269 - เก้ามังกรล้อมรอบมุก
269 - เก้ามังกรล้อมรอบมุก
“ถ้านี่เป็นเส้นเลือดต้นกำเนิดขนาดใหญ่เพียงเส้นเดียว มันอาจจะเป็นเส้นเลือดมังกรในตำนาน…” เย่ฟ่านตกใจมาก นี่หมายความว่าสถานที่นี้น่าจะมีต้นกำเนิดสวรรค์สองสามชิ้นแน่ๆ
เห็นได้ชัดว่ามีคนจำนวนไม่น้อยมาที่นี่ตั้งแต่สมัยโบราณเนื่องจากพวกเขาทิ้งร่องรอยไว้มากมาย
หลังจากเดินไปเกือบหมื่นวา เย่ฟ่านก็ถึงจุดสิ้นสุด ในที่สุดเขาก็ได้ยินเสียงน้ำไหล ไม่มีทางไปข้างหน้าอีกต่อไป มีเพียงปล่องถ้ำลึกที่ลงไปตรงๆ เสียงน้ำมาจากข้างในนั้น
เย่ฟ่านมองลงไปและรู้สึกว่าแม่น้ำใต้ดินเบื้องล่างนั้นน่ากลัวอย่างยิ่ง มันทำให้เขารู้สึกเหมือนใบมีดทื่อที่ตัดผ่านเนื้อ ซึ่งเป็นความรู้สึกที่เจ็บปวดเป็นพิเศษ
“แปลก!”
เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตัดสินใจกระโดดลงไปในน้ำและถูกพัดพาไปตามแม่น้ำใต้ดิน
แม่น้ำนั้นหนาวเหน็บ แม้ว่าพลังศักดิ์สิทธิ์จะปกป้องร่างกายของเขา แต่เขาก็ยังรู้สึกหนาวสั่น หลังจากไหลไปประมาณสิบลี้ เครื่องหมายขวานที่แสดงให้เห็นถึงการขุดก็หายสาบสูญไป
เย่ฟ่านกัดฟันและเดินไปข้างหน้าอย่างดื้อรั้น เขาสังเกตเห็นความผิดปกติที่แปลกประหลาดอย่างยิ่ง แม่น้ำไหลไปในทิศทางเดียวเท่านั้นไหลตรงอย่างสมบูรณ์ แม้จะผ่านไปอีกยี่สิบลี้ก็ยังเป็นเช่นนี้
ในที่สุดเขาเดินทางในน้ำกว่าสามสิบลี้ก่อนที่จะหยุด
เขาหยุดเพราะในขณะนี้ เขารู้สึกถึงอันตรายจากช่องทางสีดำขนาดใหญ่ที่ปรากฏขึ้นข้างหน้า แม่น้ำใต้ดินนั้นถูกดูดเข้าไปอย่างต่อเนื่องราวกับว่ามันจะไม่มีวันเต็ม
เขาไม่รู้ว่าทำไม แต่เมื่อถึงจุดนี้ จิตวิญญาณของเขาก็เริ่มสั่นสะท้าน กรวยสีดำขนาดใหญ่นั้นดูราวกับว่ามันสามารถกลืนแม้กระทั่งจิตสำนึกของเขา ทำให้เขารู้สึกว่าเลือดของเขาเย็นลง
“เนื่องจากสถานที่นี้อันตรายมาก ข้าจึงไม่มีประโยชน์ที่จะไปต่อ ข้ามาที่นี่เพราะหยกโบราณเท่านั้น จุดประสงค์หลักของข้าคือการเข้าไปในภูเขาสีม่วง”
เย่ฟ่านไม่ต้องการผ่านหลุมดำขนาดใหญ่นั้น เขาเดินตามแม่น้ำไปจนในที่สุดเขาก็กลับเข้ามาในเหมืองโบราณ
แต่ในขณะนั้น เย่ฟ่านก็นึกถึงอะไรบางอย่าง
"มันอาจจะเป็น…"
เขาพุ่งกลับอย่างรวดเร็วตลอดหนึ่งหมื่นวาและบินขึ้นจากปล่องเหมืองโบราณ เมื่อขึ้นสู่ผิวน้ำเขาก็เดินไปตามทางที่แม่น้ำใต้ดินพาไป
หลังจากวิ่งไปหลายสิบลี้ และในที่สุดก็มาถึงจุดสิ้นสุดของแม่น้ำใต้ดินนั้น เย่ฟ่านก็ตกตะลึง
เบื้องหน้าเขาคือเทือกเขาที่แห้งแล้งซึ่งวางอยู่บนพื้นสีเลือด มันเหมือนกับมังกรที่คลานเข้ามาขวางทางข้างหน้าของเขา เทือกเขาคดเคี้ยวและเป็นบาดแผล ดูสง่างามและสูงส่งโดยมีภูเขาสีม่วงเป็นศูนย์กลาง
เมื่อรวมทั้งหมดเข้าด้วยกัน มีเทือกเขาเก้าลูกที่มาจากแต่ละทิศทางล้อมรอบสถานที่แห่งนี้ มันมีลักษณะคล้ายกับมังกรเก้าตัวที่ล้อมรอบไข่เม็ดลูกหนึ่ง
“ไม่ธรรมดาจริงๆ!” เกือบทุกอย่างภายในหลายสิบลี้เกี่ยวข้องกับภูเขาสีม่วงนั้น
เย่ฟ่านบินขึ้นไปให้สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้และสังเกตว่าเทือกเขาทั้งเก้าชี้ไปที่ภูเขาสีม่วงอย่างชัดเจน เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนตัดสินใจกลับไปที่หมู่บ้านหิน
——
เย่ฟ่านเล่าถึงเรื่องราวของภูเขาสีม่วงและเทือกเขาทั้งเก้าตามที่เขาเห็นให้ท่านปู่ห้าฟังและถามว่า
“เรื่องนี้ท่านรู้หรือเปล่า”
ท่านปู่ห้าอาจอาศัยอยู่ที่นี่ แต่เขาเป็นเพียงมนุษย์คนหนึ่ง ไม่มีทางที่เขาจะบินสูงขึ้นไปในอากาศและมองเห็นทุกอย่างชัดเจน
เมื่อเขาเห็นภาพวาดที่ชัดเจนนี้ เขาก็ลุกขึ้นยืนด้วยความตกใจและพูดว่า
“นี่คือ… เจ้ามองเห็นผ่านมันจริงๆ”
“แสดงว่าท่านรู้เรื่องนี้แล้วใช่ไหม”
“เป็นเพราะเทือกเขาทั้งเก้าแห่งนี้ที่บรรพบุรุษของข้าตระหนักว่าภูเขาสีม่วงนั้นไม่ธรรมดา” ท่านปู่ห้าคลี่แผนที่หนังออกแล้วพูดว่า
“ดูนี่สิ ดูเหมือนว่าจะเป็นอะไร?”
“มันดูไม่มีอะไรเลย ดูเหมือนว่ามันถูกจัดวางอย่างเป็นระบบ ทิวเขาทั้งเก้าชี้ไปที่ภูเขาสีม่วงตรงกลาง”
“นี่คือเส้นเลือดมังกรทั้งเก้าที่ปกป้องและปกป้องไข่มุกสวรรค์!”
เย่ฟ่านพูดไม่ออก เพียงมองจากลักษณะภายนอกเขาก็เข้าใจอยู่แล้ว แต่นี่มีความลึกซึ้งยังไง?
“เจ้าไม่ได้ศึกษาตำราต้นกำเนิดสวรรค์ ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วเจ้าจึงไม่สามารถเชื่อมโยงได้ นี่มันเส้นมังกรชัดๆ มังกรเก้าตัวปกป้องไข่มุก!”
“หมายความว่าอย่างไร” เย่ฟ่านถาม
“ความหมายมันยิ่งใหญ่เกินไป! ตำราสวรรค์มีการบันทึกมากมาย และข้ารู้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น 'พลังอันยิ่งใหญ่' แบบนี้ช่างมหัศจรรย์และลึกซึ้งอย่างไม่รู้จบ”
"หมายถึงอะไร?"
“บรรพบุรุษของข้าเคยกล่าวไว้ว่ามังกรทั้งเก้าที่ปกป้องไข่มุกนั้นเป็นพลังที่ล้ำลึกและมหัศจรรย์ที่สุดของสวรรค์และปฐพี!”
“มันช่างมหัศจรรย์และลึกซึ้งอะไรเช่นนี้” เย่ฟ่านถาม
“อย่าว่าแต่พวกมนุษย์ แม้แต่ผู้ฝึกตนที่มีอำนาจก็ไม่สามารถทนต่อ 'พลังอันยิ่งใหญ่' แบบนี้ได้ บรรพบุรุษของข้าพูดประโยคเดียวเท่านั้น: นอกจากจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ในสมัยโบราณแล้ว ไม่มีใครสามารถครอบครอง 'พลังอันยิ่งใหญ่' เช่นนี้ได้”
เย่ฟ่านรู้สึกปวดหัวอย่างมากและถามว่า “บรรพบุรุษของท่านปรมาจารย์ต้นกำเนิดสวรรค์ ท่านไม่ได้ทิ้งคำบรรยายที่ละเอียดกว่านี้ไว้หรือ?”
"ไม่เลย แต่มีสิ่งหนึ่งที่แน่นอน เป็นเพราะบรรพบุรุษของข้าได้บุกเข้าไปในภูเขาสีม่วงกลอนที่เขาจะตัดสินใจถอยออกมาและไม่กล้าขอความช่วยเหลือจากสตรีศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยก”
“นี่…” เย่ฟ่านตกใจมาก
“บรรพบุรุษคนอื่นๆของตระกูลจางของข้าพยายามบ่มเพาะตำราสวรรค์ แต่ไม่สามารถเข้าใจได้อย่างสมบูรณ์ สิ่งที่พวกเขาทำได้คือคาดเดาว่าสถานที่นี้ปกปิดความลับอันยิ่งใหญ่”
เย่ฟ่านเริ่มสนใจความจริงมากขึ้นเรื่อยๆ “เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาไม่พบร่องรอยหรือเบาะแสเลยแม้แต่น้อย?”
“บรรพบุรุษเหล่านั้นหลายคนมีความเห็นเป็นเอกข้าท์ว่าทั้งหมดนี้ชี้ให้เห็นถึงจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ในสมัยโบราณ เขาน่าจะทิ้งสมบัติสองสามอย่างไว้ที่นี่…”
เย่ฟ่านยังคงถามต่อไปว่า “ก่อนยุคดินแดนรกร้างโบราณของผู้ฝึกตนน่าจะมีมานานกว่าแสนปีมาแล้ว แต่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่องค์นี้ทำสิ่งนี้ขึ้นเพื่ออะไร”
เย่ฟ่านไม่เข้าใจว่าทำไมจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ที่กลับคืนสู่ผงธุลีมานานแล้วจึงทำอย่างนั้น
“เป็นไปได้ว่ามันเป็นการเตรียมการสำหรับลูกหลานของเขา…” ท่านปู่ห้าส่ายหัวและกล่าวว่า “มีเพียงการทำความเข้าใจตำราต้นกำเนิดสวรรค์อย่างครบถ้วนเท่านั้นถึงจะเข้าใจสิ่งที่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่กำลังทำอะไรอยู่”
“เมื่อกี้ ข้าเห็นเหมืองโบราณขนาดใหญ่ที่ชี้ไปยังเทือกเขาที่อยู่ห่างไกลออกไป ทุกสิ่งที่อยู่ใต้ดินถูกขุดขึ้นมาอย่างสมบูรณ์ และมันดูเหมือนเส้นเลือดมังกรต้นกำเนิด นั่นหมายความว่ามีต้นกำเนิดสวรรค์อยู่ที่นั่นไม่ใช่หรือ”
เย่ฟ่านเริ่มพูดถึงสิ่งที่เขาพบในเหมืองโบราณที่ถูกทิ้งร้าง
“อันที่จริง เหมืองโบราณนั้นควรถูกค้นพบมานานและสมบัติทุกสิ่งทุกอย่างน่าจะถูกขุดออกไปหมดแล้ว”
“นี่…” เย่ฟ่านตกใจและถามว่า “มันเป็นโครงการที่ใหญ่โตจริงหรือ?”
“วิธีการของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ในสมัยโบราณเป็นสิ่งที่เราไม่สามารถจินตนาการได้ เขาสามารถทำสิ่งนั้นได้โดยธรรมชาติ”
“สิ่งนี้ทำโดยจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่คนนั้นด้วยเหรอ? มันไม่ได้ถูกขุดโดยคนในภายหลังเหรอ?” เย่ฟ่านถาม
ท่านปู่ห้ากล่าวว่า “ตระกูลจางของข้ามีบรรพบุรุษบางคนที่คาดเดาว่าเส้นเลือดมังกรทั้งเก้าเส้นแต่ละเส้นมีต้นกำเนิดสวรรค์ที่ไม่มีใครเทียบได้ แต่พวกมันทั้งหมดถูกขุดออกมาแล้วพร้อมกับรวบรวมไว้ในไข่มุกมังกรนั้น”
“ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นล่ะ” เย่ฟ่านตกใจมาก
“บรรพบุรุษที่ได้ฝึกฝนคัมภีร์ต้นกำเนิดสวรรค์คาดเดาว่ามันเป็นเพื่อผลักดันพลังอันยิ่งใหญ่ของดินแดนแห่งนี้ ด้วยการรวบรวมแก่นแท้ของเส้นเลือดมังกรทั้งเก้าและรวบรวมไว้ในไข่มุกมังกร เพื่อแผนการอันยิ่งใหญ่บางอย่าง”
ทุกอย่างขึ้นอยู่กับไข่มุกนั้น ทุกสิ่งที่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ในสมัยโบราณทำนั้นเกี่ยวข้องกับภูเขาสีม่วง ในขณะที่เทือกเขาทั้งเก้านั้นเป็นเพียงการเกื้อหนุน
“ข้าอยากรู้จริงๆ ว่าจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เมื่อหลายปีก่อนต้องการทำอะไร!”
ตั้งแต่สมัยโบราณ พื้นที่รกร้างตะวันออกได้ปรากฏจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เพียงไม่กี่คนเท่านั้น พวกเขาสามารถปรับแต่งอาวุธระดับสูงสุดและสร้างคัมภีร์โบราณที่ลึกซึ้งที่สุดได้ ความสามารถของพวกเขาเป็นการท้าทายสวรรค์
การที่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ได้ใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อทำสิ่งนี้ขึ้นมันจะมีความหมายอะไรกันแน่?
