อสูรมังกรฟ้า เล้งซาน ตอนที่ 3 เข้าสู่เรือนหัวหน้าหมู่บ้าน

ทหารเฝ้าประตูจ้องชำเรืองเล้งซานเล็กน้อย พลางส่ายหน้า

"ขอโทษนะ เจ้าหนุ่ม ตัวข้ามีหน้าที่ป้องกันหมู่บ้าน ไม่สามารถละทิ้งหน้าที่เพียงเพื่อช่วยเหลือเจ้า ข้าคงได้แต่เสียใจกับครอบครัวเจ้าด้วย โจรในป่ามันแอบซ่อนตัวและเหี้ยมโหดมาก แม้ทางการยังหาแหล่งกบดานจากมันได้ ไม่แน่ชัด ถึงข้าจะไปช่วยบิดาเจ้าไม่ได้แต่หากมีโจรชั่วผู้ใดกล้าไล่ตามเจ้า ข้าจะสังหารให้มันเอง!!"

เล้งซานเมื่อได้ฟังก็ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อยจนยากจะมองเห็น

'ไม่อยากจะเชื่อ ด้วยคำพูดลอยๆของข้า กลับมีโจรป่าอยู่จริงๆ เราต้องหาข้อมูลมากกว่านี้'

"มิทราบว่าที่นี่คือที่ใดหรือ ข้าติดตามครอบครัวมาร่วมเดือน แต่ก็ยังมิได้ถามไถ่ผู้ใดเป็นหลักแหล่ง"

"ที่นี่คือ หมู่บ้านบ้านเมฆาล่อง เป็นหมู่บ้านขนาดกลาง อยู่เขตทิศเหนือของทวีปเต่าทมิฬ หัวหน้าหมู่บ้านเป็นบุตรคนที่ 4 ของเจ้าเมือง เมฆคราม แต่ได้มาตั้งหลักปักฐาน ณ ที่แห่งนี้" ทหารยามกล่าวตอบ

เล้งซาน ครุ่นคิดสักครู่ จึงกล่าวต่อว่า "เมืองเมฆคราม?"

"อืม เมืองเมฆครามอยู่ห่างจากที่นี้ มิไกลมาก ราว 40 ลี้ ทางทิศตะวันออก เป็น 1 ใน 7 เมืองใหญ่ของ ทวีปเต่าทมิฬ"

"ขอบคุณผู้อาวุโส ที่บอกกล่าวแก่ข้า หากข้าเข้ามาตั้งหลักในหมู่บ้านโดยการทำงานแลกข้าว แลกที่พักได้จะทำให้ท่านมีความลำบากใจหรือไม่ ตัวข้าในตอนนี้นั้นตัวคนเดียวไร้ซึ่งที่พึ่งใด ขอผู้อาวุโสโปรดเมตตาผู้เยาว์สักครา"

เล้งซานตีหน้าอาวรณ์อีกครั้ง แววตาที่ฉายออกมานั้นแสดงถึงความต้องการความหวัง แต่ภายในใจมันคิดอยากถามข้อมูลมากกว่านี้ แต่กลัวจะถูกสงสัยในตัวตนเกินไป จึงหาข้ออ้างเข้าไปหาที่พัก และอาหารก่อน ด้วยคำพูดที่สุภาพ กิริยาที่ถ่อมตน ทหารยามสำรวจปราณก็พอว่า มีเพียงปราณเริ่มแรกสุดที่อ่อนด้อย จึงได้พยักหน้า

"ตกลง เห็นแก่ที่ชีวิตเจ้าช่างอาภัพนัก ข้าจะเขียนจดหมายแนะนำเข้าให้แก่ท่านผู้ดูแลเรือนหัวหน้าหมู่บ้านที่สนิทกัน ให้ช่วยจัดหางานเล็ก ๆ น้อย ๆ แลกที่พักพิงให้แก่เจ้า แต่จงจำไว้หากเจ้าสร้างปัญหาในหมู่บ้าน ข้าจะขับไล่เจ้าไปในทันที!!"

เล้งซานประสานมือขึ้นด้านหน้า พร้อมโค้งตัวเล็กน้อย

"ขอบคุณผู้อาวุโสที่เมตตา ตัวข้าในตอนนี้นั้นไร้ซึ่งสิ่งตอบแทน แต่บุญคุณครั้งนี้ข้าจะจดจำไว้ในใจมิลืมเลือน"

ทหารยามยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย จากนั้นจึงเดินเข้าในป้อม สักครู่ก็เดินออกมา

"ข้าชื่อ หลี่ซุน เป็นหัวหน้าทหารเฝ้าประตูทิศใต้ ถ้าลำบากก็มาหาข้าได้ เอานี่จดหมายแนะนำตัว เจ้าจงเข้าไปในหมู่บ้าน ไปที่เรือนที่ใหญ่ที่สุด บอกคนเฝ้าประตูว่า ขอพบ ชุนเกียงตู้ และเอาจดหมายนี่ให้มัน มันและข้าต่างเป็นสหายสนิทกัน"

เล้งซานรับจดหมาย ประสานมือและโค้งตัวเป็นเชิงขอบคุณ และเดินทางเข้าประตูทิศใต้ของหมู่บ้าน มันกระจายสัมผัสมังกรและมองบ้านเรือนตลอดข้างทาง แม้ที่นี่จะเรียกว่าเป็นหมู่บ้านแต่ก็ใหญ่โตพอสมควร มีบ้านเรือน ร่วม 300 หลังคาเรือน และเท่าที่จับสัมผัส มีชาวบ้านอาศัยอยู่ร่วม 500 คน ส่วนมากจะมีพลังปราณสีม่วงขั้นต้นถึงปลาย (ขั้นต้น คือ 1-3 ขั้นกลาง คือ 4-6 ขั้นปลายคือ 7-9) สักระยะก็พบเรือนหลังใหญ่โต ทางเข้ามีป้ายขนาดใหญ่แขวนด้านบนว่า เมฆาล่อง มีทหารยืนประตูทางเข้า 2 นาย มีปราณสีม่วง ขั้นปลาย ทั้งคู่

"เรียนท่านทั้งสอง ผู้เยาว์ได้มีจดหมายจาก ผู้อาวุโสหลี่ซุน มามอบให้ท่าน ชุนเกียงตู้ มิทราบว่าที่นี้คือเรือนท่านหัวหน้าหมู่บ้านใช่หรือไม่"

เมื่อเห็นท่าทีสุภาพของเด็กหนุ่ม ทหารยามทั้งสองต่างพยักหน้า และมีทหารนายหนึ่งเดินเข้าไปในเรือน อีกคนหนึ่งเดินมาหาเล้งซาน

"ใช่แล้ว เจ้าหนุ่มรอสักครู่ พวกข้าจะไปตามท่านผู้ดูแล มาให้"

เพียงชั่วเวลาไม่นานก็มีคนออกมา 2 คน หนึ่งในนั้นคือทหารยามที่พึ่งเข้าไป ส่วนอีกคนเป็นชายอายุราว 50 ปีไว้เครายาว รูปร่างผอมสวมชุดคลุมสีฟ้า จากสัมผัสมังกรบอกได้ทันทีว่า ชายคนนี้อยู่ขั้นกลางของปราณสีคราม

"ข้าคือ ชุนเกียงตู้ มีเหตุอันใดเกี่ยวกับสหายข้า"

เล้งซานประสานมือขึ้นมาด้านหน้าโค้งตัวเล็กน้อย จากนั้นหยิบจดหมาย ยื่นแก่ชุนเกียงตู้

"เรียนท่านผู้ดูแล ผู้อาวุโสหลี่ หวังฝากตัวผู้เยาว์ ไว้ในการดูแลของท่าน ตามแต่ความกรุณา นี่คือจดหมายจากท่านผู้อาวุโสหลี่"

ชุนเกียงตู้ขมวดคิ้วเล็กน้อยจากนั้นหยิบจดหมายขึ้นมาอ่าน

"อืม...เจ้านี่นับว่าอาภัพยิ่ง ดีที่เรือนกำลังขาดคนพอดี จากนี้ไปเจ้าพักที่นี่ มีหน้าที่ทำสวนในอาณาบริเวณเรือนท่านหัวหน้าหมู่บ้าน แลกที่พักและอาหาร พร้อมทั้งเงินวันละ 1 เหรียญเงิน หากเจ้ายอมรับผลตอบแทนนี้ ก็ตามข้าเข้ามา"

'วันละ 1 เหรียญเงิน เมื่อเทียบกับยุคอดีต นับว่ามันค่าจ้างที่มิต่างกับยุคอดีตสำหรับคนงานในเรือน แสดงว่าผ่านไปพันกว่าปี หน่วยเงินมิได้มีการเปลี่ยนแปลงเท่าใดนัก ดีกว่าเป็นขอทานหรือปล้นเขากิน สู้อยู่ที่นี่สักระยะก็แล้วกัน'

100 เหรียญทองแดง เท่ากับ 1 เหรียญเงิน / 100 เหรียญเงิน เท่ากับ 1 เหรียญทอง หน่วยเงินนี้ใช้กันทั้ง 4 ทวีปในอดีต หมั่นโถ 1 ลูกมีราคาเท่ากับ 10 เหรียญทองแดง เล้งซาน วิเคราะห์อย่างรวดเร็ว จากนั้นประสานมือไว้ด้านหน้า โค้งเล็กน้อยให้แก่ทหารยามทั้งสอง แล้วจึงรุดหน้าตาม ชุนเกียงตู้ เข้าไปในเรือน

.............................................