ตอนที่ 1037-1038 คนน่ารังเกียจ

“แค่ออกจาก Star Splendor คงคิดว่าฉันจะทำอะไรคุณไม่ได้สินะ”

“โอ้ ประธานซู นี่คุณขู่ฉันเหรอ?” ลินดายิ้มเยาะ

“ประธานซู นี่คุณคิดว่าฉันเหมือนคนที่คุณสามารถรังแกได้ เพียงเพราะฉันเคยเป็นพนักงานของคุณงั้นเหรอคะ หรือคุณคิดว่าตัวเองมีอำนาจจนสามารถทำอะไรที่อยากจะทำก็ได้?”

คนที่มีอำนาจแบบนั้น คือแฟนหนุ่มของดาราภายใต้การดูแลของเธอต่างหากล่ะ

เธอรึจะกลัวซูเจ๋อ?

ซูเจ๋อเม้มริมฝีปากและกำหมัดแน่น “อยากจะลองก็ได้”

“ได้ ฉันจะรอ” ลินดาพูดจายียวน

“ฉันจะรอดูว่าประธานซู จะจัดการฉันยังไง อย่าทำให้ฉันรอเก้อล่ะ”

“ได้ ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง” ซูเจ๋อจ้องมองลินดา แล้วหันกลับมามองเฉียวเมียนเมียน

เขารีบสลัดความโกรธในแววตาออกอย่างรวดเร็ว และแสดงท่าทางอ่อนโยนและเสน่หา เขาเรียกชื่อเฉียวเมียนเมียนอย่างนุ่มนวล

“เมียนเมียน ผมไม่คิดว่าจะเจอคุณที่นี่ ผมมีเรื่องจะพูดกับคุณ เราไปหาที่คุยกันหน่อยได้ไหม?”

เฉียวเมียนเมียนมองไปที่เขาอย่างไร้ความรู้สึก เธอยังคงรังเกียจซูเจ๋อ “คุณซู ฉันคิดว่าเราไม่มีอะไรจะพูดกันนะคะ ครั้งก่อนที่แฟนฉันเตือน ยังไม่พอใช่ไหม?”

“คุณซู พอแผลหายแล้วลืมความเจ็บปวดไปแล้วสินะ? สักพักแฟนฉันก็คงมาถึงแล้ว ฉันแนะนำให้คุณรีบไปเถอะค่ะ คุณซูเคยเจอเขาแล้ว ก็คงจะรู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหน ถ้าเขาทำร้ายคุณอีก ฉันคงรั้งเขาไม่ได้”

ใบหน้าของซูเจ๋อยังมีรอยช้ำหลงเหลืออยู่บ้าง

แม้ว่าจะแค่จาง ๆ

แต่เมื่อดูอย่างละเอียด ก็สามารถเห็นได้ชัดเจน

ซูเจ๋อรู้สึกเขินอายมากขึ้น เมื่อเอ่ยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ เขารู้สึกว่าเฉียวเมียนเมียนกำลังเยาะเย้ยและหัวเราะเยาะเขา

ความสัมพันธ์ 10 ปีของพวกเขา

เธอไม่เพียงไม่รู้สึกแย่ที่เขาถูกคนอื่นทำร้าย ทว่าเธอกลับพูดเยาะเย้ยเขาอีก

เขาโกรธและเจ็บปวด “คุณกำลังยกเขามาข่มขู่ผมงั้นเหรอ คิดว่าผมกลัวเขารึไง ผมแค่ไม่อยากลดตัวลงไปยุ่งกับคนระดับอย่างเขา ผมถึงปล่อยไปหรอกนะ”

“เมียนเมียน คุณคิดว่าเขาจะปกป้องคุณและเอาคืนแทนคุณอย่างนั้นเหรอ? ผมเห็นผู้ชายอย่างเขามานักต่อนักแล้ว เขาไม่จริงใจกับคุณหรอก ก็แค่ควงเล่น ๆ คุณคิดว่าเขาเห็นว่าคุณเป็นแฟนจริง ๆ เหรอ?”

เฉียวเมียนเมียนรู้สึกขบขัน “อย่างน้อยเขาก็ไม่ทำอะไรที่ไม่ซื่อสัตย์กับฉัน ดีกว่าคนอื่นเป็นร้อยเท่า ส่วนเขาจะคบฉันเล่น ๆ หรือไม่ ฉันไม่สนใจหรอกค่ะ”

“พูดอะไรของคุณ?” ซูเจ๋อมองเธออย่างไม่น่าเชื่อ

เฉียวเมียนเมียนจ้องมองพร้อมกับยิ้ม “ฉันยินดีที่จะให้เขาเล่นได้ตามใจ ยังไงซะ ก็ไม่เสียอะไรอยู่แล้ว เป็นของเล่นให้กับผู้ชายหล่อ ๆ รวย ๆ คุณซู พอใจกับคำตอบหรือยัง”

“ค-คุณ ทำไมกัน...”

ซูเจ๋อถอยหลังราวกับว่าเขาไม่เคยรู้จักเธอ เขาส่ายหน้าแล้วพูด “คุณไม่ใช่เมียนเมียน คนที่ผมรู้จัก เมื่อก่อนคุณไม่ได้เป็นแบบนี้ คุณไม่ได้คิดแบบนี้จริง ๆ ใช่ไหม”

“คุณแค่โกรธผม คุณ...”

“คุณซู อย่าคิดไปไกลสิค่ะ” เฉียวเมียนเมียนขมวดคิ้วพร้อมกับพูดแทรกเพื่อหยุดเขา

“ฉันน่ะเหรอ พยายามทำให้คุณโกรธ? ฉันอยากจะถามคุณซูอยู่เหมือนกัน ว่าไปเอาความมั่นใจนั่นมาจากไหน? ที่คิดว่าฉันพูดแบบนั้นเพราะอยากทำให้คุณโกรธ”

“เมียนเมียน คุณ...”

ก่อนที่ซูเจ๋อจะพูดจบประโยค เฉียวเมียนเมียนก็เยาะเย้ยละมองดูเขาราวกับว่าเขากำลังทำเรื่องตลก “คุณซู คุณคิดว่าคุณหล่อกว่าแฟนฉันเหรอ หรือคิดว่าหุ่นคุณดีกว่าเขา หรือคิดว่าคุณรวยและมีอำนาจมากกว่าเขางั้นเหรอคะ?”

“นอกจากเรื่องแย่ ๆ คุณมีอะไรดีกว่าเขางั้นเหรอคะ?”

“แฟนของฉันดีกว่าคุณมากในทุก ๆ ด้าน คุณคิดว่าฉันอยู่กับเขาเพื่อทำให้คุณเสียใจจริง ๆ เหรอ?” เฉียวเมียนเมียนอดขำไม่ได้ “คุณซู คุณมั่นใจเกินไปแล้วล่ะค่ะ”

“ฉันกับแฟนเรารักกันดี ฉันไม่อยากให้เขาเห็นว่าฉันอยู่กับคุณอีก คุณซู ได้โปรดอย่ามาพบฉันอีก ฉันไม่ได้อยากจะเจอคุณจริง ๆ ค่ะ”

การแสดงออกของซูเจ๋อ มืดลง เพราะคำพูดของเฉียวเมียนเมียน

เมื่อเธอพูดจบ การแสดงออกของซูเจ๋อก็ยิ่งแย่ลงมากเท่านั้น

เขากำหมัดแน่น “เฉียวเมียนเมียน คุณ...”

“ฉันต้องขอโทษด้วยค่ะ ถ้าคำพูดของฉันทำให้คุณซูต้องอึดอัด” เฉียวเมียนเมียนมองไปที่เขาอย่างไร้ความรู้สึก

“แต่ถ้าฉันไม่พูดออกไป ฉันเกรงว่าคุณซูจะยังไม่รู้อย่างชัดเจน”

“ซูเจ๋อ” เฉียวเมียนเมีนยเปลี่ยนวิธีเรียกเขากะทันหัน

“อย่ามากวนฉันอีก และอย่าคิดว่าฉันยังรู้สึกอะไรกับคุณ ตอนนี้ฉันมีความสุขและฉันเองก็รักแฟนของฉันมากด้วยสิ”

“ฉันเคยพูดไปแล้วในวันที่เราเลิกกัน ฉันจะไปตามทางของฉัน และคุณก็ไปตามทางของคุณ ต่อไปเราจะไม่ข้องเกี่ยวกันอีก นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันพูดกับคุณ ฉันหวังว่าคุณสามารถรู้ตัวเองและอย่างทำอะไรที่เป็นการล่วงละเมิดฉันอีก”

“ฉันคิดว่าประธานของ Star Splendor รอบตัวไม่ได้ขาดผู้หญิง คงจะน่าเกลียดไม่น้อย ถ้าคุณยังยึดติดกับฉันอยู่แบบนี้”

“ใช่ รอบตัวผมไม่ได้ขาดผู้หญิง” ซูเจ่อเริ่มกระวนกระวายใจ เขาก้าวไปข้างหน้าและคว้ามือของเฉียวเมียนเมีนย “แต่เฉียวเมียนเมียน ผมต้องการแค่คุณเท่านั้น ผู้หญิงคนเดียวที่ผมอยากจะแต่งงานด้วยคือคุณนะ”

“ให้โอกาสผมอีกสักครั้งจะได้ไหม อย่าทิ้งผมไปเลยนะ”

“เมียนเมียน ผมรักคุณ ผมอยู่ได้ถ้าไม่มีคุณ”

เฉียวเมียนเมียนรู้สึกราวกับว่าเธอถูกไฟลวก ขณะที่ซูเจ๋อจับมือของเธอ เธอพยายามสะบัดมือออกทันที

แต่ซูเจ๋อคว้าเธอไว้แน่น

“ซูเจ๋อ บ้าไปแล้วเหรอ? ปล่อยฉันนะ” เฉียวเมียนเมียนนึกไม่ออกว่าผู้ชายคนนี้ทำไมถึงได้ไร้ยางอายขนาดนี้ เมื่อกี้เขายังโอบกอดผู้หญิงอีกคน ตอนนี้กลับมาขอให้เธอให้โอกาสเขา

เขาพูดแบบนี้ออกมาได้อย่างไร!

ตั้งแต่ที่เลิกกัน เธอก็ได้รู้ว่าผู้ชายคนนี้ไร้ยางอายขนาดไหน

เธอไม่รู้ว่าเพราะเขาทำตัวได้แนบเนียน หรือเพราะเธอตาบอด

ถึงไม่เคยเห็นธาตุแท้เขาเลยตลอด 10 ปีที่ผ่านมา

เธอเคยคิดว่าเขาเป็นผู้ชายที่ดีและหายากคนหนึ่ง

ทว่าตอนนี้สัมผัสของเขาทำให้เธอนึกรังเกียจ

เฉียวเมียนเมียนพยายามจะผละมือออกจากเขา ทว่าเขายิ่งกำข้อมือเธอไว้แน่น แม้แต่ดวงตาก็เปลี่ยนเป็นสีแดง “เมียนเมียน ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ มีเพียงผมเท่านั้นที่จะให้ความสุขกับคุณได้”