277 - หญิงงามในต้นกำเนิด
277 - หญิงงามในต้นกำเนิด
“ทำไมจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ถึงไม่สังหารพวกเขาเมื่อกว่าแสนปีก่อน เขากำลังจะทำอะไร จางจี้เย่เรียกสถานที่แห่งนี้ว่าภูเขาจักรพรรดิ และคนอื่นๆเรียกมันว่าภูเขาปีศาจ มีอะไรซุกซ่อนอยู่ในเรื่องนี้หรือไม่?”
หลังจากหยุดครุ่นคิดเย่ฟ่านก็ไม่ถอยหนีในทันที ตามที่เจียงไท่ซูบอก อันตรายยังไม่มาถึงจริงๆ บางทีเขาอาจจะก้าวไปข้างหน้าได้บ้าง เขาตัดสินใจจะไม่ถอยกลับจนกว่าจะถึงที่สุด
ลึกลงไปไม่กี่ร้อยจ้างในภูเขาสีม่วง ชุดหินบนร่างของเขาเต็มไปด้วยแสงจ้าปรากฏขึ้น หัวใจของเขาสั่นไหวในทันใด มีต้นกำเนิดสวรรค์หรือไม่?
ถ้ำลึกนำไปสู่เหมืองโบราณที่เปิดอยู่ เมื่อเขามาถึงที่นี่ ชุดหินของเขายังคงบานสะพรั่งไปด้วยแสงสว่าง มีดหินและจานดาราก็มีสีแปลกๆไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง
"นี่คือ ...... ปราณต้นกำเนิดที่หนาแน่นมาก!" เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจ ต้องมีต้นกำเนิดจำนวนมากในเหมืองโบราณแห่งนี้
พลังเรียกหาของปีศาจอยู่ในอีกทิศทางหนึ่ง ไม่ใช่ในเหมืองโบราณแห่งนี้ และเขาก้าวไปข้างหน้าด้วยความมั่นใจและกล้าหาญ
คราวนี้ต้องใช้ระยะทางมากกว่าสองหรือสามลี้กว่าจะถึงความลึกของเหมือง ข้างหน้าเขามีไฟและรัศมีศักดิ์สิทธิ์ปรากฏอยู่อย่างชัดเจน
เย่ฟ่านอ้าปากค้างทันที เขาเห็นหญิงสาวที่งดงามน่าทึ่ง ราวกับดอกบัวไร้ที่ติที่ถูกปิดผนึกไว้
ด้านหน้ามีต้นกำเนิดขนาดใหญ่ซึ่งสูงถึงสองวาซึ่งถูกผนึกไว้ตรงกลางแสงระยิบระยับ
หญิงงามปิดตาแน่น ไม่ขยับเขยื้อนเหมือนเจ้าหญิงนิทรา นี่เป็นภาพที่งดงามสงบสุขอย่างหาที่เปรียบมิได้
หนังศีรษะของเย่ฟ่านรู้สึกเสียวซ่า ในตอนที่รู้ว่าต้นกำเนิดปิดผนึกสิ่งมีชีวิตบางชนิดไว้เขาก็หวาดกลัวมากพอแล้ว ตอนนี้ยิ่งมาเห็นด้วยตาของตัวเองมันยิ่งทำให้เขาทำอะไรไม่ถูก!
ความคิดแรกของเขาคือการถอยก่อนที่อีกฝ่ายจะตื่น เขาต้องรีบออกไปจากที่นี่
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้รู้สึกถึงความผันผวนของอันตรายเหมือนกับเช่นรัศมีปีศาจที่อยู่ในภูเขาสีม่วง แต่ถึงจะอย่างนั้นเย่ฟ่านก็ยังเตรียมตัวเพื่อจะหนีออกจากที่นี่ตลอดเวลา
เขามองไปที่ร่างในต้นกำเนิดยักษ์ และสิ่งแรกที่เขาจ้องมองคือมือหยกที่เรียวยาวของนาง เขาไม่มีวันลืมภาพแกะสลักที่เขาเห็นในอุโมงค์เหมืองอย่างแน่นอน
หนึ่งแสนปีที่แล้วเมื่อจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ทรงปราบปรามสิ่งมีชีวิตโบราณ มือหยกเรียวยาวได้โผล่ออกมาจากต้นกำเนิดสวรรค์นั้นนุ่มนวลและสวยงามมาก
“มันคล้ายกันเกินไป มือหยกนี้ นิ้วเล็กๆที่เหมือนต้นหอมนี้ก็เช่นกัน” เย่ฟ่านปวดหัวเล็กน้อย
“ข้าจะโชคร้ายหรือเปล่าที่ได้เห็นร่างกายของนางทั้งหมดในคราวเดียว ......” เย่ฟ่านค่อยๆถอยหลัง มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่รู้สึกกังวลและหวาดกลัว
แม้แต่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่องค์นั้นก็ยังต้องใช้อาวุธเต๋าสุดขีดเพื่อปราบปรามสิ่งมีชีวิตในต้นกำเนิดสวรรค์ ดังนั้นแม้ไม่ต้องบอกก็สามารถจินตนาการได้ว่าหญิงสาวคนนี้แข็งแกร่งมากแค่ไหน
เย่ฟ่านถอยห่างออกไปหลายสิบก้าว แต่ต้นกำเนิดยักษ์ยังคงเงียบและไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนจะไม่สามารถขยับตัวได้
“ไม่ แข็งแกร่งอย่างนางจะไม่มีความผันผวนของพลังชีวิตได้อย่างไร” หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ
ในเหมืองโบราณ ปราณต้นกำเนิดนั้นรุนแรง แต่มันไม่มีกลิ่นอายการคุกคามหรือไอสังหารใดๆถูกปลดปล่อยออกมา
“นี่ไม่เหมือนกับปีศาจร้ายแม้แต่น้อย นางเป็นมนุษย์ชัดๆ?” เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจในหัวใจของเขา ผู้หญิงในต้นกำเนิดไม่มีลักษณะของสัตว์ประหลาด เป็นผู้หญิงที่งดงามจนน่าเหลือเชื่อ
“เป็นไปได้ไหมที่นางถูกจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ผนึกไว้เมื่อแสนกว่าปีที่แล้ว”
ถึงตอนนี้เย่ฟ่านไม่มีความกลัวมากนัก เขาเดินเข้าใกล้กับต้นกำเนิด หากหญิงสาวคนนี้ยังมีสติต่อให้เขาคิดหนีก็เป็นไปไม่ได้
หากอีกฝ่ายไร้สติ โอกาสอันยิ่งใหญ่ของเขาก็มาถึงแล้ว ต้นกำเนิดขนาดใหญ่เช่นนี้ คุ้มค่ากับการเสี่ยงชีวิตเข้ามาที่นี่อย่างแน่นอน
เย่ฟ่านหยุดถอยหลังและเดินไปข้างหน้าแทน ในตอนนี้หมอกสีเทาโอบล้อมร่างกายของหญิงสาวไว้ทำให้บางครั้งยากที่จะเห็นใบหน้าของนางอย่างชัดเจน
"นี่ดูไม่เหมือนต้นกำเนิดสวรรค์ในตำนาน ...... "
"แคร่ก"
เท้าของเขาเหยียบกระดูกเย่ฟ่านไม่ได้แปลกใจ แต่สิ่งที่ทำให้เขาหวาดกลัวจนแทบสิ้นสติก็คือที่ด้านหลังของต้นกำเนิดมีสิ่งมีชีวิตตัวหนึ่งนอนอยู่
"อะไรมันจะซวยขนาดนี้'!"
หัวใจของเย่ฟ่านเต้นรัว นี่คือสิ่งมีชีวิตรูปร่างมนุษย์ที่ปกคลุมไปด้วยเกล็ดเงิน ด้านหลังของมันมีปีกสองข้าง ที่ศีรษะของมันมีเขายาวอันหนึ่งและมันมีหกแขน
สิ่งมีชีวิตที่มีเกล็ดทั่วร่างกายส่องแสงสีเงินนอนนิ่งเฉย ร่างกายของมันสูงใหญ่กว่ามนุษย์ปกติเล็กน้อย เส้นเอ็นของมันก็โปนออกมาตามกล้ามเนื้อแสดงให้เห็นถึงพละกำลังอันมากมายมหาศาล
"มันตายแล้ว" เย่ฟ่านถอนหายใจยาว
เขาพลิกมันด้วยมีดหินเพื่อให้หน้าของมันหงายขึ้น ใบหน้าของมันไม่แตกต่างจากมนุษย์แม้แต่น้อย หากไม่มีเกล็ดเล็กๆอยู่บนใบหน้าสิ่งมีชีวิตนี้จะถูกอธิบายว่าเป็นผู้ชายที่หล่อเหลาคนหนึ่ง
ในภูเขาสีม่วงสิ่งมีชีวิตนี้ไม่ได้เป็นเพียงตัวเดียว เพราะความรู้สึกชั่วร้ายที่เขาสัมผัสได้ยังคงมีอยู่ อย่างน้อยๆก็ต้องมีอีกตัวที่ยังมีชีวิตอยู่อย่างแน่นอน
เย่ฟ่านพบแผ่นศิลาหักถูกกดไว้ใต้ร่างสิ่งมีชีวิตสีเงิน เมื่อนำเศษชิ้นส่วนพวกมันมาเรียงต่อกันก็จะเป็นคำว่า "ผู้บุกรุกต้องตาย" ส่วนที่เหลือนั้นแยกไม่ออก
เย่ฟ่านตื่นตระหนกมาก นี่เป็นลายมือมนุษย์ สิ่งมีชีวิตโบราณนั้นตายเพราะเข้ามาที่นี่หรือไม่? หรือมันเป็นองครักษ์ของหญิงสาวที่อยู่ในต้นกำเนิด?
เมื่อมองเข้าไปใกล้ ๆจะเห็นว่าสิ่งมีชีวิตสีเงินตัวนี้คล้ายกับถูกต้นกำเนิดก้อนใหญ่ที่ปิดผนึกหญิงสาวคนนี้บดขยี้เข้ากับกำแพงจนเสียชีวิต
"มันตายเพราะต้นกำเนิดก้อนนี้ "
เย่ฟ่านยืนขึ้นและสำรวจต้นกำเนิดขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างหน้าเขาซึ่งสูงสองวาและเกรงว่าจะมีน้ำหนักหลายพันจิน
ต้นกำเนิดชิ้นนี้ถึงแม้ว่าจะมีสีสันแต่ก็ไม่ใช่ต้นกำเนิดสวรรค์จริงๆ มันเป็นเพียงต้นกำเนิดที่มีความบริสุทธิ์สูงมากเท่านั้น แต่ปริมาณดังกล่าวเขาก็ไม่เคยได้ยินว่ามีใครครอบครองมากมายถึงขนาดนี้
“ชุดหินบนตัวของข้ากำลังเบ่งบานด้วยสีที่ต่างออกไป ......” เมื่อเข้าใกล้ต้นกำเนิดเกราะและส่วนอื่นๆในร่างกายของเขาจะกะพริบอยู่ตลอดเวลา
เย่ฟ่านเดินไปรอบๆต้นกำเนิดและพบว่ามีรอยแตกเล็กน้อยซึ่งมีลักษณะคล้ายกับรูปดาวไถ
“มีชิ้นส่วนของต้นกำเนิดสวรรค์อยู่ภายใน ......” เย่ฟ่านจับมีดหินไว้ใกล้ ๆ และมันก็เบ่งบานด้วยแสงสีทันทีแสดงว่ามีสมบัติหายากอยู่ในบริเวณนี้
“มีคนขุดเอาต้นกำเนิดสวรรค์ที่อยู่ในต้นกำเนิดนี้ออกไปแล้ว?” เขารู้สึกประหลาดใจในใจและเฝ้าดูหญิงสาวในต้นกำเนิดอย่างรอบคอบ
นางสงบสุขมากราวกับติดอยู่ในความฝันชั่วนิรันดร์
เย่ฟ่านถอนหายใจ นี่ควรจะเป็นศพที่เสียชีวิตไปนานแล้ว แม้จะเหมือนจริง แต่ก็ไม่สามารถซ่อนความจริงที่นางไม่มีความผันผวนของพลังชีวิตได้
นี่คือหญิงสาวที่งดงามมากที่สุดเท่าที่เขาเคยพบ แม้ว่านางจะตายไปนานแล้ว เย่ฟ่านก็ยังดดรู้สึกเสียดายไม่ได้ที่หญิงสาวซึ่งมีความงดงามขนาดนี้ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ในโลกได้อีกต่อไป
ทันใดนั้นเย่ฟ่านก็เห็นจี้หยกซึ่งถูกปิดผนึกไว้ในต้นกำเนิดพร้อมกับหญิงสาว ครึ่งหนึ่งของมันซ่อนอยู่ระหว่างข้อมือของนางทำให้เป็นเรื่องยากที่จะมองเห็นได้ชัดเจน
“พวกอสูรโบราณ ...... ชอบเครื่องประดับหยกแบบนี้ด้วยเหรอ?” เขาขมวดคิ้วทุกสัญญาณบ่งบอกว่าสิ่งนี้น่าจะเป็นมนุษย์
ทันใดนั้นหัวใจของเย่ฟ่านก็สั่นสะท้าน เขาเห็นอย่างอื่นในต้นกำเนิดที่ถูกปิดผนึกไว้พร้อมหญิงสาว มีผมสีแดงหลายเส้นล่องลอยอยู่ในต้นกำเนิดขนาดใหญ่ก้อนนั้น
“ผมแดง ......” เย่ฟ่านร่างกายสั่นสะท้านด้วยความกลัว
ในคืนที่บรรพบุรุษคนแรกของตระกูลจางหายตัวไป ท่านปู่ห้ากล่าวว่ามีลมกรรโชกแรงในคืนนั้น และบรรพบุรุษของเขาก็ได้หายตัวไปพร้อมกับสิ่งมีชีวิตที่มีผมสีแดง
“เด็กน้อยที่อยู่ด้วยกันกับปรมาจารย์สวรรค์ต้นกำเนิดสวรรค์ก็กลายเป็นคนเสียสติและพูดแต่เพียงคำว่า ผมสีแดง”
เมื่อคิดถึงสิ่งเหล่านี้ เย่ฟ่านก็ตัวสั่นโดยไม่สามารถควบคุมได้ เมื่อเขาเข้ามาในภูเขาสีม่วงเขาได้เห็นชื่อของยอดฝีมือถูกเขียนทิ้งไว้มากมายในจำนวนนั้นมีผู้หญิงเพียงไม่กี่คน
“นี่อาจจะเป็นศพของหยางยี่ สตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกเมื่อหลายปีก่อน ......?”
เย่ฟ่านไม่ได้เคลื่อนไหวแต่เดินถอยหลังสองสามก้าวและค้นหาอย่างระมัดระวังในเหมืองโบราณแห่งนี้เพื่อค้นหาเบาะแสบางอย่าง
ในไม่ช้าเขาก็พบลายมือบนกำแพงเหมืองที่เขียนว่า “จางจี้เย่แสดงความอาลัย”
“พันปีก่อน บรรพบุรุษของตระกูลจางมาที่นี่เช่นกัน!” หัวใจของเย่ฟ่านสว่างขึ้น เขารู้สึกว่ามันดูเหมือนอยู่ไม่ไกลจากตำราต้นกำเนิดสวรรค์