AC 469: คุณค่า ฟรี

AC 469: คุณค่า

“ผู้บัญชาการ ทำไมท่านถึงมาที่นี่? นายท่านอยู่ที่ไหน” เยอร์ถาม

“นายท่านและท่านหญิงตามหลังข้า” ออซซิคกล่าว เขาชี้ไปทางด้านหลังของเขาตามแนวทแยงมุม

“เจ้าสามารถไปดูตัวเอง ข้าไม่ไปกับเจ้า นายท่านให้บทเรียนกับข้าทุกครั้งที่มีโอกาส ข้าไม่ต้องการมองหาปัญหาด้วยตัวเอง”

เยอร์มองไปรอบๆ และพบว่าไม่มีใครอยู่รอบตัวพวกเขา ยกเว้นแบล็คอีเลฟเว่น ข้างหลังเขา เขากล่าวว่า “ผู้บัญชาการ วันนั้น…”

เยอร์รู้สึกว่าเขาเป็นหนี้คำอธิบายของออซซิค เพราะมันเกี่ยวข้องกับออซซิค เมื่อเขาล้อมบาร์ เยอร์ได้รับการเลื่อนตำแหน่งตามคำแนะนำของออซซิค และปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นพี่น้องกัน เขายุ่งอยู่กับการจัดการในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เขาไม่สามารถผ่อนคลายได้ตลอดเวลาจนถึงขณะนี้ แต่ถ้าเขารออีกสักสองสามวัน คำอธิบายของเขาจะดูไร้ความหมาย

“เจ้าไม่จำเป็นต้องอธิบาย ข้ารู้”ออซซิค ตบ เยอร์บนไหล่และยิ้ม

“ไม่ขอรับ ผู้บัญชาการ ให้ข้าอธิบาย” เยอร์พยายามอธิบายทันที

“ข้าได้รับคำร้องเรียนจากทหารรับจ้างว่ามีคนทำร้ายเขาในบาร์โดยไม่มีเหตุผล ข้าพร้อมที่จะสืบสวนที่บาร์ แล้วแบล็คอีเลฟเว่น ก็มาหาข้า ข้าไม่รู้ว่ามันไม่ใช่บาร์ธรรมดาจนถึงตอนนั้น ผู้บัญชาการ ท่านสนิทกับคนในบาร์มาก ข้ากังวลว่าพวกเขาจะสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่ไม่ดีและทุกคนจะหนีไป หากข้าแจ้งให้ท่านรู้ว่าข้ากำลังไป ถ้าเกิดเรื่องนั้นขึ้น ข้ากลัวว่าท่านอันเฟย์ จะโกรธเคือง”

"ข้ารู้ เจ้าไม่จำเป็นต้องอธิบาย ข้าบอกว่าข้ารู้” ออซซิคส่ายหัวขณะยิ้ม

“อันที่จริง ข้าไม่ได้เก่งมาก แต่ข้าเก่งในการประเมินผู้คน ใช่เราเป็นสหายกันมานานแล้ว ข้าจะไม่รู้จักเจ้าได้อย่างไร เจ้าจำไม่ได้ว่าเมื่อข้าต้องการขอความช่วยเหลือจากโมร่ามาช เจ้าบอกข้าว่ามันผิดที่จะขอความช่วยเหลือจากผู้อื่น เจ้าบอกว่าไม่ว่าเราจะขอความช่วยเหลือจากใคร คงไม่ดีไปกว่าการมีอิสระของเราเอง แล้วตอนนี้ล่ะ? ข้าผิดหรือเปล่า”

เยอร์เงียบไปครู่หนึ่งแล้วยิ้ม “ท่านกล่าวถูก ข้าผิดไป”

“นั่นคือเหตุผลที่ข้าห้ามไม่ให้เจ้าอธิบายให้ข้าฟัง ข้ารู้ว่าเจ้าอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจ” ออซซิคกล่าว

“ผู้บัญชาการ ย้อนกลับไปในตอนนั้น ท่านรู้หรือไม่ว่าท่านอันเฟย์  จะทำสำเร็จครั้งใหญ่ในวันต่อๆ ไป” เยอร์ยิ้ม

"ไม่ ข้าจะเป็นผู้พยากรณ์ ถ้าเป็นกรณีนี้ ข้าเพิ่งรู้ว่าท่านอันเฟย์  เก่งมาก เขาไม่ใช่คนใจร้ายและไม่ยอมให้อภัย ดังนั้น…” ออซซิคกล่าว

“เจ้ากล่าวแบบนี้ถึงข้าหรือ”อันเฟย์ ผลักประตูเปิดและเดินเข้ามา

“เจ้าเกลียดข้าที่ลงโทษเจ้าด้วยแส้เล็กน้อยหรือ?”

ซูซานนาตามอันเฟย์และยิ้ม นางเข้าใจอันเฟย์เป็นอย่างดี ถ้าอันเฟย์ ยังคงล้อเล่นกับออซซิค แสดงว่าเขายังคงปฏิบัติต่อออซซิค เป็นพี่ชายที่ไว้ใจได้ ถ้าเขาผิดหวังในตัวออซซิค อันเฟย์ก็จะทำตัวสุภาพกับออซซิคแทน

“นายท่าน ข้าไม่กล้า” ออซซิคกล่าวอย่างขมขื่น

“เจ้าสองคนมาที่นี่ทำไม”อันเฟย์ มองขวานสีเงินวาววับในขณะที่เขากล่าว เขาถอนหายใจ อันเฟย์ รู้สึกเหงาที่ไม่มีคู่ต่อสู้ซ้อมต่อสู้ด้วย เขาไปหาซูซานนาทันทีหลังจากที่ได้รับขวานคืนจากฮาแกน เขาต้องการตรวจสอบพลังของขวาน หลังจากพุ่งจู่โจมหนึ่งครั้ง ซูซานนาปฏิเสธที่จะฝึกต่อสู้กับเขา แน่นอน ซูซานนาไม่ต้องกังวลว่าจะทำร้ายอันเฟย์ นางสนใจเกี่ยวกับดาบของนาง ขวานของอันเฟย์ มีพลังที่จะฟันทุกอย่าง หากซูซานนาอยู่ในการต่อสู้และชนะอยู่ที่นั่นชั่วขณะหนึ่ง ดาบของนางก็ถูกทำลายอย่างแน่นอนไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

แบล็คอีเลฟเว่นก้าวไปข้างหน้าและกล่าวอย่างเงียบ ๆ “นายท่าน โปรดยกโทษให้ข้าด้วย ปัญหาเกี่ยวกับผู้ตรวจตรามีความสำคัญมากจนข้าต้องส่งข่าวกลับไปยังเมืองศักดิ์สิทธิ์โดยไม่ได้รับอนุญาตจากท่าน”แบล็คอีเลฟเว่น มีโอกาสขออนุญาตจากอันเฟย์ แต่เขาไม่ได้ทำ ถ้าเขาขออนุญาตจากอันเฟย์ แต่อันเฟย์ ไม่อนุญาตให้เขาส่งข่าวกลับไปที่เมืองศักดิ์สิทธิ์ เขาจะต้องถูกทำลาย อย่างน้อยตอนนี้เขายังมีโอกาสได้ลอง

“คุ้มไหมที่เจ้ารายงานให้ข้าฟัง” อันเฟย์ตกใจ

“ฮะ…”แบล็คอีเลฟเว่น ไม่รู้จะตอบอย่างไร

“ข้ากล่าวเมื่อวานนี้ว่าการกำจัด ไมนอส มันไม่ใช่แค่เป้าหมายของผู้ตรวจตรา แต่ยังเป็นของข้าด้วย นี่คือจุดมุ่งหมายร่วมกันของคนฉลาดทุกคนในทวีปแพน เจ้าควรแจ้งให้จักรพรรดิของเรารู้เกี่ยวกับเรื่องนี้”อันเฟย์ กล่าว

แบล็คอีเลฟเว่นคิดว่าอันเฟย์ จะโกรธหรืออย่างน้อยก็สงสัยเขาเพราะเห็นได้ชัดว่าแบล็คอีเลฟเว่น ทำงานให้กับทั้งจักรพรรดิและอันเฟย์ เขาไม่สามารถซ่อนปัญหาใหญ่เช่นนี้จากอันเฟย์ ได้ ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะรับผลที่ตามมาหลังจากที่เขารายงานต่อจักรพรรดิ

หลังจากได้ยินสิ่งที่อันเฟย์ กล่าว เขาก็รู้สึกโล่งใจ

“ใช่ เยอร์กังวลมากไไป”อันเฟย์ มองเขาและยิ้ม

“ข้าสังเกตว่าเจ้าสองคนสนิทสนมกันมาก พวกเจ้าอยู่ด้วยกันตลอดเวลาไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน”

เยอร์ไม่รู้ว่าเขาควรจะร้องไห้หรือหัวเราะดี “สนิทสนม” ไม่ควรเป็นคำที่อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างแบล็คอีเลฟเว่น กับเขา มันฟังดูไม่ถูกต้อง เขาแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินเพราะมันมาจากปากของอันเฟย์

“นายท่าน ตามรายชื่อในหนังสือ หลังจากการวิเคราะห์อย่างละเอียด เราไม่พบว่าพวกเขามีอะไรที่เหมือนกัน หากต้องมีอย่างใดอย่างหนึ่ง ทั้งสองก็มีอายุยืนยาว”

"อายุยืน?"อันเฟย์ วางขวานกลับเข้าไปในแหวนมิติของเขาและตกอยู่ในห้วงความคิด

"ใช่ ยกตัวอย่างสาวใช้ที่เก็บสมุดบันทึก: นางบ่นในสมุดบันทึกสองสามรายการล่าสุดที่นางมองไม่เห็นสิ่งต่าง ๆ อย่างชัดเจนหลังจากวันเกิดครบรอบ 90 ปีของนาง นางยังหลอกตัวเองอยู่สองสามครั้งหลังจากนั้น ซึ่งพิสูจน์ได้ว่านางมีชีวิตอยู่มานานกว่า 90 ปี” เยอร์กล่าว

“อันเฟย์ เจ้าคิดว่าผู้ตรวจตราพวกนั้นจะทำงานร่วมกับเจ้าไหม? พวกเขาภูมิใจมาก” ซูซานนาถามด้วยเสียงต่ำ

อันเฟย์ส่ายหัว “ข้าไม่รู้ อันที่จริง ข้ายังไม่มีแผนเฉพาะเจาะจงใดๆ เลย ข้าแค่จะไปกับกระแสในตอนนี้ ถ้าพวกเขาสามารถตัดสินใจเข้ามาในสหพันธ์ของเราได้ ข้าจะรับพวกเขาไปอย่างแน่นอน หากเราสามารถทำงานร่วมกันแทนที่จะให้พวกเขาเข้าร่วมสหพันธ์ของเรา มันจะเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับเราอยู่ดี”

“ถ้าพวกเขาเล่นเกมกับเจ้าล่ะ” ซูซานนาถาม

“เล่นเกม? คิดว่าข้าจะถูกเอาเปรียบหรือ?” อันเฟย์ยิ้ม

“เจ้านายและความกล้าหาญของพวกเขาในช่วงหลายพันปีที่ผ่านมาประทับใจข้า ซึ่งเป็นเหตุผลที่ข้าพยายามทำงานกับพวกเขา หากพวกเขาละทิ้งโอกาสสุดท้ายนี้ ไม่มีอะไรจะมาฉุดรั้งข้าไว้ได้ พวกเขาเคยโจมตีเจ้ามาก่อน ตอนนี้ข้ากำลังพยายามทำงานกับพวกเขา อันที่จริงข้าไม่รู้สึกดีเกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้าพวกเขาเล่นเกมกับข้า มันก็เป็นอย่างที่ข้าต้องการ”

“อันเฟย์ อย่าคิดถึงข้าเลย” ซูซานนากล่าวอย่างอ่อนโยน

“ถ้าไม่มีพวกเขา ข้าคงไม่มีโอกาสได้เจอเจ้า บางทีข้าควรจะขอบคุณพวกเขาสำหรับสิ่งนั้น” ซูซานนากล่าว

“ขอบคุณพวกเขา? พวกเขาสมควรได้รับคำขอบคุณอย่างไร”อันเฟย์ ดูเย็นชา

“ไม่ว่าเราจะทำงานร่วมกันหรือต่อสู้ด้วยกัน ข้าจะต้องได้ในสิ่งที่ข้าต้องการ”

"เจ้าต้องการอะไร?" ซูซานนาถามด้วยความแปลกใจ

“ไมนอสเป็นคนดีมาก” อันเฟย์กล่าวช้าๆ

“ด้วยความช่วยเหลือของวงล้อแห่งโชคชะตา เขาได้รับสิ่งดีๆ มากมาย รวมถึงประสบการณ์ บทเรียน และพระธาตุจากบรรพบุรุษ ข้าจำได้ว่าเมื่อ ฮุ่ยเหว่ยเห็นมัน เขาโกรธมาก เขาบอกว่าเขาได้ค้นหาพระธาตุมากมาย แต่ไม่พบสิ่งใดที่เป็นประโยชน์ พวกเขาทั้งหมดว่างเปล่าโดย ไมนอส”

“ทั้ง ฮุ่ยเหว่ยและ ไมนอส ไม่ใช่คนเดียวที่รู้เรื่องพระธาตุ” เยอร์กล่าว “คนอื่นอาจเอาไปได้”

“เราไม่รู้ว่ามีใครอีก แต่เรารู้ว่า ไมนอส มี”อันเฟย์ กล่าว

“มันพิสูจน์ว่าข้าเดาถูก ไม่เช่นนั้นเขาจะกลายเป็นนักบุญ สิ่งของของเขาไม่ได้มีประโยชน์กับข้ามากนัก แต่เป็นแรงบันดาลใจอย่างมาก อย่างไรก็ตาม สำหรับพวกเจ้า พวกเขาอาจจะเป็น…”

ก่อนที่อันเฟย์ จะกล่าวจบ ทุกคนก็รู้สึกหัวใจเต้นเร็ว อันเฟย์ หมายความว่าความสามารถในการต่อสู้ของพวกเขาจะดีขึ้นหรือไม่หากพวกเขามีสิ่งเหล่านี้

“นายท่าน เมื่อวานท่านบอกว่ามรดกส่วนใหญ่หายไปในการต่อสู้ ข้าก็คิดว่าอย่างนั้น หลายคนอยู่ในระดับอาวุโส แต่ไม่มีใครที่มีพลังระดับสูงสุด สิ่งของเหล่านั้นจะมีประโยชน์ต่อเราเพียงใด” เยอร์ถาม

“พวกมันเคยมีพลังเวทมนตร์มาก่อนหรือไม่” อันเฟย์ถาม

“น่าจะใช่” เยอร์กล่าว

“ดังนั้น แม้ว่ามรดกของพวกเขาจะสูญหายไป แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าสิ่งของของพวกเขาจะไม่มีคุณค่า”อันเฟย์ กล่าวช้าๆ

“บางทีพวกเขาอาจจะไม่เข้าใจหรือไม่รู้ว่าสิ่งเหล่านั้นมีค่าเพียงใด”

“ข้าเห็นด้วยกับนายท่าน”แบล็คอีเลฟเว่น กล่าวอย่างตื่นเต้น

ในเมืองไวโอเล็ตที่ห่างไกลเมืองภูเขาขาว ได้อยู่ในความโกลาหล เออร์เตอร์จากไปโดยไม่มีเหตุผล ซึ่งกลายเป็นข่าวที่น่าตื่นเต้นในเมืองนี้

เจ้าเมืองคนก่อนป่วยอยู่บนเตียง ไม่มีผู้นำในเมือง โชคดีที่มีคนสองคนที่อยู่ในตำแหน่งสูงในเมือง คนหนึ่งคือนิยา อีกคนคือนางสาวชสลลี นิยาเป็นลูกสาวของ จ้าวจอมเวทย์ ซาอูล และชาลลี เป็นน้องสะใภ้ของอันเฟย์ พวกนางสามารถหมุนรอบเมืองได้หากต้องการ

แม้ว่านิยา และชาลลี จะไม่เคยมีประสบการณ์ในการจัดการเมืองเลย แต่พวกนางก็ต้องรับช่วงต่อ นิยาทำได้ดีกว่าชาลลีเล็กน้อยในการจัดการงาน นางไม่ได้มีแผนเฉพาะ แต่นางใช้คำสั่งของนางว่า “ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม”

“แม้ว่าเจ้าจะต้องขุดค้นทั้งเมือง” “อย่างอื่น” และคำกล่าวอื่นๆ ที่มีพลัง

ถ้าอันเฟย์และคนอื่นๆ อยู่ที่นั่น พวกเขาอาจจะพบว่านิยาทั้งตลกและน่ารัก อย่างไรก็ตาม นางจริงจังกับงานนี้มาก การลาดตระเวนกับกองทหารไม่ได้คิดแบบเดียวกับอันเฟย์

ในที่สุดเออร์เตอร์ ก็ฟื้นมา เขาค่อยๆลืมตาขึ้น เขาพยายามหันศีรษะไปดูประตูเวทมนตร์ที่อยู่ข้างหลังเขาก่อน เมื่อเขาหันศีรษะกลับไปดูว่ามีอะไรอยู่ข้างหน้าเขา เขาก็ตกตะลึง

เออร์เตอร์ พบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่ในห้องที่สวยงามและใหญ่โต มันคงไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่ามันเป็นวัง ไฟเวทมนตร์นับสิบดวงถูกแขวนไว้บนผนัง ประมาณครึ่งหนึ่งของไฟเวทมนตร์นิรันดร์ได้ดับลง แต่ถึงแม้จะสว่างน้อยกว่าครึ่งหนึ่ง แต่สถานที่นั้นก็สว่างมาก