797-798
Ep.797
“อ๊ากกกกก!”
ข้างในรถ เสียงกรีดร้องอันน่าสังเวชของเหลิงจี้เฉิงดังขึ้น
เผชิญกับการทรมานด้วยวิธีหั่นศพ มีน้อยคนนักที่จะทนไหว ต่อให้เป็นขั้น 10 ก็ตาม
หลิงเซียวเทียนที่อยู่ด้านข้างพอเห็นฉากนี้ ก็อดสั่นสะท้านอย่างช่วยไม่ได้ เหงื่อเย็นผุดบนแผ่นหลังเขา
เหลิงจี้เฉิงร้องโหยหวนอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายปราการในหัวใจพังทลายลง อ้อนวอนขอความเมตตา “ผู้อาวุโส ข้ายอมแล้ว ข้าจะพูดทุกอย่าง”
“ถ้ารู้จักคิดแบบนี้แต่แรกก็จบแล้ว”
ซูเฉินเบ้ปาก หันไปส่งสายตาให้เฉาหรานหยุด จากนั้นกล่าวอย่างเฉยเมย “ว่าต่อสิ อย่าปล่อยให้ฉันต้องรอนาน!”
เหลิงจี้เฉิงถอนหายใจ บอกตามจริง “หัวใจจักรกลปรากฏขึ้นในทวีปเผ่าเอลฟ์ เวลานี้มียอดฝีมือจำนวนมากกำลังมุ่งหน้าไปที่นั่น”
เผ่าเอลฟ์ …
ซูเฉินเลิกคิ้ว เพราะเขาไม่เพียงได้ยินเรื่องราวของเผ่าเอลฟ์มาก่อน แต่ยังเคยทำข้อตกลงกับเจ้าหญิงเยว่หลิงมาแล้ว ในทางเทคนิค ถือว่าเขาช่วยเยว่หลิงไว้เช่นกัน
“แกรู้ข่าวนี้มาจากไหน?” ซูเฉินใช้สายตาขู่เข็ญ เอ่ยถามเสียงขรึม
หัวใจจักรกลคือแร่ที่สามารถให้พลังงานแก่หุ่นเชิดระดับเทวะได้ ระดับความล้ำค่าชัดเจนในตัวมันเอง
ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ตราบใดที่ได้รับหัวใจจักรกลมา จะต้องซ่อนมันไว้อย่างมิดชิด แล้วข่าวแพร่กระจายออกไปได้อย่างไร?
“ข้ารู้เรื่องนี้มาจากพวกเผ่าเทพ” เหลิงจี้เฉิงตอบกลับมา แล้วอธิบายว่า “มีข่าวลือว่าครึ่งเดือนจากนี้ จะมีการจัดประมูลขึ้นในเมืองเยว่กวงของเผ่าเอลฟ์ และหนึ่งในรายการประมูลคือหัวใจจักรกล”
ได้ยินแบบนั้น ซูเฉินเริ่มครุ่นคิด
ตามหลักเหตุผลแล้ว ของล้ำค่าอย่างหัวใจจักรกลไม่น่าปรากฏขึ้นในงานประมูล แต่นั่นก็ไม่แน่เสมอไป เพราะบางผู้ครอบครองอาจขาดทรัพยากรในขาดฝึกตน เลยเสี่ยงมันลงขายในงาน
“เสี่ยวจือ มีจุดเชื่อมต่อไปยังเขตแดนของเผ่าเอลฟ์ในบริเวณใกล้เคียงบ้างไหม?” ซูเฉินถาม ตั้งใจจะลองไปดู
“ไม่มี”
[รถศึกอัจฉริยะ] ตอบกลับ
แม้ [รถศึกอัจฉริยะ] จะสามารถเปิดใช้งานฟังก์ชั่นการเดินทางผ่านเขตแดนได้ แต่ก็จำเป็นต้องหาพิกัดที่สอดคล้อง มิฉะนั้นหากข้ามเขตแดนสุ่มสี่สุ่มห้า มันจะง่ายต่อการหลุดเข้าสู่ทวีปของเผ่าพันธุ์อื่น
“ซูเฉิน ไม่ใช่ว่าเจ้าตั้งใจจะไปเกาะชิงหยุนหรอกหรือ?” อู๋หยาจื่อเลียบเคียงถาม
“ตอนนี้พวกเราจะไปทวีปเผ่าเอลฟ์ก่อน” ซูเฉินกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
จุดประสงค์ของการไปเกาะชิงหยุนคือเพื่อค้นหาต้นไม้แห่งชีวิต มูลค่าของต้นไม้แห่งชีวิต อันที่จริงสูงกว่าหัวใจจักรกล
เพียงแต่เกาะชิงหยุนจะมีต้นไม้แห่งชีวิตจริงๆหรือไม่นั้น จะช้าเร็วยังไงก็สามารถพิสูจน์
ขณะที่งานประมูลในเมืองเยว่กวงกำลังจะเริ่มต้นขึ้น หากพลาดมัน ก็อาจสูญเสียหัวใจจักรกลไป และด้วยความล้ำค่าของมัน หากพลาดครั้งนี้ ไม่รู้ว่าจะได้เจออีกทีเมื่อไหร่
อีกทั้งการเดินทางไปยังทวีปเผ่าเอลฟ์ไม่ใช่เรื่องง่าย สิ่งแรกที่ต้องทำคือ ค้นหาพิกัดที่สอดคล้อง
ซูเฉินลองไตร่ตรองดู และนึกออกว่ามีพิกัดที่สอดคล้องที่เชื่อมต่อไปยังทวีปเผ่าเอลฟ์อยู่นี่นา นั่นคือบนเกาะชงซวี่ที่เยว่หลิงปรากฏตัว
ทว่าเกาะชงซวี่อยู่ไกลจากที่นี่มาก เกรงว่ากว่าจะไปถึง งานประมูลในเมืองเยว่กวงอาจจบลงแล้ว
“ฉันควรทำยังไงดี ถึงจะได้เข้าทวีปเผ่าเอลฟ์ได้เร็วๆ”
ซูเฉินพึมพำ แต่ทันใดนั้นเอง ดวงตาของเขาพลันเปล่งประกาย หันไปถามเหลิงจี้เฉิงว่า “เผ่าพันธุ์ของแกมีทางผ่านเขตแดนไปเผ่าเอลฟ์ไหม?”
หากมีทางผ่านเขตแดนที่เชื่อมต่อระหว่างทั้งสอง นี่อาจหมายความว่าทั้งสองทวีปอยู่ใกล้กันมาก นี่ช่วยตอบโจทย์ปัญหาที่เผชิญอยู่
“มีอยู่ที่หนึ่ง อย่างไรก็ตาม อย่างมากที่สุด มีเพียงผู้ฝึกตนขั้น 6 เท่านั้นที่สามารถเข้าออกได้อย่างอิสระ” เหลิงจี้เฉิงตอบกลับมา
ในใจของซูเฉินรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง
เพราะตราบใดที่เขาค้นพบทางผ่านเขตแดน เรื่องอื่นๆก็ไม่ยากแล้ว
Ep.798
“เสี่ยวจือ มีทางผ่านเขตแดนเข้าสู่เผ่าเขาปีศาจอยู่ใกล้ๆนี้บ้างไหม” ซูเฉินถาม
หากของที่ว่าอยู่ไม่ไกล ขอแค่เข้าสู่ทวีปเขาปีศาจ ก็สามารถเดินทางต่อไปยังทวีปเผ่าเอลฟ์ได้ไม่ยาก
ในกรณีนี้ เขามั่นใจมากว่าจะไปถึงเมืองเยว่กวงก่อนงานประมูลจะเริ่มขึ้น
“ห่างออกไปร้อยไมล์ข้างหน้า มีทางผ่านเขตแดนที่นำไปสู่ทวีปเขาปีศาจอยู่ เจ้านายสามารถเข้าทวีปเขาปีศาจผ่านที่นั่นได้” [รถศึกอัจฉริยะ] ช่วยยืนยัน
“ดีล่ะ! ไปที่ตำแหน่งนั้นทันที พวกเราจะเข้าสู่ทวีปเขาปีศาจ”
ซูเฉินเก็บเอาศพเมิ่งเก๋อใส่ลงในถุงเก็บของ จากนั้นออกคำสั่ง
“รับทราบ”
[รถศึกอัจฉริยะ] เพิ่มความเร็ว บินตรงไปข้างหน้า
ซูเฉินกวาดสายตามองเหลิงจี้เฉิงและหลิงเซียวเทียน ลอบคิดในใจว่า “ปล่อยให้เจ้าพวกนี้อยู่ต่ออีกหน่อยแล้วกัน”
เพราะหลังจากเข้าสู่ทวีปเขาปีศาจแล้ว ทุกหนแห่งจะกลายเป็นสถานที่ไม่คุ้นเคย หากมีหัวหน้าเผ่าเขาปีศาจเป็นผู้นำทาง มันจะสะดวกกว่า
สำหรับหลิงเซียวเทียน เขายังมีบางเรื่องอยากถาม จึงปล่อยให้มันยังมีชีวิตต่อไป
[รถศึกอัจฉริยะ] เมื่อมาถึงที่หมาย ก็เปิดฟังก์ชั่นข้ามเขตแดน เข้าสู่ทวีปเขาปีศาจได้อย่างง่ายดาย
นี่เป็นครั้งแรกที่เหลิงจี้เฉิงและหลิงเซียวเทียนได้สัมผัสกับเหตุการณ์อันน่าเหลือเชื่อเช่นนี้ ทั้งสองตกใจมาก
“เสี่ยวจือ มีทางผ่านเขตแดนไปเผ่าเอลฟ์อยู่แถวๆนี้รึเปล่า?” ซูเฉินถามทันที
“ไม่มี”
[รถศึกอัจฉริยะ] ค้นหาดูพักหนึ่ง ก่อนตอบกลับทันที
ซูเฉินไม่ได้ใส่ใจมากนัก หันไปตะโกนเสียงเย็นใส่เหลิงจี้เฉิงว่า “แกนำทางไปทางผ่านเขตแดนสู่เผ่าเอลฟ์ ถ้ากล้าเล่นลูกไม้ ก็เตรียมหัวระเบิดได้เลย”
“ข้าไม่กล้า”
เหลิงจี้เฉิงตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ บอกทิศทางแก่ [รถศึกอัจฉริยะ] อย่างว่าง่าย
ซูเฉินหันไปมองหลิงเซียวเทียนต่อ เอ่ยถามอย่างเฉยเมยว่า “บอกฉันมา ว่าใครสั่งให้แกฆ่าฉัน?”
“ท่านบรรพชนระดับเทวะจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์สั่งให้ข้าทำเช่นนี้”
หลิงเซียวเทียนสารภาพทันที เขาได้เห็นวิธีการอันโหดร้ายของซูเฉินกับตาตัวเองมาแล้ว ไหนเลยจะกล้าปิดบัง
“มีบรรพชนระดับเทวะคนไหนบ้าง?”
ซูเฉินถูจมูกเขา ค่อยๆถามอย่างใจเย็น
บรรพชนระดับเทวะจากเผ่ามนุษย์ส่งคนมาฆ่าเขา เรื่องนี้คือสิ่งนี้รู้มานานแล้ว แต่สิ่งที่ซูเฉินอยากทราบก็คือ เจ้าพวกที่ว่านั่นมีใครบ้าง?
เมื่อเขาเลื่อนขั้นสู่ระดับเทวะเมื่อไหร่ จะได้ไปไล่ฆ่าให้เหี้ยน!
“ยกเว้นบรรพชนระดับเทวะแห่งวังสุริยันจันทราแล้ว บรรพชนท่านอื่นๆล้วนคิดเห็นเป็นเสียงเดียวกัน” หลิงเซียวเทียนกัดฟันแน่น
“ให้ตายเถอะ!”
ซูเฉินอดไม่ได้ที่จะสบถออกมา เขาล่วงเกินผู้คนมากมาย แต่ไม่ถึงขั้นทำให้บรรพชนระดับเทวะทุกคนโกรธเคือง
กระนั้น เหล่าบรรพชนระดับเทวะที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขาเลย ก็ยังต้องการสังหารเขาเช่นกัน! นี่มันจะรังแกกันมากเกินไปแล้ว!
“สถานการณ์ของบรรพชนจ้านเทียนแห่งวังสุริยันจันทรา ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง?” ฉางไช่หลี่เอ่ยถามด้วยความกังวล
บรรพชนจ้านเทียน มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับเธอ ดังนั้นความปลอดภัยของบรรพชนท่านนี้ เธอค่อนข้างเป็นกังวลอยู่มาก
“เหมือนจะถูกกักบริเวณไว้” หลิงเซียวเทียนตอบ
ได้ยินแบบนั้น ฉางไช่หลี่ถอนหายใจโล่งอก
แม้ว่าจะถูกกักบริเวณ แต่อย่างน้อยชีวิตก็ยังปลอดภัย
“ท่านประมุขโปรดวางใจ บรรพชนจ้านเทียน ผมจะหาวิธีช่วยเขาเอง” ซูเฉินปลอบประโลม
“ซูเฉิน ข้าขอขอบคุณเจ้า!” ฉางไช่หลี่กล่าวด้วยความซาบซึ้ง
หากเป็นคนอื่นพูดคำนี้ เธอคงคิดว่าขี้โม้เกินจริงแน่นอน
แต่ซูเฉินน่ะต่างออกไป ทุกคนต่างรู้ถึงพรสวรรค์และกำลังรบของเขา และคาดว่าอีกไม่นานย่อมก้าวสู่ระดับเทวะ ถึงตอนนั้นยังเหลือใครอีกที่เป็นคู่ต่อสู้ของเขา?
นั่นเป็นเหตุผลที่ว่า แม้เพียงวาจาลมปาก แต่ฉางไช่หลี่ยังเชื่อมั่นสุดหัวใจ
