EP 659 ติดต่อเลขาซูบิน ด่วน! (แก้ไข)
EP 659 ติดต่อเลขาซูบิน ด่วน!
By loop
ในช่วงบ่าย.
โรงพยาบาลแห่งแรกของเขตหนานฉาง
เลขานุการเป่ยหยุดที่ประตูวอร์ดและปิดกั้นเจ้าหน้าที่ที่เดินทางมาเยี่ยมพื้นที่
ภายใน หมอซู กำลังนวดให้ หวังอันซิด้วยความระมัดระวังอย่างยิ่ง เขาอยากให้เขากดเขาตั้งแต่หัวจรดเท้าเพื่อบรรเทาอาการปวด
อาจเป็นชั่วโมง
หวังอันซิไม่เพียงรู้สึกว่าอาการของเขาบรรเทาลง แต่เขาเจ็บปวดมากขึ้นเรื่อยๆ ดูเหมือนหนึ่งปีของการหายใจออกและการหายใจเข้า และความเจ็บปวดของเขากำลังจะฆ่าเขา
เมื่อซูดาฟูนวดเสร็จสิ้น "เลขาหวังคุณรู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง"
หวังอันซิรำคาญ: "คุณนวดอะไร เฮ้ ทำไมมันไม่เห็นได้ผลเลย"
“อาการคุณป่วยหนักมากแล้ว” ซูดาฟูรู้ว่าเขาจะไม่มีผลการรักษามากนัก เขาว่า "ถึงเวลาต้องผ่าตัดให้เร็วที่สุด ถ้านวดแล้วจริงๆ..."
ตอนนี้มือของหวังอันซิกุมไปที่ท้อง: “พอแล้ว! มีหมอคนอื่นอีกไหมโรงพยาบาลนี้! เฮ้! ไม่ก็ไปตามหมอจาโรงพยายบาลอื่นมา!” ตอนนี้หวังอันซิเริ่มโวยวาย
ครึ่งชั่วโมงต่อมา เลขานุการเป่ยได้โทรศัพท์แจ้งและติดต่อโรงพยาบาลในเขตหนานซาน โรงพยาบาลไม่กี่แห่งสุดท้ายได้ส่งกลุ่มผู้เชี่ยวชาญไปที่ หวังอันซิเพื่อขอคำปรึกษา หลังจากการทดสอบในห้องปฏิบัติการ ผู้เชี่ยวชาญหลายคนสรุปว่าแนะนำให้ทำการผ่าตัด ไม่ การรักษาแบบประคับประคองด้วยการให้ยาและการกินยาก็สามารถทำได้เช่นกัน แต่หวังอันซี ไม่ฟัง และการนวดแผนจีนก็เสร็จสิ้น และพวกเขาขอให้หมอนวดหลายคนรักษาเขา
เขาถูกส่งตัวมาในช่วงบ่าย
หมอนวดก็เปลี่ยนไปแล้วสามถึงสี่คน แต่ก็ไม่มีผล
หวังอันซิเริ่มจะโมโหขึ้นมาอีกครั้ง เขาจำได้ว่าดงซูบินแค่ลูบท้องเขาสองถึงสามครั้ง ก็ทำให้เขาหายเจ็บได้แล้ว และเขาไม่ป่วยอีกสามหรือสี่วันแล้ว แต่ทำไมหมอนวดพวกนี้ถึงทำไม่ได้? พวกเขามีใบอนุญาตแพทย์ด้วย! แต่กลับทำบรรเทาความเจ็บปวดเขาไม่ได้ไม่ถึงครึ่งของดงซูบิน
หมอนวดแผนจีนคนสุดท้ายบอกกับหวัง อันซี: "ถ้าอาการป่วยแบบนี้สามารถช่วยบรรเทาได้ จะต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการนวดแผนจีนเท่านั้น เราเองช่วยคุณได้เท่านี้จริงๆ"
แพทย์สองสามคนข้างๆ ก็เงียบไปเช่นกัน
หวังอันซิเงียบและเขาก็ตระหนักว่าทักษะทางการแพทย์ของดงซูบินนั้นยอดเยี่ยมมาก! ถ้าไม่อยากแบกรับความเสี่ยงของการผ่าตัด โรคนี้ ดงซูบินเท่านั้นที่รักษาเขาได้? ?
ประตูวอร์ดถูกเปิดออกอย่างกะทันหัน
“คุณลุง เป็นไงบ้าง” หวังหยูรินได้รับข่าวผลักประตู
เลขานุการเป่ยก็เดินตามวอร์ดไปด้วย และผู้นำคนอื่นๆ ถูกเขาขัดขวาง แต่หวังหยูรินนั้นมีฐานะเป็นสาว และเลขานุการเป่ยเองก็คงหยุดเธอไม่ได้แน่ๆ
หวังอันซิจับมือและไม่พูด ดูเหมือนสีหน้าของเข้าแสดงออกถึงความทรมาน
หมอข้างๆบอกถึงอาการกับหวังหยูหรินทันที
เมื่อเลขานุการเป่ยได้ยินก็กังวลเล็กน้อย มองไปที่หวังอันชิ เขาแนะนำว่า: "ถ้าต้องการให้อาการของเลขาหวังดีขึ้นผมเกรงว่าเรา...... ต้องโทรเรียกดงซูบิน"
หวังอันซิไม่ได้พูดอะไร ตอนนี้เขาแทบจะทำตัวไม่ถูก
เลขานุการเป่ยต้องมองไปที่ หวังหยูรินและพยายามสื่อให้รู้ว่าจะขอให้หวังหยูรินบอกดงซูบินเกี่ยวกับเรื่องนี้ที
เมื่อ หวังหยูรินมองไปที่การแสดงออกของเลขานุการเป่ยเธอก็ดึงหน้าของเธอลงทันที “เลขาเป่ย โทรหาเลขาซูบินทันที ไม่ต้องสนใจเรื่องอื่น!” เมื่อ หวังอันซิต้องการย้ายดงซูบิน หวังหยูรินเองก็พยายามช่วยดงซูบินอย่างเต็มกำลัง และไม่ต้องการให้ลุงของเขาทำกับดงซูบินเช่นนี้น นอกจากนี้ เธอยังกล่าวอีกว่าหากไส้ติ่งอักเสบเกิดขึ้นอีก ดงซูบินเป็นเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยเขาได้ แต่ หวังอันซิไม่ได้จริงจังกับข้อเสนอนี้ เขายังคงจะย้ายดงซูบินโดยไม่คำนึงถึงสถานการณ์ ตอนนี้เขากัลบป่วยอีกแล้ว ดี? หวังหยูรินรู้สึกว่าเธอไม่มีหน้าไปพบกับดงซูบินอีก
เขตหนานฉาง ถนนสายกลาง
ดงซูบินขับรถอยู่ในหอพักของโรงเรียนของแม่ และเขาก็ออกจากสำนักงานมาตอนเที่ยง
เขามาที่นี้เพราะมาสกัดกันไม่ให้แม่ถามหยางจ้าวเต๋อ อีกทั้งช่วงเย็นเขามีนัดทานข้าวกับหยางจ้าวเต๋อด้วย เพราะเขาได้ช่วยเหลือเขาไว้อีกแล้วครั้ง แน่นอนเขามาที่นี้เพื่อแสดงการขอบคุณ
ในทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา
ผู้อำนวยการพรรคและหน่วยงานรัฐบาล โจว เหยียนหยู ที่โทรหาเขา คุณเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ไหม
“หืม? ได้ยินอะไรหรอ?” ดงซูบิน ลดความเร็วลง
“เลขาคณะกรรมการมณฑล เลขาหวัง จำโรคหรือไส้ติ่งอักเสบได้”
ทันใดนั้นดงซูบินก็เอะใจขึ้นมาทันที คือ “เฮ้? ช่วยอธิบายละเอียดๆมาได้ไหม”
โจวหยินหยู เล่าให้ดงซูบินฟังทันทีเกี่ยวกับเรื่องที่เธอได้ยินมา
ดงซูบินมีความสุขเมื่อเขาได้ยินมัน หวังอันซิป่วย ล้มที่สำนักงาน? รถพยาบาลพาเขาไปที่โรงพยาบาลในตอนบ่ายหรือไม่? ?
นั้นไง!
ดงซูบินคาดว่าอาการของ หวังอันซิจะเกิดซ้ำขึ้นมาในช่วงสองวันที่ผ่านมา เดิมทีเขาวางแผนที่จะใช้พลังย้อนกลับเพื่อบรรเทาอาการเจ็บป่วยของเขาเป็นเวลาสามหรือสี่วัน เมื่อมีอาการขึ้นมาอีก ดงซูบินก็ไปปฏิบัติต่อเขาอีกครั้งและบรรเทาลงเป็นเวลาเจ็ดวันครึ่ง หลายเดือน นี่เป็นการพิสูจน์ทักษะทางการแพทย์ของ ดงซูบินและประการที่สองคือการปล่อยให้ หวังอันซิเป็นหนี้ความรู้สึกของมนุษย์เล็กน้อย เพื่อให้ดงซูบินเตรียมพร้อมสำหรับ หวังอันซิกระชับความสัมพันธ์กับผู้นำเพื่อที่จะสร้างความแน่นแฟ้นและให้หวังอันซิสนับสนุนเขา แต่ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าดงซูบินกลับมาส่ะใจ และเขาก็หยิบบุหรี่เข้าปากและขับรถต่อไป
เสียงกริ่งดังขึ้นและโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง
เมื่อเห็นตัวเลขนี้ดงซูบินก็ขมวดคิ้ว ผู้นำหลักของเขตมีการติดต่อทางโทรศัพท์ มีคนตั้งมากมายทำไมติดต่อหาเขา
ดูเหมือนจะเป็นข้อความโดยตรงจากทางมณฑล!
ดงซูบิน ไม่ต้องการหยิบมันขึ้นมา แต่เขาคิดเกี่ยวกับมันหรือกดปุ่มคำตอบ "สวัสดี เลขาธิเป่ย?"
เสียงของเลขานุการเป่ยดังขึ้นในตอนท้าย “เลขาซูบิน ตอนนี้คุณอยู่ที่สำนักงานไหม?”
ดงซูบินไม่ได้แสดงท่าที่อะไรออกมา: "ไม่ เกิดอะไรขึ้น?"
เลขานุการเป่ยค่อนข้างไม่พอใจกับน้ำเสียงของเขา แต่เนื่องจากมีบางอย่างที่ต้องทำ เขาไม่ได้แสดงออกมา เขาอดทนต่ออารมณ์โมโหและพูดว่า: "ตอนนี้เลขาหวังเกิดอาการไส้ติ่งหนังสือเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล สถานการณ์เป็นอันตราย ฉันขอถามว่าคุณพอมีเวลาตอนนี้ไหม การนวดครั้งสุดท้าย จำไว้ว่าคุณช่วยเขา เราต้องการให้คุณทำมันอีกครั้ง"
ดงซูบินรู้สึกว่าเขาจะฟังผิด "คุณพูดอะไร"
เลขาธิเป่ยพูดซ้ำ: “ทางเราต้องการให้คุณมาที่โรงพยาบาล คุณเข้าใจไหม”
คุณล้อเล่นหรือเปล่า อะไร? เขาต้องการให้ฉันช่วยอย่างงั้นหรอ? เขาลืมไปแล้วหรือยังไงว่าทำอะไรกับฉันไว้? ทั้งที่ฉันเองพยายามจะช่วยแต่หวังอันซิวอนหาที่เอง? และคิดจะเป็นศัตรูกับฉัน!
อีกทั้งในตอนแรกก็ทำเหมือนเป็นลม ไม่มีใครวนใจ! แต่ดูตอนนี้สิ! มาคิดถึงฉันเนี่ยนะ? แล้วฉันควรจะทำตัวยังดีล่ะ โอ้! รักษาโรคให้คุณ! ให้คุณใช้ชีวิตและทำงานเพื่อกลับมากำจัดฉัน? ย้ายฉันออกไป? และการช่วยครั้งนี้คุณจะเห็นฉันเป็นเพียงคนไร้ตัวตนอยู่อีกไหม?
หวังไปเถอะ! ทุกอย่างคุณเป็นคนเริ่ม!
แน่นอนว่าถ้าเป็นคนธรรมดาทั่วไปเขาจะใช้โอกาสนี้ในการซ่อมแซมความสัมพันธ์กับผู้บริหารสูงระดับนี้แน่นอนแต่อย่าลืมดงซูบินนั้นไม่ใช่คนธรรมดา!
เลือกกลับมาหาฉัน! ฉันจำเป็นต้องรักษาคุณไหม
สำหรับเรื่องนี้! หวังอันซิตายหรือยังมีชีวิตอยู่ เกี่ยวอะไรกับฉัน! ?
ดงซูบินพูดอย่างเย็นชา: "ฉันเป็นเจ้าหน้าที่ข้าเขตไม่ใช่สำนักงานสาธารณสุข ฉันจะรักษาโรคอะไร คุณกำลังมองหาคนผิดหรือเปล่า"
"คุณ……"
ก่อนที่เขาจะพูดอะไรดงซูบินก็วางสายไปในทันที! ! .
