1007-1008
7/10
Ep.1007
สีหน้าของชายชราจมูกงุ้มแปรเปลี่ยนเป็นว่างเปล่า
ซูเฉินเรียกสัตว์เลี้ยงวิญญาณระดับเทวะออกมาถึง 4 ตัวในคราเดียว ทำให้เขาจับต้นชนปลายไม่ถูก
ในชั่วพริบตาเดียว สัตว์เลี้ยงวิญญาณของเขาตายเป็นเบือ
“เจ้าหนู ข้าจะทุบกระดูกของเจ้าให้แหลกเป็นผุยผง!”
ชายชราจมูกงุ้มคำรามด้วยความโกรธ หันไปตะโกนใส่หุ่นเชิดที่อยู่ข้างๆเขา “ฆ่าพวกมันซะ!”
หุ่นเชิดตัวนี้อยู่ในระดับเทวะขั้น 3 แล้ว
หลังจากน้อมรับคำสั่ง มันก็พุ่งเข้าใส่ด้วงเขมือบทองคำที่อยู่ใกล้ที่สุดทันที
หุ่นเชิดระดับเทวะขั้น 3!
สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอันบ้าคลั่งรุนแรงกดทับเข้ามา สีหน้าของฉีมู่เล่ยกลายเป็นน่าเกลียดยิ่ง
ในทางกลับกันฉีมู่เฟิงยังคงสงบมาก เขายังจำได้ ว่าซูเฉินมีหุ่นเชิดระดับเทวะขั้น 4 อยู่ ย้อนกลับไปยังตระกูลฉีในวันนั้น หุ่นเชิดทองคำสามารถเอาชนะได้กระทั่งเสือดาวศิลาวิญญาณทมิฬของฉีชิงเฉวียน
หากให้จัดการกับหุ่นเชิดระดับเทวะขั้น 3 หรือต่อให้เป็นกิเลนเนตรสีชาดในระดับเทวะขั้น 4 ก็ไม่น่าจะมีปัญหาใดๆ
ก่อนหน้านี้อาจเพราะเครียดเกินไป เลยลืมเรื่องนี้ซะสนิท (คนแต่งเอ็งลืมเองซะมากกว่า) ตอนนี้พอมาลองนึกทบทวนดูดีๆ ก็ถอนหายใจโล่งอก
“เจ้าเด็กนั่นจบสิ้นแล้ว!”
ผู้คนรอบข้างเริ่มหารือกัน ทั้งหมดเห็นพ้องว่า คราวนี้ซูเฉินไม่รอดแน่
เพราะต่อให้ซูเฉินมีสัตว์เลี้ยงวิญญาณทั้งสี่ แต่สุดท้ายพวกมันอยู่ในระดับเทวะขั้น 1 เท่านั้น ไม่อาจต่อกรกับหุ่นเชิดระดับเทวะขั้น 3 ได้
เกรงว่าถูกโจมตีครั้งเดียวคงตายเรียบ!
แต่ในเวลานั้นเอง ซูเฉินสะบัดข้อมืออีกครั้ง ประกายแสงสีทองสว่างไสว
เห็นแค่เพียงบางสิ่งที่มีขนาดเท่าฝ่ามือ อสูรน้อยที่ถูกห่อหุ้มไปด้วยแสงหลากสีพุ่งออกมาจากมัน
อสูรน้อยตัวนี้ มิใช่ใดอื่น เป็นอสูรเทพปลุกพลังในระดับเทวะขั้น 5
ทันทีที่อสูรเทพปลุกพลังปรากฏตัว ตลอดทั้งหุบเขาตกอยู่ในความเงียบงัน ฝูงชนรอบด้านตกตะลึงจนอ้าปากค้าง
นั่นเพราะพวกเขารู้สึกถึงแรงกดดันจากอสูรเทพปลุกพลัง ที่บ่งบอกว่ามันอยู่ในระดับเทวะขั้น 5!
“นี่ซูเฉินมีกระทั่งสัตว์เลี้ยงวิญญาณระดับเทวะขั้น 5!?”
พี่น้องตระกูลฉีหันมองหน้ากัน ทั้งสองตกใจจนอ้าปากกว้างไปถึงใบหู
ตอนแรก ฉีมู่เฟิงคิดว่าหุ่นเชิดทองคำในระดับเทวะขั้น 4 ว่าสุดแล้ว ไม่นึกฝันเลยว่าจะมีสัตว์เลี้ยงวิญญาณระดับเทวะขั้น 5 ถูกเรียกออกมาอีก
มุมปากของชายชราจมูกงุ้มกระตุก ตะลึงงันอยู่พักหนึ่ง
กัดฟันและตะโกนไปทางกิเลนเนตรสีชาดที่อยู่ไม่ไกล “รีบมาช่วยกันฆ่ามันเร็ว!”
การปรากฏตัวของอสูรเทพปลุกพลัง สร้างแรงกดดันอย่างมากต่อเขา
กระนั้น เขายังรู้ตัวดี ว่าหากต้องการมีชีวิตรอด มีทางเดียวคือต้องสังหารอสูรเทพปลุกพลังเท่านั้น
ส่วนเรื่องที่ว่าจะสำเร็จหรือไม่ เขาไม่มั่นใจสักนิด ตัวเลือกมีแค่ต้องสู้เท่านั้น
ไม่นาน อสูรเทพปลุกพลังได้กระโจนเข้าสู้กับหุ่นเชิดระดับเทวะขั้น 3 ไม่เหลียวแลกิเลนเนตรสีชาดเลยแม้แต่น้อย
แม้อสูรเทพปลุกพลังจะเป็นเทวะขั้น 5 แต่ตนเองไม่เชี่ยวชาญการต่อสู้ ไม่นานคงตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างแน่นอน
ดังนั้นมันจึงหลีกเลี่ยงกิเลนเนตรสีชาด แล้วมุ่งสมาธิไปสู้กับคู่ต่อสู้อีกตัวแทน
ฉากนี้เหนือความคาดหมายของทุกคนนัก ชายชราจมูกงุ้มได้สติกลับมา ก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! ที่แท้สัตว์เลี้ยงวิญญาณของเจ้าก็ไม่รู้จักวิธีสู้ เจ้าหนู คราวนี้มาดูกันว่าเจ้าจะยังมีลูกเล่นอะไรอีก”
“ครั้งนี้คงจบสิ้นแล้วจริงๆ”
บรรดาผู้คนที่เห็นเหตุการณ์ต่างพากันคร่ำครวญ
พวกเขาถูกล้วนเป็นทาสที่ถูกจับกุมมา จึงคาดหวังว่าซูเฉินจะชนะ แต่ตอนนี้ดูเหมือนโอกาสรอดจากที่นี่ จะจบสิ้นลงอย่างสิ้นเชิงแล้ว
“คิดฆ่าฉัน แกยังไม่มีคุณสมบัติมากพอ!” ซูเฉินส่งเสียงฮึในลำคอ เปิดถุงเก็บของอย่างรวดเร็ว เรียกหุ่นเชิดทองคำออกมา
“พระเจ้า! นั่นหุ่นเชิดระดับเทวะขั้น 4!”
สัมผัสได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่แผ่ออกมาจากหุ่นเชิดทองคำ บรรดาฝูงชนรอบๆร้องอุทานด้วยความตกใจ
8/10
Ep.1008
“เป็นไปได้ยังไงกัน?”
ทันทีที่หุ่นเชิดทองคำปรากฏตัว ร่างชายชราจมูกงุ้มสั่นสะท้าน แข้งขาอ่อนเปลี้ย แทบยืนฝืนไม่ไหว
เขานึกไม่ออกจริงๆ ว่าเหตุใดซูเฉินจึงมีไพ่ตายใบแล้วใบเล่า
ด้วยการปรากฏตัวของหุ่นเชิดทองคำ สามารถคาดการณ์ได้เลย ว่าสัตว์เลี้ยงวิญญาณและหุ่นเชิดของเขา ไม่ใช่คู่ต่อสู้อย่างแน่นอน และโชคชะตาที่รออยู่ มีเพียงความตายเท่านั้น
งั้นจะทำอย่างไรดี?
ชายชราจมูกงุ้มร้อนใจ สุดท้ายกัดฟัน หันไปตะโกนใส่ซูเฉินว่า “สหาย ตราบใดที่เจ้าpv,หยุด ข้ายินดีมอบแร่ล้ำค่าบางส่วนเป็นสมบัติชดเชย”
เพื่อความอยู่รอด เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมประนีประนอมกับซูเฉิน ถึงแม้จะไม่เต็มใจ แต่ก็ไม่มีวิธีอื่นแล้ว
ซูเฉินหัวเราะหยัน สั่งหุ่นเชิดทองคำว่า “เหล่าตี๋ จัดให้เต็มเหนี่ยวอย่าได้ออมมือ!”
“น้อมรับคำสั่ง!”
มุมปากของหุ่นเชิดทองคำยกยิ้ม พุ่งเข้ากิเลนเนตรสีชาด
กึ้ง กึ้ง แคว๊กกก!
หลังจากปะทะกันอย่างดุเดือด กิเลนเนตรสีชาดระดับเทวะขั้น 4 ภายใต้เงื้อมมือของหุ่นเชิดทองคำ ทนได้เพียงไม่กี่กระบวนท่า สุดท้ายโดนหักคอ ตายคาที่!
“ช่างเป็นหุ่นเชิดที่ทรงพลังอะไรเช่นนี้!”
เสียงอุทานจากรอบด้านดังขึ้นอีกครั้ง และครั้งนี้ ทั้งหมดเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เพราะหากกิเลนเนตรสีชาดเสียชีวิต ก็เท่ากับว่าชายชราจมูกงุ้มสูญเสียที่พึ่งพิงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดไป ไม่มีโอกาสพลิกสถานการณ์อีกแล้ว
เช่นนั้น ก็หมายความว่าพวกเขามีโอกาสที่จะได้ออกจากที่นี่ไม่ใช่หรือ?
เมื่อกิเลนเนตรสีชาดถูกสังหาร ใบหน้าของชายชราจมูกงุ้มซีดเผือด ระลอกคลื่นของความสิ้นหวังแทรกซึมเข้ามาในดวงตาเขา
เขารู้ดี คราวนี้ไม่มีทางรอดแน่แล้ว
ไม่กี่นาทีต่อมา สัตว์อสูรที่เหลือก็ถูกกุดหัว หุ่นเชิดระดับเทวะขั้น 3 ก็ถูกสยบ
ณ เวลานี้ ซูเฉินค่อยๆก้าวลงจากรถ กวาดสายตามองไปยังหุ่นเชิดระดับเทวะที่อยู่ข้างๆชายชรา ก่อนหันมาถามหุ่นเชิดทองคำว่า “เหล่าตี๋ หุ่นเชิดตัวนั้นเป็นของเผ่าจักรกลใช่ไหม?”
“ขอรับ” หุ่นเชิดทองคำพยักหน้ายืนยันหนักแน่น ในดวงตาเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
ซูเฉินไม่รีบร้อนคุยกับหุ่นเชิดระดับเทวะ หันไปสั่งหงส์เพลิงแทนว่า “เสี่ยวเหยียน! กำจัดหมอนี่ซะ!”
ชายชราจมูกงุ้มตกใจจนแข้งขาอ่อนยวบ ทรุดลงกับพื้น อ้อนวอนขอความเมตตาเสียงดัง “ผู้อาวุโส ได้โปรดไว้ชีวิตข้า! ข้ายินดีมอบแร่ทั้งหมดที่มีให้กับท่าน!”
“ไม่จำเป็น เดี๋ยวฉันไปรับมันเอง”
ซูเฉินยิ้มดูแคลน ขยิบตาให้หงส์เพลิง
บังเกิดเสียงตูม! ดังกึกก้อง ชายชราจมูกงุ้มถูกกรงเล็บของหงส์เพลิงเหยียบกลายเป็นซอสเนื้อ
“แกมานี่สิ” จากนั้น ซูเฉินตะโกนไปทางหุ่นเชิดระดับเทวะ
หุ่นเชิดระดับเทวะลังเลเล็กน้อย สุดท้ายยอมเดินเข้าหาซูเฉินอย่างว่าง่าย
ซูเฉินรู้สึกว่าหุ่นเชิดระดับเทวะตัวนี้ การตอบสนองไม่เหมือนกับหุ่นเชิดจากเผ่าจักรกลตัวอื่นๆ มันให้ความรู้สึกเหมือน … ซื่อบื้อ คล้ายไม่ค่อยมีสมองสักเท่าไหร่
“ซูเฉิน ความทรงจำของเขาน่าจะได้รับความเสียหาย ข้ามีวิธีช่วยให้เขาหายดี แต่อาจต้องใช้เวลาสักหน่อย” หุ่นเชิดทองคำอธิบาย
“ฝากนายจัดการด้วย แต่อย่าให้เขาสร้างปัญหา”
ซูเฉินกำชับ เดินไปที่ศพของชายชราจมูกงุ้ม ก้มหยิบถุงเก็บสมบัติที่กระจายอยู่ตามพื้น
เข้ามั่นใจ ว่าข้างในต้องมีแร่ล้ำค่าจำนวนมาก เนื่องจากไม่สามารถใช้พลังจิตได้ เขาจึงไม่รีบร้อนที่จะตรวจสอบ
ต่อมา เขารวบรวมชิ้นส่วนที่ดรอป แล้วกวาดตามองฝูงชนรอบๆ
เมื่อสายตาตกลงบนร่างของชายชราผิวขาวคนหนึ่ง สีหน้าของเขาก็แปรเปลี่ยนไปทันที
เขาสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน ว่าเสื้อผ้าที่ชายชราผิวขาวสวมใส่–
–มันคือเครื่องแต่งกายของวังสุริยันจันทรา!
