290 - สายเลือดที่ผิดปกติ
290 - สายเลือดที่ผิดปกติ
โรงพนันทะเลสาบหยกตั้งอยู่ริมฝั่งทะเลสาบขนาดใหญ่ มีศาลาปลูกปลูกไว้กลางแม่น้ำ ศาลาซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางต้นไม้โบราณ ล้อมรอบด้วยความเขียวชอุ่มและมีหมอกปกคลุม
จากที่นั่นเสียงสวรรค์ของพิณก็ดังออกมา เสียงนั้นชำระจิตใจและทำให้ผู้คนผ่อนคลายโดยไม่รู้ตัว
แม้ว่าจะถูกแยกจากกันด้วยร่มเงาสีเขียวทุกคนก็เกิดมโนภาพว่าหญิงสาวที่งดงามคนหนึ่งกำลังเล่นพิณในศาลาที่อยู่ห่างไกล
หัวใจของเย่ฟ่านสั่นสะท้าน การบรรลุของบุคคลนี้ไม่ธรรมดา ไม่ต่ำกว่าฮั่วอวิ๋นเฟยใกล้กับอาณาจักรตำหนักเต๋า!
ใช่ เสียงของพิณมีพลังวิเศษที่จะติดอยู่ในจิตใจ
ในขณะนี้ปลาในทะเลสาบทั้งหมดรวมตัวกันท่ามกลางน้ำใสที่ด้านหน้าศาลา พวกมันแกว่งหัวและหางราวกับว่าพวกมันกำลังเต้นรำ ดื่มด่ำไปกับเสียงเพลง
“แม้ว่านางจะไม่ใช่สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกที่ข้าเห็น แต่นางก็ยังคงเป็นบุคคลที่น่าทึ่ง” เย่ฟ่านกล่าวอย่างลับๆในใจ
“สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกมาแล้วจริงๆ” ชายชราคนหนึ่งอุทานด้วยสีหน้าตื่นเต้น
เย่ฟ่านมองย้อนกลับไปและพบว่าไม่ใช่ใครอื่นนอกจากชายชราที่มีกลิ่นอายพิเศษซึ่งเคยสนทนากับพวกเขา
“พวกท่านรู้ได้ยังไง” เอ้อหรงจื่อเดินไปข้างหน้าเพื่อถาม
ชายชราหลายคนหน้ามืดและไม่มีใครสนใจเขาเลย พวกเขาเพียงพูดกับตัวเองเท่านั้น
“สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกมีชื่อเสียงในดินแดนรกร้างตะวันออก ตัวตนของนางนั้นข้าเกรงว่าจะดึงดูดเด็กหนุ่มที่มีพรสวรรค์มากมาย”
“ข้าเพิ่งเห็นเด็กเหลือขอจากตระกูลเจียงและดินแดนศักสิทธิ์แสงโชติช่วง”
“ใช่ได้ยินมาว่าโจรตัวน้อยสองสามตัวก็วิ่งมาที่นี่เช่นกัน ไอ้สารเลวพวกนี้ยังคิดที่จะขโมยสตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกกลับไป มารดามันไม่กลัวความตายจริงๆ”
“ทะเลสาบหยกนั้นมีความพิเศษเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นยุคสมัยใดก็ไม่มีใครต้านทานเสน่ห์สตรีศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาได้”
เห็นได้ชัดว่าชายชราสองสามคนเหล่านี้มาจากภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา เย่ฟ่านแอบดีใจที่เขาไม่ได้ทำให้ฝ่ายตรงข้ามขุ่นเคืองและผู้อาวุโสเหล่านี้ไม่สนใจคำพูดของเอ้อหรงจื่อแน่ๆ
ในเวลาเดียวกัน เย่ฟ่านก็ประหลาดใจเมื่อได้ยินคำกล่าวของชายชราสองสามคนเหล่านี้ เสน่ห์ของสตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ
"ดิงดอง."
เสียงพิณครั้งสุดท้ายในที่สุดก็จบลง
ประตูไม้ของศาลาที่หันหน้าไปทางทะเลสาบถูกผลักเปิดออก หญิงงามหลายคนเดินออกมาเป็นแถว คนสุดท้ายเหมือนแสงจันทร์ที่ปกคลุมร่างกายของนาง
นางเหมือนดอกไม้เซียนที่ล่องลอยอยู่บนท้องฟ้า ร่างกายของนางมีหมอกสีขาวปกคลุมทำให้ผู้คนไม่สามารถมองเห็นใบหน้าที่แท้จริงของนางได้
“พวกเจ้ามาทำอะไรที่นี่” ใครบางคนข้างๆเขาอย่างประชดประชัน
เย่ฟ่านรู้สึกอ่อนล้าและไม่ได้คาดหวังว่าชายชุดม่วงจะเดินกลับเข้ามาอีกครั้ง
“นี่คืออาณาเขตของนิกายชิงเซี่ยหรือไม่ ถ้าไม่ใช่พวกเจ้าทุกคนควรหุบปากได้แล้ว” เย่ฟ่านกวาดตามองพวกเขา
“ดี ดี ดี เจ้าจะมีแรงพูดเฉพาะตอนนี้เท่านั้น อีกสักครู่แรงทั้งหมดของเจ้าจะถูกใช้ไปในการกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด” ผู้คนที่อยู่ถัดจากชายชุดม่วงต่างก็หัวเราะอย่างเย็นชา
เย่ฟ่านไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับผู้คนในนิกายชิงเซี่ย เขานำหวังซู่และเอ้อหรงจื่อไปด้านข้างและยืนอยู่ในระยะไกล
ผู้ที่มีสถานะรอบเมืองผิงเอี๋ยนล้วนมาที่นี่หมดแล้ว ในขณะเดียวกันยอดฝีมือจากมหาอำนาจต่างๆล้วนแฝงตัวมาที่นี่มากมายเช่นกัน
และตอนนี้เย่ฟ่านตกตะลึงเป็นอย่างมากเมื่อพบใครบางคน ตู้เฟย!
“แย่แล้วเจ้าบัดซบนี่ก็มาด้วย” เย่ฟ่านอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว หากเขาถูกตู้เฟยพบเห็นฝ่ายตรงข้ามจะต้องป่าวประกาศเรื่องที่ไม่เข้าท่าอะไรออกมาอย่างแน่นอน
ตู้เฟยและคนหนุ่มสาวสองสามคนยืนอยู่ด้วยกัน คนหนึ่งมีนิสัยแข็งกร้าว อีกคนอยู่ไม่สุขเล็กน้อยเมื่อประกอบกันเข้าจะเห็นได้ว่าพวกเขาเป็นลูกหลานของโจรผู้ยิ่งใหญ่กลุ่มนั้นอย่างแน่นอน
“ชายชราสองสามคนบอกว่าโจรตัวน้อยก็มาด้วยจะต้องเป็นพวกเขาแน่ๆ” เย่ฟ่านขยับเท้าและออกจากทิศทางนั้น
เขาไม่ต้องการที่จะถูกคนปากใหญ่นั้นพบเห็น มิฉะนั้นจะมีปัญหามากมายเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
เมื่อมีคนเหล่านั้นมาที่นี่ก็มีแนวโน้มว่าสถานที่แห่งนี้จะเกิดความปั่นป่วน อย่างน้อยที่สุดตู้เฟยก็ไม่ใช่คนที่จะอยู่เฉยๆได้
"สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกมาที่เมืองผิงเอี๋ยน ข้าสงสัยว่ามีเบื้องหลังอะไรซ่อนอยู่ในเรื่องนี้กันแน่?"
"มันยากที่จะพูด ทะเลสาบหยกไม่ค่อยติดต่อใครธุระของพวกเขามีหรือที่พวกเราจะรู้ได้"
ฝูงชนคาดเดาและจ้องมองที่ศาลาที่หันหน้าไปทางทะเลสาบ
สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกถูกห้อมล้อมไปด้วยหมอกควันและมองไม่เห็นใบหน้าที่แท้จริงของนาง แต่ยิ่งมีสิ่งนี้กีดขวางผู้คนมากมายก็ยิ่งอยากเห็นหน้านางมากยิ่งขึ้น
“ผู้หญิงคนนี้แข็งแกร่งมาก!”
เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจในกลิ่นอายของเต๋าที่กระจัดกระจายออกมารอบข้าง เขาคิดว่าเรื่องนี้ต่างหากที่น่าสนใจมากกว่าใบหน้าของนาง
สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกให้ความรู้สึกที่พิเศษมาก ทั้งร่างกายและเสียงของนางนั้นพร่ามัวและค่อนข้างไม่จริงราวกับอยู่ไกลในเมฆบนท้องฟ้า
ในขณะนั้นก็มีหินต้นกำเนิดก้อนใหญ่หลายก้อนถูกผลักออกมาด้วยรถเข็นและถูกจัดเรียงอยู่ด้านหน้าศาลา
"ทุกท่านสามารถตรวจสอบหินเหล่านี้ได้อย่างละเอียด หากผู้ใดสามารถมองเห็นความผิดปกติของพวกมันได้จะมีรางวัลจากพวกเรามอบให้" สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกส่งเสียงเบาๆทำให้ผู้คนหลงงมงาย
“แค่ฟังเสียงก็ทำให้มึนเมา ถ้าข้าสามารถแต่งงานกับนางได้ ข้าจะไม่เสียใจเลยในชีวิตนี้” ปากใหญ่ตู้เฟยเริ่มก่อความวุ่นวายอย่างรวดเร็ว
ไม่ไกลนักชายชราไม่กี่คนที่เย่ฟ่านเคยเห็นก็หัวเราะเบาๆ
“โจรน้อยพวกนี้อยากจะมาก่อปัญหาจริงๆ”
“พวกเขาไม่กล้าหรอก ผู้อาวุโสสูงสุดของทะเลสาบหยกกำลังติดตามอยู่”
“ทะเลสาบหยกรุ่นนี้มีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม และเป็นการยากที่จะหาคู่ต่อสู้ในรุ่นเดียวกัน ด้วยความแข็งแกร่งนี้เพียงพอที่จะปกครองทั้งภาคเหนือแล้ว”
ผู้คนมากมายรุมล้อมมองดูก้อนหินเหล่านั้น ทุกคนต้องการเห็นความลึกลับบางอย่าง
เย่ฟ่านยืนนิ่ง เขากลัวว่าผู้คนจากตระกูลจี้และดินแดนศักสิทธิ์แสงโชติช่วงจะปรากฏตัวด้วย หากเขาถูกค้นพบคงเป็นเรื่องยากที่เขาจะเอาตัวรอดได้
“เหมือนมีอะไรเรียกข้า” เอ้อหรงจื่อสับสนเล็กน้อย
“มันเป็นภาพลวงตาที่ทำให้ร่างกายรู้สึกไม่สบายเลือดไหลเวียนเร็วขึ้น” หวังซู่ก็มีสีหน้าสับสน
เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจในใจและพูดว่า “พวกเจ้าก็รู้สึกถึงมันได้อย่างนั้นหรือ?”
“ใช่ เหมือนคุ้นเคยและแปลกมาก” หวังซู่อธิบายอย่างระมัดระวัง
“ข้ารู้สึกว่ามันมาจากหินก้อนที่เก้า” เอ้อหรงจื่อจ้องไปที่ก้อนหินริมทะเลสาบด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย
“อย่าส่งเสียง!”
หัวใจของเย่ฟ่านขยับ เขาได้ยินท่านปู่ห้ากล่าวว่าหวังซู่และเอ้อหรงจื่อมีสายเลือดที่ผิดปกติ บางทีมันอาจจะเป็นการตระหนักรู้ทางจิตวิญญาณ
เย่ฟ่านฝึกตำราต้นกำเนิดสวรรค์โดยไม่มีความรู้สึกพิเศษใดๆ แต่ทั้งสองคนนี้กระสับกระส่ายและรู้สึกไม่สบายใจ ซึ่งทำให้เขาประหลาดใจอย่างมาก
"ไม่ มันเป็นเพราะว่าข้ายังศึกษาตำราต้นกำเนิดสวรรค์ไม่เชี่ยวชาญ ไม่เช่นนั้นข้าจะสัมผัสได้อย่างแน่นอน แต่ยังไงวันนี้ก็ต้องเข้าไปดูให้ได้"
เย่ฟ่านก้าวถอยหลังจากนั้นจึงใช้ทักษะลึกลับในการทำให้โหนกแก้มของเขาสูงขึ้นในขณะเดียวกันรูปร่างของเขาก็เปลี่ยนไป นั่นรวมไปถึงกลิ่นอายที่พิเศษเฉพาะตัวของเขาด้วย
“มันจะอยู่ได้ไม่นานนัก แต่มันควรจะสามารถปกปิดได้ในตอนนี้”
เอ้อหรงจื่อและหวังซู่ที่อยู่ด้านข้างตะลึงงัน พวกเขาอ้าปากค้างและต้องการพูดอะไรบางอย่าง แต่เย่ฟ่านหยุดพวกเขาและพูดว่า
"พวกเจ้าค่อยตามข้าไปในภายหลัง อย่าให้ใครรู้ว่าพวกเราเป็นกลุ่มเดียวกัน"
คนสองคนพยักหน้าและแยกตัวเข้าไปในฝูงชน
ตู้เฟยปากใหญ่ก็เข้ามาใกล้ เขาสังเกตรอบๆหินทั้งเก้าเป็นเวลานานแล้วถามว่า
“เทพธิดาทะเลสาบหยก ถ้าข้าสามารถมองเห็นความผิดปกติของมันข้าจะได้รับรางวัลอะไร?”
"เจ้าจะได้รับเชิญให้ไปพักในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยก" ศิษย์หญิงของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกตอบ
“ปู่ของข้าไม่สามารถหยุดคิดเกี่ยวกับมันได้ เขามักจะพูดคุยเกี่ยวกับทะเลสาบหยกว่าเป็นสถานที่ที่ดี แต่ข้าไม่กล้าไป ข้ากลัวว่าถ้าไปถึงที่นั่นข้าจะกลายเป็นนักโทษที่ไม่สามารถออกมาได้อีกตลอดกาล”