ตอนที่ 1039-1040 ทำตัวเองให้ดีก่อนเถอะ
ชายหนุ่มรู้สึกราวกับถูกผู้อื่นแย่งของ ของตนเองไป
“ถ้าผมรู้ว่าคุณเป็นผู้หญิงใจง่ายแบบนี้ ผมคงไม่คิดจริงจังกับคุณหรอก ผมคงไม่เชื่อคำพูดของคุณในตอนนั้น ทำไมไม่บอกล่ะ คงจะลังเลที่ต้องทิ้งผู้ชายสกุลเหมาคนนั้นล่ะสิ ติดใจเรื่องบนเตียงของเขางั้นเหรอ?”
“เรื่องบนเตียงของผมคงไม่น้อยหน้าเขาหรอกมั้ง ลองดูบ้างไหมล่ะ”
ซูเจ๋อโกรธกระทั่งพูดในสิ่งที่น่ารังเกียจออกมา
ลินดาตกใจอย่างมาก
ตอนทำงานที่ Star Splendor เธอคิดเสมอว่าซูเจ๋อเป็นสุภาพบุรุษ
หลังจากที่เธอออกจาก Star Splendor เธอถึงรู้ว่าตัวเองโง่มากขนาดไหน ทว่าเธอก็ไม่เคยเห็นด้านนี้ของเขามาก่อนเลย
เธอไม่อยากเชื่อเลยว่า คำพูดแย่ ๆ แบบนี้ ออกมาจากปากของเขา
แม้ว่าเฉียวเมียนเมีนจะไม่สนใจซูเจ๋ออีกต่อไปแล้ว แต่เธอก็โกรธจนตัวสั่น
น้ำเสียงของเธอสั่นเครือขณะที่พูด “ซูเจ๋อ คุณพูดอะไรของคุณ?”
ซูเจ๋อมองเธอด้วยดวงตาแดงก่ำ “ผมผิดเหรอ? คบกับผมทำเป็นขอให้เว้นเรื่องอย่างว่า แต่พอคบกับผู้ชายสกุลเหมานั้นถึงไม่ขอบ้างล่ะ? ผมคิดมาตลอดว่าคุณน่ะเป็นผู้หญิงใสซื่อ ไม่คิดเลยว่าคุณจะแสร้งทำเป็นใสซื่อมาโดยตลอด”
“เฉียวเมียนเมียน คุณมันน่ารังเกียจ”
เพียะ!
ซูเจ๋อถูกตบหน้าอย่างแรง กระทั่งหน้าหันไปอีกข้าง รอยนิ้วมือปรากฎบนใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน
“ฉันหวังว่าเราจะไม่ต้องพบกันอีก ซูเจ๋อ ชีวิตนี้ คนอย่างคุณไม่สมควรมีความสุข” เฉียวเมียนเมียนสั่นไปทั้งตัวด้วยความโกรธ เธอตบหน้าเขาอย่างแรง และไม่อยากมองหน้าเขาอีกต่อไป
“พี่เซี่ย เราไปกันเถอะค่ะ”
ลินดาอยากจะตบหน้าซูเจ๋อด้วยเช่นกัน
ผู้ชายคนนี้น่าขยะแขยงเหลือเกิน
เธอเพิ่งเข้าใจว่าเขาเป็นคนแบบไหน
ถ้าเธอเป็นเฉียวเมียนเมียน แค่ตบคงไม่พอ
เธอต้องทุบตีไอ้ผู้ชายคนนี้ให้หนัก ให้จำไม่ได้ว่าพ่อแม่เขาเป็นใครเลยด้วยซ้ำ
สิ่งที่เขาพ่นออกมานั้นมากเกินไป
ถ้านี่เป็นแฟนเก่าของเธอแล้วล่ะก็ เธอคงไม่แค่ตบหน้าเขาครั้งเดียวแบบนี้หรอก
“ก็ได้ ไปกันเถอะ”
แต่เธอรู้ว่าเฉียวเมียนเมียนรู้สึกรังเกียจผู้ชายคนนี้มากขนาดไหน
เฉียวเมียนเมียนคงไม่ต้องการเห็นหน้าเขาในตอนนี้
พวกเขาเพิกเฉยต่อซูเจ๋อและหันหลังเดินจากไป
ซูเจ๋อไล่ตามเธอไปและพยายามคว้าแขนของเธอไว้ อย่างไม่ยอมแพ้
“เฉียวเมียนเมียน ทำแบบนี้แล้วคิดจะจากไปนี่นะ บอกผมมาสิ ต้องให้ผมทำยังไง คุณถึงจะกลับมา”
“คุณนอนกับผู้ชายคนอื่น ผมไม่ว่าอะไรให้คุณเลยนะ นอกจากผมแล้ว จะมีใครไม่ดูถูกของมือสองบ้าง? นอกจากผมแล้ว คุณมีทางเลือกอะไรอีกงั้นเหรอ?”
“ถ้าต่อไป ผู้ชายสกุลเหมานั้นทิ้งคุณขึ้นมา คุณก็คงกลายเป็นของมือสอง เมื่อถึงตอนนั้น ดูสิว่าจะมีผู้ชายคนไหนอยากได้คุณอีกไหม!”
เฉียวเมียนเมียนทนไม่ไหวอีกต่อไป เขากลายเป็นบ้าไปแล้ว
เหมือนกับถูกหมาบ้าไล่กัด
เธอหันกลับไป และกำลังจะตบเขาอีกครั้ง แต่ก่อนที่เธอจะลงมือ ร่างในชุดสีพีชก็ปรากฎตัวต่อหน้าเธอ
ก่อนที่เฉียวเมียนเมียนจะทันรู้ว่าเป็นใคร เธอก็ถูกหล่อนตบเข้าให้