AC 466: กลอุบาย ฟรี

AC 466: กลอุบาย

“สิ่งที่เรารู้ในตอนนี้คืออลิซเป็นผู้รับผิดชอบสหพันธ์ทหารรับจ้าง” สการ์เล็ตกล่าวพร้อมเอนหลังพิงเก้าอี้

“ข้าไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาถึงเชื่อใจนางมาก แต่ข้าแน่ใจว่าท่านรู้ว่านางทะเยอทะยานเกินกว่าจะดูแลทหารรับจ้างเพียงไม่กี่พันคน ด้วยพลังของสามพลังระดับสูงสุด สหพันธ์ทหารรับจ้าง จะรวมตัวกันเร็วกว่าที่เราคาดไว้มาก ท่านคิดว่าอย่างไร ฝ่าบาท”

เจ้าชายเจอริคนั่งข้าง สการ์เล็ต จ้องมองออกไปในอวกาศ เขาไม่ได้กล่าวอะไรเพราะเขาไม่รู้ว่าจะกล่าวอะไร ถ้าเขาไม่เห็นด้วย เขาจะทำให้ สการ์เล็ต อยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก เขาไม่ต้องการทำอย่างนั้นเพราะนางภักดีต่อเขามาก ถ้าเขาเห็นด้วย มันจะส่งผลต่อสติของเขา เขาเป็นคนหนึ่งที่เสนอให้แต่งงานกับอลิซเพื่อให้แน่ใจว่าจะเป็นพันธมิตรกับกลุ่มทหารรับจ้างเสือแห่งทาวู เขาไม่อนุญาตให้สการ์เล็ตฆ่านาง

“ตอนนี้อันเฟย์ แข็งแกร่งเกินไป” สการ์เล็ต กล่าว

“เขาต่อสู้กับ เดวิเดีย และไม่แพ้… เราไม่สามารถทำอะไรเขาได้ ทั้งซูซานนาและแอนโทนี่เป็นปรมาจารย์ดาบ ซึ่งทำให้พวกเขาตกเป็นเป้าหมายที่ไม่เหมาะสม ซูซานนาอาจเป็นภรรยาของอันเฟย์ แต่การตายของนางไม่ได้ทำอะไรกับสหพันธ์ทหารรับจ้าง แอนโทนี่ได้มอบกลุ่มทหารรับจ้างรุ่งโรจน์ให้กับลูกชายของเขาแล้ว ดังนั้นจึงไม่มีประโยชน์ที่จะฆ่าเขาเช่นกัน ถ้าเราฆ่าทั้งแอนโทนี่และเดวิด… เราก็เสี่ยงที่อันเฟย์จะได้รับผลประโยชน์ และเราจะปล่อยให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นไม่ได้” สการ์เล็ตกล่าว

“เราไม่สามารถใช้พลังระดับสูงสุดได้ ท่านหญิง” ชายคนหนึ่งกล่าวอย่างเงียบ ๆ

“ข้ารู้” สการ์เล็ตกล่าว นางหันไปหาเจ้าชายเจอริคและกล่าวว่า “ซึ่งหมายความว่าเป้าหมายที่ดีที่สุดคืออลิซ”

มือของเจอริคสั่น เขารู้ว่าสการ์เล็ตกล่าวทั้งหมดเพื่อเขา เพื่อพิสูจน์ว่าสการ์เล็ตจะไม่ฆ่าอลิซเพราะความขัดแย้งส่วนตัวของพวกเขา การฆ่าอลิซเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขาในตอนนี้ เขารู้ด้วยว่าสการ์เล็ตตัดสินใจแล้วก่อนการประชุมจะเริ่มขึ้น

“สหพันธ์ทหารรับจ้างยังใหม่อยู่ ซึ่งหมายความว่ายังมีข้อบกพร่องมากมาย กุมาระโกสะ ผู้ทรยศคนนั้นเป็นหัวหน้าทหารรักษาการณ์ของอันเฟย์ แต่อลิซไม่มีผู้พิทักษ์แม้แต่คนเดียว มันง่ายมากที่จะจับนางออกมา”

เจอริคเม้มริมฝีปากของเขา

“อลิซเป็นคนดูแลสหพันธ์นั้นไว้ด้วยกัน” สการ์เล็ตกล่าว

“ทันทีที่นางตาย เมืองจะตกอยู่ในความโกลาหลอันเฟย์ ไม่มีประสบการณ์มากพอที่จะบริหารเมือง ซึ่งหมายความว่าเขาจะถูกผูกติดอยู่กับเมืองภูเขาขาวชั่วขณะหนึ่ง ถ้าเขาอยู่ที่นั่น ซูซานนาก็จะอยู่ที่นั่น แน่นอนว่าแอนโทนี่จะไม่มีวันทิ้งเมืองภูเขาขาว นั่นจะทำให้ชีวิตของเราง่ายขึ้นมาก”

“ได้… ไม่ได้หรือ…” เจอร์ริกสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วกล่าวว่า

“เราเอาชนะพวกเขาในสนามรบไม่ได้หรือ? ข้าไม่ชอบความคิดเรื่องการลอบสังหาร”

“ไม่ชอบหรือ?” สการ์เล็ตกล่าวซ้ำอย่างเย้ยหยัน

"จริงหรือ เชื่อหรือไม่ว่าพวกเขากำลังหาทางลอบสังหารเราอยู่ในขณะนี้”

“สการ์เล็ต!” เจอริคกล่าวด้วยดวงตาเบิกกว้าง

“อย่ากังวลไปเลย ฝ่าบาท” สการ์เล็ตกล่าว

“พวกเขาไม่สามารถสัมผัสข้าได้ อลิซเป็นผู้พิทักษ์ระหว่างอันเฟย์ และคริสเตียน ชาติไม่สามารถมีกษัตริย์สององค์ได้ เมื่ออลิซจากไปอันเฟย์ และคริสเตียน ต้องเผชิญปัญหาทั้งหมดที่อาจเกิดขึ้นเมื่อสองฝ่ายแย่งชิงตำแหน่งใดตำแหน่งหนึ่ง” สการ์เล็ตยืนขึ้นและเริ่มเดินไปรอบ ๆ ห้อง

"นั่นหมายความว่าอย่างไร?"

“นั่นหมายความว่าพวกเขาต้องแบ่งพลังระหว่างพวกเขาสองคน” สการ์เล็ตกล่าว

“ซึ่งจะส่งผลให้เกิดความขัดแย้งมากขึ้น” เจอร์ริกกล่าว

“หนึ่งในนั้นจะได้รับพลังน้อยลงและอารมณ์เสีย พวกเขาจะเกลียดกัน”

“คงไม่หรอก” สการ์เล็ตกล่าวพร้อมส่ายหัว

"พวกเขาเป็นเพื่อนที่ดี ข้าไม่คิดว่าพวกเขาจะเกลียดกัน แต่สิ่งหนึ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ถ้าแยกอำนาจ พวกทหารรับจ้างก็จะเข้าข้างเช่นกัน ที่จะแบ่งสหพันธ์ออกเป็นสองฝ่าย กลุ่มของอันเฟย์ นั้นเต็มไปด้วยทหารรับจ้างที่ทรงพลัง แต่คนชั้นสูงจะไม่มีวันรู้ถึงการต่อสู้ดิ้นรนของชนชั้นล่างและในทางกลับกัน หากทั้งสองฝ่ายทะเลาะกัน ความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่ายจะแตกแยกอย่างแน่นอน ความแตกแยกเกิดขึ้นได้ง่ายและยากที่จะแก้ไข”

“คริสเตียนไม่มีคนของตัวเองใช่ไหม?” เจอริคถาม

“เขาไม่ได้ทำเพราะมันไม่จำเป็น” สการ์เล็ตกล่าว

“สหพันธ์กำลังทำงานอยู่ในขณะนี้เพราะอันเฟย์ และคริสเตียน กำลังทำงานร่วมกัน พวกทหารรับจ้างไม่จำเป็นต้องประกาศความจงรักภักดีต่อหนึ่งในนั้น เพราะไม่จำเป็นสำหรับเรื่องนั้น” สการ์เล็ตหยุดและยิ้มให้เจอริค

“หากความสัมพันธ์ของพวกเขาร้าวฉาน ถ้าทหารรับจ้างรู้ว่าทั้งสองไม่เป็นมิตรเหมือนเมื่อก่อน พวกเขาก็จะเริ่มเลือกข้างและคริสเตียนก็จะมีทหารรับจ้างของเขาเอง”

“อาจจะไม่” แมนตูลี่ กล่าว

“ข้าเคยเห็นพวกเขา พวกเขาสนิทกันเหมือนพี่น้อง แม้ว่าทหารรับจ้างจะถูกแบ่งแยก แต่ข้ามั่นใจว่าอันเฟย์ และคริสเตียน จะหาวิธีแก้ไขความสัมพันธ์ของพวกเขา”

“มิตรภาพสามารถเปลี่ยนแปลงได้ นายท่าน” สการ์เล็ตกล่าว “ตัวอย่างเช่น ท่านกับ บรูซูเรียโน”

แมนตูลี่ขมวดคิ้ว บรูซูเรียโน เคยเป็นสหายสนิทของเขา และพวกดรูอิดกล่าวเสมอว่าตราบใดที่เขาและ บรูซูเรียโน ยังมีชีวิตอยู่ ดรูอิดก็จะมีพลังอีกครั้ง เมื่อเวลาผ่านไป บรูซูเรียโน คิดว่า แมนตูลี่ รุนแรงเกินไป และเขาคิดว่า บรูซูเรียโน ไม่แน่ใจเกินไป มิตรภาพของพวกเขาไม่ได้จบลง

สการ์เล็ตรู้ว่านางต้องทำอะไรเพื่อประโยชน์ของตัวเองและจักรวรรดิของนาง แต่นางไม่รู้ว่าคริสเตียนและอันเฟย์เป็นคนแบบไหน ดูเหมือนคริสเตียนใจดีและซื่อสัตย์ เขาไม่สนใจเกี่ยวกับอำนาจ แม้ว่าอันเฟย์ จะพยายามผลักดันเขาให้อยู่ในตำแหน่งที่มีอำนาจ คริสเตียนก็ไม่เต็มใจ

อันเฟย์ดูเหมือนจะวิเคราะห์สถานการณ์ได้ดี เขารู้จักคริสเตียนและไว้วางใจเขา เขาเคยปฏิเสธมิตรภาพ แต่มิตรภาพที่เขาพัฒนาขึ้นนั้นมีค่าสำหรับเขามากกว่าสิ่งใด

อันเฟย์อาจเป็นคนชั่ว แต่เขาก็ยังมีความดีอยู่ในตัว เขายังคงมีความเมตตาอยู่ในใจ คริสเตียนใจดี แต่เขามีแผน เขาไม่กลัวการวางอุบาย คริสเตียนพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ

“รู้มั้ยว่าต้องทำยังไง” สการ์เล็ตหันไปถามคนในเงามืด

“เมื่อเจ้าไปถึงเมืองภูเขาขาว เจ้าควรลองติดต่อนิสเชียวา” สการ์เล็ต กล่าว “นางจะให้ความร่วมมือ”

“แต่” ชายคนหนึ่งกล่าวอย่างเร่งรีบ

“นางกำลังกล่าวบางอย่าง…สิ่งที่ไม่เหมาะสม นางได้รับความสนใจจากอันเฟย์ และแอนโทนี่ แล้ว ถ้าเราพยายามติดต่อนาง เราก็เสี่ยงที่จะเปิดเผยตัวเอง”

“นิสเชียวาเป็นภรรยาของแอนโทนี่และเป็นแม่ของลูกชายเขา” สการ์เล็ตกล่าว

“นางอยู่ในตำแหน่งที่ค่อนข้างปลอดภัย นางไม่ใช่คนโง่ ตราบใดที่เจ้าระมัดระวัง เจ้าจะสบายดี”

“ขอรับ ท่านแม่ทัพ” ชายในเงากล่าว

“ก็ได้” สการ์เล็ตกล่าวพร้อมกับโบกมือ

“เจ้าออกไปได้แล้ว”

แมนตูลี่ ยิ้มให้ สการ์เล็ต เขาชื่นชมความดื้อรั้นและความฉลาดของนาง ถ้าอลิซตาย อันเฟย์ จะสอบสวน เขาจะทำอย่างไรเมื่อพบว่านิสเชียวา มีส่วนเกี่ยวข้อง? อันเฟย์ ไม่ใช่คนประเภทที่จะปล่อยให้การฆาตกรรมของที่ปรึกษาที่ใกล้ชิดของเขาดำเนินไป แต่ถ้าเขาทำอะไรกับนิสเชียวา มันจะทำลายความสัมพันธ์ของเขากับแอนโทนี่ และ เดวิด