ตอนที่ 50

อาวุธเต๋าขั้นสูงสุด! 　 (法器 อาวุธเต๋า)

　　มันกลับกลายเป็นอาวุธวิเศษที่ยอดเยี่ยมอีกชิ้นหนึ่ง!

　ฝูงชนรอบ ๆ ร้านวิญญาณต่างตะลึง!

　　“สวรรค์ ค้อนนี้ดูแข็งแกร่งมาก!”

　　“สายฟ้าและแสงสีทองสีม่วง พลังนั้นทรงพลังมากจนข้าอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน”

　　“ในความคิดของข้า มูลค่าของค้อนทองคำสีม่วงนี้น่าจะสูงกว่าของปิ่นวิหค”

　　...

　　ในสายตาของใครหลายคนมีแสงแห่งความอิจฉาปรากฎขึ้น

　　แม้ว่าแร่วิญญาณที่ปรมาจารย์เซียนที่เลือกให้พวกเขานั้นดีมากแล้ว

　　แต่มันเทียบไม่ได้กับมูลค่าของค้อนสีทองม่วงนี้เลย

　　เจ้าของร้านซ่งสามารถบุกเข้าไปในอาชีพของครอบครัวในสวนว่านหลิงได้ และเขาก็มีความสามารถจริงๆ

เขาแขวนกลอนที่ประตู และก็เดินตามปรมาจารย์เซียน

เขาก็สามารถทำให้ปรมาจารย์เซียนช่วยค้นหาแร่วิญญาณและได้รับอาวุธที่ทรงพลัง

　　หากมีโอกาสข้าจะจ้างคนตีฆ้องและระฆังด้วย!

　　เฮ้ออ ข้าได้แต่โทษตัวเองที่ขี้งกและปล่อยวางไม่ได้เหมือน เจ้าของร้าน ซ่ง

　　มิฉะนั้น คนที่ได้รับค้อนอัสนีทองม่วงนี้จะไม่ใช่ข้าหรอกหรือ?

　　เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ผู้คนที่อยู่รอบๆ ก็กระโจนเข้าใส่หน้าอกและเท้าของพวกเขาทันที

　　พวกเขาแอบสบถในใจ คราวหน้าต้องทำให้ดีกว่านี้!

　　พวกเขาจะทำให้ปรมาจารย์เซียนมีความสุขไม่ว่าจะใช้อะไรก็ตาม!

　　...

　　เห็นเจ้าของร้านซ่งจ้องไปที่ ค้อนทองม่วงด้วยความตกใจและหมกมุ่น

　　ดวงตาของผู้ถูกลิขิต B ขยับเล็กน้อย และเขาเดินไปข้างๆ เจ้าของร้านซ่ง

　　“เจ้าของร้าน ซ่ง ท่านวางแผนที่จะเก็บอาวุธวิเศษไว้ใช้เองหรือ?”

　　เจ้าของร้านซ่งกลับมารู้สึกตัวและพูดอย่างครุ่นคิด: “ขอบคุณ สหายเต๋า สำหรับการเตือนของท่าน ชายชราเข้าใจแล้ว”

　　“ชายชราจะพบสหายเต๋าในภายหลัง และเข้าร่วมลัทธิปรมาจารย์เซียน”

　　"มูลค่าของค้อนทองม่วงครึ่งหนึ่งจะมอบให้ปรมาจาราย์เซียน"

ผู้ถูกลิขิต B มีสีหน้าชื่นชม ช่างสมกับเป็นเจ้าของร้านซ่งจริงๆ!

　　ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เขายุ่งอยู่กับการโน้มน้าวให้ผู้ถูกชิขิตมอบผลประโยชน์ 50% ให้กับปรมาจารย์เซียน

　　แต่กว่าจะโนมน้าวได้เขาพูดระบุข้อดีและข้อเสียอย่างรอบคอบก่อนที่จะเต็มใจ

　　มีเพียงเจ้าของร้าน ซ่งเท่านั้นที่เขาพูดไปชั่วครู่และเข้าใจทุกอย่างในทันที

　　ไม่น่าแปลกใจที่เขาจะสามารถเป็นเจ้าของร้านค้าเช่นนี้ได้!

　　...

　　ผู้ถูกลิขิต B มองเจ้าของร้าน ซ่ง เดินไปหา เซิ่นเทียน

　　เจ้าของร้านซ่งหยิบค้อนทองสีม่วงบนพื้นและประเมินอย่างระมัดระวัง

　　ใช่มันเป็นอาวุธเต๋าที่หายาก

　　ค้อนทองคำสีม่วงนี้สลักด้วยจารึกแก่นสายฟ้าลึกลับ

　　ตราบใดที่มีการถ่ายปราณเข้าไป อักขระจะถูกกระตุ้นเพื่อปล่อยสายฟ้าอันทรงพลัง

　　ถ้าเจ้าของร้านซ่งพูดถูก ค้อนทองคำสีม่วงนี้น่าจะเป็นอาวุธวิญญาณชิ้นหนึ่ง (灵器)

　　เพียงแต่มันถูกผนึกไว้ในแร่วิญญาณนานเกินไป พลังดั้งเดิมจึงหายไป ระดับของมันจึงตกลงมาเ

　　หากมีผู้ฝึกตนอีสนีที่มีปราณอัสนีที่บริสุทธิ์มากพอ

ย่อมมีโอกาสที่มันจะกลับสู่ระดับอาวุธวิญญาณอีกครั้ง

　　ถ้าเจ้าของร้าน ซ่งประเมินค้อนทองคำสีม่วงนี้ อย่างน้อยต้องมีราคาอย่างน้อย 300,000 หินวิญญาณ!

　　เซิ่นเทียนยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า "เจ้าของร้านซ่ง มันคงไม่ได้ทำให้ท่านผิดหวัง!"

　　ดวงตาของเจ้าของร้านซ่งขยับเล็กน้อย และเขายิ้มและกล่าวว่า “จะมีได้อย่างไร ท่านปรมาจารย์ช่างน่าทีงยิ่งนัก”

　　“ค้อนทองม่วงนี้ค่อนข้างพิเศษ ตามความคิดของชายชรา มันมีค่าอย่างน้อย 10,000 หินวิญญาณ”

　　...

　　ทันทีที่เจ้าของร้านซ่งพูด คิ้วของคนรอบข้างที่รู้จักสินค้าก็ขมวดคิ้ว

　　อาวุธวิเศษที่ยอดเยี่ยมนี้ที่เปล่งแสงสีทองสีม่วงไปทั่ว เจ้าบอกว่ามันมีค่าเพียงหมื่นหินวิญญาณ?

　　เจ้าของร้าน เจ้ารู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าของร้านคนสุดท้ายที่กดราคาต่อหน้าปรมาจารย์เซียน?

　　ผู้ถูกลิขิต AและB มองไปที่เจ้าของร้าน ซ่ง และถอนหายใจ

　　เดิมทีคิดว่าเจ้าของร้านซ่งเป็นคนฉลาด แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า...

　　เฮ้vvv~

　　แน่นอนว่าเจ้าของร้านซ่งยังคงไม่สามารถต้านทานสิ่งล่อใจได้!

　　สำหรับราคาจากเจ้าของร้าน ซ่ง

เซิ่นเทียนไม่สนใจ

　　อย่างไรก็ตาม เขาช่วยผู้คนหาแร่วิญญาณ แต่เขาไม่ได้ตั้งใจจะรับประโยชน์มากนัก

　　ตราบใดที่มีรัศมีโชคสีดำลดลงเขาย่อมทำ

　　ไม่เป็นไร!

　　อันที่จริงแล้ว สิ่งสำคัญคือ เซิ่นเทียนไม่รู้ว่าสิ่งนี้มีค่ามากแค่ไหน

　　ท้ายที่สุด เซิ่นเทียนเป็นคนจนทุกวัน เขาโชคร้ายตั้งแต่เด็กจนโต

　　ข้าไม่เคยใช้อุปกรณ์ที่ล้ำค่าขนาดนี้มาก่อน ข้าจะประเมินให้แม่นยำได้อย่างไร?

　　เขายิ้มและพูดว่า "10000 หินก็ไม่ได้แย่ อย่างน้อยก็ไม่ได้ทำให้เจ้าของร้าน ซ่ง ขาดทุนมากเกินไป!"

　　เจ้าของร้านซ่งรีบพูดว่า: “ขาดทุนอย่างไรกัน แร่ขายเพียง 500 หินวิญญาณ และได้กลับมา10,000 เพิ่มขึ้น 20 เท่า จะขาดทุนได้ยังไง!”

　　หลังจากหยุดชั่วคราว เจ้าของร้านซ่งแสดงสีหน้าเขินอาย

　　เขามองไปที่ เซิ่นเทียนและกล่าวว่า "ในขั้นต้น ชายชราควรจะจัดสรรหินวิญญาณ 5,000 ก้อนให้กับปรมาจารย์ แต่ร้านเพิ่งซื้อของมามากเกินไป และไม่มีเงินทุนหมุนเวียนจริงๆ"

　　ทันทีที่เจ้าของร้านซ่งออกมา ใบหน้าของผู้ถูกลิขิตรอบๆ ตัวเขาก็แสดงความโกรธทันที

　　...

　　ทำแบบนี้ได้ยังไง!

　　ปรมาจารย์เซียนกล่าวว่าจะไม่รับเงินจากผู้ถูกลิขิต

　　ไม่อยากให้ก็อย่าให้!

　　ไม่มีใครบังคับให้เจ้าให้เงิน!

　　เจ้าอ้างหาเหตุผลอะไร!

　　ร้านค้าเพิ่งซื้อของมากเกินไป

ไม่อยู่ในสภาพคล่องตัว

　　ร้านค้าวิญญาณสวรรค์ไม่สามารถจ่ายหนิวิญญาณ 5,000 ก้อนออกไปได้?

　　ยิ่งไปกว่านั้น คนโง่ยังสามารถเห็นได้ว่าค้อนทองม่วงนี้มีค่ามหาศาล

　　หากขายให้กับผู้ฝึกตที่มีนคุณสมบัติธาตอัสนีจริงๆ พวกเขาคงจะซื้อมันในราคา2-3แสนหินวิญญาณอย่างง่ายๆ

　　เจ้าประเมินราคามันเพียง 1000 หินวิญญาณ เจ้ากำลังพยายามหลอกผีหรือไม่?

　　มันเหมือนเป็นหมาตัวเมียและต้องการตั้งอนุสรณ์สถานพรหมจรรย์ ไร้ยางอาย!

　　เมื่อหลายคนเตรียมชักกระบี่ของพวกเขาและเตรียมต่อสู้กับความอยุติธรรมเพื่อปรมาจารย์

　　เจ้าของร้านซ่งพูดอีกครั้ง: "ทำไมข้าไม่ขายให้กับปรมาจารย์เซียนแทนล่ะ

　　หลังจากหัก 50% นั่นคือหินวิญญาณ 5,000 ก้อน

　　กล่าวอีกนัยหนึ่ง ปรมาจารย์เซียนแค่มอบหิน 5,000 ก้อน และค้อนทองคำสีม่วงนี้เป็นของท่าน

　　ในร้านมีหินวิญญาณไม่เพียงพอ และชายชราทำได้เพียงเสนอทางนี่เท่านั้น

　　หากปรมาจารย์เซียนมีหินวิญญาณไม่เพียงพอ ก็ไม่เป็นไร ข้าไม่รู้ว่าท่านคิดแอย่างไรกับข้อเสนอนี้ "

　　...

　　ฟู่!

　　น่ากลัว!

　　เมื่อเจ้าของร้านซ่งพูดเสร๋จ

　　ผู้ลิขิตทั้งสองกลับคุกเข่าลง

เซียงเมิ่ง คุกเข่าและผู้คนที่ถูกลิขิตรอบ ๆ คุกเข่า

　　แม่งเอ้ย!

　　เจ้าของร้านซ่ง สมควรเป็นเข้าของร้านซ่งจริงๆ!

　　เห็นได้ชัดว่ามันเป็นอาวุธวิเศษมูลค่า 300,000 หินวิญยาณ

　　ตามกฎ5-5 เจ้าสามารถได้รับหินวิญญาณได้อย่างน้อย 150,000 ก้อน!

　　แต่ตอนนี้ท่านประเมินราคา 10,000 และเจ้าสามารถขายได้หลังจากลด 5,000!

นี่คือสุดยอดวิชาติดสินบนและการให้ของขวัญของท่านน่าทึ่งสุดๆ!

　　ด้วยกลเม็ดนี้ ชะตากรรมของปรมาจารย์เซียนจะคงอยู่ตลอดไปในอนาคต!

　　ต้องบอกว่าแม้แต่ผู้ถูกลิขิตบีก็อดไม่ได้ที่จะบูชาในเวลานี้

　　เขาอยู่ระดับ3ในขณะที่คนอื่นๆอยู่ระดับ2

　　และเจ้าของร้านซ่งที่ถูกความโลภเข้าครอบงำอยู่ระดับ1

　　ตอนนี้ปรากฏว่าเขาได้ถึงระดับ 9 แล้ว!

　　ไอดอล เจ้าของร้านซ่ง ท่านคือไอดอลของข้า!

ท่านมีไหวพริบมาก!

　　...

　　ในอีกด้านหนึ่ง เซิ่นเทียนก็ตกตะลึงเช่นกัน

　　พูดตามตรง เขาไม่รู้จริงๆ ว่าค้อนนี้มีค่าแค่ไหน

　　แต่ดูจากหน้าตาแล้วก็ไม่เลวเลย!

　　เซิ่นเทียนหยิบ ค้อยและค่อยๆ กำแขนขวาของเขา

　　ฮะ

　　หนัก!

　　แม้แต่เขาก็ยังรู้สึกหนัก

หากเขาใช้มันผสานกับน้ำมวลหนักอี้หยวน มันย่อมเป็นอาวุธทำลายล้างที่ยอดเยี่ยม!

　　เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เซิ่นเทียนก็มองไปที่เจ้าของร้าน ซ่ง

　　"ตกลงข้าชอบค้อนทองม่วงนี้"

　　“เนื่องจากเจ้าของร้านซ่ง ไม่ได้อยู่ในสภาพการเงินคล่องตัว ข้าจึงอยากซื่อด้วยหินวิญญาณ”

　　“อย่างไรก็ตาม เปิ่นเเคยกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ว่าจะไม่รับเงินจากผู้ถูกลิขิตสักเหรียญ ส่วน5000หนิวิญญาณก็ลืมไปได้เลย”

　　“ข้าจะซื้อค้อนทองคำสีม่วงนี้ในราคา10000หินวิญญาณ”

　　“ด้วยวิธีนี้ เจ้าของร้านซ่งจะไม่เสียเปรียบเกินไป”

　　"ท่านคิดอย่างไร?"