บทที่ 351 ภูเขาอันเดท

บทที่ 351 ภูเขาอันเดท

แม้ว่าเย่จงหมิงจะไม่ได้เสียสละทองผีเพื่อสร้างอุปกรณ์ป้องกันที่ยอดเยี่ยมสองสามอย่างให้ตัวเอง แต่สิ่งที่เขาสวมใส่นั้นเป็นชุดอุปกรณ์ป้องกันที่ดีระดับสีเทา แต่ภายในไม่กี่ชั่วโมงหลังจากเข้าสู่อาณาจักรลับ พวกมันก็กลายเป็นผ้าขี้ริ้ว

ภายใต้การล้อมกรอบของสัตว์ประหลาดระดับสองที่ดูเหมือนเด็กผ่ายผอม 7-8 ตัว พวกมันได้ทำลายชุดป้องกันของเย่จงหมิงลง การโจมตีของพวกมัน ทำให้เกิดความเสียหายที่ไม่สามารถแก้ไขได้ต่ออุปกรณ์ระดับสีเทาทั้งสองชิ้น

เย่จงหมิงฟันคอสัตว์ประหลาดตัวหนึ่งด้วยดาบ เขาหอบเล็กน้อย

อาณาจักรลับแปลกเกินไป ไม่เพียงความแข็งแกร่งของผู้ที่เข้ามาจะถูกระงับ สัตว์ประหลาดตัวน้อยที่ปรากฏตัวต่อหน้าเย่จงหมิงยังมีประสิทธิภาพในการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม ทั้งยังรู้จักวิธีร่วมมือกันต่อสู้ เย่จงหมิงถูกทำลายอุปกรณ์ป้องกันไปสองชิ้น แต่เขาฆ่าพวกมันไปได้เพียง 3 ตัวเท่านั้น

อย่างไรก็ตามท้ายที่สุดแล้ว เย่จงหมิงก็เป็นผู้วิวัฒนาการระดับ 4 ดาว ที่สำคัญกว่านั้นก็คือ เขามีประสบการณ์ต่อสู้ที่เข้มข้นมาก เมื่อพบว่าตัวเองไม่สามารถใช้พลังในการบดขยี้ เขาก็เปลี่ยนวิธีการต่อสู้อย่างรวดเร็ว เขาไม่รีบร้อนสังหารสัตว์ประหลาดเหล่านี้ แต่เฝ้าสังเกตพวกมันอย่างอดทน เพื่อค้นหาจุดอ่อนและจุดแข็งของพวกมัน จากนั้นจึงคว้าโอกาสเข้าโจมตีเพื่อสังหาร

เมื่อสัตว์ประหลาดตัวสุดท้ายถูกฆ่า การต่อสู้ครั้งนี้ใช้เวลาสามสิบนาทีเต็ม

เย่จงหมิงไปยังพื้นที่ลึกลับซั่งเหอ แล้วสังหารกบปีศาจสามหางระดับ 5 ได้ภายใน 3 นาที แต่เขาต้องใช้เวลาถึง 30 นาที เพื่อสังหารสัตว์ประหลาดระดับ 2 เหล่านี้!

แน่นอนว่า เย่จงหมิงมีวิธีอื่นที่สามารถฆ่าสัตว์ประหลาดเหล่านี้ได้ทันที แต่เขาไม่ต้องการใช้ไพ่ตายก้นหีบกับสิ่งที่เห็นได้ชัดเจนเหล่านี้ เพราะท้ายที่สุดแล้ว เขายังไม่รู้ว่า เขาจะต้องอยู่ที่นี่นานแค่ไหน

หลังจากฆ่าสัตว์ประหลาดเหล่านี้ลง เย่จงหมิงก็สำรวจพื้นที่โดยรอบอย่างระมัดระวัง เมื่อไม่พบอะไร เขาก็เริ่มขุดผลึกวิเศษออก และผ่าชิ้นส่วนบางอย่างออก

การกระทำนี้มักจะนองเลือดและน่าขยะแขยง แต่ก็ไม่มีผลกระทบกับเย่จงหมิง เขาแค่ต้องการเห็นว่าสิ่งนี้แตกต่างจากชีวิตกลายพันธุ์บนโลกตรงไหน

แต่เย่จงหมิงก็ต้องผิดหวัง เพราะเขาไม่ใช่แพทย์หรือนักชีววิทยามืออาชีพ เขาสามารถค้นพบบางอย่างได้ก็ต่อเมื่อ มันมีความแตกต่างที่สำคัญเป็นพิเศษ ดังนั้นเขาจึงไม่พบอะไรเลย

เมื่อไม่พบคำตอบ เย่จงหมิงก็เก็บฟันและกรงเล็บของสัตว์ประหลาดเหล่านี้ไว้เป็นวัสดุสร้างอุปกรณ์ แล้วหันไปที่ป่าแห่งนั้นอีกครั้ง แล้วเลือกไม้หวู่ถงซาลั่วสองสามชิ้นไปเก็บไว้ในพื้นที่มิติ

สำหรับส่วนที่เหลือ ถ้ามีโอกาสค่อยมาเก็บภายหลัง

หลังจากถูกโจมตีโดยสัตว์ประหลาดเหล่านี้ เย่จงหมิงก็ตระหนักได้ถึงความแปลกประหลาดของอาณาจักรลับ เขาจึงระมัดระวังตัวมากขึ้น ขณะเดินไปยังภูเขาไม่สูงไม่ต่ำตรงหน้าต่อไป

ภูเขาลูกนี้ไม่ใหญ่มาก แต่ถ้าอยากเดินให้รอบก็ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหน เย่จงหมิงจึงเลือกที่จะเดินทางผ่านไปเท่านั้น โชคดีที่ ที่นี่มีพืชพันธุ์ค่อนข้างน้อย ส่วนใหญ่ของภูเขาปกคลุมไปด้วยมอสกับพุ่มไม้หายาก นอกนั้นก็จะเป็นก้อนหิน สภาพแวดล้อมสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนในชั่วพริบตา สิ่งเหล่านี้เพิ่มความรู้สึกปลอดภัยให้อย่างไม่ต้องสงสัย

ภูเขากว้างใหญ่จนม้าวิ่งตาย แต่เย่จงหมิงไม่ใช่ม้า อย่างไรก็ตามเขาก็ต้องใช้เวลาถึงครึ่งวันกว่าจะปีนขึ้นไปบนไหล่เขาได้ เขานั่งลงบนก้อนหินเพื่อพักผ่อนและดื่มน้ำ แล้วนั่งมองดูท้องฟ้าอันเต็มไปด้วยดวงดาวที่น่าทึ่ง มันยากจะยอมรับว่าที่นี่ไม่มีกลางวัน

สภาพแวดล้อมของอาณาจักรลับแห่งนี้ควรเป็นดาวเคราะห์ ที่ไม่มีการป้องกันของชั้นบรรยากาศ ในเมื่อไม่มีชั้นบรรยากาศ แต่ทำไมถึงได้มีออกซิเจนที่มนุษย์ใช้หายใจ แปลกอะไรอย่างนี้? มันมีการหมุนรอบตัวเองหรือหมุนรอบอะไรสักอย่างไหม?

เมื่อไม่เข้าใจ เย่จงหมิงทำได้เพียงยอมแพ้ เขาเก็บขวดน้ำแล้วเดินต่อไป แต่หลังจากเดินไปได้เพียงสองก้าว เขาก็พบว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ภูเขาทั้งหน้าและหลัง ซ้ายและขวา กำลังขยับ!

เย่จงหมิงจับดาบส่องจันทร์ไว้มั่น กระโดดขึ้นไปบนก้อนหินที่นั่งพักเมื่อครู่นี้ และสังเกตสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างระมัดระวัง

ฟ้าว!

หัวกะโหลกหัวหนึ่งโผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน ตามมาด้วยหัวที่สอง หัวที่สาม หัวที่สิบ หัวที่ร้อย จนกระทั่ง… เย่จงหมิงนับไม่ถ้วนแล้ว

สัตว์ประหลาดอันเดท!

เย่จงหมิงรู้สึกเข็ดฟัน ทำไมเขาต้องเดินเข้ามาในอาณาเขตของสิ่งเหล่านี้ด้วยตัวเอง?

ในชีวิตก่อน สัตว์ประหลาดอันเดท มักเป็นชีวิตกลายพันธุ์ที่เหล่าผู้รอดชีวิตไม่เต็มใจที่จะเผชิญหน้า พวกมันไม่เพียงจะทำให้ปวดหัวเท่านั้น แต่พวกมันยังไม่มีผลึกวิเศษอันเป็นทรัพยากรที่ใหญ่ที่สุดในวันโลกาวินาศ และการฆ่าสิ่งเหล่านี้ก็เป็นเรื่องที่ยากลำบากและอันตรายมาก ทั้งยังไม่ก่อประโยชน์อะไรเลย

แต่สำหรับเย่จงหมิงแล้ว หัวใจของสัตว์ประหลาดอันเดท เป็นสิ่งประเภทเดียวกับลูกแก้ววิญญาณที่ใช้กับผมแดง มันมีประโยชน์มากสำหรับเขา แต่เขาไม่อยากเผชิญหน้ากับสิ่งที่น่าขยะแขยงเหล่านี้ เท่าที่เห็นตอนนี้ มีนักรบโครงกระดูกอย่างน้อยหนึ่งพันตัวที่มีกระดูกเป็นสีเทา ในหมู่พวกมันยังมีนักรบที่มีกระดูกสีขาวหลายร้อยตัว และกระดูกสีดำอีก สิบตัว และที่เห็นได้ชัดเจนที่สุด ที่ด้านหลังของสัตว์ประหลาดกลุ่มนี้ ยังมีนักรบโครงกระดูกตัวหนึ่งที่มีกระดูกสีน้ำเงินกำลังขี่ม้าโครงกระดูกอยู่ด้วย!

กระดูกสีเทา กระดูกสีขาว กระดูกสีดำ กระดูกสีน้ำเงิน กระดูกสีม่วง กระดูกสีแดง กระดูกสีเหลือง กระดูกสีเงิน และกระดูกสีทอง สิ่งนี้สอดคล้องกับการวิวัฒนาการ 9 ระดับ กระดูกสีน้ำเงินนั้นเทียบเท่ากับการวิวัฒนาการระดับ 4

หากอยู่บนโลก เย่จงหมิงไม่กลัวกระดูกเน่าๆเหล่านี้จริงๆ แม้แต่นักรบอาชาโครงกระดูกระดับ 4 เย่จงหมิงก็สามารถฆ่ามันได้ภายในไม่กี่วินาที

แต่ที่นี่คืออาณาจักรลับ และความกล้าของสัตว์ประหลาดระดับ 2 เหล่านั้น ทำให้เย่จงหมิงได้ลิ้มรสของอันตรายที่แปลกประหลาด ขโมยผลงานมาจากเว็บ ThaiNovel  หากนักรบโครงกระดูกเหล่านี้ เป็นเหมือนกับสัตว์ประหลาดระดับ 2 ในตอนนั้นแล้วล่ะก็ เขาจะไม่มีทางเลือกอื่นใดนอกจากหนีอีก

ความคิดที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนี้ ทำให้เย่จงหมิงรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง

เย่จงหมิงนำเครื่องร่อนวิเศษปีกเหล็กออกมา วางแผนจะนั่งบนสิ่งนี้บินข้ามนักรบโครงกระดูกเหล่านี้ไป

ตอนเริ่มต้นก็ยังดีอยู่ที่นักรบโครงกระดูกทำอะไรเย่จงหมิงไม่ได้ อย่างมากที่สุด พวกมันทำได้เพียงวิ่งตามอยู่ด้านล่างเท่านั้น แต่อีกไม่กี่นาทีต่อมา เย่จงหมิงก็ถูกโจมตีที่ศีรษะและใบหน้า

นักธนูโครงกระดูกกับนักเวทย์โครงกระดูกก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกัน และยังมีนกโครงกระดูกปรากฏขึ้นอีกด้วย

หลังจากยืนหยัดได้ไม่กี่สิบวินาที เย่จงหมิงก็ถูกกระแทกตกลงมาจากเครื่องร่อนวิเศษปีกเหล็ก ลงมากลางกองทัพโครงกระดูก และเข้าสู่การต่อสู้อันดุเดือดอย่างฉับพลัน

เช่นเดียวกับสัตว์ประหลาดเด็กเหล่านั้น นักรบโครงกระดูกเหล่านี้ได้แสดงประสิทธิภาพในการต่อสู้ที่ทรงพลังอย่างยิ่ง เย่จงหมิงต่อสู้เพียงครู่เดียว ก่อนที่จะปักไม้เท้าแห่งธรรมชาติลงบนพื้น ด้วยอัญมณีธรรมชาติธาตุน้ำแข็งระดับปฐมภูมิ ดอกบัวโลหิตสีน้ำเงินถูกส่งออกไป

ด้วยทักษะกลุ่มอันทรงพลังนี้ แม้ว่านักรบโครงกระดูกเหล่านี้จะทรงพลังมาก แต่พวกมันก็ถูกฆ่าภายในไม่กี่วินาที ตั้งแต่เย่จงหมิงเข้ามาในอาณาจักรลับ ภายในเวลาไม่ถึงวันเขาก็ถูกโจมตีเป็นระลอกๆ ด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถใช้พลังของตัวเองได้อย่างเต็มที่ ทำให้เขาใช้การโจมตีที่เหี้ยมโหด โดยใช้อัญมณีธรรมชาติธาตุน้ำแข็งระดับปฐมภูมิ 3 ชิ้น เพื่อทำลายนักรบโครงกระดูกหลายพันตัวที่อยู่ที่นี่ ตามมาด้วยการเปิดใช้ทักษะอาชีพสังหารนักรบอาชาโครงกระดูกสีน้ำเงิน

ในใจรู้สึกกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับอัญมณีธรรมชาติที่ได้มาอย่างยากลำบาก แต่เมื่อเห็นว่าซากโครงกระดูกแต่ละตัวที่อยู่ที่นี่มีลูกแก้ววิญญาณ เย่จงหมิงก็รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย

ขณะนั่งย่อตัวอยู่กับพื้น รวบรวมลูกปัดวิญญาณ เย่จงหมิงก็ครุ่นคิดเรื่องต่างๆ ด้วยจิตใจที่วุ่นวายสับสน เขาไม่สามารถแยกแยะเบาะแสใดๆได้เลย

“@#￥%…?”

มีเสียงดังขึ้นจากที่ไม่ไกลอย่างฉับพลัน เย่จงหมิงตกใจรีบกระโดดขึ้นยืนทันที และยกดาบส่องจันทร์ขึ้นขวางไว้ด้านหน้า

บนยอดเนินที่อยู่ไม่ไกล มีร่างเพรียวบางกำลังยกธนูสั้นสุดประหลาดขึ้นป้องกันตัว มองมาที่เย่จงหมิง