บทที่ 153 สุดท้าย
บทที่ 153 สุดท้าย ลั่วสุ่ยหาน ชี้ไปยังตำแหน่งของดอกบัวเพลิงเมื่อครู่ “อยู่หลังกำแพงหินทรายนี้!” “ดี!” หลี่มู่ฟาน ฟันดาบออกไปทันทีและได้ยินเสียง “ปึก”กำแพงทรายกับไม่ได้รับความกระทบกระเทือนแม้แต่น้อย “เหอะ!ไม่รู้จักประเมินตัวเอง!” ซูเสี่ยวเหมย หัวเราะเบาๆ จากนั้นลำแสงสีชมพูก็พุ่งก็ใส่กำแพงแต่ผลลัพธ์กั...
