935-936
7/10
Ep.935
ซูเฉินหรี่ตา กวาดมองไปทางซากปรักหักพังของยานอวกาศสีดำ เมื่อเห็นเศษชิ้นส่วนนับพันปรากฏขึ้น มุมปากของเขาอดยกยิ้มขึ้นมาไม่ได้
สรุปว่าการสังหารสัตว์ร้ายมิติก็สามารถดรอปชิ้นส่วนได้เช่นกัน นี่เป็นสัญญาณที่ดีสำหรับเขา เพราะสิ่งสุดท้ายที่ไม่ขาดเหลือในมิติภายนอกก็คือสัตว์ร้ายมิติ เมื่อเป็นแบบนี้ เขาจะได้ไล่ฆ่าพวกมันจนหนำใจ แล้วยกระดับฐานฝึกตนขึ้นให้เร็วกว่าเดิม
หลังเก็บชิ้นส่วนที่ดรอป ซูเฉินหันหน้าไปอีกทาง ลอยไปเหยียบลงบนบนยานอวกาศสีขาว ขึ้นเสียงตะโกนว่า “เปิดประตูยาน ฉันมีเรื่องจะถาม”
เกิดเสียงดังเอี๊ยดดดด
ทันทีที่ประตูยานเปิดออก ชายชราร่างผอมก้าวออกมา กล่าวกับซูเฉินด้วยความเคารพว่า “ผู้อาวุโส เชิญท่านเข้ามาเถิด”
ซูเฉินไม่เพียงแต่ช่วยชีวิตพวกเขา แต่ยังเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทวะ พวกเขาไม่กล้าล่วงเกินแม้แต่น้อย
“เสี่ยวจือ นายรอที่นี่”
ซูเฉินออกคำสั่ง ก้าวเข้าไปในยานอวกาศสีขาวอย่างช้าๆ
ภายในยานอวกาศ นอกจากชายชราร่างผอมแล้ว ยังมีอีกกว่าสิบชีวิต ในเวลานี้พวกเขายืนแยกเป็นแถวซ้ายขวาอย่างนอบน้อม รอให้ซูเฉินเอ่ยถาม
ซูเฉินหรี่ตาแล้วกวาดมองทุกคน เอ่ยถามเสียงเรียบ “พวกคุณมาจากที่ไหน?”
“ผู้อาวุโส พวกเราอาศัยอยู่บนเกาะลี่เจียว” ชายชรารีบตอบ
มีแผ่นดินขนาดเล็กล่องลอยอยู่ท่ามกลางมิติภายนอก พวกมันมักจะถูกเรียกกันรวมๆว่าเกาะ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตจากหมื่นเผ่าพันธุ์หรือสัตว์ร้ายมิติ ก็ล้วนสามารถอาศัยอยู่บนนั้นได้
“แล้วฐานฝึกตนที่แข็งแกร่งที่สุดบนเกาะลี่เจียวอยู่ขั้นไหน?” ซูเฉินถามต่อ
“มีระดับเทวะขั้น 1 อยู่หนึ่งคน” ชายชราร่างผอมตอบตามความจริง
ต่ำขนาดนี้เชียว?
ซูเฉินไม่เข้าใจเลย ในมิติภายนอกอันตรายแค่ไหนใครๆก็รู้ อาศัยแค่ฐานฝึกตนเท่านี้ สามารถอยู่รอดได้ด้วยหรือ?
“บนเกาะลี่เจียวมีผู้ฝึกตนจากหมื่นเผ่าพันธุ์อยู่กี่คน?” ซูเฉินถาม
เขาลองเดาดูเล่นๆ ว่าบนเกาะลี่เจียวคงมีคนอาศัยอยู่ไม่มากนัก นั่นจึงเป็นเหตุผลที่มันสามารถอยู่รอดมาได้จนถึงทุกวันนี้ เพราะหากมีคนอาสสัยอยู่เยอะเกินไป อาจดึงดูดความสนใจของพวกสัตว์ร้ายมิติ สุดท้ายถูกบุกมาสังหารสิ้น
“มีทั้งหมดหลายพันคน” ชายชราร่างผอมตอบ
ซูเฉินขมวดคิ้ว มองสำรวจชายชราร่างผอม เอ่ยถามอย่างไม่อยากจะเชื่อว่า “มีคนอยู่เยอะแบบนั้น แต่กลับมีระดับเทวะแค่คนเดียว พวกคุณรอดมาจนถึงตอนนี้ได้ยังไง?”
ชายชราอธิบาย “ทรัพยากรรอบๆเกาะลี่เจียวค่อนข้างแห้งแล้ง บวกกับมีจุดมิติโกลาหลที่ค่อนข้างมาก จึงมีน้อยคนนักที่มาที่นี่ แม้แต่พวกสัตว์ร้ายมิติยังไม่ค่อยอยากจะมากัน”
“อย่างไรก็ตาม วันนี้ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน กลับมีกองทัพของพวกสัตว์ร้ายมิติบุกโจมตีเกาะลี่เจียว”
“แล้วมีสัตว์ร้ายมิติบุกมาเท่าไหร่?”
หัวใจของซูเฉินเริ่มเต้นแรง หากพวกสัตว์ร้ายมิติมีจำนวนมากพอ เขายินดีอาสาปราบปราม แล้วฉวยโอกาสนี้รวบรวมหินพลังงานมิติและเศษชิ้นส่วน
“ประมาณพันตัว ยังไงก็ตาม มีสัตว์ร้ายมิติระดับเทวะรวมอยู่ด้วยถึงสองตน” ชายชราร่างผอมถอนหายใจ
เกาะลี่เจียวถูกโจมตี สิ่งที่ตามมาคือหายนะ เมื่อปราศจากสถานที่ปลอดภัย ก็ได้แต่ล่องลอยท่ามกลางมิติภายนอก ไม่ช้าก็เร็วคงต้องตาย
นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไม ตอนนี้พวกเขาอยู่ในสภาวะอารมณ์หดหู่มาก
ซูเฉินเกิดความคิดขึ้นมา เอ่ยถามอย่างใจเย็นว่า “เกาะลี่เจียวอยู่ห่างจากที่นี่มากไหม?”
ถ้าไม่ไกลเกินไป ซูเฉินว่าจะแวะไปที่นั่น เพราะท้ายที่สุดแล้ว มันคือสถานที่ที่มีสัตว์ร้ายมิติอยู่นับพันตัว บวกกับระดับเทวะอีก 2 ตัว หากสังหารพวกมันทั้งหมด ชิ้นส่วนที่จะดรอป ไม่ใช่จำนวนเล็กน้อย
“ประมาณครึ่งวันได้” ชายชราร่างผอมครุ่นคิดก่อนตอบ
ซูเฉินตระหนักดี ว่าครึ่งวันของอีกฝ่าย หมายถึงการโดยสารยานอวกาศของพวกเขา หากแทนที่ด้วย [รถศึกอัจฉริยะ] คงใช้เวลาไม่เกินสองชั่วโมงเท่านั้น
ซึ่งนั่นคุ้มค่าที่จะเดินทาง
“ตามฉันมา เราจะเดินทางไปเกาะลี่เจียว”
ซูเฉินดึงชายชราร่างผอมกลับไปยัง [รถศึกอัจฉริยะ] โดยไม่อธิบายอะไรเพิ่มเติม
“ผู้อาวุโส ท่านจะไปที่เกาะลี่เจียวจริงๆน่ะหรือ?” ชายชราร่างผอมเลียบเคียงถาม
ซูเฉินคือผู้แข็งแกร่งระดับเทวะอย่างไม่ต้องสงสัย หากไปยังเกาะลี่เจียวอาจสามารถช่วยผู้ฝึกตนของหมื่นเผ่าพันธุ์ที่นั่นได้
แต่ถึงอย่างไรศัตรูมีระดับเทวะถึง 2 ตน ไหนจะมีสัตว์ร้ายมิติอีกนับพันตัว
–แล้วแค่ซูเฉินผู้เดียว จะสามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้หรือ?
มันคงจะไม่กลายเป็นการยื่นแกะเข้าปากเสือหรอกนะใช่ไหม?
8/10
Ep.936
“แค่นำทางไปก็พอ เรื่องอื่นไม่จำเป็นต้องยุ่ง” ซูเฉินกล่าวด้วยน้ำเสียงห้ามปฏิเสธ
“ขอรับ” ชายชราร่างผมสะดุ้งโหยง ตอบเสียงสั่น
ต่อมา ภายใต้การนำทางของเขา [รถศึกอัจฉริยะ] มุ่งหน้าไปในทิศทางเดียว
ระหว่างทาง ซูเฉินกับชายชราพูดคุยกันเรื่อเกาะลี่เจียว ได้ความว่า
เกาะลี่เจียวถือกำเนิดมาหลายพันปีแล้ว หลังผ่านพ้นระยะเวลาอันยาว จึงมีเผ่าพันธุ์ใหม่เข้ามาอยู่อาศัย
“เหล่าเซี่ย ดูจากสภาพความเป็นอยู่ของที่นี่ การเอาตัวรอดคงยากเย็นแสนเข็ญ แล้วทำไมคุณถึงไม่กลับไปแผ่นดินใหญ่ล่ะ?” ซูเฉินถามด้วยความสงสัย
เหล่าเซี่ยที่ว่ามิใช่ใครอื่น เป็นชายชราร่างผอม เขามีชื่อเต็มว่าเซี่ยเถา
หากอาศัยอยู่บนแผ่นดินใหญ่ มันจะคนละเรื่องกับอาศัยที่ท่ามกลางมิติภายนอกเลย ไม่จำเป็นต้องมาคอยระแวงทุกวี่วัน ด้วยเหตุนี้ ซูเฉินจึงไม่เข้าใจว่าเขาจะยอมทนไปทำไม
“ผู้อาวุโส ในความเป็นจริงแล้ว การกลับแผ่นดินใหญ่ไม่ใช่เรื่องยาก เพียงจ่ายหินพลังงานมิติหรือหินต้นกำเนิดพลังงานมิติเท่านั้น”
“อย่างไรก็ตาม สุดท้ายทรัพยากรฝึกตนบนแผ่นดินใหญ่นั้นมีจำกัด มันยากมากหากคิดยกระดับฐานฝึกตน กลับกัน ท่ามกลางมิติภายนอก แม้แต่ในสถานที่แห้งแล้งเช่นนี้ ก็ยังสามารถค้นหาแหล่งที่มีทรัพยากรฝึกตนระดับสูงได้”
“ผู้ฝึกตนรุ่นข้า สิ่งเดียวที่ปรารถนาคือการยกระดับฐานฝึกตน เพื่อวันหนึ่งจะได้กลายเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทวะ ฉะนั้นไม่มีใครเต็มใจกลับแผ่นดินใหญ่หรอก” เซี่ยเถาอธิบาย
สำหรับเรื่องนี้ ซูเฉินพอเข้าใจได้
หากเปลี่ยนเป็นตัวเขา เขาก็จะเลือกทางนี้เช่นกัน
“คุณไปพักผ่อนก่อนเถอะ น่าจะใช้เวลาอีกเป็นชั่วโมงกว่าจะถึงเกาะลี่เจียว” ซูเฉินกล่าว ทิ้งตัวลงเก้าอี้คนขับ จากนั้นเปิด [มิติสันโดษ] ติดต่อกับพวกหลีกุยหยาง
ถึงอย่างไรบนเกาะลี่เจียวมีสัตว์ร้ายมิติอยู่นับพันตัว ลำพังเขา จริงอยู่ว่าสามารถสังหารพวกมันได้ทั้งหมด
แต่สัตว์ร้ายมิติไม่ใช่ตัวโง่งม เมื่อพวกมันพบว่าไม่อาจสู้เขาได้ คงไม่พ้นพากันหลบหนีไปแน่ๆ ดังนั้นซูเฉินจึงต้องการความช่วยเหลือจากหลีกุยหยยางและคนอื่นๆ เพื่อป้องกันไม่ให้พวกมันหลุดมือไป
ซูเฉินอธิบายสถานการณ์ ก่อนปิด [มิติสันโดษ]
ถึงอย่างไรก็ยังไม่ถึงเกาะลี่เจียว ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนเรียกพวกเขาออกมา
หลังจาก [รถศึกอัจฉริยะ] บินมานานกว่าหนึ่งชั่วโมง เซี่ยเถาก็เอ่ยเตือน “ผู้อาวุโส ข้างหน้ามีจุดมิติโกลาหลอยู่ ท่านต้องอ้อมไปอีกทาง”
“เป็นจุดมิติโกลาหลธรรมดาหรือขนาดใหญ่?” ซูเฉินถามอย่างไม่ใส่ใจ
หากเป็นแค่กระแสความปั่นป่วนธรรมดา เขาไม่จำเป็นต้องใส่ใจ
“เป็นแบบธรรมดา แต่ความหนาแน่นค่อนข้างมาก”
เซี่ยเถาไม่ได้คิดอะไรมาก ถูกถามมาก็ตอบตามตรง
“งั้นไม่ต้องสนใจ ขับผ่านมันไปได้เลย” น้ำเสียงของซูเฉินฟังดูสบายๆมาก
ขับผ่านไปได้เลย?
นี่เขาจะไม่สนใจจุดมิติโกลาหล?
เซี่ยเถาตกตะลึง ยานอวกาศประเภทใดกันที่สามารถเพิกเฉยต่อกระแสปั่นป่วนของมิติได้? กล้าขับผ่านจุดมิติโกลาหล นี่เท่ากับโยนตัวเองเข้าสู่อันตรายถึงตาย
หัวใจของเซี่ยเถากระเพื่อมขึ้นๆลงๆ แต่เมื่อซูเฉินพูดอย่างนั้น เขาก็ไม่กล้าถามอะไรอีก ทำได้เพียงชี้ทางแก่ [รถศึกอัจฉริยะ]
ไม่นาน [รถศึกอัจฉริยะ] ก็เข้าสู่เขตจุดมิติโกลาหล และสามารถผ่านมาได้อย่างง่ายดาย ตั้งแต่ต้นจนจบไม่ได้รับความเสียหายใดๆ
เห็นภาพนี้ เซี่ยเถารู้สึกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก
“เจ้านาย ตรวจพบจุดสัญญาณของสัตว์ร้ายมิติแล้ว” [รถศึกอัจฉริยะ] ร้องเตือน ฉายภาพขึ้นบนหน้าจอ
ซูเฉินหรี่ตาและกวาดมอง เห็นแค่เพียงสัตว์ร้ายมิติระดับเทวะสองตัว กำลังประกบโจมตีระดับเทวะของหมื่นเผ่าพันธุ์
ตัดสินจากสถานการณ์แล้ว ระดับเทวะของหมื่นเผ่าพันธุ์กำลังเสียเปรียบอย่างสิ้นเชิง และเกรงว่าจะถูกฆ่าในอีกไม่นาน
“เสี่ยวจือ ต้องใช้เวลาอีกนานไหมกว่าพวกเราจะไปถึงเกาะลี่เจียว?”
“ราวๆ 3 นาที”
ซูเฉินพยักหน้า หากระดับเทวะจากหมื่นเผ่าพันธุ์สามารถยืนหยัดได้ 3 นาที อีกฝ่ายก็จะรอดชีวิต
แต่หากทนไม่ไหว ก็คงได้แต่โทษโชคชะตาอันเลวร้ายของตัวเองเท่านั้น
