ตอนที่ 1019-1020 ถ้าพลาดครั้งนี้ เขาคงได้อยู่เป็นโสดไปตลอดชีวิตอย่างแน่นอน
“ได้ ได้ คุณฟังความเห็นของผมเหรอ ผมจะบอกคุณก็ได้”
เมื่อรู้ว่าถึงเวลาหยุดต้องหยุดเย้าเธอได้แล้ว ชายหนุ่มหยุดคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบอย่างจริงจัง
“ตามนิสัยของพี่ใหญ่ ถ้าเขาตัดสินใจทำอะไรแล้วล่ะก็ เขาจะตั้งใจทำอย่างเต็มที่”
เขาเป็นคนจริงจังและทำด้วยสุดกำลังของเขา”
“ถ้าเขาต้องการออกเดตกับเจียงหลัวลี่จริง ๆ ผมเชื่อว่านี่คงไม่ใช่การตัดสินใจที่หุนหันพลันแล่นหรอก เขาคงคิดแล้วคิดอีกเป็นอย่างดีแล้ว ในเมื่อเขาคิดดีแล้ว ผมเชื่อว่าเขาคงคิดเกี่ยวกับวิธีรักษาความสมดุลระหว่างการทำงานและความรักของเขาได้”
เฉียวเมียนเมียนตกตะลึงไปช่วงครู่ “แล้วคุณคิดว่าพวกเขาจะอยู่ด้วยกันได้เหรอ?”
“ตราบใดที่พวกเขาเต็มใจ พวกเขาก็อยู่ด้วยกันได้” เหมาเยซื่อยิ้ม
“เรื่องนี้มันขึ้นอยู่กับเจ้าตัว แม้จะไม่ง่ายที่พี่ใหญ่ของผมจะใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วไป แต่มันต้องมีทางออกสิ”
“ที่รัก พวกเราเองก็ไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเหมือนคนทั่วไปนี่”
“แต่ตราบใดที่คุณใส่ใจใครสักคนมากพอ คุณก็จะเต็มใจรับเรื่องราวมากมายได้เอง ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องแบบนี้มันขึ้นกับความสมัครใจ ถ้าเราให้กับคนที่เรารัก เราก็มีความสุขเองนั่นแหละ”
เฉียวเมียนเมียนเงียบไปครู่หนึ่ง
เธอรู้สึกว่าคำพูดของเหมาเยซื่อมีเหตุผล
อันที่จริงพวกเขาก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันทุกวัน
พวกเขาไม่ได้ใช้เวลาร่วมกันมากนัก
ยิ่งไปกว่านั้น อาชีพของเธอทำให้พวกเขาต้องแยกจากกันบ่อยขึ้น
แต่เธอไม่เคยคิดว่ามันเป็นปัญหาใหญ่
หลังจากได้ฟังความคิดเห็นของเหมาเยซื่อ เธอรู้สึกว่าเจียงหลัวลี่เองก็สามารถอยู่ร่วมกับเหมาซวีเสียได้เช่นกัน
“หลัวหลัว เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน” เฉียวเมียนเมียนมองดูเขาอย่างจริงจัง
“เพราะงั้น เหมาเยซื่อบอกความจริงกับฉันเถอะ คุณคิดว่าหลัวหลัวกับพี่ใหญ่เหมาะสมกันหรือเปล่า?”
“ถ้าพวกเขาเดตกัน พี่ใหญ่จะให้ความสุขกับหลัวหลัวได้จริงหรือเปล่า?”
เหมาเยซื่อตอบเธออย่างจริงจังเช่นกัน “ที่รัก ตอนนี้ผมให้คำตอบคุณไม่ได้หรอก คนเราจะรู้ว่าใครจะเข้ากับใครได้ ก็ต่อเมื่อพวกเขาได้อยู่ด้วยกัน ส่วนอีกคำถาม ผมเชื่อว่าพี่ใหญ่ของผมมีเวลา และมีความสามารถในการให้ความสุขกับผู้หญิงสักคนได้”
“...ตราบใดที่เขาต้องการ”
“คุณขอคำแนะนำจากผม คำแนะนำของผมคือ คุณไม่ควรเข้าไปยุ่งในเรื่องนี้ พวกเขาก็โต ๆ กันแล้ว พวกเขารู้ว่าควรตัดสินใจอะไร สำหรับผม ผมหวังว่าพวกเขาจะได้อยู่ด้วยกันอย่างคนปกติ”
“ด้วยบุคลิกของพี่ใหญ่ ถ้าเขาพลาดโอกาสนี้ไป เขาคงได้อยู่เป็นโสดไปตลอดชีวิต”
เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก
เขาพูดถึงพี่ชายของเขาแบบนี้ได้ยังไง?”
เขาบอกว่าด้วยบุคลิกของเหมาซวีเสีย เขาอาจจะอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตของเขา ตัวเขาเองก็เหมือนกัน
นอกจากนี้ อาการของเขายังแย่กว่าเหมาซวีเสียมากนัก
เหมาซวีเสียยุ่งกับงานมากเกินไป ส่วนเขาเป็นโรคแพ้ผู้หญิง
“ก็ได้ค่ะ” เฉียวเมียนเมียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจ
“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะไม่เข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้อีก หลัวหลัวเป็นคนที่ฉลาดมาก ฉันเชื่อว่าเธอคงจะรู้ว่าควรเลือกอะไร”
“ไม่ต้องห่วง” เหมาเยซื่อรู้ ถึงแม้ว่าเธอจะพูดออกมาเช่นนั้น แต่จริง ๆ แล้ว เธอยังคงกังวลอยู่มาก เขาตบศีรษะและปลอบโยนเธอ “ถ้าเธอปฏิเสธพี่ชายของผม คุณก็ไม่ต้องกังวลอะไรอีกแล้ว แต่ถ้าเธอยอมรับเขา เธอก็ไม่ต้องกังวลอะไรด้วยเหมือนกัน”
เฉียวเมียนเมียนมองมาที่เขาและกระพริบตา
เหมาเยซื่อครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า
“พี่ใหญ่ของผมเป็นคนที่คิดก่อนเสมอ พูดอีกอย่างถ้าเขาตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าใครก็ไม่อาจส่งผลกระทบต่อเขาได้ ข้อนี้ผมน่ะคล้ายกับเขามาก”
เหมาเยซื่อรู้ดีว่าเธอกังวลเรื่องอะไร เขาจึงพยายามให้ความมั่นใจกับเธอ
“พวกเราก็เหมือนกันนั่นแหละ พอได้ตัดสินใจด้วยตัวเองแล้ว ไม่มีวันเปลี่ยนใจ และไม่มีใครจะควบคุมเราได้”
“แม้จะเป็นครอบครัวก็ตาม”
เฉียวเมียนเมียนรู้สึกสบายใจขึ้นบ้าง
เหมาเยซื่อรู้จักเธอดีและรู้ว่าเธอกังวลเรื่องอะไร
เธอกังวลว่าเจียงหลัวลี่จะไม่ถูกใจคุณผู้หญิงเหมาเหมือนที่ ท่านไม่ชอบเธอ
เธอคงจะเสียใจกับคุณผู้หญิงเหมา
ท้ายที่สุด ภูมิหลังทางครอบครัวของเจียงหลัวลี่นั้นแย่กว่าเธอมาก
คุณผู้หญิงเหมาดูถูกตระกูลเฉียว
ยิ่งกว่านั้นตระกูลเจียงนั้นแย่กว่าตระกูลเฉียวอยู่มาก
เธอเคยพบเหมาซวีเสียเพียงครั้งเดียว
เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหน
หากเขาเป็นคนที่กตัญญูและเชื่อฟังพ่อแม่ เขาคงไม่อาจปกป้องเจียงหลัวลี่ได้อย่างแน่นอน
เหมาเยซื่อคงรู้ถึงสิ่งที่เธอกังวล
ทำให้เขาต้องพูดคำพูดเหล่านั้นให้เธอฟัง
“ถ้าอย่างนั้นลองเดาดูนะว่าหลัวหลัวกับพี่ใหญ่จะลงเอยกันได้หรือเปล่า?”
เฉียวเมียนเมียนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจ้องมองไปที่เขา
“คืนนี้พวกเขาจะทานอาหารเย็นด้วยกันล่ะ หลัวหลัวจะคุยกับเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณคิดว่าหลัวหลัวจะเลือกยังไง?”
“อยากให้ผมเดาเหรอ?” เหมาเยซื่อเลิกคิ้วขึ้น
“ค่ะ เดาดูหน่อยสิ คุณเดาความคิดของคนอื่นเก่งที่สุดไม่ใช่เหรอ อีกอย่างคุณเดาแม่นด้วย” แม่ยำมากจนเธอสงสัยว่าเขาอ่านใจเธอได้ยังไง
ดังนั้นเธอจึงอยากรู้จริง ๆ ว่าเจียงหลัวลี่จะเลือกอะไร
“ที่รัก แม้ว่าผมจะเดาว่าคนอื่นกำลังคิดอะไรอยู่ แต่ผมไม่ได้ชอบเดาสักหน่อย ผมแค่สนใจในสิ่งที่คุณคิด และอยากจะเดาเพียงหัวใจของคุณเท่านั้น”
เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก
เขาจีบเธอเหรอ?
มุมปากของเธอกระตุก เธอเขย่าแขนเขาและพูดอย่างร่าเริง
“หลัวหลัวไม่ใช่คนอื่นสักหน่อย เธอเป็นเพื่อนสนิทของฉัน แค่เดาเอง ฉันรู้ว่าคุณเก่งอยู่แล้วไ
ได้ผลเสียจริง
ดูเหมือนชายคนนี้จะชอบคำยอจากเธอ เขาทำตามที่เธอขอทันที และวิเคราะห์เพื่อเธออย่างจริงจัง
“ถ้าคุณขอความเห็นจากผม ผมคิดว่า สุดท้ายเธอจะตอบตกลงคบกับพี่ชายผม”
เฉียวเมียนเมียนตกใจมาก “ทำไมคะ?”
เธอรู้สึกว่าเจียงหลัวลี่จะต้องปฏิเสธเหมาซวีเสีย
แม้ว่าเหมาซวีเสียจะเป็นคนที่โดดเด่นเพียงใดก็เถอะ
แต่สำหรับผู้หญิงอย่างเจียงหลัวลี่ อิสรภาพนั้นสำคัญกับเธอเป็นที่สุด
อย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่เธอรู้เกี่ยวกับเจียงหลัวลี่
เหมาเยซื่อยิ้ม “ไม่มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษ เธอบอกเองนี่ว่าเธอชอบคนหน้าตาดี”
เฉียวเมียนเมียนสับสน
“พี่ชายผมออกจะหล่อและมีเสน่ห์ดึงดูดเธอ ถ้าเธอชอบคนหน้าตาดีจริง ๆ พี่ชายผมจะต้องดึงดูดเธอได้แน่ ผมคิดว่าเธออดใจไม่ไหวหรอก”
“ก่อนหน้านี้ไม่ว่าเธอจะทำตัวมีเหตุผลยังไง แต่ถ้าอยู่ต่อหน้าพี่ใหญ่ของผม เหตุผลทั้งหมดย่อมหายไปอย่างแน่นอน”
“ถ้าเธอตั้งใจจะปฏิเสธพี่ใหญ่ของผม การไม่ออกไปพบเขานั่นล่ะถึงจะเป็นการดีที่สุด ถ้าอยากจะปฏิเสธเขา หากปฏิเสธทางโทรศัพท์จะมีโอกาสประสบความสำเร็จสูง”
เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก
