885-886

1/10

Ep.885

“ทำไมเจ้าพวกนี้ถึงไม่ยอมหนี?” ฉีมู่เฟิงอุทานด้วยความแปลกใจ

ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา พวกเขาล้างเมืองในทวีปเต่าเขียวไม่นับไม่ถ้วน และได้กลายเป็นมารร้ายในสายตาของชาวเต่าเขียวไปแล้ว

ที่ผ่านมาไม่ว่าจะเจอชาวเต่าเขียวกี่ตัว พวกมันทั้งหมดล้วนเตลิดหนีด้วยความสิ้นหวัง ทว่าชาวเต่าเขียวตรงหน้า พวกมันไม่เพียงไม่หลบหนี แต่กลับทำท่าทีราวกับต้องการขัดขืน

เป็นครั้งแรกเลยที่พวกเขาเจอเรื่องแบบนี้

เรื่องนี้ต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่ สถานการณ์นี้ได้กระตุ้นความระมัดระวังของพวกซูเฉิน

ซูเฉินไม่รีบร้อนสังหารหมู่เหมือนที่ผ่านๆมา แต่สายตาเขากลับจ้องมองไปยังรูปปั้นทั้งสี่ตัวแทน

หลังจากกวาดสายตามองจนทั่ว เขาก็หันมาถามนกสำรวจว่า “เสี่ยวซุ่น สัญญาณอันตรายของนาย มาจากรูปปั้นหินทั้งสี่นี่ใช่รึเปล่า?”

“ไม่ผิดแล้ว” นกสำรวจพยักหน้า กล่าวต่อว่า “เจ้านาย ในความรู้สึกของข้า พวกมันทั้งหมดราวกับยังมีชีวิตอยู่ ไม่ดูเหมือนคนตายเลย”

ได้ยินแบบนั้น ทุกคนในรถต่างตกตะลึง

ประติมากรรมหินทั้งสี่ยังมีชีวิตอยู่ ทว่าดูยังไงก็ไม่ใช่หุ่นเชิด

ซูเฉินครุ่นคิดพักหนึ่ง ตัดสินใจลงจากรถ  ตรงไปยังรูปปั้นหินทั้งสี่

เมื่อเหล่าเต่าเขียวเห็นซูเฉินเดินเข้ามา ทั้งหมดถอยหลังด้วยความหวาดกลัว

เป้าหมายหลักของซูเฉินคือรูปปั้นหินทั้งสี่ สำหรับพวกเต่าเขียวเหล่านั้น เขาไม่สนใจเลย

เมื่อเดินเข้าไปจนอยู่ห่างจากรูปปั้นหินราวๆ 50 เมตร เขาก็หยุดฝีเท้า ตะโกนขึ้นเสียงว่า “อย่ามัวแต่หลบๆซ่อนๆ โผล่หัวออกมา!”

“มนุษย์! เจ้าต้องการสังหารพวกเราทั้งหมดจริงๆน่ะหรือ? จะไม่ยอมเหลือทางรอดให้เผ่าเต่าเขียวของพวกเราเลย?”

ระหว่างนั้นเอง เสียงชราภาพกังวานไปทั้งหุบเขา และคนที่เอ่ยปากคือหนึ่งในสี่รูปปั้นหิน

นี่รูปปั้นหินสามารถพูดได้?

อู๋หยาจื่อและคนอื่นๆต่างรู้สึกสับสน

ซูเฉินหรี่ตาลงและกวาดมองไปยังรูปปั้นหินที่เอ่ยปาก หัวเราะเบาๆและกล่าวว่า “เป็นชาวเต่าเขียวที่ฆ่าเผ่ามนุษย์ของฉันก่อน แล้วทำไมฉันจะฆ่าพวกแกบ้างไม่ได้?”

“มนุษย์! จะทำอะไรต้องมีความพอดี แม้เผ่าเต่าเขียวของพวกเราจะเป็นฝ่ายผิด แต่ก็ได้จ่ายด้วยราคาที่แสนสาหัสแล้ว ข้าหวังว่าเจ้าจะยอมเลิกราแต่เพียงเท่านี้”

รูปปั้นหินอีกชิ้นเอ่ยปากออกมาเช่นกัน

ซูเฉินมุ่ยปาก  กล่าวเหยียดหยาม “แกบอกให้เลิกราฉันก็ต้องยอมเลิกรางั้นหรอ?”

“เช่นนั้นเจ้ายังต้องการอะไรอีก?”

รูปปั้นหินตัวที่สามคำรามด้วยความโกรธเคือง

“ลบล้างเผ่าเต่าเขียวของพวกแกให้หายไปจากโลกใบนี้!”

สิ้นประโยค รังสีสังหารพลันลุกฮือจากร่างซูเฉิน ฟุ้งกระจายไปรอบบริเวณ ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา

เขาพอจะเดาได้แล้ว ว่ารูปปั้นหินทั้งสี่นี้น่าจะเป็นการดำรงอยู่ในระดับบรรพชนเก่าแก่ของเผ่าเต่าเขียว และเป็นไปได้ว่าอาจมีฐานฝึกตนในระดับเทวะ

แต่แล้วไง?

ซูเฉินสังหารระดับเทวะไปตั้งเท่าไหร่แล้วในช่วงที่ผ่านมา

“รังแกกันมากไปแล้ว!”

รูปปั้นหินตัวที่สามโกรธจัด มันคำรามใส่ซูเฉิน

ซูเฉินเฝ้ามองอย่างสงบ แสยะยิ้มหยัน “พวกแกมันก็แค่ไอ้เต่าเฒ่า! ถ้าฉันรังแกพวกแกแล้วมันจะทำไม?”

“ว๊าาากกกกก!”

รูปปั้นหินตัวที่สามแผดเสียงด้วยความโกรธ หันไปหารูปปั้นหินตัวแรกแล้วตะโกนว่า “หัวหน้า ให้พวกเราสู้กับมันเถอะ!”

“หุบปาก!”

รูปปั้นหินตัวแรกตวาดดุ หันไปหาซูเฉินและกล่าวว่า “มนุษย์ พวกเราสามารถจ่ายด้วยบางสิ่งบางอย่างเป็นการชดใช้แก่เจ้าได้!”

“ยอมชดใช้มันก็ดี แต่บอกไว้ก่อนฉันไม่สนใจสมบัติธรรมดา” ซูเฉินกระชากเสียงเย็น

รูปปั้นหินตัวแรกถามอย่างฉุนเฉียว “เจ้าต้องการอะไร?”

ซูเฉินหรี่ตาลง เอ่ยอย่างไม่แยแสว่า “หินพลังงานขั้น 10 หนึ่งร้อยก้อน หรือหัวใจจักรกล 100 ดวง ไม่งั้นก็สมบัติที่มีมูลค่าเทียบเท่า แล้วฉันจะลองพิจารณาดู”

ไม่ว่าจะเป็นหินพลังงานขั้น 10 หรือหัวใจจักรกล ล้วนเป็นสิ่งล้ำค่า

อย่าว่าแต่ร้อยก้อนเลย แค่นำออกมาก้อนเดียวก็ไม่สามารถทำได้แล้ว

ซูเฉินอ้าปากทีดั่งสิงโตตะกละ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่มีความคิดที่จะประนีประนอมกับเผ่าเต่าเขียว เพียงแค่หยอกล้อพวกมันเล่นเท่านั้น

2/10

Ep.886

“หัวใจจักรกล 100 ดวง …”

รูปปั้นหินตัวแรกขบกรามแน่น เอ่ยพึมพำ ทันใดนั้นรังสีฆ่าฟันอันบ้าคลั่งระเบิดออกมาจากตัวมัน

แคร่ก แคร่ก แคร่ก …

ภายใต้เสียงปริร้าว ร่างใหญ่แตกออกเป็นเสี่ยงๆ หลังจากก้อนหินใหญ่ร่วงลงมา  ก็เผยให้เห็นชาวเต่าเขียวตัวยักษ์ที่มีความสูงมากกว่า 10 จั้ง

ในเวลาเดียวกัน รูปปั้นหินอีกสามตัวก็เริ่มเกิดการสั่นสะเทือน หินตามร่างกายของพวกมันเริ่มปริร้าวและแตกออก เผยให้เห็นร่างที่แท้จริง

ชาวเต่าเขียวทั้งสี่ตัว บนร่างของพวกมันล้วนแผ่กลิ่นอายอันน่าเกรงขาม

บ่งบอกชัดเจน ว่าทั้งหมดล้วนเป็นการดำรงอยู่ระดับเทวะ

ซูเฉินหรี่ตาตั้งใจมอง แต่แล้วจู่ๆเขาก็ต้องเลิกคิ้วขึ้น เอ่ยพึมพำว่า “นินจาเต่า?”

ชาวเต่าเขียวเบื้องหน้าทั้งสี่ ทุกตนล้วนมีผ้าพันรอบศีรษะ หัวหน้าถือคาตานะคู่ ตัวต่อมาถือกระบองยาว ตัวที่สามถือมีดสั้นคู่ที่ดูเหมือนสามง่าม ตัวสุดท้ายถือกระบองสองท่อน

ช่างน่าทึ่งที่พวกมันเหมือนกับการ์ตูนฝรั่งเรื่อง [Teenage Mutant Ninja Turtles] ที่เขาเคยดูในชีวิตที่แล้วเลย

ซูเฉินถึงกับอ้าปากค้าง เอ่ยเบาๆว่า “นี่พวกแกคิดจะสู้กับฉัน?”

การดำรงอยู่ระดับเทวะถึงสี่ตน กำลังรบย่อมไม่อาจมองข้าม กระนั้น มันก็ยังไม่เพียงพอเมื่ออยู่ต่อหน้าซูเฉิน

ชาวเต่าเขียวที่ถือคาตานะคู่กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “มนุษย์ ออกไปจากที่นี่ซะ แล้วพวกเราจะไม่ถือสาเจ้า!”

ไม่ถือสาฉัน?

ซูเฉินแค่นเสียงหัวเราะ  กล่าวประชดประชัน “ฆ่าพวกแกสี่ตัว สำหรับฉันแล้วมันไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ”

“หัวหน้า เขามันบ้าไปแล้ว ให้พวกเราลงมือเถอะ!”

ชาวเต่าเขียวที่ถือกระบองยาวแทบทนไม่ไหวอีกต่อไป

“งั้นก็อย่ามัวแต่ยืนนิ่งซี่ รีบลงมือซักที” ซูเฉินคอยยั่วโมโหพวกมัน

“ฆ่า!”

ชาวเต่าเขียวที่ถือคาตานะคู่กัดฟัน ร้องคำรามด้วยวความโกรธ

เจตนาเดิมของมัน ไม่ได้ต้องการต่อสู้กับซูเฉิน เพราะท้ายที่สุดแล้ว พวกมันเคยได้ยินคำร่ำลือเกี่ยวกับพลังของซูเฉินมาก่อน นอกจากนี้ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง นั่นคือเหตุผลที่พวกมันยอมอยู่ในสภาพรูปปั้นหิน ก็เพื่อยืดชีวิตต่อไป

หากกระเทาะหินออก พลังชีวิตของพวกมันจะระเหยออกไปอย่างรวดเร็ว

กระนั้น ซูเฉินอาละวาดหนักข้อเกินไป คอยพูดจายั่วโมโหพวกมันตลอดเวลา

ขณะเดียวกัน ทางฝั่งซูเฉิน ต่อให้พวกมันไม่กล้าลงมือจริงๆ ซูเฉินก็ยังไม่คิดปล่อยพวกมันไป

ชาวเต่าเขียวทั้งสี่ตนกระโจนเข้าสังหารซูเฉินในคราเดียว

ซูเฉินยื่นมือออกไปและสั่นมันเบาๆ ทันใดนั้นแสงสีทองสว่างวาบบนข้อมือเขา ตามมาติดๆด้วงเขมือบทองคำ ต้นหลิววัชระ และหงส์เพลิงถูกเรียกออกมา

สัตว์เลี้ยงวิญญาณขั้น 10 ทั้งสามตัวพุ่งออกไป

ภายใต้การให้สัญญาณของซูเฉิน พวกมันกระจายกันไปไล่สังหารชาวเต่าเขียวในหุบเขา

ส่วนฉีมู่เฟิงและคนอื่นๆก็ถูกเรียกออกมาเช่นกัน โดยไม่ต้องได้รับคำสั่งจากซูเฉิน ทั้งหมดแยกย้ายกันปิดล้อมเผ่าเต่าเขียวทั้งสี่ตน

เห็นยอดฝีมือมากมายปรากฏตัวขึ้น ชาวเต่าเขียวทั้งสี่ตะลึงลานอย่างสิ้นเชิง

ในตอนแรก พวกมันคิดว่าด้วยความแข็งแกร่งของทั้งสี่น่าจะพอสะกดซูเฉินได้ ใครจะทันคิดว่าซูเฉินจะมีผู้ช่วยมากมายขนาดนี้ แล้วอีกอย่างกำลังรบของแต่ละคนก็ไม่ด้อยไปกว่าพวกมันเลย

ในชั่วพริบตาเดียว ทั้งหมดถูกสะกดเอาไว้ได้อย่างสมบูรณ์

“ปล่อยไอ้ตัวที่ถือกระบองยาวให้ฉันจัดการเอง”

ซูเฉินพ่นลมหายใจเย็นชา พุ่งตรงเข้าใส่ชาวเต่าเขียว

ก่อนหน้านี้ เป็นไอ้หมอนี่ที่โวยวายปากมากที่สุด ซูเฉินจึงตั้งใจจะดัดสันดานมัน

บรึ้มมมม!

ท่ามกลางเสียงดังสนั่น เต่าเขียวที่ถือกระบองถูก [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] ทุบเข้าเต็มๆ บนพื้นดินปรากฏหลุมอุกกาบาตยุบตัวลง

ได้เห็นฉากนี้ หัวใจของเต่าเขียวที่ถือคาตานะคู่สั่นสะท้าน

กำลังรบของซูเฉินแข็งแกร่งกว่าที่มันคาดไว้มาก บวกกับยอดฝีมือมากมาย พวกมันไม่มีโอกาสที่จะชนะการต่อสู้ในครั้งนี้ได้เลย

“ช้าก่อน! ข้ายินดีมอบหัวใจจักรกล 50 ดวงเป็นค่าชดใช้!”

เมื่อเห็นสหายถือกระบองกำลังจะถูกซูเฉินฆ่า ภายใต้ความสิ้นหวัง เต่าเขียวคาตานะคู่ร้องตะโกนออกมา

“ทุกคนหยุดก่อน!”

ซูเฉินตะโกน

หัวใจจักรกล 50 ดวง ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ขอแค่มีมัน ก็เพียงพอแล้วที่จะใช้แลกชีวิตของเผ่าเต่าเขียวทั้งสี่ตัวนี้

แน่นอน หากอีกฝ่ายไม่มี นั่นก็แค่ชะลอเวลาตายเท่านั้น และเขาจะทรมานให้พวกมันรู้ซึ้งถึงวลีที่ว่ายอมตายดีกว่ามีชีวิตอยู่!