Chapter 23: สมาคมยาวิเศษ

Chapter 23: สมาคมยาวิเศษ

เด็กนักเรียนที่สวมชุดคลุมผู้วิเศษสีแดงและสีน้ำเงินนั้นมีอายุมากกว่าคนในชุดคลุมสีน้ำเงินอย่างเห็นได้ชัด

อย่างไรก็ตาม พวกเขาถูกนำโดยผู้ที่สวมเสื้อคลุมผู้วิเศษสีน้ำเงิน

คนชุดสีน้ำเงินดูเป็นคนที่อายุน้อยสุด แก่กว่าโจเอลสันเพียงหนึ่งหรือสองปี เขามีรูม่านตาสีเทาเงินและผมสั้น

ฟรานซิส!

ฟรานซิสมีท่าทีไม่แยแส ร่างกายของเขาเปล่งออร่าที่ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ เขาให้ความรู้สึกหยิ่งผยองอย่างมาก

การปรากฏตัวของเขาดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันที

การสนทนาดังเป็นสองเท่าของเมื่อก่อน

“ฟรานซิส!”

ข้างหลังฟรานซิส มีคนตะโกนด้วยความประหลาดใจ “ดูสิว่าใคร! มันคือสุดยอดอัจฉริยะที่มีชื่อเสียงพอๆ กับคุณโจเอลสัน เอ็ดเวิร์ด”

กลุ่มคนทั้งหมดมองไปที่โจเอสันด้วยความสงสัยในสายตาของพวกเขา

“นั่นคือเขาหรอ เขาดูธรรมดามาก”

“อามอส คำว่า 'อัจฉริยะ' ไม่ได้เขียนบนใบหน้าของเขา”

“คุณคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราดึงเขาเข้าสู่สมาคมสัจธรรม ท่านประธานจะต้องมีความสุขมากอย่างแน่นอน”

“ชิ หยุดพูด ฟรานซิสจะไม่มีความสุข”

ดวงตาของฟรานซิสขยับเล็กน้อย และเขาก็หยุดลงทันใด

คนอื่นๆ ก็หยุดเช่นกัน และทุกคนก็หุบปาก

แม้ว่าฟรานซิสจะอายุน้อยกว่าพวกเขา และบางคนไม่ได้อ่อนแอกว่าฟรานซิส เมื่อเผชิญหน้ากับฟรานซิส ทุกคนรู้สึกว่าพวกเขาไม่สามารถเงยหน้าได้ และหัวใจของพวกเขาก็เต้นผิดปกติ

ฟรานซิสหันศีรษะและหรี่ตาเพื่อมองโจเอลสันให้ชัด

คนรอบข้างเขาตื่นเต้นในทันที

"ว้าว อัจฉริยะทั้งสองของทิวลิปจะเผชิญหน้ากันหรือเปล่านะ”

“ฉันได้กลิ่นแปลกๆแล้ว ฟรานซิสจะทำอะไรนะ”

“ฉันตั้งตารอคอยมันจริงๆเลย”

ผู้ชมที่ต้องการสร้างปัญหาจะไม่น้อยลงในทุกเวลาและทุกพื้นที่

“อามอส”

"ห้ะ..ครับ!"

นักเรียนชุดแดงตอบอย่างเร่งรีบ

ฟรานซิสพูดอย่างใจเย็น “ในนามของฉัน เชิญเขาเข้าร่วมฝ่ายบริหารของเรา”

"ห้ะ"

อามอสพยักหน้าโดยไม่รู้ตัวแล้วร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ

คนอื่นๆ ก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ

ฟรานซิสเหลือบมองพวกเขา และทุกคนก็ก้มหน้าลงทันที

อามอสทำตามคำสั่งของเขาและเดินไปหาโจเอลสัน

ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็กลับมาด้วยท่าทางแปลกๆ

“ทำไมโจเอลสันถึงจากไป”

“คนของฟรานซิสพูดอะไรกับเขา!”

“โจเอลสันกลัวหรือเปล่า น่าอายจริงๆ!”

ฟรานซิสขมวดคิ้วและถามว่า “เขาพูดอะไร”

อามอสบอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น “เขาปฏิเสธ”

ราวกับว่าเขาเดาได้ ออกัสตัสไม่แปลกใจ เขากระซิบกับตัวเองว่า “เพราะฉันไม่ได้แสดงความเคารพเพียงพอหรอ”

“เขายังบอก…”

อามอสหุบปากไปครึ่งทางราวกับว่าเขาไม่กล้าพูดอะไร

“เขาพูดอะไรอีก”

จู่ๆ ฟรานซิสก็เงยหน้าขึ้นถาม

“เขายังบอก…”

อามอสไม่มีทางเลือกนอกจากต้องพูดอย่างแข็งกร้าวว่า “เขาบอกว่าเขาไม่มีเวลามากพอที่จะเล่นเกมแย่งชิงอำนาจกับเด็กกลุ่มหนึ่ง”

ทุกคนตกตะลึง และฉากนั้นก็กลายเป็นเรื่องโกลาหลทันที

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะพูดด้วยความโกรธว่า “โจเอลสันคนนี้ลำพองใจเกินไปแล้ว”

“เขาบอกว่าเราเป็นเด็ก แล้วเขาล่ะเป็นอะไร”

“เขาคิดว่าเขาเป็นใคร เขาสามารถพูดคำเช่นนี้ได้อย่างไร”

“เพราะเขาคือโจเอลสัน เอ็ดเวิร์ด อัจฉริยะที่มีความสามารถพิเศษ” ฟรานซิสกล่าวอย่างใจเย็น

เสียงทั้งหมดหายไป

ทุกคนมองไปที่ฟรานซิสและพบว่าเขาไม่ได้โกรธอย่างที่คิด

ดูเหมือนว่าเขาจะคิดอะไรบางอย่าง ราวกับว่าเขากำลังคิดถึงสิ่งที่โจเอลสันพูด

"ไปกันเถอะ"

ฟรานซิสรีบกลับไปแสดงท่าทางเย็นชาและจองหองของเขาอย่างรวดเร็ว

“โจเอลสัน ถ้าคุณปฏิเสธคำเชิญของฝ่ายบริหารแบบนั้น คุณอาจจะมีปัญหา”

ใบหน้าเล็กๆ ของจูเลียน่าเต็มไปด้วยความกังวล

โจเอลสันแค่ยิ้มและพูดว่า “ฉันรู้ แต่นี่เป็นวิธีที่ตรงและง่ายที่สุด”

ในมุมมองของโจเอลสัน ความจริงแล้วสมาคมความจริงก็เหมือนกับสมาพันธ์นักศึกษาในชีวิตก่อนของเขา

กลุ่มคนหนุ่มสาวที่เพิ่งลิ้มรสความหวานของอำนาจซึ่งขับเคลื่อนด้วยความสนใจเล่นกลอุบายทางการเมืองที่ไม่ดี

โจเอลสันไม่ต้องการสร้างปัญหาให้ตัวเองด้วยเงินเพียงไม่กี่หน่วยกิต

ดังนั้นเขาจงใจแสดงความเย่อหยิ่งของอัจฉริยะชั้นยอดและปฏิเสธคำเชิญของสมาคมสัจธรรม

“ฉันคิดเกี่ยวกับมัน บางทีการเข้าร่วมสมาคมยาวิเศษอาจเป็นทางเลือกที่ดี”

โจเอลสันพูดกับจูเลียน่า

“ฉันจะใช้โอกาสนี้ไปที่สมาคมยาวิเศษขอโทษนะ จูเลียน่า ฉันไปห้องสมุดกับคุณไม่ได้”

จูเลียน่าพยักหน้า แม้ว่าเธอจะผิดหวังเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ใส่ใจ จากนั้นเธอก็โบกมือลาโจเอลสัน

สมาคมยาวิเศษ ซึ่งทำเครื่องหมายด้วยขวดทดสอบคริสตัลอยู่ไม่ไกลจากห้องสมุด

...

ไม่นานนักโจเอลสันก็มาถึง

ประตูเปิดออก และภายในก็กว้างขวาง ดูเหมือนจะไม่มีใครอยู่ที่นั่น

โจเอลสันเดินเข้าไปและคิดว่าจะตะโกนว่า “มีใครอยู่ไหม”

ทันใดนั้น กลุ่มคนกระโดดออกมาอย่างรวดเร็ว

"วิ่ง! วิ่ง!"

“จะระเบิดอยู่แล้ว! วิ่ง! มันจะระเบิด!”

“โอ้ เทพเจ้าแห่งเวทมนตร์! งบประมาณของสมาคมในเดือนนี้จะไม่เพียงพออีกแล้ว!”

โจเอลสันตกตะลึงในทันที ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบโต้ เขารู้สึกว่ามีคนมากมายวิ่งผ่านเขาไป

มือหนึ่งคว้าเขาไว้

“ยังยืนอยู่ที่นั่นเพื่ออะไรเล่า ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้วรึไง!? วิ่ง!”

โจเอลสันถูกดึงออกจากประตูสมาคมอย่างแรง

ที่เหลือซ่อนตัวอยู่ที่ประตู พวกเขาก้มตัวเล็กน้อยแล้วปิดหู ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความกังวลใจ

เสียงดังมาจากด้านในประตู

มันเป็นความรู้สึกที่สั่นสะเทือนโลก ราวกับว่าพื้นดินใต้เท้าของพวกเขาสั่นสะเทือน

ทุกคนถอนหายใจด้วยความโล่งอกและตบหน้าอกของพวกเขา

“...ว่าแต่..คุณเป็นใครหรอ คุณอยู่สมาคมของเราด้วยหรอ ทำไมฉันไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลยล่ะ”

มีคนร้องออกมาด้วยความตกใจ

เป็นคนที่เพิ่งดึงโจเอลสันออกมา

ผมสีม่วงสั้นของเขาตัดกับผิวขาว และใบหน้าของเขาหล่อมากจนแม้แต่โจเอลสันก็ยังอิจฉา

เมื่อตรวจดูอย่างละเอียดยิ่งขึ้น คอของเขาก็ราบเรียบราวกับคอหงส์ ปรากฎว่าเธอเป็นผู้หญิง

เป็นเพียงว่าเธอแต่งตัวเหมือนผู้ชาย

โจเอลสันอธิบายด้วยรอยยิ้มบิดเบี้ยว “ฉันมาที่นี่เพื่อเข้าร่วมสมาคม”

ก่อนที่เขาจะพูดจบ เขาสังเกตเห็นว่าดวงตาของทุกคนเริ่มเป็นประกาย

“เยี่ยมมาก”

เธอตะโกนอย่างตื่นเต้น

“สามเดือนเต็มแล้ว และในที่สุดก็มีผู้มาใหม่ที่ต้องการเข้าร่วมสมาคมยาวิเศษ มันไม่ง่ายเลยจริงๆ”

"ยินดีด้วย คุณเป็นสมาชิกของสมาคมยาวิเศษแห่งสถาบันทิวลิปแล้ว.. ว่าแต่คุณชื่ออะไรหรอ”

“ฉันจะถามทีหลัง ฉันจะถามทีหลัง เข้าไปบอกประธานในข่าวดีนี้กัน”

“โอ๊ะโอประธาน ท่านประธาน”

ทันใดนั้นฉากก็เงียบลง โจเอลสันเห็นพวกเขามองหน้ากันด้วยท่าทางแปลกๆ

มีคนกลืนน้ำลายอย่างแรง

“ประธาน ..ยังมีชีวิตอยู่มั้ยนะ”

***แก้ไข 11/16/21**

เปลี่ยน "อาจารย์" เป็น "ประธาน" สมาคม

ผู้แต่ง : Fish For Every Year

ผู้แปล : sigmundphoom

ติดตามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ : ว่างๆก็เลยเอานิยายมาแปลไทย