EP 675 เสร็จสมอารมณ์หมาย!
EP 675 เสร็จสมอารมณ์หมาย!
By loop
ภายในรถ.
ดงซูบินเองรู้สึกตื่นเต้นมาก บรรยากาศรอบข้างเหมือนหยุดเวลาไว้
ในตอนแรกที่ดงซูบินนั้นโดนจูบ เหตุผลในตอนนั้นเขาก็พอที่จะใช้เหตุผลได้ว่าเพราะพิษที่อาจจะมีการป่นเปื้อนเข้าไปในปากของเขา อีกทั้งต่อมาดงซูบินเองกลับกล้าที่จะเอาปากไปดูดพิษที่ใกล้กับจุดลับของเกิงโยฮวา ซึ่งเกิงโยฮวาเองก็ไม่อยากให้เห็นและไม่อยากให้เขาไปยุ่งแต่สุดท้ายดงซูบินทำมันจนได้และแน่นอนจุดประสงค์ครั้งนี้ต่างจากครั้งแรกมันไม่ใช่เรื่องของการถอนพิษอีกต่อไปแต่มันคือเรื่องอย่างว่า ดังนั้นก็ไม่จำเป็นจะต้องมีคำอธิบายใดๆอีกต่อไปเพราะการกระทำทุกอย่างมันชัดเจนอยู่แล้ว
สายตาของเกิงโยฮวาถึงจะดูเย็นชาแต่เธอกลับไปพูดอะไรออกมาเลย
ดงซูบินเองก็เขินอายอยู่บางเขาพยายามไอเพื่อกลบเกลื่อน
มันแข็งแล้ว……
และดูเหมือนมันจะแน่นมาก..
ตอนนี้บรรยากาศรอบข้างดูน่าพิสมัยไปเสียหมด!
ดงซูบินเองไม่สามารถทนต่อการจ้องมองของเกิงโยฮวาได้ เมื่อเขายกมือขึ้น เขาก็โยนโทรศัพท์มือถือที่สว่างสดใสไปที่เบาะหน้า ตอนนี้ทุกอย่างดูมืดไปหมดและเขามองไม่เห็นอะไรเลยในตอนนี้
สถานการณ์ตอนนี้มันยากที่จะอธิบายได้!
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ฉันไม่สามารถทนสายตาของเกิงโยฮวาได้
ดงซูบินเองก็ไม่สามารถอธิบายเรื่องพวกนี้แล้ว ตอนนี้เขาสนใจเพียงการเลียทีขาของเธอและอยากจะจูบกับเธออีกครั้ง
เสียงหายใจเข้าดังขึ้น
ดงซูบินใช้ลิ้นเลื่อนไปมาระหว่างจุดลับของเธอ ปากของเขาตกลงไปที่อื่นที่ต้นขาของเธอ มือยังสัมผัสก้นที่สวยงามของเกิงโยฮวา ตอนนี้ดงซูบินไม่รู้ว่า เกิงโยฮวากำลังจ้องมองตัวเองอยู่หรือไม่ เขาเอนตัวขึ้นเล็กน้อยและขยับเขาไปใกล้เธออีกหน่อย ก่อนที่จะเลื่อนตัวขึ้นไปด้านบน เขาใช้มือข้างหนึ่งจับแก้มเธอเบา ๆ และปากก็จูบเธอและกัดหูของเธอ
เกิงโยฮวาดูเหมือนจะไม่ได้พูดอะไร
ดงซูบินรู้สึกตื่นเต้น นี่คือความยินยอมหรือไม่? แกล้งทำเป็นไม่เห็น? เขาสูดดสมกลิ่นของเกิงโยฮวา มันทำให้เขายิ่งคึกคักมากยิ่งขึ้น ก่อนจะจูบไปที่หูของเธอ เพราะกลัวว่าเกิงโยฮวาจะเปลี่ยนใจหลังจากนี้ ก่อนที่จูบที่แก้ม คอของเธอทันที และในที่สุดก็ยกคางขึ้น จูบเธอ **** ในริมฝีปาก
แสงจันทร์มืดมากและมีเมฆปกคลุม
ในขณะนี้ ดงซูบินไม่สามารถมองเห็นการแสดงออกของเกิงโยฮวา และมันก็มืด
ดงซูบินไม่รู้ว่าทำไม เกิงโยฮวา ไม่พยายามขัดขืนเขาเลย มันทำให้ดงซูบินเริ่มไม่สบายใจ หรือเหตุผลอะไรอีก? อย่างไรก็ตาม เกิงโยฮวาไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลยเหมือนกับคนตาย ดงซูบิน หายใจเข้า หลังจากจูบปากเธอ ดวงตาของเขาหรี่ลง และข้อมือของเขายื่นออกไปที่หน้าอกของเกิงโยฮวา สัมผัสพื้นผิวของเสื้อชั้นในพิมพ์ลงบนฝ่ามือทันทีดงซูบินขยับมือของเขาและหยิบมันขึ้นมาด้วยนิ้วของเขาในเวลาต่อมามือเขาดงซูบินก็เลยเข้าไปในบรา ฝ่ามือถูกส่งเข้าไปข้างใน
พระเจ้า.
หน้าอกมันมีความนุ่มและเย็น
“นายกเทศมนตรีโยฮวา” ดงซูบินกระซิบ: "ชุดชั้นในของคุณเปียก คุณควรถอดมันออก?"
“…” เกิงโยฮวาไม่ขยับ ราวกับว่าเธอกำลังหลับอยู่
“เฮ้ นายกโยฮวา?”
ยังคงไม่ตอบสนอง
ดงซูบินมองไปที่จุดที่มืดที่อยู่ข้างหน้าเขา มีใบหน้าของเกิงโยฮวาหลังจากลังเล เขายังอดไม่ได้ เขาเปิดเสื้อชั้นในแล้วพบกับหน้าอกของเธอ
ดงซูบินดูเหมือนจะสามารถเห็นสองสิ่งที่เด้งอยู่ข้างหน้าเขา
ยังไม่ตอบสนอง? เกิดอะไรขึ้น? เธอเป็นอะไรไป
ทุกอย่างราบรื่น แต่ ดงซูบินดูกระสับกระส่ายเล็กน้อย เขาแปลกใจมากเพราะเกิงโยฮวานั้นต้องมีอคติกับเขา และเขารู้ดีว่าเกิงโยฮวาไม่ใช่พวกหญิงเจ้าสำอาง เธอนั้นสวยอายุก็ไม่มากจนเกิงไปนและหน้าที่ราชการของเธอก็ก้าวหน้ากว่าคนในวัยเดียวกัน ... ความคิดของดงซูบินตอนนี้ตีกันไปหมดฉันไม่เข้าใจจริงๆ ดงซูบินเอามือแตะหลัง เรียบๆ ปลดเสื้อชั้นในออกแล้วโยนมันไปที่หน้ารถ. ดงซูบินคิดว่าเขาควรจะทำต่อไปดีไหม ตอนนี้เขากัดฟันแน่น
เธอไม่คิดจะพูดอะไรเลยหรอ?
เธอเป็นอะไรไปหรือเปล่า?
ทำไมนายกโยฮวาถึงไม่พูดอะไรเลย?
ดงซูบินตบหัวของเขา ทำไมเกิงโยฮวาไม่พูดไล่เขา "ออกไป" ดงซูบินไม่กล้าที่จะทำต่อ แต่เธอไม่ได้บอกว่าเขาไม่ได้พูดอะไร
สิ่งนี้หมายความว่า? ?
ดงซูบินไม่ได้ควบคุมมันจริงๆ เขาต้องการแต่งงานกับน้ำมันของเธอ คาดไม่ถึงจริงๆว่าจะเกิดสถานการณ์เช่นนี้
เป็นเวลานานที่ ดงซูบินคิดมากขึ้นเรื่อย ๆ และถูกบังคับให้อดทนต่อความปรารถนาของหัวใจ เขาบังคับตัวเองให้นอนเอนหลังและนอนข้างเกิงโยฮวา
หลับ.
ฉันควรทำเรื่อวเหล่านี้จริงๆหรอ
ดงซูบิน ดงซูบิน! อย่าหักโหมจนเกินไป!
ดงซูบินศึกษาตัวเองและหลับตา เขาเคารพระยะห่างระหว่างเขาและนายกโยฮวา และรักษาระยะห่างไว้สองสามเซนติเมตร เขาผล็อยหลับไป.
ใช้เวลาประมาณสิบนาที
ดงซูบินเปิดตาด้วยความรู้สึกไม่สบายและมองที่เธอ เขาเอาหน้าไปใกล้เธอ!
เราควรแกล้งทำเป็นสุภาพบุรุษแบบไหน! นั้นคือเรื่องที่ควรทำจริงๆใช่ไหม! แต่เธอก็ยังหายใจ!
หรือว่าเธอไม่หวงตัว? จากมุมมองหนึ่งสามารถพูดได้ว่าเธออาจจะยอมจำนน?
ดงซูบิน ไม่รู้ว่าการตัดสินใจของเขาถูกต้องหรือไม่ เขาไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร หลังจากนั้น เขายังหันกลับมานั่งและนั่งยอง ๆ บน เกิงโยฮวา“นายกโยฮวา อ่ะ โอเคไหม”
ภายในรถเงียบกริบ
"เป็นอะไรหรือเปล่า" ดงซูบินถามอีกครั้ง
หลังจากผ่านไปครึ่งนาที ห่าวเยว่ฮวาก็พูดออกมา และเสียงก็เย็นชามาก "...พูดว่าอะไรนะ?"
ดงซูบินกล่าวว่าฉันรู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน นี่ไม่ใช่การถามคุณ "คุณต้องพูด แล้วผมควรทำยังไงดี.. "
“ฉันจำเป็นต้องพูดอะไรไหม!”
"คุณหมายถึงอะไร?"
"..."
“ข่าน ทำไม่ได้เหรอ ขอเวลาดีๆ หน่อยได้ไหม”
บรรยากาศกลับมาหนาวอีกครั้ง
ดงซูบินเข้าใจดีว่าเขาไม่สามารถหาคำตอบได้จากปากของเกิงโยฮวา เขาแค่ยืนขึ้นและโบกมือไปที่หน้ารถแล้วดึงกล่องถุงยางอนามัยออกมา หนึ่งกล่องและพร้อมจะใส่มัน “ไม่อยากคุยแล้ว ให้ใส่มันให้ไหม” ดงซูบินเตรียมไว้สำหรับมีอะไรกับหยูหยวนและดงซูบินก็มีสิ่งนี้อยู่ในรถด้วย
“...ใส่มันใช่ไหม?”
เขาไม่ได้คิดเรื่องนี้มาก่อน
จริงๆเหรอ? ?
หัวใจของดงซูบินเต้นแรงและกระโดดขึ้น เขานั่งอยู่ที่นั่นและสวมมันจริงๆ เขาไม่ได้สวมอะไรบนร่างกายของเขาและเขาไม่จำเป็นต้องถอดอะไรเลย หลังจากนั้นเขาก็จับขาของเกิงโยฮวาตรงๆและยกขึ้นไปด้านบน ชุดชั้นในของเธอตกลงมา
เกิงโยฮวาไม่ตอบสนองมากมายตั้งแต่ต้นจนจบ ดงซูบินก็ไม่ได้คิดอะไรก้าวหนึ่งก้าวและจับต้นขาของเกิงโยฮวาทันทีลังเล หาตำแหน่งแล้วกดเลย!
ร่างกายของ เกิงโยฮวาแข็งและปากของเธอดูเหมือนจะถอนหายใจออกมาแรงมา!
ดงซูบินเองก็ถอนหายใจออกมาเช่นกันเพราะเหมือนทุกอย่างได้ปลดปล่อย ดงซูบินขยับขึ้นและลงจุดเริ่มต้น เรื่องอคติต่างๆก็หายไป เหลือแต่เพียงความสนุก
คาเยน ขย่มขึ้น ๆ ลง ๆ และร่อนเร่ไปในสายฝน
จนจบเกิงโยฮวาไม่ได้ร้องออกมาเลย ดงซูบินเองก็อยู่ในท่ามาตารฐานตั้งแต่แรกจนสิ้นสุด แต่หลังจากเสร็จดงซูบินก็จูบปากกับเกิงโยฮวา ทุกอย่างก็สงบลง
ดงซูบินกอดเธอด้วยความรักและเข้าสู่ดินแดนแห่งความฝัน
......