HO บทที่ 134 รางวัลดันเจี้ยน

ซินหยาและเพื่อนทั้งสามของเขาเดินเข้าไปในห้องเก็บบรรจุสมบัติไว้ด้วยความเบิกบานใจและความหวัง พวกเขาแทบรอไม่ไหวที่จะได้เห็นสิ่งที่อยู่ในหีบ พวกเขาไม่ได้คาดหวังอะไรมากเพราะที่นี้เป็นดันเจี้ยนระดับต่ำแต่พวกเขาหวังว่าพวกเขาจะได้สิ่งที่ดีเพราะดันเจี้ยนนี้อาจทำให้พวกเขาบาดเจ็บทางจิตใจ

ขณะที่กลุ่มรวมตัวกันรอบ ๆ กล่องสมบัติขนาดใหญ่ที่มีรางวัลซ่อนอยู่ภายใน พวกเขาแทบจะอดใจรอไม่ไหว ซินหยาแทบจะไม่ห้ามมือตัวเองไว้ได้ด้ เขาอยากรู้จริงๆ ว่าข้างในหน้าหีบมีอะไรบ้าง

“ดริฟติ้งคลาวด์ รออะไรอยู่ รีบเปิดเลย!” เว่ยบอกเขาด้วยความตื่นเต้น

ซินหยาพยักหน้าให้เธออย่างรวดเร็ว ก้มลงกับพื้นและเปิดหีบสมบัติขึ้นมา ทันทีที่เปิดฝาหีบ ซินหยาและปาร์ตี้ของเขาก็ถูกแสงสีทองส่องลงมา พวกเขารีบปิดตาของพวกเขา พวกเขาปิดตาจนกว่าแสงจะหายไป

เมลติ้งสโนว์เป็นคนแรกที่เอามือออกจากตา เขาได้ถอนหายใจและพูดออกมาว่า

"ทุกคน แสงหายไปแล้ว รางวัลปรากฏมาให้เห็นแล้ว"

หลังจากได้ยินเมลติ้งสโนว์ คนที่เหลือก็เอามือออกจากตา สายตาทุกคนบ่งบอกความดีใจ แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่า มันจะเป็นของมีค่ารึเปล่า

จากสิ่งที่ซินหยามองเห็น มันคือมีกำไลสี่อัน แผนที่อีกอันและกระจก  ซินหยารู้ว่าพวกเขาจะแบ่งผลรางวัลชิ้นนี้เท่าๆ กัน ซินหยาจึงหยิบกำไลขึ้นมาเพื่อจัดเรียงก่อน

“มีกำไลสี่เส้นและเราสี่คน นั่นหมายความว่าเราแต่ละคนได้รับอย่างละอัน” ซินหยากล่าว

เว่ยมองดูกำไลอย่างสงสัย “พวกมันเอาไว้ทำอะไรเหรอ?”

“ไม่รู้สิ โดยปกติจะมีการแจ้งเตือนปรากฏขึ้นในเวลานี้” ซินหยาบอกกับเธอ

"บางทีมันอาจจะทำไปแล้ว" วอนเดอร์ริ่งซาวด์กล่าว “ก่อนหน้านี้เราปิดตาเพราะแสงที่ทำให้ตาพร่า ดังนั้นบางทีเราอาจจะพลาดไป”

หลังจากคิดเรื่องนี้อย่างรวดเร็วแล้ว ซินหยาก็เห็นด้วยกับสมมติฐานของวอนเดอร์ริ่งซาวด์ "ไว้ในภายหลัง พวกคุณแต่ละคนรับกำไลมือไปก่อน"

เมื่อซินหยามอบกำไลสามอันให้เพื่อนของเขา เขาก็สวมกำไลเส้นสุดท้ายบนแขนของเขา เขาเห็นสัญลักษณ์ของน้ำปรากฏบนกำไล จากนั้นการแจ้งเตือนก็ปรากฏขึ้น

ได้รับไอเทม กำไลแห่งความปรารถนา

กำไลแห่งความปรารถนา กำไลนี้เชื่อมต่อกับธาตุทั้งสี่ ดิน, น้ำ, ลมและไฟ เมื่อสร้อยข้อมือถูกสวมใส่ มันจะกำหนดธาตุที่ผู้สวมใส่ต้องการมากที่สุด ด้วยธาตุน้ำ ผู้เล่นจะเชื่อมต่อกับแหล่งน้ำทั้งหมดที่อยู่ใน Haven Online เพียงแค่พูดชื่อแหล่งน้ำที่จะใช้ ธาตุไฟ ผู้เล่นสามารถใช้กำไลเพื่อจุดไฟ ในที่มืดที่สุดหรือสร้างความอบอุ่นในคืนที่หนาวที่สุด ธาตุลมช่วยให้ผู้เล่นเคลื่อนที่ได้เร็วกว่าลมและธาตุดินช่วยให้ผู้เล่นสร้างโล่จากโคลนและต้นไม้ได้

ทั้งกลุ่มมองหน้ากันอย่างตกตะลึงเมื่อพวกเขาอ่านสิ่งที่กำไลทำ พวกเขารู้ว่ากำไลจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับพวกเขาในระยะยาว พวกเขาแทบรอไม่ไหวที่จะทดสอบ

"พวกพี่ได้ธาตุอะไรเหรอ?" เมลติ้งสโนว์ถามทั้งกลุ่ม “ผมได้ธาตุไฟ!  มันดีมากเลย ตอนนี้ผมไม่ต้องกังวลกับการไปในที่มืดแล้ว!”

“ฉันได้ธาตุน้ำมา” ซินหยากล่าวขณะอวดกำไลให้เมลติ้งสโนว์

เมลติ้งสโนว์พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ มันสมเหตุสมผลแล้วที่ดริฟติ้งคลาวด์ได้ธาตุน้ำ ในบรรดาทุกคนที่นี่ เขาต้องการมันมากที่สุด มันเหมือนกับที่เขาได้รับธาตุไฟ

หลังจากตรวจสอบสร้อยข้อมือของเธอแล้ว เว่ยก็พูดว่า "ฉันได้ธาตุลมซึ่งหมายความว่า วอนเดอร์ริ่งซาวด์ได้ธาตุดิน"

"ใช่แล้ว" วอนเดอร์ริ่งซาวด์กล่าว “แต่เรารีบดูอีกอันเถอะ ว่าข้างในมันเป็นอะไร แล้วเราจะได้ออกไปจากที่นี่ซะที”

เมื่อเห็นว่าวอนเดอร์ริ่งซาวด์เร่งรีบที่จะออกจากสถานที่แห่งนี้ ซินหยาก็เอื้อมมือเข้าไปในหีบสมบัติและดึงสิ่งของชิ้นต่อไปออกมา มันคือแผนที่ เมื่อซินหยาคว้ามันมา การแจ้งเตือนก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

ได้รับไอเทม แผนที่สมบัติระดับ 3

 

แผนที่สมบัติ ระดับ 3 เนื่องจากไม่มีสมาชิกปาร์ตี้เสียชีวิตในดันเจี้ยนนี้ คุณจะสามารถข้ามโซ่ทองคำได้โดยไม่สูญเสียรางวัล เมื่อคุณผ่านดันเจี้ยนสมบัติระดับ 3 คุณและปาร์ตี้ของคุณจะสามารถได้รับรางวัลเป็นสองเท่า

*อย่าพยายามดันเจี้ยนนี้จนกว่าจะถึงเลเวล 65 เป็นอย่างน้อย*

 

“อีกนานเลยกว่าจะไปที่ดันเจี้ยนนั้นได้” เว่ยกล่าวหลังจากที่เธออ่านคำอธิบายที่ซินหยาส่งให้พวกเขา

"แต่ก็ดีนะ" วอเดอร์ริ่งซาวด์กล่าว “ดันเจี้ยนสมบัตินี้อันตรายมาก ทำให้มีเวลาในการเพิ่มทักษะมากขึ้น”

เมลติ้งสโนว์ผงกหัวของเขากับคำพูดเหล่านั้น "พี่วอเดอร์ริ่งซาวด์พูดถูกต้อง ครั้งต่อไป ผมจะเป็นที่หนึ่งในดันเจี้ยนเหล่านี้ ผมอยากจะเตรียมตัวให้พร้อมมากกว่านี้"

“ฉันก็คิดแบบเดียวกัน” ซินหยาพูดขณะที่ก้มลงหยิบสิ่งของชิ้นสุดท้ายในหีบสมบัติ

ได้รับไอเทม กระจกแห่งความโกลาหล

 

กระจกแห่งความโกลาหล มีลอร์ดผู้หนึ่งอาศัยอยู่รอบ ๆ บริเวณเหล่านี้ซึ่งชอบสะสมสิ่งประดิษฐ์ประเภทต่างๆ ทุกประเภท อยู่มาวันหนึ่งเขาพบกระจกเงาที่ทำจากหินออบซิเดียนซึ่งเป็นหินสีดำวาววับซึ่งถูกค้นพบหลังจากแผ่นดินไหว เขาหลงใหลในรูปลักษณ์ที่เขานำมันกลับมาที่บ้านของเขาโดยไม่รับรู้ถึงอันตราย กระจกเพิ่มความปรารถนาที่ลึกที่สุดของเขาจนถึงจุดที่บ้าคลั่ง ความปรารถนาที่ลึกที่สุดของเขาคือการรวบรวมสิ่งประดิษฐ์ที่หายากที่สุดในโลก

*เมื่อขายให้กับ NPC ช่างฝีมือ จะมีมูลค่า 250 เหรียญทอง*

หลังจากส่งคำอธิบายรายการให้ทุกคนแล้ว ซินหยายังคงมองกระจกด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเขา พวกเขาทำกำไรได้มหาศาลในวันนี้ เขาแทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่ากระจกที่น่าเกลียดใบนี้จะมีค่ามากขนาดนี้ ถึงแม้ว่าเขาจะถือมันไว้ในมือก็ตาม

“กระจกนั่นมีค่า 250 เหรียญทอง! วิเศษมาก!” เมลติ้งสโนว์กล่าวขณะที่เขาวิ่งไปที่ด้านข้างของซินหยาเพื่อมองดูกระจกให้ชัดขึ้น

"นี่เยี่ยมไปเลย!" เว่ยคิดคำนวณในใจว่า "ก็เท่ากับ 62 เหรียญทองและ 50 เหรียญเงินสำหรับพวกเราแต่ละคนใช่ไหม"

ซินหยากล่าวยิ้มอบอุ่นให้เว่ย "ถูกต้อง!"

"ยอดไปเลย!" วอนเดอร์ริ่งซาวด์อุทานออกมา "นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันทำเงินได้ขนาดนี้โดยไม่ต้องแสดงคอนเสิร์ต"

ซินหยาหันไปมองวอนเดอร์ริ่งซาวด์อย่างรวดเร็ว เมื่อวอนเดอร์ริ่งซาวด์รู้ตัว เขาก็ตื่นตระหนกทันที เขาหันไปมองเว่ย ดูเหมือนเธอจะดูสับสน

ซินหยารู้ว่าวอนเดอร์ริ่งซาวด์ไม่ต้องการให้เว่ยรู้ถึงตัวตนของเขา แต่ซินหยาไม่คิดว่าวอนเดอร์ริ่งซาวด์จะเปิดเผยออกมเองแบบนี้ เขาไม่ต้องการให้เว่ยเป็นคนเดียวที่รู้ว่า เธอเป็นคนเดียวที่ไม่รู้ว่าวอนเดอร์ริ่งซาวด์เป็นใคร

“หมายความว่ายังไงแสดงคอนเสิร์ตเหรอ?” เว่ยถาม

วอนเดอร์ริ่งซาวด์หันไปมองทุกคนยกเว้นเว่ยและพูดว่า "อ่า...คุณเห็น...อืม"

“เรามาคุยกันเรื่องนี้เมื่อเราออกจากดันเจี้ยนก่อน โอเคไหม?” ซินหยากล่าวตัดบท ก่อนที่วอนเดอร์ริ่งซาวด์จะพูดอะไรมากกว่านี้

“เข้าใจแล้ว” เว่ยกล่าว “ออกไปจากที่นี่กัน ไว้ค่อยคุยกันทีหลัง”

พวกเขาเก็บไอเท็มทั้งหมดลงในช่องเก็บของ จากนั้นก็ออกจากดันเจี้ยน