ตอนที่ 49
เจ้าของร้านซ่งช่างน่าทึ่ง
เขาสามารถเดาได้จริง ๆ ว่าเปิ่นเต๋าจะมาที่ร้านของเขาเพื่อค้นหาวิญญาณ?
ยิ่งกว่านั้น ป้ายคู่ถูกแขวนไว้พร้อมประโคมเพื่อต้อนรับ!
เซิ่นเทียนอดไม่ได้ที่เหลือบมองไปที่เจ้าของร้านซ่ง
เมื่อเซิ่นเทียนไปหาแร่ที่ร้านวิญญาณร้านอื่น
แม้ว่าทุกครั้งที่ เซิ่นเทียนพบแร่วิญญาณสำหรับใครบางคน เขาจะเปิดมันในร้านค้าแร่วิญญาณเหล่านั้น
เจ้าของร้านเหล่านั้นยังสามารถได้รับเงินปันผลจากกำไร 10%
แต่สิ่งต่างๆ เช่น ธรรมชาติของมนุษย์นั้นค่อนข้างซับซ้อน
แม้ว่าเจ้าจะรู้ แร่วิญญาณเหล่านี้มีขาย
หากไม่ขายให้กับ เซิ่นเทียนก็จะถูกขายให้ผู้อื่นเช่นกัน
แต่เมื่อเห็นการเปิดแร่ เจ้าของร้านเหล่านั้นจะไม่มีวันรู้สึกสบายใจ
เพราะพวกเขาจะคิดในใจว่าทำไมถึงไม่ใช่พวกเขาที่ได้รับมัน
ทำไมเขาถึงไม่เปิดแร่นี้เอง! พวกเขาคงรวยไปแล้ว
นี่คือด้านมืดของธรรมชาติมนุษย์!
ความฉลาดทางอารมณ์(EQ)ของ เซิ่นเทียนนั้นสูงมาก
...
แต่ที่ทำให้เขาแปลกใจคือ เจ้าของร้านซ่งแตกต่าง!
เห็นได้ชัดว่าเขาเคยทุบตีลูกชายของเจ้าของร้านซงมาก่อน จนฟันของเขาก็หัก
เมื่อเขาเจอหน้าของเซิ่นเทียนเขาควรกัดฟันด้วยความแค้น!
เป็นไปได้ไหมว่าเป็นเพราะเทคนิคการปลอมตัวของฝ่าบาทนั้นยอดเยี่ยมมาก
เจ้าของร้านซ่งจึงรู้สึกแค่ข้าดูคุ้นเคย ความสัมพันธ์เลยเกิดขึ่น?
เซิ่นเทียนคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และเดินไปทางศาลาวิญญาณ
เจ้าจองร้านซ่งเดินตามเขาด้วยความเคารพไม่กล้าหยาบคาย
ความคิดของเขานั้นง่ายมาก ปรมาจารย์เซียนเป็นคนที่ นางฟ้าหลิงเอ๋อชอบ!
ลูกชายที่โง่เขลาของเขาเคยก่อกวนปรมาจารย์มาก่อน และถูกคนของเขาทุบตีอย่างรุนแรง
นั่นคือสิ่งที่ลูกชายโง่ของข้าสมควรได้รับ บทเรียนของปรมาจารย์นั้นเบาแล้ว!
หากเป็นผู้ยิ่งใหญ่คนอื่นลูกชายของเขาอาจไม่มีชีวิตรอด!
เจ้าของร้านซ่งเคยให้แหวนมิติมาก่อนโดยหวังว่าจะได้รับความโปรดปรานจากปรมาจารย์
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าความโกรธของปรมาจารย์เซียนยังไม่หายไปอย่างสมบูรณ์
มันคืออะไรตอนนี้?
แน่นอน เขายังคงติดตามและเอาใจปรมาจารย์ต่อไป
...
ดังนั้นหลังจากที่รู้ว่า เซิ่นเทียนปรากฏตัวอีกครั้งในสวนว่านหลิง
เจ้าของร้านซ่งวางป้ายที่เตรียมไว้เมื่อสามวันก่อนอย่างตื่นเต้น
จากนั้นสวมชุดเทศกาลสีแดงขนาดใหญ่และออกไปรอต้อนรับ!
ตราบใดที่ปรมาจารย์เซียนมีความสุขและสนุกสนานก็ไม่เป็นไร!
ซ่งเฉาที่ด้านข้างรู้สึกอึดอัดเมื่อเห็นพ่อของเขาคุกเข่าอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
เขาพึมพำ: "เห็นได้ชัดว่าเขาขอให้ใครซักคนตีข้าและพ่อกลัวว่าเขาจะโกรธ!"
เจ้าของร้านซ่งขยับหูและถอยกลับไปหาซ่งเฉาอย่างเงียบๆ และตบหลังมือ
“ข้าเตือนเจ้าแล้ว ทำเจ้าถึงโง่ขนาดนี้”
“เมื่อข้ากลับไปข้าจะหาคนใช้เทคนิคลับสายเลือดเพื่อค้นหาว่าเจ้าเป็นลูกชายของข้าจริงๆใช่ไหม!”
ข้าแก่และฉลาด และข้าก็อยู่ในสวนว่านหลิงมาหลายสิบปีแล้ว
คนแก่ที่ฉลาดดีจะให้กำเนิดสิ่งโง่เขลาที่ไม่รู้เหตุการณ์ปัจจุบันได้อย่างไร
ปรมาจารย์เซียนคือสิ่งที่เจ้าจะทำให้ขุ่นเคืองได้หรือ?
หากเจ้ารำคาญที่จะชีวิต เจ้าก็ควรไปคนเดียว
แต่พ่อยัของเจ้ายังใช้ชีวิตไม่พอ!
...
หลังจากเตือนลูกชายแล้ว เจ้าของร้านซ่งก็ยิ้ม
เขาพยักหน้าและโค้งคำนับ เซิ่นเทียน: "ท่านปรมาจารย์ โปรดเลือก"
“ปรมาจารย์ได้ทำงานอย่างหนักเพื่อค้นหาแร่วิญญาณเพื่อผู้ถูกลิขิต ข้าชื่นชมท่านจริงๆ!”
"สำหรับแร่วิญญาณทั้งหมดที่ได้รับการคัดเลือกโดยปรมาจารย์ในวันนี้ ร้านค้าของเราจะเปิดสำหรับปรมาจารย์โดยไม่คิดค่าใช้จ่าย และจะไม่มีการเรียกเก็บค่าธรรมเนียมใดๆ"
!
ทันทีที่เจ้าของร้านซ่งกล่าว เสียงของลมหายใจเย็นก็ดังขึ้นรอบๆ
ทุกคนรู้ดีว่าเมื่อปรมาจารย์เซียนยิงปืนเพื่อค้นหาแร่วิญญาณ
มันต้องเป็นการระเบิดใหญ่
แม้ว่าจะมีค่าธรรมเนียมการเปิดเพียง 10% แต่หากซ้อนกันก็เป็นตัวเลขที่น่าทึ่ง
เจ้าของร้านซ่งเต็มใจที่จะไม่เอาหินวิญญาณจำนวนมากเช่นนี้
เขาใจดีจริงๆ!
...
ท่ามกลางฝูงชน คนที่ถูกลิขิต B มองเขา
เขารีบตะโกน: "ดี! เจ้าของร้านซ่งสมควรที่จะเป็นเจ้าของร้านซ่ง ช่างสง่างาม!"
“ข้ายินดีที่จะมอบ 10% ของการเปิดแร่ทั้งหมดให้กับปรมาจารย์เซียนนี่คือสิ่งที่ท่านสมควรได้รับ!”
ปู้ถูกลิขิต A ก็ตอบสนองและตะโกนว่า: "ข้าก็ยินดีเช่นกัน!"
เซียงเมิ่งเกาหัวและมีความมุ่งมั่นในสายตาของเขา: "และข้าก็เช่นกัน!"
ทันใดนั้น ผู้คนที่ถูกลิขิตต่างก็ส่งเสียงโห่ร้องให้เซิ่นเทียนเพิ่มอีก10%
“จะทำได้ยังไง? ถ้าเปิ่นเต๋าบอกว่า 5-5 คือ 5-5 ข้าไม่ยอบรับแม้จะเพิ่มอีกเหรียญ!”
ในเรื่องนี้ เซิ่นเทียนปฏิเสธอย่างชอบธรรมโดยธรรมชาติ
ถ้ายอมรับ 10% นี้ มันจะไม่ทำลายโอกาสของผู้คนหรือ?
โหดร้ายเกินไป เซิ่นเทียนจะเป็นคนแบบนั้นได้ยังไง!
ไม่เป็นไร!
หากเป็นหกต่อสี่ เซิ่นเทียนจะไม่สามารถเพิ่มโชคของเขาได้
สำหรับ เซิ่นเทียนในตอนนี้ เรื่องใหญ่มีเพียงล้างโชคร้ายบนหัวโดยเร็วที่สุด
ส่วนหินวิญญาณหรืออะไรทำนองนั้น
ฮ่าฮ่า หลังจากได้รับมรดกนับล้านจากเซียนกิเลนวารี
เซิ่นเทียนไม่สนใจหินวิญญาณแล้ว
...
รอเดี๋ยวก่อน!
เซิ่นเทียนค้นพบรัศมีสีเขียวของเจ้าของร้านซ่ง บนหัวของเขาทันที ...
เจ้าของเพลงมีโอกาส!
สมควรแล้ว เขาเป็นคนนิสัยดี!
เซิ่นเทียนตบไหล่เจ้าของร้านของซ่งที่ไหล่: "เจ้าของร้านของซ่งใจดีกับเปิ่นเต๋ามาก"
“อย่างไรก็ตาม ข้าไม่อาจรับต่าธรรมเนียม 10%นี่ได้”
เมื่อเห็นว่าเจ้าของร้านซ่งกำลังจะปฏิเสธอีกครั้ง เซินเทียนยิ้มและกล่าวว่า “เป็นความจริงที่เจ้าของร้านซ่งมีโชคชะตากับเปิ่นเต๋าในวันนี้ด้วย!”
...
ฟู่!
ทันทีที่คำพูดของ เซิ่นเทียนถูกเปล่งออกมา ทุกคนรอบตัวเขาก็ถอนหายใจ
ปรากฏ ปรากฏจริง ๆ !
ข้าได้ยินมาว่าชะตากรรมของปรมาจารย์เซียนไม่ได้ถูกกำหนดไว้เท่านั้น แต่สามารถแสวงหาได้
ตราบใดที่ปรมาจารย์เซียนมีความสุข พรหมลิขิตหรือสิ่งใดๆ จะมาให้?
พวกเขาเคยได้ยินมาก่อนว่ามีผู้ชายหน้าด้านสามคน กอดต้นขาของปแรมาจารย์และบอกคิดถึง
ผลที่ได้คือปรมาจารย์กล่าวในทันทีว่าทั้งสามคนมีโชคชะตากับเขา
หลายคนยังไม่เชื่อคำกล่าวนี้
ต่อจากนี้ไป ดูเหมือนว่าเจ้าของร้านซ่งจะเป็นผู้เชี่ยวชาญใน 'เทคนิคการสร้างโชคชะตา' นี้
!
วันนี้มีผู้ถูกลิขิต 20 คน
ทำไมเขาถึงเป็นคนที่ 21 ได้?
...
“เฮ้อ ข้ายังเป็นผู้ถูกชิขิตด้วยหรือ?”
เมื่อได้ยินคำพูดของ เซิ่นเทียนเจ้าของร้านซ่งก็ตกตะลึง ใบหน้าของเขาแสดงความปีติยินดี
ปรมาจารย์เซียนเลือกข้าเป็นผู้ถูกลิขิตงั้นหรือ?
ถ้าเช่นนั้น ปรมาจารย์เซียนไม่โกรธชายรา?
ดี ดี ในที่สุดชายชราก็รอด
เมื่อหันหลังกลับ เขาคิดจะขังลูกชายเขาไว้เป็นเวลาสามเดือน
เซิ่นเทียนไม่รู้ว่าเจ้าของร้านซ่งคิดอะไรอยู่
เขามองหามันในศาลาวิญญาณและพบแร่วิญญาณขนาดเท่าน้ำเต้าจากมุม
แร่วิญญาณนี้มีน้ำหนักมาก
“เรียกคนขุดแร่มาเปิดมัน!”
เซิ่นเทียนยิ้มเล็กน้อย: "ข้าจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง!"
เจ้าของร้านซ่งตกใจและรีบเรียกคนมาผ่าแร่
เมื่อเปลือกหินถูกลอกออกทีละชิ้น แร่วิญญาณก็บางลงอย่างรวดเร็ว
คลิก!
ตัด!
เมื่อมันสูงชัน แร่วิญญาณจะระเบิดออกมาด้วยแสงสีม่วง-ทองที่แข็งแกร่ง
รอบๆ แร่วิญญาณทั้งหมด มีแสงฟ้าร้องจาง ๆ ปรากฏขึ้น
ผิวหินที่เหลือถูกฟ้าผ่าเป็นผงในทันที
ค้อนทองคำสีม่วงที่มีความยาวมากกว่าไม้บรรทัดปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน!