HO บทที่ 147 หลอมรวม

หลังจากแน่ใจว่าเมลติ้งสโนว์จะไม่เป็นไรหลังจากถูกโยนลงไปในน้ำโดยทีโนฟอร่าหุ้มเกราะ ซินหยาก็กลับไปที่ที่ซ่อนของเขาซึ่งเป็นเฟอร์นิเจอร์รูปกระต่ายที่พลิกคว่ำอยู่ติดกับผนัง เมื่อเขาคลานเข้าไปใต้มัน สัตว์ทะเลตัวใหญ่ก็พยายามเข้าหาเขาให้ได้

เมื่อเขาซ่อนตัวอยู่ในที่ปลอดภัยแล้ว เขาก็ตัดสินใจทำตามลางสังหรณ์ที่เขามี ลางสังหรณ์อาจดูค่อนข้างแปลกสำหรับบางคน แม้ว่าตามมาตรฐานของเขาแล้ว เขาพบว่ามันแปลกแต่มันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เขาเข้าใจมัน

เมื่อเขาสังเกตเห็นว่าเบ็ดตกปลานั้นไม่มีเหยื่อที่ติดไว้ เขารู้แน่ชัดว่าเจ้าแมงกะพรุนยักษ์คงกินมันเข้าไป มันสนใจเหยื่อพวกนั้นเป็นเพราะกลิ่นของเหยื่อล่อล่อ เขาค่อนข้างแน่ใจว่ามันเป็นกลิ่นที่ดึงดูดมอนสเตอร์ตัวนั้นและนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมมันถึงตามมาแค่เขาเท่านั้น

แม้ว่าลางสังหรณ์ของเขามีความผิดพลาดเล็กน้อย และความผิดพลาดนั้นก็คือเมลติ้งสโนว์ เด็กหนุ่มเองก็เคยใช้เหยื่อล่อแบบเดียวกันกับเขา แล้วทำไมมันถึงไม่ตามเขาไปด้วย วิธีเดียวที่เขาจะอธิบายได้ว่าทำไมมันถึงไม่พุ่งเป้าไปที่เมลติ้งสโนว์เพราะเขาใช้เหยื่อเพียงครั้งเดียว

หลังจากที่เขาจับปลาตัวเล็ก ๆ ของเขาได้แล้ว เมลติ้งสโนว์ก็ตัดสินใจที่จะไม่ใช้เหยื่อ กลิ่นของเหยื่อนั้นฉุนเกินไปสำหรับจมูกอันบอบบางของเขา เขาจึงตัดสินใจตกปลาโดยไม่ต้องใช้เหยื่อ

เขารู้สึกแย่กับผลกระทบของเหยื่อล่อที่มีต่อเด็กหนุ่ม เมื่อเขาต้องการใช้เหยื่ออีกครั้งกับเบ็ดตกปลาของเขา ซินหยาจึงขยับห่างจากเมลติ้งสโนว์เล็กน้อยเมื่อเขาทำเช่นนั้น เมลติ้งสโนว์จะไม่ได้กลิ่นเมื่อซินหยาเปิดกล่องดีบุก

เขาใช้เหยื่อไปอย่างน้อยสิบเอ็ดครั้งเป็นเวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง ในขณะที่พวกเขาตกปลา เขามั่นใจเลยว่าตอนนี้ตัวของเขาคงจะเต็มไปด้วยกลิ่นของเหยื่อผลไม้ของเวลช์

สำหรับสัตว์ทะเลยักษ์ที่นั่น เขาอาจดูเหมือนอาหารชิ้นใหญ่ที่พร้อมรับประทาน อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงสมมติฐาน เขามั่นใจเพียง 65% เท่านั้นว่าเขาคิดถูก อีก 35% เขาคิดว่ามันตามเขาเพราะเขาเป็นสิ่งแรกที่มันเห็น ดังนั้นค่าความโกรธจึงมาอยู่ที่เขา

เขาต้องพิสูจน์ว่าทฤษฎีของเขานั้นถูกต้องหรือไม่ วิธีการพิสูจน์ก็คือนำกล่องดีบุกออกจากช่องเก็บของของเขา เมื่อเขาเปิดมันออก ขณะที่เขาหยิบชิ้นส่วนของเหยื่อผลไม้ของเวลช์เพื่อโยนให้มอนสเตอร์ เขาจะได้เห็นว่าปฏิกิริยาขอบมันจะเป็นอย่างไร

ในขณะที่เขากำลังจะดำเนินแผนการ เขาก็ได้ยินเสียงของวอนเดอร์ริ่งซาวด์ดังจากช่องแชทเสียงปาร์ตี้

เขากำลังแจ้งพวกเขาว่าความทนทานของเรือนแพลดลงอีกครั้ง ซินหยาไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันลดต่ำมากขนาดนี้ เขาจึงรู้แน่ชัดว่าตอนนี้ไม่มีเวลาให้เสียแล้ว

หลังจากได้ยินเรื่องสถานะของเรือนแพแล้ว เขาก็รีบคว้าเหยื่อชิ้นหนึ่งออกมา

เขาเหลือบมองไปมองมอนสเตอร์ เขาตั้งใจจะกลิ้งออกจากที่ซ่อนของเขาแล้วโยนเหยื่อไว้ใกล้กับหัวเรือใกล้กับมอนสเตอร์ก่อนจะพุ่งกลับไปในที่ซ่อน

เมื่อมองออกมาจากรูที่ซ่อน เขาเห็นทีโนฟอร่าหุ้มเกราะหยุดการกระทำราวกับว่ามันได้กลิ่นอะไรบางอย่าง

“โฮก!!!”

มันส่งเสียงคำรามดังและหวดหนวดลงไปที่ที่ซินหยาขว้างเหยื่อไป ขณะที่เรือโยกด้านข้างด้วยแรงเหวี่ยงของหนวดนั้น ซินหยาได้จับเฟอร์นิเจอร์แน่น ในขณะที่เขาดูแมงกะพรุนถอดเกราะของมัน แล้วนำหนวดไปที่ปากของเขาและกินเหยื่อล่อก่อนที่จะใส่เกราะกลับเข้าไป

ซินหยา ไม่อยากเชื่อเลย ลางสังหรณ์ของเขาถูกต้อง ตลอดเวลาที่ผ่านมา เหยื่อล่อของเขาเป็นสิ่งที่มันต้องการ เมื่อเขามีข้อมูลนั้นแล้ว เขาจะทำอะไรกับมันได้บ้าง? ความคิดหลายอย่างผุดขึ้นมาในหัวอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

ไอเดียอันที่หนึ่งก็คือเขาโยนเหยื่ออีกครั้ง และเมื่อมอนสเตอร์ปลดเพื่อกินเหยื่อ เขาก็อาจจะให้เว่ยยิงมันและจนติดสถานะมึนงง ขณะที่มันกำลังมึน เขาและเว่ยสามารถโจมตีด้วยทักษะของพวกเขาได้จนกว่ามันจะตาย

แม้ว่าจะเป็นไอเดียที่ดี แต่เขาก็กังวลว่าเว่ยจะไม่สามารถทำให้มึนงงได้ทันเวลาก่อนที่มันจะใช้เกราะกลับ

ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็รู้ว่ามีโอกาส 80% ที่เธอจะไม่สามารถทำได้ เขารู้สึกแย่มากที่มีความมั่นใจในทักษะของเธอต่ำ แต่ ณ เวลานี้ เปอร์เซ็นต์นั้นดูเหมือนถูกต้องสำหรับเขา

เขาทำได้เพียงถอนหายใจ เนื่องจากความคิดทั้งหมดของเขาไม่มีค่าอะไรเลย ถ้าเขาสามารถผสมยาของเขากับเหยื่อได้ล่ะก็...

ทันใดนั้นเอง ความคิดบางอย่างก็แวบเข้ามาในหัวของเขา เขาหยุดนิ่งและเริ่มพิจารณามันอย่างจริง ๆ จัง ๆ

'ทำไมฉันถึงทำแบบนั้นไม่ได้ล่ะ นักปรุงยาหญิงในหมู่บ้านเริ่มต้นบอกกับฉันว่ากุญแจสำคัญในการปรุงยาคือการทดลอง? ถ้าอย่างนั้นฉันก็ควรจะลองดู' ซินหยาคิดกับตัวเองด้วยความมุ่งมั่น

ในขณะที่หยิบยาลูกไฟขนาดเล็กออกมา เขาก็หยิบเหยื่อผลไม้ของเวลช์มาหนึ่งอัน เหยื่อมีความสม่ำเสมอเช่นเดียวกับดินเหนียวที่ขึ้นรูปได้ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าวิธีที่ดีที่สุดที่จะผสมรวมกันคือ ทำรูตรงกลางเหยื่อแล้วเทยาลงไป หลังจากนั้นก็ปิดรูเพื่อไม่ให้ของเหลวไหลออกมา

จากนั้น เขาวางยาไว้ข้าง ๆ แล้วหยิบเหยื่อชิ้นหนึ่งขึ้นมา ทำรูตรงกลาง แล้วหยิบยาลูกไฟขนาดเล็กขึ้นมา เขาเทลงในรูแล้วปิดไว้ให้สนิท

ทันทีที่เขาปิดผนึกด้านบนเสร็จ ก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนและการแจ้งเตือนปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

คุณได้เรียนรู้ ทักษะการผสม!! ขอแสดงความยินดีกับการเรียนรู้ทักษะที่ซ่อนอยู่!

 

การผสม: การทำอาหารและการปรุงยา ทั้งสองสิ่งค่อนข้างจะคล้ายกัน มันเหมาะสมที่จะใช้ร่วมกันเท่านั้น นี่เป็นทักษะที่จะช่วยให้คุณผสมผสานการทำอาหารหรือยาประเภทใดก็ได้เข้าด้วยกัน แต่ระวังให้ดี เพราะผลลัพธ์ของการหลอมนั้นสามารถสร้างความเสียหายได้

 

คุณได้สร้างเมนูใหม่ ระเบิดผลไม้ของเวลช์! สูตรจะถูกส่งไปยังเมนูสูตรการผสมของคุณ!

 

ระเบิดผลไม้ของเวลช์: การสร้างสรรค์ที่แปลกประหลาดนี้เป็นส่วนผสมของยาลูกไฟขนาดเล็กและเหยื่อผลไม้ของเวลช์ มีรสชาติที่ไม่มีใครอธิบายได้ เพราะเมื่อได้กินเข้าไปแล้ว คุณจะไม่มีชีวิต การสร้างที่แปลกประหลาดนี้สร้างความเสียหาย 300-400 ดาเมจขึ้นอยู่กับคุณภาพของยาและอาหารที่ทำขึ้น

คุณได้สร้างสูตรอาหารใหม่! ค่าประสบการณ์การทำอาหาร + 500!

ทักษะการทำอาหารได้เลเวลอัพแล้ว!

 

ซินหยายิ้มอย่างชั่วร้ายและเริ่มทำเหยื่อระเบิดมากขึ้น เขาแทบรอไม่ไหวที่จะทดสอบพวกมัน