979-980
7/10
Ep.979
และดูจากกลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากยักษ์ไททัน สามารถตัดสินได้ว่า ฐานฝึกตนของมันได้ไปถึงขั้น 4 ของระดับเทวะแล้ว
“นั่นหลานหยู! บรรพชนของเผ่าไททัน!”
เสียงอุทานดังขึ้นจากรอบด้าน ชื่อเสียงอันยิ่งใหญ่ของหลานหยูโด่งดังไปทั่วมิติภายนอก
มีข่าวลือว่าเขาเคยสังหารสัตว์ร้ายมิติระดับเทวะขั้น 5 ได้ถึงสองตัว! เรียกได้ว่าเป็นผู้คงกระพันในลำดับชั้นเดียวกัน!
“แกมาที่นี่เพื่อออกหน้าแทนเผ่าอสูรอัคคีงั้นหรอ?” ซูเฉินมองหลานหยู กล่าวอย่างเฉยเมย ท่าทียังคงสงบไม่แตกต่างจากเดิม
แม้เขาจะเคยฆ่ายักษ์ไททันไปหลายตัว แต่ทั้งหมดล้วนมีฐานฝึกตนต่ำกว่าระดับเทวะ สำหรับมดปลวกเหล่านั้น หลานหยูคงไม่ได้มาถึงนี่เพื่อพวกมันเป็นแน่
“มิใช่ ข้ามาที่นี่ด้วยจุดประสงค์อื่น” หลานหยูกระแอมเบาๆ ก่อนกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า “ซูเฉิน ตราบใดที่เจ้ายอมมอบสมุนไพรวิญญาณสองต้นนั้นแก่ข้า ข้าไม่เพียงไม่สังหารเจ้า แต่ยังมอบผลประโยชน์แก่เจ้าด้วย”
สมุนไพรวิญญาณทั้งสองต้น?
คิ้วของซูเฉินขมวดเข้าหากัน ก่อนฉุกคิดได้ว่าอีกฝ่ายน่าจะหมายถึงสมุนไพรกำเนิดเซียน
“เป็นนักพรตเทียนซ่านส่งแกมา?”
ใบหน้าของซูเฉินมืดมนลง
ความขัดแย้งระหว่างเขากับนักพรตเทียนซ่านได้มาถึงจุดที่ไม่อาจแก้ไขได้แล้ว เขาไม่มีทางมอบสมุนไพรกำเนิดเซียนให้อีกฝ่ายอย่างแน่นอน
ยังไม่พูดถึงเรื่องที่ว่า ต่อให้เขามอบสมุนไพรกำเนิดเซียนให้ นักพรตเทียนซ่านคงไม่ยอมปล่อยเขาไปอยู่ดี
“ในเมื่อเจ้ารู้แล้ว เหตุใดยังไม่ทำตัวว่าง่าย มอบของมาอีก?”
ท่าทีของหลานหยูดูหยิ่งผยองมาก มองมายังซูเฉินด้วยสายตาดูแคลน
ซูเฉินมีชื่อเสียงดุร้ายฉาวโฉ่ก็จริง แต่เขาไม่คิดเก็บมาให้รกสมอง เห็นได้ชัดว่าบรรพชนยักษ์ไททันผู้นี้มั่นใจในฝีมือตัวเองเป็นอย่างมาก
“พี่หลาน ซูเฉินมันบ้าไปแล้ว! ทำไมพวกเราไม่ถือโอกาสนี้ ร่วมมือกันสังหารเขาเสียเล่า!”
ฮั่วฮวนตื่นตัวขึ้นมาทันที เอ่ยข้อเสนอ
ในเมื่อซูเฉินไม่ยอมปล่อยเขาไป งั้นก็ฉวยโอกาสนี้ร่วมมือกันหลานหยู สังหารซูเฉินซะเลย
“ก็แค่มดปลวกตัวหนึ่งเท่านั้น หากเขาไม่ตอบตกลง ข้าจะใช้มือข้างเดียวบีบเขาจนตาย!”
หลานหยูตอบอย่างเหยียดหยาม เบนสายตาชำเลืองมองซูเฉิน เอ่ยข่มขู่ว่า “ซูเฉิน ผู้ล่วงรู้สถานการณ์คือวีรบุรุษ อย่าบังคับให้ข้าต้องลงมือ!”
“อ้อเหรอ งั้นเดี๋ยวฉันจะทำให้แกได้รู้เอง ว่าจุดจบของไอ้ท่าทางเย่อหยิ่งนั่นจะเป็นยังไง” ซูเฉินแค่นเสียงเย็น ทันใดนั้นร่างเขาวูบไหว พุ่งเข้าสังหารฮั่วฮวน
ฮั่วฮวนเตรียมร้อมรับมือตั้งนานแล้ว เห็นซูเฉินบุกเข้ามา กุมดาบเพลิงศักดิ์สิทธิ์ด้วยสองมือ ฟาดฟันตัดอากาศเบื้องหน้าทันที
เพียงแต่ว่า เขายังไม่ทันได้ถ่ายโอนเวทย์ธาตุไฟ จู่ๆจิตสำนึกเขาก็เกิดความปั่นป่วน จมอยู่ในห้วงภวังค์ทันที
ซูเฉินเปิดใช้งาน [ชีวิตเมามายจมอยู่ในห้วงฝัน] ฉวยโอกาสที่ฮั่วฮวนกำลังสับสน ชูสองแขนและฟาดฟันกระบี่ออกไป
แทบจะในพริบตาเดียว กระแสวังวนขนาดประมาณหนึ่งจั้งเวียนวนอยู่เหนือหัวฮั่วฮวน และค่อยๆเคลื่อนตัวลงมา
“อ๊าาาาาาา!”
ฮั่วฮวนเพิ่งหลุดพ้นจากห้วงภวังค์ ก็พบว่าตัวเองถูกกลืนเข้าสู่กระแสวังวนแล้ว สิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือเสียงกรีดร้องน่าสังเวชเท่านั้น ลากยาวนานกว่าจะสลายหายไป
ซู๊ดดดดดด!
ได้เป็นสักขีพยานของฉากนี้ เสียงสูดหายใจเย็นเยียบดังขึ้นรอบด้าน
ซูเฉินสามารถสังหารฮั่วฮวนได้ในเวลาไม่กี่วินาที ไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น
ผู้แข็งแกร่งระดับเทวะขั้น 4 ภายใต้เงื้อมมือของซูเฉิน ไม่อาจต่อกรได้แม้กระบวนท่าเดียว!
ความแข็งแกร่งของซูเฉิน ทำเอาทุกคนในที่นี้ตกตะลึง ขณะเดียวกันก็ทำให้พวกเขารู้ว่า การปะทะกันก่อนหน้านี้ของฮั่วฮวนกับซูเฉิน แท้จริงแล้วไม่ได้น่าตื่นตาตื่นใจใดๆเลย
เอาจริงๆ ต่อให้มีฮั่วฮวนสองคนก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของซูเฉิน!
หางตาของหลานหยูกระตุกอย่างแรง ความแข็งแกร่งของซูเฉิน มันเหนือความคาดหมายของเขาไปมาก
คิดสังหารฮั่วฮวน มันไม่ใช่เรื่องยากเย็นสำหรับเขาก็จริง แต่ก็ไม่ง่ายเลยหากจะให้ทำได้เหมือนกับของซูเฉิน
เมื่อลองเปรียบเทียบกัน ทำให้หลานหยูเริ่มไม่มั่นใจว่าจะสามารถเอาชนะซูเฉินได้
“ไอ้ตัวโต ฮั่วฮวนตายแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาสนุกของพวกเราซักที”
ซูเฉินหรี่ตาลง เผยรอยยิ้มบาง
หลานหยูกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เอ่ยเสียงอู้อี้ “ซูเฉิน! ความแข็งแกร่งของนักพรตเทียนซ่านมิใช่สิ่งที่เจ้าจะต่อกรได้ เชื่อข้าเถอะ มันจะดีกว่าหากเจ้ายอมมอบสองสิ่งนั้นอย่างว่าง่าย”
หลังจากได้เห็นว่าซูเฉินทรงพลังเพียงใด เขาก็ไม่เต็มใจที่จะสู้กับซูเฉินอีกต่อไป
8/10
Ep.980
“ไอ้แก่เทียนซ่าน ไม่ช้าก็เร็วฉันจะไปฆ่ามัน ส่วนตอนนี้ขอประเดิมจัดการแกก่อน!”
ซูเฉินพ่นลมหายใจเย็นชา ตรงเข้าสังหารหลานหยู
“ช่างอวดดี!”
หลานหยูขบฟันแน่น กำหมัดขนาดเท่าแผ่นหินโม่ ทุบลงใส่ซูเฉิน
ซูเฉินไม่น้อยหน้า ฝ่ามือเขาเปล่งประกายไปด้วยแสงสีทองจางๆ ระเบิดสวนกลับไปด้วยกำปั้นเดียว
“ซูเฉินบ้าไปแล้วรึเปล่า?”
“เขากล้าดียังไงคิดประลองพละกำลังกับหลานหยู?”
เห็นซูเฉินตัดสินใจงัดเหล็กแข็งกับหลานหยู เสียงร้องตกใจดังขึ้นจากรอบด้าน
เป็นที่ทราบกันดีว่าสิ่งที่ยักษ์ไททันโดดเด่นที่สุดก็คือพละกำลังของตัวเอง ขณะที่หลานหยูคือระดับเทวะขั้น 4 พละกำลังขอเขามากพอที่จะพลิกแผ่นดิน ถล่มสวรรค์ได้
ขณะที่ซูเฉินเป็นเพียงมนุษย์ที่มีชื่อเสียง ทั้งยังอยู่แค่ขั้น 3 ระดับเทวะเท่านั้น ไม่ว่าข้อไหนก็ล้วนด้อยกว่าหลานหยู แล้วทำไมเขายังเลือกทำเช่นนี้อีก?
หลานหยูเองก็คาดไม่ถึงว่าซูเฉินจะกล้าทำเช่นนี้ เขาตะลึงงันไปครู่หนึ่ง แต่พอได้สติกลับรู้สึกปิติยินดี
ในความคิดเขา พฤติกรรมของซูเฉินไม่ต่างจากการทุบหินด้วยไข่ ผลลัพธ์มีแต่จะถูกทำลายเท่านั้น
“ไปลงนรกซะ!”
หลานหยูระเบิดพละกำลัทั้งหมดที่มี เหวี่ยงหมัดชกลงอย่างแรง
บรึ้มมมมม!
สองกำปั้นประสานงากัน บังเกิดเสียงสะเทิ้นฟ้าสะเทือนดิน ตามมาติดๆด้วยเสียงกระดูกแตกหัก
เห็นแค่เพียงกำปั้นขนาดใหญ่ของหลานหยูปริออกอย่างรวดเร็ว รอยแตกร้าวยืดขยายไปจนสุดแขน
ในชั่วพริบตาเดียว แขนทั้งข้างระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
“ซูเฉินทำลายแขนของหลานหยูได้ในหมัดเดียว!”
“โอ้สวรรค์! นี่มันเป็นไปได้อย่างไร?”
ได้พบเห็นฉากอันน่าเหลือเชื่อนี้ ชาวต่างเผ่ารอบด้านตื่นตะลึงจนอ้าปากตาค้าง ดวงตาที่มองซูเฉิน เต็มไปด้วยความยำเกรงและหวาดกลัวอย่างลึกล้ำ
จนกระทั่งถึงตอนนี้ พวกเขาค่อยรู้สึกตัว ว่าในตอนแรกเป็นพวกตนที่ประเมินซูเฉินต่ำไป
ความแข็งแกร่งของซูเฉิน มันเหนือขีดความรู้ความเข้าใจของพวกเขาไปแล้ว
“อ๊าาาาาาา”
หลานหยูมองไปยังแขนทั้งข้างที่หายไป อึ้งงันไปครู่หนึ่ง ก่อนกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
“แกคิดว่าแค่ตัวใหญ่แล้วจะสู้พละกำลังฉันได้งั้นสิ?”
ซูเฉินกวาดสายตามองหลานหยู กล่าวประชดแดกดัน
แม้เขาจะด้อยกว่าหลานหยูอยู่หนึ่งขั้น แต่ด้วยร่างกายที่มี [กายาเทพอสูรนิรันดร์] ความแข็งแกร่งทางกายจึงเหนือกว่าในลำดับชั้นเดียวกันมาก
นอกจากนี้ ยังมี [เกล็ดแขนทองคำ] และ [เทคนิคลับร้อยเท่าสะท้านฟ้า] เมื่อทุกอย่างรวมเข้าด้วยกัน แขนทั้งข้างของหลานหยูจะแหลกเป็นเศษเนื้อ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
“ซูเฉิน ข้าผิดไปแล้ว ข้าจะออกไปเดี๋ยวนี้”
ในดวงตาของหลานหยูเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ตะโกนเสียงดังไปทางซูเฉิน
พละกำลังคือความภาคภูมิใจที่สุดของเขา ต่อหน้าซูเฉิน เขาไม่อาจต้านทานได้แม้การโจมตีเดียว ไหนเลยจะเรียกความกล้ามาสู้ได้อีก?
“แค่เอ่ยปากว่าไม่สู้ ก็ไม่ต้องสู้แล้ว แบบนี้ได้หรอ?” ซูเฉินยิ้มดูแคลน จากนั้นเปิดใช้าน [รองเท้าเพิ่มความเร็ว] พรวดเข้าหาหลานหยูราวกับภูติผี เริ่มทัณฑ์ทรมานอย่างไร้ปราณี
ชั่วขณะหนึ่ง ทั่วบริเวณสะท้อนไปด้วยเสียงกระดูกแตกหัก และเสียงกรีดร้องโหยหวนของหลานหยู
ช่างเป็นกำลังรบอันน่าสะพรึง!
ช่างเป็นกลวิธีทรมานอันโหดร้ายทารุณ!
ได้เป็นสักขีพยานของฉากนี้ ชาวต่างเผ่ารอบด้านต่างสั่นเทิ้ม
พวกเขาเห็นกันอยู่ชัดๆ ว่าซูเฉินมีโอกาสฆ่าหลานหยูได้ในเวลาไม่กี่วินาที แต่เขากลับไม่ทำ และเลือกทรมานอีกฝ่ายแทน เรียกได้ว่าหลานหยูสู้ยอมตายดีกว่ามีชีวิต
อุปนิสัยด้านโหดร้ายของซูเฉิน ถูกแสดงออกมาอย่างเต็มที่!
“สมแล้วที่ได้สมญาเทพสังหาร เขาแกร่งเกินไป แต่ขณะเดียวกันก็เป็นคนบ้า!”
ชาวต่างเผ่าหลายคนคร่ำครวญด้วยหัวใจที่สั่นกลัว เมื่อเสียงกรีดร้องจางหายไป ในที่สุดหลานหยูก็ถูกทรมานจนตาย!
สภาพของเขาในเวลานี้ เกือบถูกแยกออกเป็นแปดส่วน เป็นความตายอันน่าสังเวชที่แทบทนดูไม่ได้
เหตุผลที่ซูเฉินสังหารหลานหยูด้วยวิธีนี้ หลักๆเพื่อแสดงให้คนอื่นเห็น เขาต้องการให้โลกรู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกลูกน้องของนักพรตเทียนซ่าน จะได้ตระหนักถึงข้อหนึ่ง ว่าหากกล้ามายั่วยุเขา จุดจบไม่ใช่แค่ตาย–
–แต่ต้องถูกทรมานอย่างโหดร้ายด้วยกลวิธีนับพัน!
