบ้าอะไร ถึงมาลงกับงานของผม! อีกทั้งเขายังดูหงุดหงิดอยู่ตลอดเวลาด้วย"

ซงชิงหมิงยังมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนจะกล่าวต่อไปว่า“พี่เฉินผมควรจะทำยังไงดี”

“ผมเองก็บอกไปแล้วไงว่าขั้นตอนเรื่องการขออนุญาตป้ายนั้นมีกฎข้อบังคับไว้ชัดเจนจึงยังไม่ได้ดำเนินการตามที่ดงซูบินบอกทันที ตอนนี้ผมเองก็ต้องการให้ใครสักคนช่วยเรื่องนี้?” รองผู้อำนวยการหยานถึงกับเงียบไป ดูเหมือนว่าจะกำลังพิจารณาว่าเขาควรจะเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไหม เพราะไม่มีใครกล้าที่จะต่อกรเทพเจ้าแห่งความโชคร้ายอย่างดงซูบินได้เลย

ซ่งชิงหมิงพยายามหลบตาเล็กน้อย “สำหรับเรื่องนี้ ก็แค่ให้พี่ช่วยเรื่องความชัดเจนของกฎหมายที่บังคับใช้ ประกาศกฎหมายตัวนั้นให้ผมหน่อย และหลังจากเสร็จเรื่องทั้งหมดผมเองก็มีของมาขอบคุณพี่เฉินเล็กน้อย”

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที รองผู้อำนวยการหยานก็พูดอย่างแผ่วเบา: “ถ้าเช่นนั้นนายเองก็หาคนช่วยถูกคนแล้ว”

สายโทรศัพท์ถูกวางไป ซงชิงหมิงเคาะโต๊ะและครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เรื่องเอกสารขออนุญาตของเขาไม่พลาดแน่นอน สิ่งนี้ไม่เพียงเกี่ยวข้องกับรายได้และทรัพย์สินของโรงกลั่นเหล้าองุ่นเท่านั้น แต่ขณะนี้โรงกลั่นประสบปัญหาด้านการดำเนินงานและกำลังวางแผนสินเชื่อธนาคาร หากเป็นเพียงเงินกู้ธรรมดา ไม่ใช่กรณีที่โรงกลั่นเหล้าองุ่นเพื่อสุขภาพของพวกเขาได้ยื่นขอสินเชื่อเป็นครั้งที่สอง เงินสำหรับเงินกู้ครั้งแรกยังไม่สามารถชดใช้ได้หมดซงชิงหมิงคิดหลายวิธีในทุกวันนี้และพยายามใช้เส้นสายที่มีอย่างมากมาย นี่คือการดำเนินการพื้นฐานของการกู้เงิน จุดที่สำคัญที่สุดคือหากธนาคารไม่ให้ยืมเงินและสุราชุดแรกจะไม่สามารถคืนได้ หากธนาคารต้องการลดความสูญเสียจะต้องให้กู้ยืมเงินครั้งที่สองเท่านั้น ครั้งที่สองหรือครั้งที่สาม สิ่งที่เกี่ยวข้องก็ละเอียดมากขึ้น และมันก็ถูกวางแผนโดยซ่งชิงหมิง ดังนั้นจึงซงชิงหมิงจึงไม่ยอมแพ้กับเรื่องนี้เป็นอันขาด ในกรณีที่เอกสารใบแจ้งหนี้ไม่สมบูรณ์และมีปัญหาด้านคุณภาพอย่างร้ายแรง เมื่อเรื่องอื้อฉาวถูกเปิดเผย ซงชิงหมิง ก็กลัวว่าจะได้รับผลกระทบเช่นกัน

ตั้งแต่นั้นมา เพื่อการประกัน ซงชิงหมิง ได้โทรหาสำนักงานบริหารเมืองมณฑลหนานฉานว่า "สวัสดีครับผู้อำนวยการเซี่ย ผมเอง"

“น้องซ่ง ฉันเองก็พยายามโทรหาคุณอยู่ ฉันได้ยินมาว่าป้ายโรงงานคุณมีพังลงมา?”

“ก็นิดหน่อย แต่มันไม่ได้ร้ายแรงอะไร ผมอยากให้คุณช่วย”

“อะไรนะ? จะถูกรื้อถอนหรือไม่?”

ซ่งชิงหมิง พูดเรื่องนี้กับเขาอย่างละเอียดแล้วพูดว่า: "ผมเกรงว่าดงซูบินจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปแน่และจะรื้อถอนโฆษณาทั้งหมดของเราในเขตกวงหมิงด้วยอำนาจของเขา" ผู้อำนวยการเซี่ยพูดขึ้นมาทันทีว่า: "ดงซูบิน"

“ใช้แล้วเป็นเขาดังนั้นนี้เป็นเหตุผลที่ผมโทรมาหาผู้อำนวยการเซี่ยในวันนี้” ความสนิทสนมของซงชิงหมิง กับผู้อำนวยการเซี่ยนั้นใกล้ชิดกว่ารองผู้อำนวยการหยานแลเขาไม่มีอะไรต้องปิดบัง ซ่งชิงหมิง เป็นนักธุรกิจ ปกติแล้วเขาไม่ต้องการมีปัญหากับทางฝ่ายราชการสักเท่าไร เป็นการดีที่สุดถ้าเขาทำให้เรื่องนี้ดูเล็กที่สุด และการไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของดงซูบินนั้นน่าจะเป็นทางเลือกของเขาในตอนนี้ .

เมื่อผู้อำนวยการเซี่ยได้ยิน เขาก็ส่ายหัว: "ดงซูบินอย่างงั้นหรอ ชายคนนี้เขาไม่ธรรมดา"

ซ่งชิงหมิงกล่าวว่า “อะไรนะ?”

ผู้อำนวยการเซี่ยวกล่าวว่า: "น้องซ่ง นายน่าจะเคยได้ยินชื่อเสียงของเขามาบาง ดงซูบินนั้นมีปัญหากับผู้บริหารและผู้นำของมณฑลหลายคนและไม่มีใครจัดการกับเขาได้เลย เท่าที่ฉันรู้ สำนักงานเขตกวางหมิงเองก็เป็นเขตที่ถูกแช่งแข็งมานานแล้ว สิทธิต่างๆก็อ่อนลง ฉันแค่รอโอกาสที่จะหาโอกาสไปเขตกวงหมิง ดังนั้นตอนนี้คนที่ควรกังวลคือดงซูบินไม่ใช่นาย”

ซ่งชิงหมิงยิ้มและได้ยิน “ผมโล่งใจถ้าผู้อำนวยการเซี่ยพูดอย่างนั้น”

ผู้อำนวยการเซี่ยพูดเพิ่มเติมขึ้นมา: "เขาเองก็มีเรื่องกับหวังอันชิอยู่ และคงอีกไม่นานที่เขาจะถูกจัดการ แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าทำไมนายกเทศมนตรีไม่เคลื่อนไหว แต่สำหรับหวังอันชิแล้วนั้นคงไม่อยู่นิ่งๆแน่นอน  ฉันเองก็ไม่อยากคิดเกี่ยวกับเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างหวังอันชิกับดงซูบินเลย เข้าใจมั้ยว่าถ้าดงซูบินยังไม่จริงจัง เราก็พยายามประวิงเวลาไว้ ถ้ามีวันเดียวก็วันเดียว ลองเลย เพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับเขาโดยตรง”

ซ่งชิงหมิง ยิ้มทันทีและพูดว่า: "ผู้อำนวยการเซี่ยนี้เฉียบแหลมไม่เปลี่ยนเลย ผมนับถือจริงๆ"

“โอเค ไม่ต้องมาพูดมาก”

“ผู้อำนวยการเซี่ยแต่ ถ้าทางเขตเร่งรื้อถอน...”

“ฉันเองจะเป็นคนการันตีให้เอง”

"ขอบคุณมาก."

สิ่งที่ซ่งชิงหมิงได้ยิน ถือเป็นการปลอบใจ ในขั้นต้น สถานการณ์ของดงซูบินแย่กว่าของซงชิงหมิงเสียอีกเอง ตอนนี้ดงซูบินถูกโจมตีจากหลายฝ่าย และยังกล้ามาสร้างปัญหาเพิ่มอีก ซงชิงหมิงหัวเราะขึ้นมาทันที เมื่อเขาฟังคำแนะนำของผู้อำนวยการเซี่ยทั้งหมด เขาจึงพยายามเลี่ยงที่จะมีข้อพิพาทกับดงซูบินโดยตรง เพราะเขาเคยชนกับดงซูบิน ในที่เกิดเหตุแล้ว  แต่ถึงอย่างงั้นซงชิงหมิงเองก็จะไม่ยอมอยู่นิ่งๆแน่นๆ ดังนั้นเขาจึงโทรหาผู้ช่วยเพื่อกระตุ้นให้เขาไปที่เกิดเหตุเป็นการส่วนตัว และหาคนมาวางป้ายโฆษณาโดยเร็วที่สุด เทพเจ้าแห่งความโชคร้ายจะมาต่อกรกับนักธุรกิจอย่างซงชิงหมิง แกรู้จักฉันน้อยไปแล้ว? หลังจากที่แกถูกตัดหางปล่อยวัดจากทางมณฑลแกก็ทำอะไรฉันไม่ได้แล้ว

ในยามบ่าย.

สำนักงานของดงซูบิน

ตอนนี้สีหน้าของโจวหยินหยูนั้นดูไม่ดีเลย เธอเคาะเข้าไปในห้อง "เลขาธิกรซูบิน" ดูเหมือนดงซูบินก็กำลังรอเธออยู่พอดี "เอกสารการขออนุญาตป้ายโฆษณาที่เราจะใช้เพื่อตรวจสอบ?" โจวหยินหยูนิ่งไปสักพักและพูดว่า: "ฉันได้ติดต่อไปทางพาณิชย์แล้วทางนั้นบอกว่า ผู้อำนวยการของเขาน่าจะลาหยุดพักร้อน และพวกเขาจะดำเนินการตรวจสอบให้ใหม่ในวันจันทร์" สีหน้าของดงซูบินเปลี่ยน “งานพิเศษ รอถึงวันจันทร์?”

“ฉันพยายมติดต่ออีกสำนักแล้ว แต่สำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ไม่ให้ความร่วมมือและพบว่ามีการทุจริตมาก ฉันคิดว่ามันหมายถึงอะไร ฉันอาจจะตรวจสอบไม่ได้ในวันจันทร์ ฉันจะรอจนถึงสัปดาห์หน้า”

การผลักดันของสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ทำให้ ดงซูบินมองเห็นบางอย่างสิ่งนี้จะต้องกลายเป็นเรื่องยุ่งยาก และซ่งชิงหมิงคาดว่าเขาน่าจะเคยรู้จักกับคนของสำนักงานอุตสาหกรรมและพาณิชยกรรม  หากเป็นเช่นนั้นเรื่องก็จะถูกยกไปถึงสัปดาห์หน้า ซ่งชิงหมิงก็สามารถขึ้นป้ายโฆษณาได้ต่อไป หากมีผู้นำภายในสำนักงานอุตสาหกรรมและพาณิชย์ที่ร่วมมือกับเขา ป้ายโฆษณาผิดกฎหมายเหล่านี้จะกลายเป็นป้ายถูกกฎหมายในทันที ดงซูบินจะพบว่าเป็นการยากที่จะรื้อถอนป้ายโฆษณาของโรงกลั่นเหล้าองุ่น

หน้าดงซูบินเย็นชา ???สำนักงานการบริหารเมืองอยู่ที่ไหน????

“ผู้อำนวยการหวังติดต่อไปแล้วยัง...”

กล่าวว่า รองผู้อำนวยการหวังหยูริน เคาะประตูเธอเองก็ดูมีสีหน้าไม่ดีเช่นกัน "กรรมการ ทีมบังคับใช้กฎหมายของสำนักงานบริหารเมืองไม่ออกมา กล่าวว่า จะต้องมีหนังสือปฏิบัติตามขั้นตอนที่ถูกตามระเบียบ" ดงซูบินเองก็แปลกใจกับสิ่งที่หวังหยูรินบอกเขา  หนังสือ?  นี้มันเป็นเหตุการณ์ฉุกเฉิน ควรจะออกมาและตรวจสอบให้เร็วที่สุด ถ้าทำเช่นนั้นจะตรวจสอบผลกระทบได้อย่างไรกัน

ดูเหมือนทุกอย่างจะชัดเจนขึ้นมาแล้ว

ซ่ง ชิงหมิง คงจะใช้เส้นสายของเขาสกัดกันการทำงานของดงซูบิน แต่นี้คือเขตอำนาจของเขา เขาจะไม่ยอมแน่ๆ!

ยิ่งไปกว่านั้น บางคนในเขตต้องพยายามจะจุดไฟจากพายุเฮอริเคน และพวกเขาเองคงอยากกำจัดดงซูบิน? เพราะคนเหล่านั้นคงเป็นฝ่ายเดียวกับหวังอันชิ!

อย่างที่ทุกคนคิด สำนักงานเขตกวางหมิงปัจจุบันเปรียบเสมือนแมวป่วย ไม่มีการสนับสนุนจากมณฑล สำนักงานของพวกเขาแทบจะไม่มีที่ยืนในมณฑลด้วยซ้ำ คณะกรรมาธิการไม่ให้ความร่วมมือ และสำนักงานเขตกวางหมิงถูกตัดหางปล่อยวัดอย่างสมบูรณ์ ถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไปพวกเขาเองก็ไม่สามารถทำงานได้!

สิบนาทีต่อมา

คนที่ทำงานล่วงเวลาที่สำนักงานได้ยินเรื่องนี้ก็ทำให้พวกเขารู้สีกข้มขื่น และแม้แต่งานในเขตอำนาจของพวกเขาเองก็ยังไม่สามารถจัดการได้ นี่มันเป็นสำนักงานเขตแบบไหนกัน? ?

ในเวลาเดียวกัน ผู้ปฏิบัติงานหลายคนในหนานฉานก็จับตามองที่เขตกวางหมิง

ดงซูบินถูกทอดทิ้ง แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะกังวล ในทางตรงกันข้าม ตั้งแต่เดือนที่แล้วดงซูบินเป็นจุดสนใจของคนในมณฑลนี้มานานแล้ว หลายคนสนใจทุกการเคลื่อนไหวของเขามาก เช่นตอนนี้ ซงชินหมิงเองเปรียบเสมือนตอต้นใหญ่ที่เขาต้องขุดรากถอนโค้นทิ้งให้หมด นี่เป็นครั้งแรกที่ดงซูบินเผชิญหน้ากับผู้นำทั้งหมด หลายคนต้องการดูว่าดงซูบินจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร หากคุณไม่ได้งานจัดการป้ายโฆษณาพวกนี้ได้ มันจะกลายเป็นเรื่องน่าอับอายของสำนักงานเขตกวาวงหมิงและตัวเขาเอง

เจ้าหน้าที่บางคนมองด้วยสายตาเย็นชา

ผู้นำบางคนพยายามช่วยเหลือศัตรูของสำนักงานเขตกวางหมิง

มันเกิดอะไรขึ้นกับดงซูบินกันแน่? ไม่มีแผนกไหนทำงานกับเขา! หรือเขาควรพอแค่นี้? ซึ่งดูเหมือนดงซูบินจะไม่ได้กลัวเรื่องนี้เลย!

ทุกคนผลักกำแพงลง เมื่อดงซูบินอ่อนแอ แต่อย่าลืมว่าไม่เคยมีใครที่มีปัญหากับดงซูบินแล้วจะรอดจากเอื้อมมือของดงซูบินไปได้! ! .