318 - ไม่สามารถกักขังได้
318 - ไม่สามารถกักขังได้
"บูม"
เปลวเพลิงราวกับน้ำตกห้อยลงมาจากเตาทองแดงกลิ้งไปทางเย่ฟ่าน แสงสีแดงเลือดสาดส่องไปทั่วสวรรค์สร้างความหวาดหวั่นให้กับทุกคนที่อยู่ด้านล่าง
"อา ......"
ไกลออกไปในอากาศ ศิษย์รุ่นเยาว์หลายคนกลายเป็นเถ้าถ่านไม่สามารถแบกรับพลังอันมากมายมหาศาลนี้ เปลวไฟสีแดงยังคงเคลื่อนที่ไม่หยุดหย่อนแม้ว่าจะต้องมีการเสียสละเท่าไหร่พวกเขาก็ต้องฆ่าเย่ฟ่านให้ได้
เมื่อเผชิญหน้ากับเปลวไฟสีแดงนี้ เย่ฟ่านไม่ได้ถอยกลับ ฝ่ามือสีทองขนาดใหญ่ของเขากางออกพร้อมกับพุ่งไปข้างหน้าและกระแทกกับเตาทองแดงอย่างรุนแรง
"แดง", "แดง", "แดง" ......
เตาทองแดงที่กำลังหมุนวนอย่างบ้าคลั่งปะทะกับฝ่ามือของเย่ฟ่านอยู่หลายครั้งและความเร็วในการหมุนของมันก็ช้าลงเรื่อยๆ ในไม่ช้าเตาทองแดงก็หยุดเคลื่อนไหว
"บูม"
เปลวเพลิงสีแดงในเตาทองแดงพุ่งออกมาดุจสายน้ำที่กลืนกินร่างกายของเย่ฟ่าน
ในขณะนี้แม้แต่ผู้ที่เฝ้าดูการต่อสู้จากระยะไกลก็ยังรู้สึกว่าผิวหนังของพวกเขาแสบร้อน เปลวไฟที่โหมกระหน่ำตกลงมาจากปากเตาหลอมอย่างไม่หยุดยั้ง
"พัว"
ฝ่ามือและนิ้วของเย่ฟ่านสั่นสะท้าน แต่ในขณะเดียวกันพลังศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในร่างกายของเขาก็ยังถูกปลดปล่อยออกไปอยู่ตลอดเวลาโดยไม่หยุดพัก!
"แดง!"
มือสีทองของเขากระแทกเข้าใส่หม้ออย่างรุนแรงจนมันปรากฏเป็นรอยประทับของมือขนาดใหญ่ เสียงดังยาวกึกก้องไปไกลกว่าสิบลี้
รอยตบลึกลากยาวไปครึ่งวาแต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นความเสียหายของเตาทองแดงก็ได้รับการฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว
เย่ฟ่านขมวดคิ้วเขาโจมตีด้วยญาณวิเศษอันยิ่งใหญ่ทั้งเก้า แต่ไม่สามารถทำลายเตาไฟนี้ได้ ซึ่งทำให้เขาตื่นตระหนกอยู่เล็กน้อย
ในเมื่อมันเป็นเช่นนั้นเขาก็ไม่คิดจะเสียกำลังไปอย่างเปล่าประโยชน์อีกต่อไป เขาก้าวไปข้างหน้าเพียงก้าวเดียวก็มายืนอยู่ด้านหน้าของผู้ควบคุมเตาใบนี้
ผู้อาวุโสสูงสุดของถ้ำหลี่ฮั่วซึ่งประสบความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่มีความระมัดระวังอยู่นานแล้ว เมื่อเย่ฟ่านปรากฏตัวขึ้นเขาก็คำรามออกมาเสียงดัง
“หงส์เพลิงเผาผลาญโลก!”
เตาทองแดงขนาดใหญ่ที่สูงตระหง่านบนท้องฟ้าพุ่งเข้ามาในทิศทางนี้ทันที เปลวเพลิงที่ถูกปลดปล่อยออกมาของมันลากยาวคล้ายกับมังกรขนาดใหญ่
เสียงร้องของหงส์เพลิงดังก้องไปทั่วท้องฟ้า ลูกไฟนับร้อยลูกถูกยิงเข้าหาเย่ฟ่านในทันที
"บูม"
เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวจากด้านล่าง แม้ว่าเย่ฟ่านจะสามารถลบรอดจากท่าสังหารครั้งนี้ได้อย่างง่ายดาย แต่ดินแดนที่อยู่เบื้องล่างทั้งหมดกลับกลายเป็นทะเลเพลิงที่ยาวกว่าร้อยลี้
"ลุกขึ้น!"
ภูเขาขนาดใหญ่ของเย่ฟ่านลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าก่อนจะปะทะกับเตาทองแดงอีกครั้ง
"บูม"
เมื่อเกิดการปะทะกันขึ้นก็มีเสียงดังคล้ายกับหงส์เพลิงที่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เปลวไฟที่อยู่ในเตาทองแดงถูกกระแทกกระจัดกระจายไปทุกทิศทุกทางทำให้เบื้องล่างกลายเป็นทะเลหินหนืดขนาดใหญ่
"ผนึก!"
ในเวลานี้ผู้อาวุโสใหญ่แห่งนิกายซวนเยว่ซึ่งไม่ได้เคลื่อนไหวมาตลอดก็ลงมือแล้ว เขาฉวยโอกาสที่เย่ฟ่านยังติดพันอยู่กับการต่อสู้จึงโจมตีเข้ามาอย่างรุนแรง
เย่ฟ่านไม่มีความกลัวแม้แต่น้อย นิ้วสีทองของเขาชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้าพยายามฉีกเตาทองแดงให้ขาดออกเป็นสองส่วน
อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นฝาเตาไฟก็ลอยขึ้นจนหมด และเปลวไฟทั้งหมดที่อยู่ด้านในก็ทะลักทลายออกมาราวกับเขื่อนแตก
"ปัง."
เย่ฟ่านโจมตีผู้อาวุโสใหญ่นิกายซวนเยว่ให้ถอยหลังกลับ ในขณะเดียวกันเขาก็ยืมแรงปะทะเพื่อให้ลบรอดออกจากเปลวไฟสังหารที่พุ่งเข้ามาจากด้านหน้า
แต่ในขณะที่เขากำลังเคลื่อนที่อยู่นั้นเตาทองแดงขนาดมหึมาก็ครอบเขาลงมาจากท้องฟ้าและฝาของมันก็ปิดสนิทอย่างรวดเร็ว
ในระยะไกลลูกศิษย์ของทั้งสี่นิกายที่เห็นเหตุการณ์ต่างก็โห่ร้องออกมาด้วยความดีใจ
นักพรตรุ่นเยาว์คนนี้แข็งแกร่งเกินไป เขายังอายุน้อยแต่ก็น่าสะพรึงกลัวราวกับเทพอสูร ดังนั้นในจิตใจของทุกคนจึงเกิดความกลัวอย่างสุดซึ้ง
“ในที่สุดพวกเราก็ทำสำเร็จ!”
“หวังว่าเปลวไฟในเตาทองแดงจะเผาผลาญเด็กน้อยนั่นให้ตายในทันที!”
ทุกคนถอนหายใจยาว ผนึกอันยิ่งใหญ่แห่งขุนเขาของเย่ฟ่าน และพลังโจมตีที่น่าสะพรึงกลัวที่ทำให้จิตใจของผู้คนเยือกเย็น ร่างกายของพวกเขาสั่นสะท้านเล็กน้อยเมื่อนึกถึงสภาพที่เย่ฟ่านอาจจะยังไม่ถูกฆ่าตาย
ผู้อาวุโสใหญ่ของนิกายซวนเยว่ถอนหายใจอย่างโล่งอกพร้อมกับกล่าวยกย่องว่า
"เตาหลอมศักดิ์สิทธิ์แห่งนิกายหลี่ฮัวนี้ช่างน่ากลัวจริงๆ แม้ว่าเด็กน้อยคนนั้นจะมีพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีวันสิ้นสุดแต่ก็ยากที่จะต้านทานได้"
“นี่เป็นสมบัติที่สำคัญที่สุดของนิกายพวกเรา อาวุธสังหารอันยิ่งใหญ่ที่บรรพบุรุษทิ้งไว้”
ผู้อาวุโสสูงสุดขอนิกายหลี่ฮัวตอบกลับด้วยรอยยิ้ม แม้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้เขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่สุดท้ายก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาได้จัดการยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดคนหนึ่งในชีวิต
“นี่คงไม่ใช่แบบจำลองของเตาเทพสุริยันในตำนานใช่ไหม!” ผู้อาวุโสใหญ่แห่งนิกายซวนเยว่ถามด้วยความแปลกใจ
ผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายหลี่ฮัวส่ายหัวและกล่าวว่า
"อาวุธระดับนั้นจะถูกเลียนแบบโดยผู้คนบ้านนอกอย่างพวกเราได้อย่างไร แม้ว่ามันจะสามารถถูกเลียนแบบได้แต่หากพวกเราได้ครอบครองมีหรือที่พวกเราจะไม่ถูกดินแดนศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นทำลายไปตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน”
"กริ่ง" "กริ่ง" ......
ในขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกันอยู่นั้นเตาทองแดงก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
“แย่แล้วเขากำลังจะออกมา!” ผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายหลี่ฮัวใบหน้าซีดขาวด้วยความกลัว
“เป็นไปได้อย่างไร อาวุธสังหารอันยิ่งใหญ่ของนิกายหลี่ฮัวแข็งแกร่งขนาดนี้เขาจะสามารถโจมตีออกจากด้านในได้อย่างไร” ผู้อาวุโสใหญ่ของนิกายซวนเยว่ก็มีความตกใจเช่นกัน
เสียงก้องกังวานทำให้ท้องฟ้าสั่นสะเทือนและศิษย์ทุกคนต่างตกตะลึงในหัวใจ ใบหน้าของพวกเขาซีดขาวไร้สีเลือดหากว่านิกายชิงเซี่ยไม่ได้ถูกปิดผนึกพวกเขาคงหนีออกจากที่นี่ตั้งนานแล้ว
“ปัง!”
ฝาเตาสูงครึ่งวาและเกือบจะถูกกระแทกจากภายในอย่างรุนแรง
"ผนึก!"
ผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายหลี่ฮัวตะโกนและกระแทกฝ่ามือเข้าใส่ฝาเตา ในเวลาเดียวกันผู้อาวุโสใหญ่แห่งนิกายซวนเยว่ก็หยิบภาพวาดม้วนหนึ่งออกมา
“บูม!”
แต่ก่อนที่พวกเขาจะมีโอกาสได้ทำอะไรเย่ฟ่านก็กระแทกฝาเตาจนแตกออกเป็นสองส่วนพร้อมกับทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า
ผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายหลี่ฮัวและผู้อาวุโสใหญ่ของนิกายซวนเยว่มีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก แต่ถึงแม้พวกเขาจะสามารถจับกุมเย่ฟ่านได้สำเร็จสุดท้ายพวกเขาก็ไม่อาจกักขังเย่ฟ่านไว้ได้!
เย่ฟ่านใช้หนึ่งในญาณวิเศษลึกลับทั้งเก้าโจมตีฝาเตาทองแดงนับพันครั้งสุดท้ายเขาก็เพิ่มพลังให้กับร่างกายของตัวเองนับสิบเท่าด้วยญาณวิเศษลึกลับอีกชนิดจนสามารถทำลายฝาหม้อออกมาได้สำเร็จ
การโจมตีอันทรงพลังของทั้สองวิชานั้นไม่มีอะไรเทียบได้ เมื่อฝาเตาถูกทำลายก็ทำให้พลังของมันลดลงมาหลายส่วนและไม่สามารถคุกคามชีวิตของเย่ฟ่านได้อีกต่อไป!
"เด็กน้อยอย่าได้ใจนัก!"
ผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายหลี่ฮัวตะโกนด้วยความโกรธ ผมยาวของเขายุ่งเหยิง และพยายามควบคุมเตาสีแดงให้ปิดผนึกร่างกายของเย่ฟ่านอีกครั้ง
เย่ฟ่านเคยสัมผัสกับรูปแบบการโจมตีแบบนี้มาแล้วจึงไม่มีทางที่เขาจะหลงกลอีกครั้ง ในเวลานี้ผนึกแม่น้ำขุนเขาของเขาตกลงมาจากท้องฟ้ากระแทกเข้าใส่เตาทองแดงจนส่งเสียงดังกึกก้อง
"ปัง"
แต่เตาทองแดงนั้นทรงพลังจนน่าเหลือเชื่อ เมื่อเกิดการปะทะกันขึ้นภูเขาขนาดใหญ่ของเย่ฟ่านพังทลายลงมาพร้อมกับถูกดูดเข้าไปในหม้ออย่างรวดเร็ว
นี่เป็นภาพที่น่าหวาดกลัวอย่างยิ่ง พลังของเตาหลอมศักดิ์สิทธิ์นั้นเหนือจินตนาการ ด้วยพลังเช่นนี้เกรงว่าแม้แต่ท้องฟ้าก็คงจะถูกมันดูดกลืนเข้าไป
