HO บทที่ 139 ทำเหยื่อตกปลา

“อ้าว พี่ดริฟ พี่จะออกกำลังกายกับพวกเราไหม?” เมลติ้งสโนว์ถามทันทีที่เห็น ซินหยาเข้ามาในห้อง

เมื่อซินหยามองไปรอบๆ ห้อง เขาก็เห็นคนละคนทำกิจกรรมที่แตกต่างออกไป เว่ยกับวอนเดอร์ริ่งซาวด์กำลังวิ่งเคียงข้างกันบนลู่วิ่งทางด้านขวาของห้อง ขณะที่เมลติ้งสโนว์ที่อยู่ใกล้ทางเข้ากำลังยกน้ำหนักอยู่

เด็กหนุ่มกำลังยกดัมเบลล์เหล่านั้นอีกครั้ง สายตาของเด็กหนุ่มผู้น่ารักถือสิ่งของขนาดมหึมานั้นทำให้ซินหยายิ้มออกมา มันดูตลกราวกับว่าเขากำลังดูอะไรบางอย่างจากการ์ตูน

“ฉันกำลังคิดจะมาออกกำลังพอดี” ซินหยาเดินไปที่ที่เมลติ้งสโนว์ “แต่ตอนที่ฉันอยู่บนดาดฟ้า ฉันเห็นปลากระโดดขึ้นมาจากน้ำ ฉันก็เลยเปลี่ยนใจ”

เมลติ้งสโนว์เอียงศีรษะไปข้างหนึ่งอย่างน่ารักถามว่า "พี่จะไปตกปลาแทนที่จะไปออกกำลังกายกับพวกเรางั้นหรือ?"

“ใช่ ฉันคิดว่าฉันจะทำอย่างนั้นแต่ฉันต้องเตรียมเหยื่อก่อน” ซินหยาบอกกับเมลติ้งสโนว์ตามตรง

"เหยื่อ?" เมลติ้งสโนว์ถามด้วยสีหน้างุนงงบนใบหน้าของเขา เขาไม่รู้ว่าดริฟติ้งคลาวด์หมายถึงอะไร เมื่อเขาบอกว่าเขาจะทำเหยื่อล่อ แม้ว่าเขาจะเคยตกปลามาก่อนแต่เขาไม่เคยทำมันด้วยเหยื่อด้วยตัวเอง แต่ถ้าเขาทำ เขาจะใช้พวกหนอนหรืออะไรทำนองนั้น เมื่อมองไปที่ใบหน้าของดริฟติ้งคลาวด์ เขาสามารถบอกได้ว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาคิดอยู่ในใจแน่นอน "พี่หมายถึงอะไร?"

“ตอนที่ฉันซื้อของในเออร์นิสเวิร์ธ ฉันเจอสูตรนี้สำหรับทำเหยื่อตกปลาพอดี มันทำให้ฉันมีโอกาสได้จับปลาและสิ่งของต่าง ๆ มากขึ้น ฉันเลยจะลองทำดู” ซินหยาอธิบายให้เขาฟัง

"ผมคิดว่าพี่มีฉายาสำหรับตกปลาแล้วไม่ใช่เหรอ?" เมลติ้งสโนว์ถาม

ซินหยาพยักหน้าเห็นด้วยว่า “ถูกต้องแต่เหยื่อจะช่วยให้ฉันมีโอกาสจับปลาและสิ่งของที่ฉันไม่สามารถจับได้ในระดับทักษะตกปลาของฉัน”

“โอ้” เมลติ้งสโนว์อุทานอย่างเข้าใจ สำหรับเขาดูเหมือนว่าเหยื่อรายนี้พิเศษซึ่งทำให้เขากระตือรือร้นที่จะใช้มัน เขามีความรู้สึกว่าหากเขาใช้มัน เขาอาจจะพบบางสิ่งที่ยอดเยี่ยม “พี่จะให้ฉันใช้มันมั้ย ถ้าพี่ทำมันเสร็จแล้ว?”

“แน่นอน” ซินหยาบอกเขาขณะที่ขยี้ผมของเด็กชาย “ไปออกกำลังกายก่อนเถอะ เดี๋ยวทำเสร็จฉันจะเรียกเธอเอง”

"เยี่ยมไปได้เลย" เมลติ้งสโนว์ส่งเสียงบอกเขาอย่างมีความสุขก่อนที่เขาจะกลับไปยกดัมเบลล์ขนาดมหึมาที่เขาถืออยู่ซึ่งทำให้ซินหยายิ้มอีกครั้งก่อนจะเดินออกไปที่ห้องครัว

เมื่อซินหยาเข้าไปในครัว เขาก็เดินไปยืนตรงหลังเคาน์เตอร์ที่ใกล้ที่สุด เขาต้องเตรียมส่วนผสมของเขาก่อน เขาเปิดอินเทอร์เฟซและแตะไอคอนหนังสือสูตรอาหารที่อยู่ตรงหน้าเขา

จากนั้น รายการสูตรอาหารทั้งหมดที่เขารวบรวมได้ก็ผุดขึ้นมา เมื่อเลื่อนลงมา เขาเริ่มมองหาสูตรสำหรับเหยื่อตกปลา เขากวาดตาดูอยู่พักหนึ่งและพบรายชื่อสูตรเหยื่อตกปลาทั้งหมดที่มี

ในสูตรเหล่านี้ มีหลายสูตรที่เขาอยากจะทำแต่ทำไม่ได้เพราะส่วนผสมไม่เพียงพอ เขาไล่ดูอันที่เขาทำได้และเลือกสูตรนั้นมา เขาเริ่มอ่านคำอธิบายของสูตรที่เรียกว่าเหยื่อผลไม้ของเวลช์

เหยื่อผลไม้ของเวลช์ ว่ากันว่าเป็นสิ่งที่ต้องมีสำหรับชาวประมงที่ต้องการตกปลาหรือสิ่งของที่สามารถจับได้ในระดับที่สูงขึ้นเท่านั้น เหยื่อชนิดนี้ยังมีชื่อเสียงในด้านการนำสิ่งของเข้ามาแทนที่ปลาและเมื่อนำมาใช้ตกปลา อัตราการจับปลาและสิ่งของจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

ซินหยารู้สึกตื่นเต้นกับคำอธิบาย เขาคลิกที่สูตรเหยื่อผลไม้ของเวลช์และเฝ้าดูส่วนผสมและวิธีทำปรากฏขึ้นบนหน้าจอโปร่งใสตรงหน้าเขา เมื่อเห็นว่าไม่จำเป็นต้องปรุงเหยื่อด้วยวิธีที่ยุ่งยาก เขาจึงตัดสินใจลงมือทำสูตรนี้

สิ่งแรกที่เขาทำคือเตรียมสิ่งของที่เขาต้องใช้เพื่อทำเหยื่อจากช่องเก็บของของเขา รายการเหล่านี้คือ ขนมปัง สตรอเบอร์รี่ เจลโอ  แป้งและน้ำอุ่น โชคดีที่หลังจากสนุกสนานไปกับการช้อปปิ้งที่เออร์นิสเวิร์ธ ทำให้เขามีทุกอย่างที่จำเป็นในการทำ

ซินหยาหยิบชามขนาดกลางสองใบออกมาเตรียมส่วนผสม เขาหยิบเจลโอ สตรอเบอร์รี่ 1 ห่อที่เขามีอยู่และผสมกับน้ำอุ่น ¼ ถ้วยในหนึ่งในสองชาม เมื่อผสมกันแล้ว เขาก็วางลงด้านข้าง

เขาหยิบอีกชามหนึ่งใส่แป้ง ½ ถ้วย แล้วหยิบขนมปังทั้ง 4 แผ่นมาฉีกเป็นชิ้นเล็กๆ พอมันเล็กพอ เขาก็ใส่แป้งลงในชามด้วยหลังจากแน่ใจ เข้ากันดีจึงหยิบชามอีกใบขึ้นมา

เขาค่อยๆ เขาเริ่มเทน้ำเจลโอ ลงในชามด้วยแป้งและขนมปัง และเริ่มผสมให้เข้ากัน เขารู้จากสูตรที่บอกว่ามันต้องการความสม่ำเสมอของแป้งโดว์ ดังนั้นเขาจึงเติมน้ำลงไปในส่วนผสมอีกเล็กน้อยจนรู้สึกว่าได้ที่แล้ว

ต่อเขาต้องนำพวกแป้งโดว์ไปใส่ในแม่พิมพ์แมลงขนาดเล็ก แต่เนื่องจากไม่มีพวกมัน เขาจึงวางแป้งโดว์เหมือนเหยื่อล่อลงบนเคาน์เตอร์และใช้หมุดกลิ้งเพื่อทำให้เรียบ เมื่อม้วนออกจนหมด เขาก็ใช้มีดตัดออกเป็นหลายชิ้น ก่อนจะใส่ลงในกล่องดีบุกอย่างเรียบร้อย

ทันทีที่เขาวางเหยื่อชิ้นสุดท้ายไว้ในการแจ้งเตือนก็ปรากฏขึ้นบอกว่าเขาทำเสร็จแล้ว

คุณได้ทำเหยื่อผลไม้ของเวลช์สำเร็จแล้ว!!!

การประเมินเหยื่อผลไม้ของเวลช์: รสชาติ 3.2 ดาว/ คุณภาพ 3.6 ดาว/ การตกแต่ง 3.0 ดาว!

 

ซินหยารู้สึกผิดหวังเล็กน้อยกับการประเมินแต่เขารู้ว่าสูตรอาหารที่ง่ายที่สุดมักจะทำคะแนนได้ยากที่สุดเสมอ เขารู้ว่ายิ่งคุณภาพมากเทาไหร่ ผลลัพธ์ในการตกปลาก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น เขาจะต้องทำให้ดีที่สุดเพื่อให้ได้คะแนนที่สูงขึ้นในครั้งต่อไป

เขาวางกระป๋องกับเหยื่อไว้ในช่องเก็บของ เขาเริ่มทำความสะอาดเคาเตอร์ ก่อนที่เขาจะไปตกปลา กระบวนการทำความสะอาดทำให้เขาใช้เวลาไม่นานเลย ผ่านไปไม่ถึงห้านาทีก่อนที่เขาจะเช็ดทำความสะอาดเสร็จ

“พี่ดริฟ พี่ทำเหยื่อเสร็จแล้วเหรอ?” เมลติ้งสโนว์ถามขณะวิ่งเข้าไปในครัว แต่เห็นซินหยากำลังทำความสะอาดอยู่

ซินหยาเพิ่งเก็บส่วนผสมสุดท้ายกลับเข้าไปในช่องเก็บของของเขา เมื่อเขาได้ยินเสียงของเมลติ้งสโนว์ เขาหันไปทางเด็กหนุ่มพร้อมกับยิ้มกว้างแล้วพูดว่า "เสร็จแล้ว เธอพร้อมจะไปตกปลากับฉันไหม?"

"พร้อมเสมอ!" เมลติ้งสโนว์ตะโกนอย่างมีความสุข “ผมอยากจับวาฬ”

“วาฬ? ฉันสงสัยว่าเราจะสามารถพวกมันได้มั้ย?” ซินหยาหัวเราะเบา ๆ

เมลติ้งสโนว์เพียงยักไหล่ขณะที่ทั้งสองเดินออกไปที่ดาดฟ้า "เดี๋ยวพี่ก็รู้"