HO บทที่ 176 มาซื้อของกันเถอะ PART 2
“แล้วคุณตัดสินใจซื้ออะไรล่ะ โรมมิ่งวินด์” วอนเดอร์ริ่งซาวด์ถามขณะวางเครื่องดนตรีทรงพลังอีกชิ้นหนึ่งลงซึ่งเขาไม่สามารถจ่ายได้
เว่ยยิ้มให้ชายคนนั้นดูเข็มทิศที่เธอพบ ให้เขาถือไว้เพื่อที่เขาจะได้อ่านคำอธิบาย “มันน่าสนใจดีใช่มั้ยล่ะ?”
“แน่นอน” วอนเดอร์ริ่งซาวด์พยักหน้าอย่างจริงจังหลังจากอ่านรายละเอียดของเข็มทิศ “มันสุดยอดมาก มันจะช่วยคุณอย่างมากในขณะที่คุณตามล่าขุมทรัพย์”
“ฉันก็คิดแบบเดียวกันเมื่ออ่านคำอธิบายครั้งแรก” เว่ยบอกเขาหลังจากที่เขามอบเข็มทิศให้เธอคืน
วอนเดอร์ริ่งซาวด์มีความสุขที่โรมมิ่งวินด์สามารถค้นพบสิ่งของที่ยอดเยี่ยมเช่นนั้น ไม่เพียงแต่จะมีประโยชน์เท่านั้น แต่ยังเหมาะกับอาชีพของเธอในฐานะนักล่าสมบัติอีกด้วย เขาหวังว่าเขาจะโชคดีเช่นกันแต่จนถึงตอนนี้เครื่องดนตรีทั้งหมดที่เขาดู ราคาของมันอยู่ไกลเกินเกินที่เขาจะเอื้อมถึง
แม้ว่าเขาจะเปลี่ยนอาชีพเป็นนักสำรวจ วอนเดอร์ริ่งซาวด์ก็ยังต้องการใช้ทักษะทางดนตรีของเขาในการต่อสู้ เขายังคงเป็นนักดนตรีอยู่ในใจและไม่ต้องการให้ความสามารถทางดนตรีของเขาสนิมขึ้น ในกรณีที่เขาตัดสินใจในภายหลังว่าเขาจะกลับมาเป็นไอดอลภายหลัง
“แล้วคุณล่ะได้อะไรรึยัง?” เว่ยถาม เธอเฝ้าดูวอนเดอร์ริ่งซาวด์มาสักพักแล้ว เขาเอาแต่หยิบเครื่องดนตรีต่าง ๆ ขึ้นมาเพียงเพื่อจะวางลงอย่างรวดเร็ว
วอนเดอร์ริ่งซาวด์ถอนหายใจเบา ๆ ส่ายหัวด้วยความเสียใจ "ฉันต้องการหาเครื่องดนตรีใหม่ แต่จนถึงตอนนี้ ฉันก็พบว่ามันแพงเกินไปสำหรับฉัน ฉันคิดว่าฉันควรจะมองหาอยางอื่น"
“ก็ ถ้านายหาเครื่องดนตรีไม่ได้ก็ซื้อได้” เว่ยพูดพร้อมกับหยิบม้วนหนังสือขึ้นมาและเริ่มอ่านคำอธิบายของมัน “ทำไมไม่ซื้อของที่คล้ายกันล่ะ”
"คุณหมายถึงอะไร?" วอนเดอร์ริ่งซาวด์หันไปถามเธอ
จากนั้นเว่ยพาเขาออกจากโซนเครื่องดนตรีไปยังที่ ๆ หนึ่ง เธอหยิบม้วนกระดาษขึ้นมาอันหนึ่งและยื่นให้ชายหนุ่ม
"คุณเลือกดูสักอันสิ"
วอนเดอร์ริ่งซาวด์มองม้วนกระดาษและอ่านรายละเอียดของมัน เมื่ออ่านจบความประหลาดใจก็ปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของเขา
'ดูเหมือนว่าโรมมิ่งวินด์จะพบบางสิ่งที่เป็นประโยชน์และมีราคาที่ถูกกว่าเครื่องดนตรี'
บทเพลงของบริอาน่า: เชอร์เดอร์ริคได้ตกหลุมรักท่านหญิงบริอาน่ามาโดยตลอด แต่วันหนึ่งเมื่อเธอและพ่อแม่ของเธอกำลังเดินทางไปเยี่ยมบ้านของเขา โศกนาฏกรรมเกิดขึ้นและทุกคนเสียชีวิตยกเว้น ท่านหญิงบริอาน่า เธอเสียใจกับการสูญเสียของครอบครัว เธอไม่สามารถยิ้มได้อีก ต้องการช่วยเธอ เซอร์เดอร์ริกให้นักดนตรีแต่งเพลงให้เธอแต่ความสุขเป็นสิ่งที่ไม่สามารถบังคับกันได้
*บทเพลงนี้มีพลังที่จะหยุดคนและทำให้พวกเขาหัวเราะอย่างมีความสุขจนเพลงจบลง*
*การเล่นเพลงนี้จะกลายเป็นทักษะเมื่อเรียนรู้อย่างสมบูรณ์ ราคา : 89 เหรียญทอง 43 เหรียญเงิน*
“ขอบคุณมากโรมมิ่งวินด์” วอนเดอร์ริ่งซาวด์กล่าวอย่างมีความสุข เขาดึงเว่ยเข้าไปกอดอย่างรวดเร็วซึ่งทำให้เธอหน้าแดงระเรื่อ "ฉันแน่ใจว่าฉันจะสามารถหาสิ่งที่ชอบได้จากม้วนกระดาษเหล่านั้น"
“คุณไม่ชอบม้วนกระดาษที่ฉันให้เหรอ?” เว่ยถามใบหน้าของเธอยังคงแดงเล็กน้อยจากการกอดเมื่อกี้
วอนเดอร์ริ่งซาวด์ส่ายหัวปฏิเสธว่า "ม้วนกระดาษที่คุณให้มานั้นดีมาก แต่ฉันต้องการดูว่าฉันจะหาอันที่ดีกว่านี้ได้ไหม ที่จะสามารถช่วยเราได้มากกว่านี้ระหว่างการเดินทาง"
“ถูกต้อง” เว่ยเห็นด้วยพร้อมพยักหน้าให้เขา “เธอไม่ควรสนใจแค่ม้วนแรกที่ฉันให้ไปโดยไม่ได้มองข้ามม้วนอื่น ๆ นะ คุณควรมองหาต่อไป ฉันจะช่วยคุณเอง”
ขณะที่เว่ยกับวอนเดอร์ริ่งซาวด์มองกองม้วนเพลง ทางด้านซินหยามองดูสิ่งของอีกกองหนึ่ง ขณะที่เมลติ้งสโนว์มองดูไข่ที่เพิ่งค้นพบไว้ในอ้อมแขนราวกับสมบัติล้ำค่า เขาเข้าใจว่าทำไมเด็กหนุ่มถึงมีปฏิกิริย่านนี้ หลังจากอ่านคำอธิบายแล้ว เขาก็คงจะทำแบบเดียวกัน
พานาเช่: นี่คือไข่ของพานาเช่ สิ่งมีชีวิตคล้ายนกที่สามารถแปลงร่างเป็นไอเทมที่สวมใส่ได้เฉพาะผู้เล่นที่เป็นเจ้าของเท่านั้น เมื่อสวมใส่แล้ว เจ้าของจะได้รับบัฟความเร็ว +50 นอกจากนี้เมื่อพานาเช่โตเต็ม มันจะสามารถเปลี่ยนเป็นปีกที่จะทำให้ผู้เล่นสามารถบินได้
*ข้อควรระวัง อาหารที่พานาเช่กินได้เพียงอย่างเดียวคืออาหารที่มีรสหวานและมีอุณหภูมิที่เย็นจัด ราคา : 83 ทอง 67 เหรียญเงิน*
ซินหยารู้สึกอิจฉาเมลติ้งสโนว์เล็กน้อย เพราะเขาได้พบสิ่งที่เข้ากับเขาอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว ในทางกลับกัน ตัวเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาอยากได้อะไร ตอนแรก เขาคิดที่จะหาตำราอาหารแต่ก็เปลี่ยนใจ เพราะเขารู้ว่าเขาคงจะไม่สามารถทำอาหารของแฟรี่ได้ หากไม่มีส่วนผสมจากดินแดนแฟรี่
ความคิดที่สองของเขาคือการหาอุปกรณ์ทำฟาร์มซึ่งจะเป็นประโยชน์กับเขาเมื่อเขาเริ่มสร้างฟาร์มของเขา แต่จนถึงตอนนี้เขาไม่พบอะไรแบบนั้นที่นี่ เขากำลังจะล้มเลิกความคิดนั้นและเริ่มมองหาชุดเกราะที่แฟรี่สร้างขึ้น แต่ทันใดนั้น เขาได้ยินเสียงของวอนเดอร์ริ่งซาวด์ที่ฟังดูตื่นเต้นผ่านช่องแชทด้วยเสียงของปาร์ตี้
“เจอแล้ว ฉันเจอของที่ต้องการแล้ว!” วอนเดอร์ริ่งซาวด์อุทานพร้อมกับเดินไปหาเว่ย จากนั้นพวกเขาเดินไปยังที่ที่ซินหยากับเมลติ้งสโนว์อยู่ “ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะสิ่งที่เหลือเชื่อเช่นนี้”
“ฉันด้วย ฉันคิดว่าของแบบนั้นจะมีราคาแพงกว่านี้” เว่ยพูดขณะยิ้มอย่างสดใส
ด้วยความสงสัยว่าทำไมชายคนนี้ถึงดูตื่นเต้นมาก เมลติ้งสโนว์จึงถามว่า "มันคืออะไรเหรอ?"
"ลองดูสิ" วอนเดอร์ริ่งซาวด์ยื่นม้วนกระดาษในมือให้กับเด็กหนุ่ม หลังจากที่เขาอ่านเสร็จ เขาก็ส่งมันไปให้ดริฟติ้งคลาวด์
คู่มือการแต่งเพลงมนตรา (100): เช่นเดียวกับนักดนตรีหลายคนในประวัติศาสตร์ มีบางครั้งที่คนต้องการสร้างเพลงของตัวเอง พวกเขาต้องการที่จะสามารถถ่ายทอดเรื่องราวและภาพชีวิตผ่านเพลงของตัวเอง ด้วยความช่วยเหลือของคู่มือการแต่งเพลงมนตรา พวกเขาจะสามารถสร้างเพลงของตัวเองได้
*เพลงที่สร้างขึ้นจะกลายเป็นทักษะชั่วคราวที่สามารถใช้ได้สูงสุด 5 ครั้งก่อนที่จะหายไป หากคุณสามารถแต่งเพลงที่เป็นผลงานชิ้นเอก ทักษะที่สร้างขึ้นจะกลายเป็นแบบถาวร*
*ราคา: 90 เหรียญทอง 80 เหรียญเงิน*
“นี่มันของดีเลยนี่แต่คุณแน่ใจหรือว่าจ่ายได้” ซินหยาถามอย่างกังวลหลังจากดูราคา
“ไม่ต้องห่วง” วอนเดอร์ริ่งซาวด์พูดด้วยรอยยิ้ม “ฉันยังมีเหรียญที่ฉันทำตอนทำงานเป็นไอดอลอยู่”
ซินหยาหันกลับมายังกองสิ่งของที่เขามองผ่านและคิดว่า 'ตอนนี้เหลือแค่ฉันเท่านั้นที่ยังเลือกไม่ได้ ฉันหวังว่าฉันจะได้พบกับของดีพอ ๆ กับพวกเขา'