An:บทที่ 4 ตั๊กแตนขับจั๊กจั่นนกขมิ้นรออยู่ด้านหลัง!

An:บทที่ 4 ตั๊กแตนขับจั๊กจั่นนกขมิ้นรออยู่ด้านหลัง!

"ติ๊ง! โฮสต์ล่าหนอนสีเขียวเลเวลต่ํา 1 ตัว ได้รับค่าประสบการณ์ +1 แต้มวิวัฒนาการ +0! ”

"ติ๊ง! ตรวจพบว่าค่าประสบการณ์ของโฮสต์เต็ม ขอแสดงความยินดีกับระดับโฮสต์ที่เลื่อนระดับเป็นระดับ 1 ขั้นต่ํา! ”

......

"ในที่สุดมันก็ไม่ใช่เลเวล 0 แล้ว!"

โจวเฮ่าที่กําลังกินแมลงสีเขียวตัวน้อยอยู่บนกิ่งไม้และพูด

เขาพ่นใยตาข่ายบนกิ่งไม้นี้มาสองวันเต็มๆ ระหว่างนั้นเขาล่าแมงมุมระดับต่ํา 2 ตัว ยุงบินระดับต่ํา 1 ตัว และหนอนเขียวระดับต่ํา 4 ตัว ในที่สุดก็ได้ค่าประสบการณ์เพียงพอที่จะอัพเลเวลและอัพเป็นเลเวล 1 ระดับต่ํา!

หลังจากอัพเกรดโจวเฮ่ารู้สึกว่าร่างกายของเขาใหญ่ขึ้นเล็กน้อย!

ร่างกายของเขาใหญ่พอๆกับมดดําตัวใหญ่ที่ถูกเขาฆ่าโดยไม่ได้ตั้งใจ!

เมื่อร่างกายใหญ่ขึ้น จิตใจก็ขยายใหญ่ขึ้น

โจวเฮ่าปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม้และมองขึ้นไปบนท้องฟ้าสีฟ้าและคิดว่า

"ถ้าวันหนึ่งบิดาผู้นี้ฆ่าเสือดาวเพลิงนั่น ฮี่ฮี่..."

คิดไปคิดมา เขาก็เงียบอีกครั้ง

เมื่อมองไปยังป่าที่ไม่มีที่สิ้นสุด สัตว์อสูรนับร้อยตัวก็ถอนหายใจ "เมื่อไหร่ข้าจะได้เป็นจ้าวอสูร..."

บนกิ่งก้านของใบไม้ที่ปกคลุมด้วยใบไม้ที่เขียวชอุ่ม ร่างกายเล็กๆ ของโจวเฮ่ามีความฝันอันยิ่งใหญ่ซ่อนอยู่

กี่~

เสียงจักจั่นดังมาจากในป่า

เมื่อได้ยินเสียงจักจั่น ดวงตาของโจวเฮ่าก็สว่างขึ้น "ใช่! มีแมลงที่ไม่กินเนื้อ ข้าสามารถจับแมลงพวกนี้ได้! ”

เขาตบหัวตัวเองและแอบด่าตัวเองว่าโง่เกินไป เขาน่าจะคิดแต่แรกๆว่าไปล่าพวกกินพืชพวกนั้นสิ!

เมื่อได้ยินเสียงจักจั่น โจวเฮ่ามั่นใจว่าบนต้นไม้ของเขามีจักจั่นอย่างน้อย 5-6 ตัว!

แม้ว่าจักจั่นจะมีขนาดใหญ่กว่ามด แต่พวกมันไม่กินมด ซึ่งช่วยลดความเสี่ยงของการล่าของโจวเฮ่า

มันง่ายกว่าการล่าแมงมุมและหนอนเขียวเพราะแมงมุมสามารถกินมดได้ และหนอนสีเขียวไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นพิษและปลอดสารพิษ ความเสี่ยงในการล่ายังคงสูง

หลังจากเดินขึ้นลงบนกิ่งไม้ที่อยู่พักหนึ่ง ในที่สุดเขาก็พบจักจั่นตัวแรก

แต่ด้านหลังจักจั่นตัวนี้ ยังมีสัตว์อีกตัวที่ไม่ขยับเขยื้อนตัวหนึ่ง ยืนตัวแข็งทื่อ ทั้งร่างเขียวขจี มือเป็นเคียว!

ตั๊กแตนจ้องจับจักจั่น!

เมื่อโจวเฮ่าเห็นตั๊กแตนที่แขนของมันเป็นเคียวขนาดใหญ่ หัวใจของเขาก็เต้นแรงอย่างช่วยไม่ได้

เขาต้องการที่จะล่าตั๊กแตนตัวนี้!

แต่การล่าตั๊กแตนไม่ใช่เรื่องง่าย?

ตั๊กแตนตําข้าวเป็นนักล่าชั้นนําในโลกของแมลง เคียวคู่นั้นช่างเป็นเคียวเกี่ยวชีวิตของมัจจุราชจริงๆ!

มันแข็งแกร่งกว่าแมงมุมหรืออะไรทำนองนั้น!

โจวเฮ่าเป็นมดจะเป็นคู่ต่อสู้ได้อย่างไร?

"ตั๊กแตนจ้องจับจักจั่นโดยไม่คาดคิด นกขมิ้นเฝ้ามองอยู่ด้านหลัง นี่เป็นเรื่องบังเอิญอย่างนั้นหรอ?" โจวเฮ่ามีแผนการล่านับไม่ถ้วนผุดขึ้นมาในใจของเขา

แม้ว่าเขาจะเป็นมด แต่เขามีความได้เปรียบมากกว่าแมลงเหล่านี้นั่นคือภูมิปัญญาของมนุษย์!

เหตุผลที่มนุษย์สามารถยืนอยู่บนจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหารเป็นเพราะภูมิปัญญาสูงกว่าสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ?

"ตั๊กแตนตัวเก่ง วันนี้ข้าจะมาท้าล่าเจ้า!" โจวเฮ่ายิ้มอย่างชั่วร้าย เขาคิดหาวิธีที่จะล่าตั๊กแตนตำข้าวตัวนี้แล้ว

แม้ว่าพี่ตั๊กแตนจะเก่งมาก แต่ยังไงเจ้าก็ต้องอยู่ในโลกแมลงเท่านั้น และบิดาผู้นี้ก็เคยอยู่ในโลกมนุษย์!

โจวเฮ่าปีนขึ้นไปบนกิ่งไม้บนหัวของตั๊กแตนก่อน จากนั้นเขาพ่นใยแมงมุมออกมา และห้อยลงมาจากกิ่งไม้และแขวนตัวอยู่ข้างหลังตั๊กแตนจากนั้นเขาก็ไม่ขยับเขยื้อนและรอเวลาที่ดีที่สุดในการล่า

เพราะตั๊กแตนตำข้าวเป็นเหมือนลูกศรที่อยู่บนสายธนู มันระมัดระวังมาก ถ้าโจวเฮ่าโจมตีมันในตอนนี้ เขาจะต้องถูกฆ่าโดยตั๊กแตนตำข้าวอย่างแน่นอน!

ดังนั้นเวลาที่ดีที่สุดในการล่าน่าจะเป็นตอนที่ตั๊กแตนตําข้าวใช้เคียวขนาดใหญ่เพื่อจับจักจั่น เมื่อไม่มีเวลาที่จะสนใจการบุกรุกของสิ่งภายนอกเขาโจมตีอีกครั้งและพ่นใยเพื่อพันธนาการและฆ่าตั๊กแตนตําข้าวในการโจมตีเพียงครั้งเดียว!