บทที่ 306 จากฐานล่าง 2
บทที่ 306 จากฐานล่าง 2 แปะ! แปะ! คาร์ลเริ่มขมวดคิ้วเมื่อรู้สึกถึงน้ำหนักมือที่ตบไปที่แก้ม แปะ! แปะ! แรงตบที่ไร้ซึ่งความอ่อนโยนเริ่มทำให้เขาหงุดหงิด ‘ฉันจำได้ว่าตัวเองเป็นลมแต่..ใครกันที่มาตบหน้าฉันแรงแบบนี้’ “เฮือก....!” หลังจากถอนหายใจเฮือกใหญ่คาร์ลก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมา ทันใดนั้นเขาก็เริ่มเป็นกังวล “…...