861-862

5/10

Ep.861

“เธอออกไปก่อน เจ้าหมอนี่ให้ฉันจัดการเอง” ซูเฉินกระซิบ เบนสายตาจับจ้องเซียวเฟย

ฉีมู่อวี้พยักหน้า  เดินกลับมาข้างกายฉีมู่เสวี่ย

เซียวเฟยถูกทิ่มแทงโดยสายตาของซูเฉิน เจ้าตัวคล้ายเกิดความรู้สึกว่ามีความหนาวเหน็บแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายเขา

“แกต้องการอะไร?”

เซียวเฟยพยายามข่มความหวาดกลัวในใจ เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

“ฆ่าแก!” น้ำเสียงของซูเฉินเย็นเยียบราวกับธารน้ำแข็ง ปราสจากซึ่งกลิ่นอายแห่งชีวิต

“ฆ่าฉัน?” เซียวเฟยสั่นสะท้านไปทั้งร่าง เอ่ยถามอย่างร้อนรน “ฉันกับแกไม่มีความแค้นเคืองต่อกัน ทำไมแกต้องฆ่าฉันด้วย?”

เมื่อรู้ว่าไม่ใช่คู่มือของซูเฉิน เซียวเฟยจึงพยายามใช้เหตุผลกับเขา

“เหอ เหอ  …” ซูเฉินหัวเราะดูแคลน กล่าวเบาๆว่า “อย่างแรกเลย ลูกชายแกเป็นฝ่ายหาเรื่องฉัน อย่างที่สอง ฉันจะฆ่าใครไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล ขอแค่มันระคายตา ฉันก็จะฆ่าให้หมด!”

ทันทีที่คำนี้ประกาศออกมา ฝูงชนทั้งหมดต่างตกตะลึง

ฆ่าคนโดยไม่มีเหตุผล?

นี่เขาจะบ้าบิ่นเกินไปแล้ว!

เผด็จการตัวพ่อชัดๆ!

กระนั้น ประโยคนี้ที่ออกมาจากปากของซูเฉิน กลับไม่อาจมีผู้ใดกล้าโต้แย้ง

เหตุผลก็คือ ความแข็งแกร่งของซูเฉินได้สะกดทุกคนให้เกิดความยำเกรงอย่างลึกล้ำ ในมุมมองของพวกเขา ซูเฉินคือเทพสังหารที่มิอาจหาผู้ใดเทียบ

คนที่ซูเฉินหมายหัว ไม่มีใครหนีรอดไปได้!

มุมปากของเซียวเฟยกระตุก เงียบใช้มองไปครู่หนึ่ง ก่อนเอ่ยว่า “ตราบใดที่แกปล่อยพวกเราไป ตระกูลเซียวของฉันยินดีชดใช้ด้วยราคาที่สมน้ำสมเนื้อ”

“ไม่จำเป็น!” ซูเฉินเบ้ปากเล็กน้อย ทันใดนั้นเปิดใช้งาน [ชีวิตเมามายจมอยู่ในห้วงฝัน]

หลังจากส่งเซียวเฟยตกอยู่ในภวังค์ เขาก็ชกออกด้วย [หมัดดาวตก] อีกครั้ง

เงาหมัดทองคำอันบ้าคลั่งส่งเสียงหวือหวา  ทุกหมัดโถมลงบนร่างของเซียวเฟย

ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก!

ทว่าเพียงสามเงาหมัดกระแทกโดน เซียวเฟยก็ถูกบดขยี้เป็นชิ้นๆแล้ว

รอจนเงาหมัดทั้งหมดเลือนหายไป ตำแหน่งเดิมที่เซียวเฟยเคยยืนอยู่ บัดนี้แปรสภาพเป็นปล่องลึกจมลงไปใต้ดินหลายเมตร

“ท่านพ่อตายแล้ว …”

เห็นภาพนี้ ใบหน้าของเซียวหยูกลายเป็นซีดเผือด ดวงตากลายเป็นไร้จิตวิญญาณ สูญสิ้นความหวังไป

บรรดาผู้คนที่มุงดูอยู่รอบๆต่างตื่นตระหนก สายตาที่มองมายังซูเฉินเต็มไปด้วยความยำเกรง

ซูเฉินทอดถอนหายใจ หันหลังกลับ เดินไปหาฉีมู่เสวี่ย เอ่ยเสียงกระซิบ “เอาไอ้ขยะนี่ไปด้วย”

ว่าจบ เขาก็เดินตรงไปยังทิศทางที่ตั้งของ [รถศึกอัจฉริยะ]

ครั้งนี้ฉีมู่เสวี่ยไม่มีท่าทีอิดออดแม้แต่น้อย ลากเซียวหยูตามหลังซูเฉินไปติดๆ

เมื่อกลับมาถึงรถ ซูเฉินไม่รีบร้อนจากไป สอบปากคำเซียวหยูแทน

“ไหนบอกมาซิ ว่าทำไมแกถึงอยากได้นกสำรวจจากฉัน?”

ซูเฉินจับจ้องเซียวหยู เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

เซียวหยูยืนกรานว่าจะแลกนกสำรวจมาให้ได้ แสดงว่าต้องรู้ตัวตนของนกสำรวจ ซึ่งความสามารถของนกสำรวจ นอกจากคาดการณ์อันตรายแล้ว มันยังใช้ค้นหาสมบัติได้ด้วย

–เช่นนั้น เซียวหยูใช่ต้องการใช้นกสำรวจค้นหาสมบัติให้เขาหรือไม่?

เพราะคำถามนี้ ซูเฉินจึงยอมให้ชีวิตสุนัขของเซียวหยูอยู่รอดมาจนถึงบัดนี้

“ผู้อาวุโส มีคนพบสมุนไพรกำเนิดเซียนสองต้นบนภูเขาตั้วฉาง แต่พวกมันซ่อนตัวเก่งมาก ฉันแค่ต้องการใช้นกสำรวจค้นหาพวกมันก็เท่านั้น”

เซียวหยูไม่กล้าปิดบังแม้แต่น้อย สารภาพหมดเปลือก

“เป็นอย่างที่คิด” ซูเฉินพึมพำกับตัวเอง ก่อนถามต่อว่า “แล้วสมุนไพรกำเนิดเซียนมีไว้ใช้ทำอะไร?”

เซียวหยูส่ายหัว “ฉันเองก็ไม่รู้เหมือกัน รู้แค่ว่ามันมีค่ามหาศาล ชนิดที่ว่ากระทั่งระดับเทวะยังต้องการครอบครอง”

กระทั่งระดับเทวะยังให้ความสนใจ? แสดงว่าสมุนไพรกำเนิดเซียนต้องเป็นของดีอย่างแน่นอน

ขณะที่ซูเฉินกำลังคิดจะเอ่ยถามต้นผลอายุวัฒนะ ฉีมู่เฟิงก็เอ่ยปากขึ้นก่อน

“ซูเฉิน ข้าเคยได้ยินข่าวลือของสมุนไพรกำเนิดเซียนมาก่อน”

ดวงตาของซูเฉินเปล่งประกาย หันไปมองฉีมู่เฟิง รอคำอธิบายจากเขา

6/10

Ep.862

“มีข่าวลือว่ามีสถานที่สาบสูญอยู่ในมิติภายนอก ภายในนั้นเต็มไปด้วยพืชวิญญาณและแร่ล้ำค่ามากมาย แต่พิกัดของมันเอาแน่เอานอนไม่ได้ ทั้งไม่มีตำแหน่งคงที่ ยากนักจะค้นพบ”

“กระนั้น สมุนไพรกำเนิดเซียนดูเหมือนจะมีความเกี่ยวข้องกับสถานที่แห่งนั้น มีข่าวลือว่าหากพบสมุรไพรกำเนิดเซียน ก็มีโอกาสที่จะพบสถานที่สาบสูญ”

ฉีมู่เฟิงกล่าวอย่างช้าๆ

“มีสถานที่ดีๆแบบนี้อยู่ด้วยหรอ?” หัวใจของซูเฉินเต้นแรง ไม่ต้องกล่าวถึงอย่างอื่น แค่เฉพาะแร่ล้ำค่ามากมายก็ดึงดูดความสนใจของเขาได้อย่างลึกล้ำแล้ว

เนื่องจากไม่ว่าจะเป็น [รถศึกอัจฉริยะ] หรือหุ่นเชิดทองคำ รวมไปถึงสัตว์เลี้ยงวิญญาณเหล่ามหาเพลิงเอกลักษณ์ ล้วนต้องการยกระดับสู่ขั้นที่สูงขึ้น และทั้งหมดที่กล่าวมาต้องการแร่คุณภาพสูง

ทว่า ก่อนหน้านี้ไม่เคยทราบถึงเรื่องของสถานที่แห่งนี้ อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันเมื่อทราบแล้ว ซูเฉินจะไม่มีทางพลาดมันไปอย่างแน่นอน

“เสี่ยวจือ ค้นหาภูเขาตั้วฉาง แล้วไปที่นั่นทันที” ซูเฉินออกคำสั่ง

“รับทราบ”

ภูเขาตั้วฉางอยู่ห่างออกไปจากตำแหน่งนี้ไม่ถึงพันไมล์ [รถศึกอัจฉริยะ] สามารถค้นพบตำแหน่งที่แน่นอนของมัน บินไปทันที

ซูเฉินกวาดสายตามองเซียวหยู ก่อนหักคอเขาด้วยมือเดียว แล้วโยนลงจากรถ

หนึ่งพันไมล์ สำหรับ [รถศึกอัจฉริยะ] มันใช้เวลาเดินทางไมถึงหนึ่งชั่วโมง

เมื่อมาถึงภูเขาตั้วฉาง  ซูเฉินก็บังเอิญพบว่าบนหน้าจอควบคุมส่วนกลาง ในภูเขาตั้วฉางเวลานี้ปกคลุมไปด้วยจุดสีน้ำเงินจำนวนมาก จำนวนคนน่าจะถึงหลักพัน

“คงไม่ใช่ว่าทุกคนกำลังตามหาสมุนไพรกำเนิดเซียนกันหรอกนะ?”

ซูเฉินตั้งข้อสงสัย จากนั้นสั่งให้ [รถศึกอัจฉริยะ] ลงจอดบนพื้น

“ทุกคนรออยู่ในรถ ฉันจะออกไปถามข้อมูลข้างนอก”

ซูเฉินกำชับ แล้วลงจากรถคนเดียว

ไม่นาน เขาก็พบชายชราคนหนึ่ง แล้วเอ่ยถามว่า “ท่านผู้เฒ่า ทำไมภูเขาตั้วฉางถึงมีคนมากมายขนาดนี้? พวกเขาทำอะไรกันอยู่หรือ?”

ชายชรามองซูเฉิน เอ่ยปากว่า “เจ้าหนุ่มคงเพิ่งเคยมาที่นี่ใช่ไหม? ฉันได้ข่าวว่าที่นี่มีสมุนไพรวิญญาณมหัศจรรย์สองต้นปรากฏขึ้น ทุกคนเลยกำลังตามหามัน”

ซูเฉินพยักหน้า เอ่ยถามอย่างใจเย็น “สมุนไพรวิญญาณทั้งสองต้นมีสรรพคุณอะไรงั้นหรือท่านผู้เฒ่า”

“พวกเราเองก็ไม่รู้เหมือนกัน” ชายชราส่ายหัว แต่ก็กล่าวต่อว่า “ยังไงก็ตาม ตระกูลเจิ้งจากเมืองเฟิงหยวนได้ประกาศออกมา ว่าหากผู้ใดหาสมุนไพรวิญญาณพบ จะสามารถนำไปแลกหินพลังงานได้ 100,000 ก้อน!”

ตระกูลเจิ้ง?

คงไม่ใช่ตระกูลเดียวกับเจิ้งเต๋าหรอกนะใช่ไหม?

ซูเฉินพึมพำ ก่อนถามว่า “แล้วตอนนี้มีใครพบสมุนไพรวิญญาณแล้วรึยัง?”

“ได้ยินว่าพบแล้วต้นหนึ่ง ตอนนี้พวกมันกำลังถูกส่งไปตระกูลเจิ้ง” ชายชรากล่าวด้วยสีหน้าอิจฉา

ใบหน้าของซูเฉินหมองลง เขาตั้งใจแล้วว่าจะคว้าสมุนไพรกำเนิดเซียนทั้งสองต้นมาครอบครอง ไม่ว่าตระกูลเจิ้งจะมีที่มาที่ไปอย่างไร เขาก็จะไปเอากลับคืนมาให้จงได้

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ต้องรีบหาอีกต้นก่อนค่อยว่ากัน

หลังจากร่ำลาชายชรา ซูเฉินรีบกลับไปยัง [รถศึกอัจฉริยะ]

“ซูเฉิน สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?”

ทันทีที่ก้าวขึ้นมา ฉีมู่เฟิงเอ่ยถามเป็นคนแรก

ซูเฉินบอกข่าวที่ได้รับจากชายชรา

“สมุนไพรกำเนิดเซียนเปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณ ทั้งยังหลบซ่อนเก่ง เช่นนั้นดูเหมือนว่าในหมู่คนที่ออกค้นหาในภูเขาตั้วฉาง ต้องมีสัตว์เลี้ยงวิญญาณที่สามารถใช้ล่าสมบัติอยู่ในมือเป็นแน่” ฉีมู่เฟิงวิเคราะห์

“พี่ฉี คุณกับผมไปด้วยกัน ส่วนคนอื่นๆรออยู่ที่นี่” ซูเฉินกล่าว

ฉีมู่เฟิงรู้ข้อมูลบางอย่างของสมุนไพรกำเนิดเซียน ดังนั้นตามมาด้วยกันน่าจะมีประโยชน์บ้าง

ต่อมา ซูเฉินปล่อยนกสำรวจ ก้าวออกจาก [รถศึกอัจฉริยะ] พร้อมกับฉีมู่เฟิง

หลังจากนั้น ทั้งสองเดินวนไปวนมานานกว่าครึ่งชั่วโมง เมื่อข้ามผ่านที่ลุ่มหุบเขา ในที่สุดนกสำรวจก็ร้องด้วยความตื่นเต้น

“เจ้านาย! ข้าสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของสมุนไพรกำเนิดเซียน!”