บทที่ 1 เปิดใช้งานระบบ Demihuman!
บทที่ 1 เปิดใช้งานระบบ Demihuman!
ในคุกใต้ดินที่มืดมิด
ไป่หยานตื่นขึ้นและมองดูทุกสิ่งรอบตัวเขาอย่างประหลาด
“ฉันอยู่ที่ไหน”
ใบหน้าของไป่หยานมึนงง
เขาไม่เข้าใจ เขายังคงดื่มและปาร์ตี้กับเพื่อนร่วมงานในวินาทีสุดท้าย เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะได้ Erguotou สักถ้วย เขารู้สึกว่าดวงตาของเขามืดและท้องฟ้ากำลังหมุน เมื่อเขาตื่นขึ้นและเปิดขึ้น ตาเขานอนที่นี่จริงๆ สถานที่ผี
“ฉันผ่านไปไม่ได้ ฉันแค่ดื่มไวน์ขาวอีกสองสามแก้ว จะได้ไม่ตาย”
ไป่หยานดูตกตะลึง “ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่ามันจะเป็นทางข้าม คุณบอกฉันได้ว่ามันไปที่ไหน”
ในไม่ช้า ผู้คุมหลายคนก็เข้ามาและปลดล็อกคุก
ไป่หยานรีบลุกขึ้น
"เข้าไป"
ยามทั้งสองตั้งไป่หยานและพาเขาไปที่ห้องเล็ก ๆ ที่มีเลือดติดอยู่ที่ผนัง
“นี่ บอกฉันทีว่าที่นี่คือที่ไหน ฉันก่ออาชญากรรมอะไร”
ไป่หยานตะโกนซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เขาไม่รู้ว่าตอนนี้สถานการณ์เป็นอย่างไร
“อย่าตะโกน ทุกอย่างเป็นไปตามประสงค์ของดอฟฟี่”
ในมุมมืดที่แสงเทียนสลัวไม่สามารถส่องได้ ร่างที่ไป่หยานคุ้นเคยออกมา
ในเวลานี้ ชายคนหนึ่งสวมหมวกขนสัตว์ที่มีใบหน้าสองเส้นบนใบหน้า
“ดอฟฟี่”
ไป่หยานไม่มีความประทับใจในชื่อนี้เลย “คุณเป็นใคร?”
“ตั้งแต่เจ้าถามก่อนตาย ข้าจะบอกเจ้าด้วยความเมตตาอย่างยิ่ง ข้าชื่อ ไดอาเมนเต้ จำไว้ เจ้าตายในเงื้อมมือของ ไดอาเมนเต้ ผู้ยิ่งใหญ่ นี่คือสง่าราศีของเจ้า”
ไดอาเมนเต้ หัวเราะอย่างบ้าครั่ง
"ไดอาเมนเต้"
ไป่หยานรู้สึกงงงวย แต่ในไม่ช้า ดูเหมือนเขาจะคิดอะไรบางอย่าง รูม่านตาของเขาก็หดตัวลงอย่างกะทันหัน และพูดออกมาดังๆ "ดอฟฟี่ที่คุณบอกว่าคือ โดรฟรามิงโก้ ใช่ไหม"
ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้ชายตรงหน้าเขาจะคุ้นเคยเขาเป็นหนึ่งในผู้บังคับบัญชาสูงสุดของตระกูล ดองกิโฮเต้ ไดอาเมนเต้ผู้นำของ Cube Legion
ในฐานะแฟนตัวยงของ One Piece ไป่หยานเข้าใจเหตุการณ์เดรสโรซ่าที่บรรยายหลายร้อยตอนอย่างแน่นอนไดอาเมนเต้ ตรงหน้าเขาไม่ใช่แค่กลุ่มเสนาธิการของตระกูล ดองกิโฮเต้ ผู้ที่มีความสามารถในการใช้ผลไม้ปีศาจเท่านั้น เขาเป็นหนึ่งในสี่คนที่สนับสนุนตำแหน่งบนของโดฟลามิงโก้ และมีศักดิ์ศรีและอำนาจที่สูงมาก
"ด้วยวิธีนี้ฉันได้ข้ามไปยังโลกของวันพีช"
ไป่หยานบ่น
"ไม่ ปกติแล้วการข้ามโลกจะมีระบบของตัวเองไม่ใช่เหรอ?”
“ระบบของฉัน สถานะที่เหนือกว่าไม่ช่วยเลย ถ้าข้ามโลกโลกแล้วเป็นแบบนี้มันจะไม่เกินไปหน่อยเหรอใช่ไหม?”
ไป่หยานตะโกนขึ้นไปบนฟ้า
“โอเค ไม่ต้องเสียแรงหรอก แกบังเอิญไปชนดอฟฟี่ที่ถนน แกนี่กล้าหาญมาก”
ไดอาเมนเต้เยาะเย้ยและหยิบปืนคาบศิลาออกจากอ้อมแขนของเขา
"จำไว้ ดอฟฟี่คือราชาแห่งเดรสโรซ่า ถ้าเจ้าทำให้กษัตริย์ขุ่นเคือง เรามาใช้ชีวิตเพื่อสอนบทเรียนแก่เจ้ากันเถอะ"
“ไม่ ไม่จริง ฉันไม่รู้อะไรเลย!”
ไป่หยานรีบพูด
“และมันก็เป็นแค่การเดินชน มันจะไม่เกิดขึ้นอีก!”
แกต้องล้อฉันเล่นแน่ๆ ถ้าแค่เดินชนต้องชดใช้ด้วยชีวิต
โลกของ One Piece ไร้เหตุผลงั้นหรือ?
“แกเป็นได้ก็แค่แมวหรือสุนัขข้างถนนเท่านั้น นั่นแหละคือความคิดของดอฟฟี่ ราชาแห่งเดรสโรซ่า แล้วแกยังกล้าเปรียบเทียบตัวเองกับดอฟฟี่ได้ยังไง”
“อย่าดิ้นรน ตายอย่างเชื่อฟัง ชาติหน้าต้องจำไว้ จะไปรุกรานใครก็ได้ แต่อย่าทำให้ดอฟฟี่ขุ่นเคือง”
หลังจากที่ ไดอาเมนเต้ พูดจบ เขาก็เหนี่ยวไกปืนทันที