EP 686 การเร่งกระแสเวลา
EP 686 การเร่งกระแสเวลา
By loop
ผ่านไปหนึ่งวัน
ห้าวัน.
สิบวัน.
ครึ่งเดือนผ่านไป
สำนักงานเขตกวางหมิงที่อยู่ภายใต้การดูแลของดงซูบินได้ดำเนินงานกันไอย่างเป็นระเบียบ โดยไม่พบปัญหาอะไรหลายแรงขึ้นมาเลย หลังจากวางเครื่องรุ่นก่อนหน้าเรียบร้อยแล้ว สำนักงานก็ไม่มีอะไรทำหลังจากนั้น ผู้บริหารระดับสูงและเหล่าผู้อำนวยการที่อยู่ในสำนักงานดงซูบินก็สามารถบริหารจัดการพวกเขาได้เดียว งานเดียวของดงซูบินในทุกวันนี้คือการฟังรายงาน เปิดการประชุม ลงนาม จากนั้นนั่งที่สำนักงานเลขานุการตั้งแต่เช้าตรู่ถึงเย็น นั่งทำงานเพื่อเลิกงาน ส่วนเวลากลับบ้าน ดงซูบินยังคงไม่ทำอะไรเลย เพราะเลขาธิการพรรคมณฑลยังขอลาป่วย เลยทำให้ตำแหน่งนี้จำเป็นจะต้องมีคนรักษาการแทนนั้นแสดงว่า นับแต่วันนั้นเป็นต้นมา นายกเทศมนตรีเกิงโยฮวายังไม่ได้กลับมาที่หอพักเขตกวางหมิง ดูเหมือนว่าเขาจะพักอาศัยที่สำนักงานคณะกรรมการมณฑล มันก็คงไม่เหมาะสมที่เขาจะไปหาเธอ และทางสำนักงานคณะกรรมเองก็ไม่ได้ติดตามเขาเหมือนแต่ก่อนเลย ดังนั้นดงซูบินจึงดูผ่อนคลายมากขึ้น
บ่ายนี้.
สำนักงานสำนักงานเลขาธิการ
ดงซูบินที่ไปรับประทานอาหารกลางวันที่โรงอาหาร กลับไปที่บ้านและจุดบุหรี่ที่ด้านหลังโต๊ะทำงานของเขา เขาใช้เมาส์กดเข้าโลกออนไลน์เพื่อแชทกับคนอื่นๆ
เสียงกริ่งดังขึ้นและโทรศัพท์ดังขึ้น
ทันทีที่ดงซูบินเห็นหมายเลขโทรศัพท์ ดงซูบินยิ้มเล็กน้อย มันคือหยูเหมยเซียว
“สวัสดีพี่สาวหยู”
“ซูบิน นี่ฉันเอง คุณยุ่งอยู่หรือเปล่า” น้ำเสียงของเธอดูเกรงใจมาก
ดงซูบินมองไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์และยิ้มอย่างขมขื่น: "ใช่ ฉันยุ่งมากๆเลย แต่ไม่ใช่งานหรอกนะแต่เล่นเกม"
หยวนเหมยเซียวฟังและพูดจาอย่างเร่งรีบ: “ถ้าอย่างนั้น คุณยุ่ง คุณยุ่ง สินะ ฉันไม่มีอะไรแล้วไม่อยากรบกวนคุณ”
"เดียวก่อน" ดงซูบินกลอกตาและหัวเราะและพูดว่า: "ฉันแค่ล้อเล้นเท่านั้น เรื่องเล่นเกมเท่านั้นแหละ แต่เล่นเกมต่อก็ดีนะ"
น้ำเสียงนั้นน่าสงสัย “สรุปแล้วคุณไม่ว่างหรอ?”
“ไม่ว่าง แต่มีอะไรพูดมาได้เลย” ดูเหมือนหยูเหมยเซียวเปลี่ยนน้ำเสียงของเธอทันที เพราะเธอเชื่อทุกสิ่งที่ดงซูบินพูด แน่นอนดงซูบินไม่อยากพูดอะไรที่ทำให้หยูเหมยเซียวเข้าใจผิด ถ้าดงซูบินยิ่งพูดเลอเทอะมากกว่านี้ อาจทำให้หยูเหมยเซียวยิ่งเข้าใจผิดกันไปใหญ่
เสียงของดงซูบินเบาลง “ตอนนี้สบายดี ฉันคิดถึงคุณ”
ดงซูบินกล่าวต่อว่า: "แล้วคุณล่ะ คิดถึงฉันไหม"
หยูเหมยเซียวหน้าแดงขึ้นมา "... อืม"
“เป็นอะไรไป”
"...คือว่า." เห็นได้ชัดว่าหยูเหมยเซียวนั้นกำลังเขินอยู่
“หยูเซียวเซียวเป็นยังไงบ้าง ฉันไม่ได้เจอเธอมาสองเดือนแล้ว ฉันคิดถึงเธอจริงๆ” ดงซูบินมีความสุขมากก่อนจะยิ้ม: "แล้วเรื่องมัธยมในเมือนเป็นยังไงบ้าง แต่วางใจเถอะ มันจะไม่เกิดเรื่องนั้นขึ้นมาอีกแล้วล่ะ' ฉันเองบอกให้แม่ของฉันไปติดต่อโรงเรียนมัธยมปลายชั้นนำของเมืองให้แล้ว ถ้าเรื่องเรียบร้อยแล้วคุณก็สามารถพาหยูเซียวเซียวไปรายงานตัวได้เลย ส่วนเรื่องงานของคุณที่คณะกรรมการชุมชน ถ้าฉันได้กลับฉันจะไปจัดการเรื่องนี้ให้”
หยูเหมยเซียวถอนหายใจ “ฉันเชื่อใจคุณ”
“หือ คุณเชื่อใจผมใช่ไหม”
"ใช่!" น้ำเสียงเป็นบวกมาก
ดงซูบินดูอารมณ์ดีขึ้น “สำหรับคุณฉันสามารถช่วยเหลือได้ตลอด เพราะคุณคือพี่สาวหยูของฉัน”
"……ไม่ถึงขนาดหรอก."
"ไม่ต้องเจียมเนื้อเจียมตัวหรอก"
"ป่าวสักหน่อย.",
ดงซูบินยิ้มและนึกถึงอะไรบางอย่างขึ้นได้ก่อนที่จะแสดงสีหน้าที่ดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ“แล้วเรื่องนั้นล่ะคุณจำอะไรได้บ้างหรือยัง?”
"เรื่องอะไร?"
“พ่อแม่แท้ๆของคุณ”
ดูเหมือนหยูเหมยเซียวจะเงียบไปสักพัก และในตอนท้ายหยูเหมยเซียวก็พูดว่า "ฉัน ฉันยัง..."
ดงซูบินพูดอ้อมๆว่า: “เราคงหนีความจริงไปไม่ได้ เราได้ทำการระบุพ่อแม่และลูก ไม่ผิดอย่างแน่นอนหลิวเฉินหลง และ เซียวอัน ไม่ผิดแน่ ลองคิดดูอีกที... คุณเข้าใจที่ฉันหมายถึงใช่ไหม? ฉัน รู้ว่าคุณประหม่าเล็กน้อยสิ่งที่สามารถแก้ไขได้มักจะแก้ไขได้และนี่เป็นสิ่งที่ดีการได้เจอครอบครัวอีกครั้ง มีอะไรให้ไตร่ตรองอีก เอาล่ะ คุณจะลองพิจารณาด้วยตัวเอง สุดท้ายแล้วคุณต้องตัดสินใจให้ได้ก่อน ฉันเองก็ได้แนะนำคุณ แต่ก่อนอื่นคุณต้องทำความเข้าใจกับหยูเซียวเซียวก่อน ต้องทำให้หยูเซียวเซียวพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงนี้ เธอเป็นหลานสาวของหลิวซู่เอ๋อ เธอเองก็มีสิทธิ์ที่จะรู้เรื่องนี้ ยังไงก็ควรพิจารณาเอาเอง”
“...ฉันเคยบอกเรื่องนี้กับคุณแล้ว”
“ถ้าคุณเปลี่ยนใจก็โทรหาฉันได้ ฉันจะช่วยติดต่อกับเขาให้”
หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ว่างสายไป ดงซูบินจับเมาส์และเปิดเกมขึ้นมาเล่นอีกครั้ง
ไม่นานหลังจากนั้น ดงซูบินแพ้สี่นัดติดต่อกันและคะแนนก็ลดลงเรื่อยๆ เขาหงุดหงิดเวลาเล่น เขาออกจากเกมและเอนหลังพิงเก้าอี้
ดูเหมือนดงซูบินจะเบื่อกับชีวิตแบบนี้
เลขาธิการสำนักงานเขต! ตอนนี้เราทำอะไรอยู่กันแน่จะนั่งเล่นเกมอยู่เช่นนี้จริงๆหรอ? มันจะมีอะไรอย่างอื่นให้ทำไหมนะ!
ดงซูบินรู้สึกว่าเขาต้องหาอะไรทำ เนื่องจากไม่มีงานอะไรแล้วจึงหันกลับไปศึกษาพลังพิเศษของเขาเพิ่มเติม เขาเปิดพจนานุกรมออกมาไล่อักษร เค, พี, หรือแม้แต่จะคำว่าย้อนกลับ นอกเหนือจากคำสั่งพวกนี้ยังจะมีคำสั่งอื่นซ่อนอยู่อีกหรือไม่? ดงซูบินจำได้ชัดเจนมากว่าเขาเคยอ่านพจนานุกรมจากด้านหน้าไปข้างหลังจากหลังมาข้างหน้า แต่เมื่อเขาพบคำว่า“ย้อนกลับ(REVERSE)” เขาจึงอ่านมันซ้ำอีกครั้ง กล่าวคือ ดงซูบินไม่ได้อ่านคำว่าย้อนกลับเพียงครั้งเดียว เขาสังเกตว่าเขาจะต้องอ่านคำพวกนั้นถึงสองครั้งถึงจะสามารถใช้พลังพิเศษนั้นได้ ดงซูบินคิดเกี่ยวกับมัน บางทีอาจเป็นเพราะเขาเสียสมาธิในครั้งแรก ดังนั้น ดงซูบินจึงหยิบพจนานุกรมภาษาอังกฤษ – ภาษาจีนขึ้นมาทันที
จะทำยังไงให้พบพลังพิเศษใหม่กันนะ?
หรือว่าฉันจะต้องอ่านพจนานุกรมใหม่อีกครั้งอย่างตั้งใจ?
เมื่อ ดงซูบินคิดถึงมันก็ทำให้เขาขนลุกขึ้นมาทันที เขาเชื่อว่าไม่มีใครในโลกที่สามารถจดจ่ออยู่กับการอ่านพจนานุกรมเล่มหนาและไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ นี่เป็นงานที่น่าเบื่อจริงๆ เว้นแต่คุณจะอ่านหนังสือวันละนิด แต่ดงซูบินเกรงว่าอาจจะต้องใช้เวลาถึงสองเดือนถึงจะอ่านจบ และดงซูบินไม่ได้มีเวลาว่างมากขนาดนั้น? ยิ่งกว่านั้น เขาอ่านพจนานุกรมซ้ำแล้วซ้ำเล่ามันก็ยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อยๆ
ยังคงต้องใช้วิธีการแบบเก่าในการเลือกคำบางคำที่อาจจะช่วยให้เขาหาคำสั่งได้ง่ายขึ้น
ดงซูบินคิดอยู่ครู่หนึ่ง คราวนี้เขาตัดสินใจที่จะใช้วิธีซับซ้อนกว่าครั้งที่แล้ว เพียงแค่ลองใช้คำที่เกี่ยวข้องกับเวลา ลองเสี่ยงโชค
ตัวพี คือเวลายังคง ตัวเค คือเวลากลับมา แล้ว...
เริ่ม? คำตรงข้ามพลังพิเศษของเขา? ไม่ ไม่มีผลลัพธ์อะไรเกิดขึ้น
ทุกอย่างยังเหมือนเดิม
? มันไม่ได้ผลอย่างงั้นหรอ? ดูเหมือนการกระทำนี้จะไม่ประสบความสำเร็จ
ไม่นานมานี้ เพื่อศึกษาสิ่งนี้ ระดับภาษาอังกฤษของ ดงซูบินได้ก้าวหน้าไปอย่างก้าวกระโดด ซึ่งดีกว่าตอนที่เขาอยู่ในวิทยาลัยมาก คำศัพท์ส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้ในพจนานุกรม และเขาต้องไปที่สำนักงานเพื่อทดสอบ กับ.
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง
ไม่มีอะไรเลย ดงซูบินพยายามอ่านหลายร้อยคำแต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
ดงซูบินหยิบบุหรี่ครึ่งซองเล็ก ๆ ออกมา โอ้ ส่วนใหญ่เพราะเขาไม่รู้ว่ามีคำสั่งใหม่หรือไม่ ดังนั้นดงซูบินจึงไม่ได้ตั้งสมาธิกับทุกคำศัพท์ แต่ถ้าเขาไม่ได้จดจ่อกับคำศัพท์นั้นตรงๆล่ะ ทันใดนั้น ตาของ ดงซูบินก็ตกลงไปที่รีโมทคอนโทรล ดงซูบินไม่รู้ว่ายังไง จู่ๆ เขาก็นึกถึงคำที่มักเขียนบนรีโมทคอนโทรลดีวีดี เอฟเอฟ นี่คือความหมายของการกรอไปข้างหน้า ส่วนชื่อเต็มของภาษาอังกฤษ...คือเร่งไปข้างหน้า(Fast-Forward)
สิ่งนี้สัมพันธ์กับเวลาด้วย ตรงกันข้ามกับ ย้อนกลับ(REVERSE)
ดงซูบินจัดการทดสอบและคิด ตั้งสมาธิ และทุบใช้คำว่า FF ด้วยบุหรี่ทันที!
ดูเหมือนสิ่งที่ไม่คาดคิดจะเกิดขึ้น!
เกือบจะชั่วพริบตา บุหรี่**** ในมือดูเหมือนจะกลายเป็นสารตะกั่ว หมดไฟ และถูกเผาไปที่มือของดงซูบิน!
เห้ย!
ดงซูบินถอนหายใจอย่างแรงก่อนจะพูดคำว่าเอฟเอฟอีกครั้ง!
ฉากนี้ทำให้ ดงซูบินถึงกับตกตะลึง ที่เห็นภาพของบุหรี่หายไปในชั่วพริบตา อย่างน้อยมันก็จะไหม้เป็นเวลาสิบหรือยี่สิบนาที เป็นผลให้มันจะเผาไหม้ออก สิ่งนี้ตรงกันข้ามกับปรากฏการณ์ทางตรรกะ ดงซูบินสามารถสรุปได้ว่าเขาสามารถใช้พลังในการเร่งความเร็วของกระแสเวลาได้ และแน่นอนว่า เมนูอ่านจะตรวจสอบเวลาที่เหลือซึ่งน้อยกว่าเวลาที่บันทึกไว้ล่วงหน้าเป็นวินาที! นี่เป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับ การย้อนกลับอย่างงั้นหรอ? การย้อนกลับเป็นเวลาที่จะถอยวัตถุที่ระบุ และเอฟเอฟ คือการเร่งกระแส เวลาที่ให้เร็วขึ้นกับวัตถุที่ระบุ! ?
อย่างงั้นต้องลองอีกครั้ง!
จู่ๆ ดงซูบินก็ตั้งสมาธิ ลุกขึ้นและมองหาสิ่งของในบ้าน และในที่สุดก็ได้นาฬิกาพร้อมปฏิทินในมือ เขาตั้งสมาธิไปที่สิ่งของเหล่านั้นในทันที!
ฟูบ!
ในชั่วพริบตา เข็มวินาทีในนาฬิกาก็วิ่งออกไปอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วที่ยากจะมองด้วยตาเปล่า เข็มนาทียังเดินเร็วมาก แต่เข็มชั่วโมงค่อยขยับ
ฉากนี้ทำให้ดงซูบินไม่รู้ว่าเขาควรจะรู้สึกอย่างไรดี?
แต่เขาไม่ลังเล หรือเขาจดจ่อไปที่ของสิ่งนั้น
สิบนาที...
สามสิบวินาที...
ใกล้จะถึงนาทีแล้ว!
พลังการเร่งเวลาถูกหยุด!
ดงซูบินถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันใดนั้นก็ถือนาฬิกาเพื่อดูวันที่ในการใช้การเร่งเวลาใช้เวลาที่เหลือของนาที นาฬิกาเพิ่งเดินไปข้างหน้าหนึ่งวัน และก้าวไปยี่สิบสี่ชั่วโมง เท่ากับการย้อนกลับหนึ่งวินาทีเท่ากับการย้อนเวลา เวลาของการเร่งเวลานั้นไม่ได้มากมายเท่ากับการย้อนเวลา และแย่กว่านั้นถึงหกสิบเท่า แต่พวกมันทำงานบนวัตถุชิ้นเดียว แต่ใช้เวลานานกว่าการย้อนกลับมาก
มันหมายความว่าอะไร?
ใช้พลังงานและเวลาที่เหลืออยู่เท่าเดิม เหตุใดเวลาถอยและเคลื่อนวัตถุแต่ละชิ้นจึงไม่เท่ากัน?
หรือเพราะพลังนี้เชื่อมโยงกับอดีต ดังนั้น พลังงานที่จำเป็นในการถอยวัตถุจึงน้อย? อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ ดังนั้นพลังงานที่จำเป็นสำหรับวัตถุที่จะเร่งเวลานั้นมากกว่าการถอยกลับ?
หรือมีฟังก์ชันคำนวณอะไรไหม?
ไม่มีอะไรที่เป็นตัวระบุชี้ชัด?
ดงซูบินไม่เข้าใจจริงๆ แต่เขาเข้าใจเพียงว่าเขาพบพลังใหม่ของเขาแล้วคือการ - เอฟเอฟ หรือ การเร่งเวลา!