923-924

3/8

Ep.923

“อยู่บนแผ่นดินใหญ่ เขายังจะหนีไปได้อีกหรอ?” ซูเฉินถามด้วยความสับสน

ด้วยกำลังรบในปัจจุบันของเขา แม้อีกฝ่ายมีกลวิธีปีนป่ายสู่สวรรค์ ก็อย่าหวังจะรอดจากเงื้อมมือเขา

“เจ้าคงยังไม่รู้ ว่าในปากทางสู่สวรรค์มีค่ายกลเคลื่อนย้ายที่เชื่อมต่อกับมิติภายนอกอยู่ หากเขาหลบหนีเข้าไปได้ คงยากที่จะจับตัวเขา” อู๋หยาจื่ออธิบาย

“มันน่าจะใช้เวลาพอสมควรกว่าเขาเดินทางผ่านค่ายกลเคลื่อนย้าย ผมสามารถอาศัยช่วงเวลาสั้นๆนั้นฆ่าเขาได้ ไม่ปล่อยให้เขาหนีไป” ซูเฉินกล่าว

หากเขาลงมือเต็มกำลัง น้อยคนนักที่จะต้านทานเขาได้ในกระบวนท่าเดียว จนถึงตอนนี้ มีเพียงหานเจี้ยนฉีเท่านั้นที่สามารถทำได้

เขาไม่เชื่อว่าจี้ชางจื่อจะมีความแข็งแกร่งทันเทียมหานเจี้ยนฉี หรือถ้ามีก็ไม่สำคัญ เพราะซูเฉินสามารถเรียกจิตจำลองออกมาได้

เมื่อตกอยู่ในสถานการณ์แบบ2 ต่อ 1 เขาย่อมสามารถสังหารศัตรูได้ในไม่กี่วินาที

“ไม่มีทาง” อู๋หยาจื่อส่ายหัว “บนตัวเขามีเกราะเทวะอยู่ชิ้นหนึ่ง พลังป้องกันของมันแข็งแกร่งกว่าเกราะของฮันห่าวหยางในดินแดนที่ถูกทอดทิ้งซะอีก”

“เว้นเสียแต่ว่าเจ้าจะใช้กระบวนท่าสังหารที่ร้ายกาจที่สุด ไม่งั้นอย่างหวังว่าจะทำอะไรเขาได้”

ได้ยินแบบนั้น ซูเฉินตกเข้าไปในห้วงความคิด

เกราะของฮันห่าวหยางทนทานจริงๆ ในเวลานั้น ซูเฉินใช้ [ทักษะต่อสู้หมื่นแสงสิบเงาสะท้อน] ก็ยังไม่สามารถกำจัดเขาได้อย่างหมดจด

คราวนี้เกราะของจี้ชางจื่อมีพลังป้องกันสูงยิ่งกว่าซะอีก หากต้องการทำลาย เกรงว่าคงยากกว่าเดิมหลายเท่า

มีเพียงกระบวนท่าสังหารที่ใช้เวทย์ไฟผสานเวทย์น้ำแข็งเท่านั้น จึงจะสามารถทำได้

กระนั้น กระบวนท่านี้แม้สามารถระเบิดพลังได้อย่างสุดโต่ง แต่ก็ต้องใช้เวลาเตรียมการ  บางทีหากจี้ชางจื่อเห็นสถานการณ์ไม่ดี อาจถือโอกาสนั้นหลบหนีไป

“ผู้อาวุโส แล้วถ้าผมลอบเข้าไป ทำลายค่ายกลเคลื่อนย้ายล่ะ? แค่นี้เขาก็หมดทางหนีแล้วถูกไหม?” ซูเฉินกล่าว

อู๋หยาจื่อส่ายหัว  “มีค่ายกลป้องกันอยู่นอกค่ายกลเคลื่อนย้ายสู่มิติ ไม่สามารถทำลายได้ในระยะเวลาสั้นๆ แถมจี้ชางจื่อยังพกยันต์เคลื่อนย้ายติดตัว เขาสามารถใช้สิ่งนั้นเข้าสู่มิติภายนอกได้ทันที”

“เจ้าหมอนี่ขี้ระแวงชะมัด” ซูเฉินถอนหายใจ

จี้ชางจื่อมีเกราะเทวะใช้ป้องกัน แล้วไหนจะมียันต์เคลื่อนย้ายอีก หากคิดสังหารเขา เกรงว่าคงไม่ใช่เรื่องง่าย

อย่างไรก็ตาม คนที่ถูกใส่ชื่อลงในรายการสังหารของซูเฉิน  ไม่มีใครรอดชีวิตไปได้

ต่อให้ยากลำบากเพียงใด เขาก็ต้องทำมันให้สำเร็จ

การมาเยือนทวีปคนแคระในครั้งนี้ จี้ชางจื่อจะต้องตาย!

ซูเฉินขบคิดอยู่พักหนึ่ง ก่อนดวงตาเขาจะเปล่งประกาย จากนั้นหันไปพูดกับอู๋หยาจื่อว่า “ผู้อาวุโส ผมมีวิธีดีๆแล้ว”

อู๋หยาจื่อเงี่ยหู รับฟังอย่างเงียบๆ

“พวกเราจะใช้เมืองเยว่กวงขังเขา” ซูเฉินกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

เมืองเยว่กวงไม่เพียงแต่มีความสามารถในการป้องกันที่แข็งแกร่งเท่านั้น  แต่ยังใช้ปิดกั้นมิติได้อีกด้วย

ต่อให้มียันต์เคลื่อนย้ายติดตัว ก็ไม่สามารถใช้งานมันได้

เมื่อจี้ชางจื่อถูกขังอยู่ข้างใน  ก็คงยากที่จะติดปีกหนี

วันนั้น ตอนซูเฉินรับเยว่หลิงเข้ากลุ่ม เขาก็ได้นึกถึงเรื่องนี้เอาไว้แล้ว

แต่ไม่คิดเลย ว่าจะได้ใช้มันเร็วแบบนี้

“เป็นความคิดที่ดี!” อู๋หยาจื่อรู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่ง

“แต่ว่านะผู้อาวุโส ยังไงพวกเราก็ต้องหาวิธีล่อเขาออกมาก่อน” ซูเฉินเตือน

แม้เมืองเยว่กวงจะเป็นสิ่งประดิษฐ์เทวะชั้นนำ แต่ก็ยากจะใช้ฮุบตัวอีกฝ่ายได้ จำเป็นต้องล่อเข้ามาเท่านั้น

“ปัญหานี้แก้ไม่ยาก” อู๋หยาจื่อกล่าว “เจ้าแค่เตรียมตัวเปิดใช้งานเมืองเยว่กวงไว้ล่วงหน้า ข้าจะเป็นคนไปล่อจี้ชางจื่อมาเอง เจ้าหมอนั่นเกลียดข้าเข้ากระดูกดำ หากเจอหน้าข้า จะต้องไล่ตามอย่างบ้าคลั่งแน่นอน”

“ถึงเวลานั้นข้าจะล่อมันเข้ามาในเมืองเยว่กวง แล้วทำตามแผน”

“อย่างไรก็ตาม มีเรื่องหนึ่งที่พวกเราต้องระวัง เจ้าไม่สามารถทำให้เมืองเยว่กวงสะดุดตาเกินไปได้ มิฉะนั้นจะทำให้จี้ชางจื่อสงสัย”

ซูเฉินพยักหน้า หันไปหา [รถศึกอัจฉริยะ] แล้วสั่งว่า “เสี่ยวจือ สแกนหาที ว่าบนทางปากทางสู่สวรรค์มีระดับเทวะอยู่รึเปล่า?”

“เจ้านาย ปากทางสู่สวรรค์มียอดฝีมือระดับเทวะขั้น 2 อยู่คนหนึ่ง” [รถศึกอัจฉริยะ] ตอบทันที

4/8

Ep.924

ระดับเทวะขั้น 2!

ซูเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย

เขายังจำได้ดี ว่าอู๋หยาจื่อเคยกล่าวไว้ ว่าจี้ชางจื่อคือยอดฝีมือระดับเทวะขั้น 1 ปัจจุบันขึ้นเป็นขั้น 2 แล้ว แสดงว่าจี้ชางจื่อยกระดับได้สำเร็จแล้ว

อย่างไรก็ตาม บนแผ่นดินใหญ่สามารถใช้พลังได้สูงสุดในระดับฐานฝึกตนขั้น 10 เท่านั้น ซูเฉินจึงไม่สนใจเรื่องนี้เลย

ต่อมา เขาเปิด [มิติสันโดษ] เพื่อสนทนากับเยว่หลิง

มีเพียงเยว่หลิงเท่านั้นที่สามารถควบคุมเมืองเยว่กวงได้ เขาต้องได้รับการช่วยเหลือจากเธอ

“ซูเฉิน ข้ายินดีให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่” เยว่กวงให้คำมั่น

หลังจากดื่ม [โพชั่นกายภาพเลเวล 7 ] ที่ซูเฉินมอบให้ เธอก็สามารถยกระดับสู่ขั้น 7 ได้แล้ว มีความเชี่ยวชาญในการควบคุมเมืองมากขึ้น

การกักขังระดับเทวะแค่คนเดียว ไม่ถึงกับตึงมืออะไร

เมื่อแผนการเสร็จสรรพแล้ว ขั้นต่อไปคือเตรียมความพร้อม

เยว่หลิงนำเมืองเยว่กวงออกไปข้างนอกรถ แล้วขยายพื้นที่เป็น 20-30 ฟุต จากนั้นให้อู๋หยาจื่อดัดแปลงมันเล็กน้อย เพื่อทำให้มันดูเหมือนบ้านหลังปกติ

จากนั้น ซูเฉินเก็บ [รถศึกอัจฉริยะ] ก้าวเข้าไปในเมืองเยว่กวงพร้อมเยว่หลิง แล้วหลบซ่อนตัว

ส่วนอู๋หยาจื่อมุ่งหน้าสูปากทางสู่สวรรค์เพียงลำพัง เพื่อล่อลวงจี้ชางจื่อ

หลังจากนั้นไม่นาน เสียงระเบิดโจมตีรุนแรง และเสียงคำรามด้วยความโกรธดังออกมาจากทางปากทางสู่สวรรค์

“อู๋หยาจื่อ! อยู่ดีๆไม่ชอบ ดันเลือกมาเคาะประตูนรก! คราวนี้มาดูกันว่าเจ้าจะหนีรอดไปได้อย่างไร!”

จากทิศทางปากทางสู่สวรรค์ อู๋หยาจื่อในสภาพน่าอนาถวิ่งหนีมาทางเมืองเยว่กวงอย่างทุลักทุเล

ดูจากรูปลักษณ์แล้ว คล้ายว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย และเบื้องหลังเขา มีชายสามคนไล่ตามมาติดๆ

ผู้นำ เป็นชายชราที่มีใบหน้าเหี่ยวย่น ทว่ากลิ่นอายเข้มข้นมาก แรงกดดันที่เล็ดลอดออกมาจากร่างกายก็มหาศาล คนผู้นี้ควรจะเป็นจี้ชางจื่อ ส่วนอีกสองคนที่เหลือเป็นผู้ฝึกตนขั้น 10

“จี้ชางจื่อ! ตอนนั้นเจ้าฆ่าข้าไม่ได้ วันนี้อย่าหวังว่าจะทำได้เช่นกัน!”

อู๋หยาจื่อวิ่งอย่างทุลักทุเล ขณะเดียวกันก็คอยยั่วโมโห

“ฝีมือการแสดงของตาแก่นี่ไม่เลวเลย” ซูเฉินหัวเราะเบาๆ

อาการบาดเจ็บของอู๋หยาจื่อหายดีตั้งนานแล้ว ไหนจะมีสิ่งประดิษฐ์เทวะอย่างโล่เทวะทั้ง 18 ชิ้นอีก  ต่อให้เขาสู้จี้ชางจื่อไม่ได้ ก็ไม่น่าจะตกอยู่ในสภาพเช่นนี้

แต่ก็พอเข้าใจได้ เพราะเหตุผลหลักๆก็เพื่อล่อจี้ชางจื่อออกมา

“ทั้งทวีปคนแคระอยู่ภายใต้การควบคุมของข้า เจ้าคิดหรือว่าจะหลบหนีไปได้?”

จี้ชางจื่อฉีกยิ้มเดือดดดาล ระเบิดเส้นแสงสีม่วงออกมา ยิงจากระยะไกล ปะทะเข้าเต็มหลังของอู๋หยาจื่ออย่างแม่นยำ

อู๋หยาจื่อถูกโจมตีอย่างรุนแรง ฝีเท้าถึงกับสะดุด อ้าปากพ่นศรโลหิตออกมา

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า … เป็นแค่ขยะ กล้าดียังไงมาสู้กับข้า?” จี้ชางจื่อหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เพิ่มความเร็วขึ้นอย่างกะทันหัน ตรงเข้าสังหารอู๋หยาจื่อ

อู๋หยาจื่อกัดฟันแน่น  วิ่งโซซัดโซเซเข้าไปในเมืองเยว่กวง

จี้ชางจื่อไม่คิดอะไรมาก เขากับผู้ฝึกตนขั้น 10 อีกสองคนกระโจนเข้าเมืองเย่วกวงตามไปติด ๆ

แต่ใครจะทันคิด ว่าทันทีที่เข้ามา บริเวณโดยรอบเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง จากนั้นภาพตรงหน้าก็เปลี่ยนไป ราวกับว่าพวกเขาถูกส่งมายังลานกว้างขนาดใหญ่

แต่ถึงอย่างไรจี้ชางจื่อคือตัวตนระดับเทวะ ไม่นานก็สงบลง หรี่ตากวาดมองไปรอบๆ

ในสายตาเขา ปรากฏร่างของอู๋หยาจื่ออย่างรวดเร็ว และที่ยืนเคียงข้าง เป็นชายหนุ่มหล่อเหลาเผ่ามนุษย์ กับเผ่าเอลฟ์ที่ดูมีบุคลิกและหน้าตางดงาม

“อู๋หยาจื่อ นี่เจ้าจงใจล่อข้ามาที่นี่งั้นหรือ?”

จี้ชางจื่อกวาดสายตามองซูเฉินกับเยว่หลิง สุดท้ายหยุดลงบนร่างอู๋หยาจื่อ

“เราผู้เฒ่ากลัวว่าเจ้าจะปอดแหกแล้วหลบหนีไป เลยต้องล่อมาที่นี่”

มุมปากของอู๋หยาจื่อยกโค้งที่แฝงไปด้วยความหมายลึกล้ำ กล่าวอย่างแผ่วเบาว่า “แล้วเจ้าก็เข้ามา เท่ากับว่าได้กลายเป็นเต่าในไหแล้ว!”